Under my skin

10.0

เขียนโดย Chapond

วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.21 น.

  44 ตอน
  279 วิจารณ์
  74.29K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 22.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

38) 38 เพราะรักเธอถึงเป็นแบบนี้1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ ไม่นะ”ทางด้านเขื่อนหลังจากที่ป๊อปปี้รับสายจากเฟย์ที่โทรมาหาตัวเองนั้นก็รีบพาเขื่อน กวิน

และจินนี่รียาที่บ้านแล้วต้องช้อคเมื่อเห็นสภาพเฟย์ที่ถูกยิงเขื่อนไม่รอช้ารีบอุ้มร่างบางขึ้นเพื่อไปโรง

พยาบาล

 

 

 

 

 

 

“อย่าเป็นอะไรไปนะเฟย์ ถ้าเฟย์เป็นอะไรไปพี่จะอยู่ยังไง”เขื่อนใจเสียเมื่อเห็นเฟย์ไอออกมาเป็น

เลือดก็รีบเช็ดเลือดให้พลางกระชับกอดเฟย์ไว้แน่นทำให้จินนี่ที่มาด้วยเห็นภาพผู้ชายเจ้าชู้เพื่อน

ของเธอที่ใส่ใจดูแลสาวเฉิ่มอย่างเฟย์ก็อึ้ง

 

 

 

 

 

 

“พะ พี่ป๊อป พี่ฟางถูกพี่พิมจับตัวไป”เฟย์สูดลมหายใจแจ็งใจบอกความจริงพี่เขยตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่จริง พิมไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ๆ/นี่ อย่าหลงเพื่อนตัวเองจนไม่ดูอะไรไปหน่อยเลย เฟย์เจ็บ

ขนาดนี้ยังจะคิดอีกหรอว่าเฟย์โกหกใส่ร้ายพิมน่ะ”จินนี่ได้ยินเช่นนั้นก็โวยวายก่อนที่กวินสวนกลับมา

อย่างไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้ใครจะทำร้ายใครก็ช่างที่แน่ๆเราต้องรีบพาเฟย์ไปส่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดให้ทันก่อนดี

กว่า”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะเลี้ยวรถพาเฟย์มาส่งโรงพยาบาลได้ทัน โดยที่เขื่อนเดินไปมาหน้าห้อง

ฉุกเฉินอย่างร้อนรน

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ เดินไปเดินมาแบบนี้มันก็ไม่ช่วยให้เพื่อนชั้นที่ผ่าตัดเฟย์ข้างในทำหน้าที่เสร็จไวหรอกน่า/

แก้ว”โทโมะที่เดินเข้ามาแล้วเข็นรถเข็นผู้ป่วยของแก้วเดินมาหาเพื่อนๆตัวเองทันทีที่ทราบข่าวก่อน

ที่พวกป๊อปปี้จะตกเมื่อเห็นแก้วฟื้นแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“ตกใจอะไรกันคะ แก้วเอง/นี่ฟื้นมาได้ยังไงเนี่ย”แก้วยิ้มแล้วตอบก่อนทีกวินจะถามแก้วต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วฟื้นเมื่อตอนเย็นนี้เองล่ะตอนที่พวกนายไม่อยู่ แต่ที่แน่ๆน่ะ พวกนายน่ะบอกชั้นมาเดี๋ยวนี้นะว่า

เกิดอะไรขึ้นทำไมถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้กับเฟย์ที่บ้านไอ้ป๊อปมัน”โทโมะคิดถึงเมื่อตอนเย็นที่แก้วฟื้น

ขึ้นมาแล้วโชคดีที่หมอตรวจดูอาการแล้วไม่เป็นอะไรมาก ก่อนที่แก้วจะงอแงขอตามเขามาดูอาการ

ของเฟย์ด้วยนั่นเอง

 

 

 

 

 

 

“ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงเพราะตอนแรกชั้นได้ข้อความจากเฟย์ว่าฟางกลับมา

อยู่ที่บ้านแล้ว แต่ชั้นเองก็มีส่วนผิด ที่เล่นตัวไม่ยอมกลับบ้าน ถ้าชั้นกลับไปตั้งแต่แรกฟางกับเฟย์ก็

คง/นี่นายจะมาคร่ำครวญให้ได้อะไรขึ้นมา เอาเวลาที่พร่ำเพ้อหาฟางไปตามหาฟางดีกว่ามั้ย”ป๊อปปี้

พูดอย่างรู้สึกผิดก่อนที่พ้อยท์จะเดินมาพร้อมกับปั้นจั่นแล้วพูดเมื่อได้ยินเรื่องทั้งหมด

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมเธอถึงรู้ว่าพวกเราอยู่นี่/ชั้นตั้งใจจะแวะไปหาฟาง เพื่อบอกเค้าว่าไม่ต้องคิดมากกับเรื่อง

ทั้งหมดแต่พอไปถึงบ้าน ชั้นแอบเห็นเหตุการณ์เลยแอบอัดคลิปไว้น่ะ โทษทีนะที่ไม่ตามไป”กวิน

ถามก่อนที่พ้อยท์จะตอบและส่งคลิปวีดีโอที่พ้อยท์และปั้นจั่นแอบถ่ายพิมที่ลากฟางออกมาจากบ้าน

ขึ้นรถไป

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เป็นรถที่จับตัวฟางไปเราถ่ายเลขทะเขียนไว้ได้ คาดว่าถ้าส่งให้ตำรวจคงตามหาได้ไม่ยาก/นี่มัน

รถของป๊อปปี้นิ”ปั้นจั่นยื่นภาพถ่ายเลขทะเบียนรถให้ทุกคนดูก่อนที่โทโมะจะตกเมื่อเห็นว่าเป็นรถ

ของอดีตคนรู้ใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จำได้ยันทะเบียนรถเลยนะ/เดี๋ยวสิ อย่าพึ่งหึง ตอนนี้เราต้องช่วยกันตามหาตัวของป๊อปปี้กับพิมนะ

กวิน ให้ลูกน้องพ่อแกไปสืบเรื่องด่วนเลย”แก้วหน้างอแล้วรีบว่าทำให้โทโมะพูดก่อนที่จะรีบจัดการ

ไปแจ้งความกับป๊อปปี้เพื่อแจ้งจับ2สาวพร้อมหลักฐานทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันไม่จริงใช่มั้ย ทั้งเพื่อนทั้งรุ่นน้องของชั้น/เลิกหน้ามืดตามัวเข้าข้างพวกเธอได้แล้ว แล้วจำไว้

ซะว่านี่คือเรื่องจริง”จินนี่พูดพลางน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่เชื่อทำให้กวินรำคายหันไปว่าจินนี่ก่อนที่

จะเดินตามป๊อปปี้ไปทิ้งในจินนี่นิ่งนิ่งอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉินกับเขื่อนและแก้วที่รอดูอาการของเฟย์

พลางกำมือถือตัวเองแน่นพลางนิ่งคิดทำอะไรสักอย่าง

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวชั้นกับปั้นจั่นจะลองไปดูที่พักของพิมที่อยุธยานะเพื่อหาข้อมูลและหลักฐาน ถ้าได้เรื่องยังไง

ชั้นจะโทรกลับมา/เดี๋ยวก่อน ทั้งๆที่ชั้นทำลายความรักของเธอกับฟางทำไมถึงยังช่วยชั้น”เมื่อแจ้ง

ความเสร็จพ้อยท์และปั้นจั่นรีบบอกกับพวกของป๊อปปี้ที่เดินตามกันออกมากโรงพักทำให้ป๊อปปี้อดที่

จะถามพ้อยท์ไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“เพราะว่าฟางเป็นคนดีไงล่ะ ถึงแม้ฟางจะทำชั้นเสียใจแต่ถึงยังไงฟางก็ได้ชื่อว่าเป็นคนที่ชั้นรักมา

ก่อน ชั้นทำร้ายคนที่ชั้นรักไม่ลงหรอกนะ/เพราะชั้นแท้ๆ ที่ทำให้เรื่องบ้าๆพวกนี้เกิดขึ้น ถ้าเธอยังรัก

ฟางอยู่ จบเรื่องนี้แล้ว เธออยากได้ฟางคืนเธอก็พาฟางกลับไปก็ได้นะชั้นจะไม่เอาเรื่องลูกมารั้งอะไร

อีกแล้ว แต่ถ้าฟางคลอดยังไงก็พาเค้ามาเยี่ยมชั้นบ้างละกัน”พ้อยท์พูดทำให้ป๊อปปี้รู้สึกได้ถึงความ

รักของพ้อยท์และฟางจึงพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

 

พ้อยท์ได้ยินเช่นนั้นก็ไม่รอช้า ชกหน้าป๊อปปี้อย่างแรง

 

 

 

 

 

 

 

 

“พูดมาได้ยังไง ฟางไม่ใช่สิ่งของนะที่อยากจะยกให้ใครก็ได้ ฟางเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย

ของนาย และก็เป็นแม่ของลูกในท้องของนาย ชั้นถามจริงๆเถอะนี่นายรักฟางรึเปล่า เพราะถ้ารัก ก็

คงไม่พูดแบบนี้ออกมาหรอก”พ้อยท์ว่าป๊อปปี้อย่างหัวเสียก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถพร้อมกับปั้นจั่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นก็คิดเหมือนกับที่พ้อยท์พูดเมื่อกี้นะ รู้นะว่าเรื่องของแกกับฟางมันทำร้ายพ้อยท์กับพิม แต่เรื่อง

มันเกิดไปแล้วจะให้ทำไงได้ เราก็ต้องรับผิดชอบและอยู่กับปัจจุบันสิ แล้วแกเองด้วยล่ะ อยู่กับเค้า

มาจนเค้าท้องเนี่บรักเค้ามั้ยถ้ารักเค้าก็ควรที่จะสู้สิวะไม่ใช่ยอมแพ้แบบนี้ รึว่าชอบหรอที่เห็นลูกเมีย

ตัวเองเดินจากตัวเองไป”กวินพูดบ้างหลังจากที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างทำให้ป๊อปปี้เงียบไม่พูดอะไร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เรื่องมันจะไปกันใหญ่แล้วนะพี่พิม ทำไมต้องทำเรื่องใหญ่ถึงขนาดนี้ด้วย/หุบปากไปซะนังโง่อย่า

ทำเป็นกลัวไปหน่อยเลย แกเองก็ทำนังแก้วนอนพะงาบๆอยุ่โรงพยาบาลเหมือนกันไม่ใช่รึไง”ป๊อปปี้

หญิงที่ถูกพิมสั่งให้ขับรถออกมาเริ่มกลัวความผิดก็พูดขึ้นทำให้พิมที่นั่งด้านหลังกับฟางเอาปืนจ่อ

ฟางไว้ตวาดใส่ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เรื่องของแก้วเป็นฝีมือของเธอเองงั้นหรอทำไมต้องทำแบบนี้ พวกเธอนี่มันเลวไม่มีคำจะพูดอะไร

แล้ว”ฟางอึ้งก่อนที่จะว่าออกมา

 

 

 

 

 

 

 

ผลัวะ พิมได้ยินเช่นนั้นก็ใช้ด้ามปืนตบปากฟางจนเลือกกลบปากออกมาอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“หุบปากของแกซะนั่งโง่ ตัวเองจะตายอยู่แล้วยังจะมาทำปากดี หึที่พวกชั้นต้องเป็นแบบนี้ก็ไม่ใช่

เพราะความแรดแย่งผัวชาวบ้านของแกกับนังแก้วรึไงที่บีบให้พวกชั้นต้องทำน่ะห้ะ ป๊อปปี้ขับรถไป

จนถึงที่ที่บอกเดี๋ยวนี้”พิมตะคอกว่าฟางออกมาด้วยความคับแค้นใจก่อนที่จะหันไปสั่งรุ่นน้องคน

สนิทให้ขับรถไปจนถึงบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปจากชานเมืองแล้วกระชากร่างบางให้ลงจากรถ

ตามตัวเองเข้าไปในบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยนะ นี่ทำไมต้องจับชั้นมาด้วย ทำไมเราไม่พูดกันดีๆล่ะ”ฟางพยายามดิ้นและพยายามพู

ดกับพิมดีๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ พูดดีๆงั้น ถ้าพูดดีๆมันใช้กับคนหน้าหนาอย่างแกได้ แกก็ไม่ต้องมาอยู่ในที่แบบนี้ แล้วชั้นก็ไม่

ต้องทำแบบนี้ นังโง่ เรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะว่าแก รู้เอาไว้ซะ”พิมได้ยินเช่นนั้นก็หันขวับมา

ตวาดว่าฟางกลับ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าเรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะชั้น ชั้นขอโทษ”ฟางเห็นสีหน้าและแววตาที่ทั้งแค้นและเสียใจ

ปะปนในแววตาของพิมทำให้เธอรู้ดีว่าสิ่งที่เธอทำนั้นมันผิดต่อพิมมากแค่ไหน และเพราะเธอพิมเลย

ต้องเป็นแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษงั้นหรอ ขอโทษงั้นหรอห้ะ แกคิดว่าแค่คำขอโทษมันจะทำให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือน

เดิมได้งั้นหรอ แกมันหน้าด้าน นังเลว นังชั่ว”พิมได้ยินคำขอโทษของฟางยิ่งทำให้ความแค้นมัน

ปะทุขึ้นไปอีกก่อนที่จะจิกผมของฟางขึ้นมาแล้วตบไม่ยั้ง จนป๊อปปี้หญิงที่ตามเข้ามาตกใจรีบดึงพิมอ

อกจากฟาง

 

 

 

 

 

 

“เสียงดังเอะอะอะไรกันน่ะลูก”ก่อนที่พิมจะเข้าไปทำร้ายฟางอีก พ่อของพิมก็เดินออกมาจากห้อง

อีกห้องหนึ่งในบ้าน 

 

 

 

 

 

 

 

“พ่อตื่นแล้วหรอคะ ดีเลยค่ะ พ่อคะพิมทำตามที่พ่อบอกแล้วนะคะ หาทางกำจัดไอ้พวกที่ทำลาย

ชีวิตเรา พิมเอาตัวมันมาให้พ่อแล้วค่ะ”พิมยิ้มก่อนที่จะรีบพูดกับพ่อของเธอ

 

 

 

 

 

 

 

“ไหนพี่ป๊อปบอกว่าพ่อคุณพิมป่วยไม่ค่อยแข็งแรง เดินไม่ค่อยได้ต้องกายภาพนี่คะ”ฟางมองชายสูง

ไวตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจแล้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“หึๆ ชายแก่ฐานะยากจนอาศัยอยู่ต่างจังหวัดป่วยออดๆแอดๆจนลูกสาวต้องออกไปทำงานหาเงินที่

กรุงเทพเพื่อหาเลี้ยง เห้อแล้วก็เหมือนโชคชะตาก็เข้าข้างลูกของพ่อที่ดันได้ทุนไปเรียนต่อนอก

ทำให้เจอเพื่อนที่ฐานะรวยบ้านมีอันจะกินแถมยังได้เจอผู้ชายที่ดีมีชาติตระกูลดีแถมรวยอันดับต้นๆ

ของประเทศ มันเหมือนกับซินเดอเร่ล่าดีมั้ยล่ะ ชีวิตลูกสาวชั้น มันคงจะดีกว่านี้ถ้าไม่มีนังแพศยามา

แย่งว่าที่ลูกเขยชั้นไป”พ่อของพิมพูดแล้วมองไปที่ฟางทำให้ฟางรู้สึกหนาวๆร้อนๆเริ่มกลัว2พ่อลูก

เป็นอย่างมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้น วาดฝันว่าชีวิตชั้นต้องดีกว่านี้ ดีกว่าที่เป็น แต่แกก็เข้ามาในชีวิต ทำไม ผู้หญิงมันสนองความ

ต้องการให้ไม่ได้พอเท่าผู้ชายรึไง ถึงได้มาแย่งผัวชาวบ้านแบบนี้ เพราะแกคนเดียวเลยทำให้ชีวิต

ของชั้นต้องพัง”พิมพูดอย่างแค้นเคืองก่อนที่จะเดินไปทึ้งทำร้ายฟางอีกครั้ง ป๊อปปี้หญิงตกใจรีบร้อง

ห้ามไม่ให้พิมทำร้ายฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่จะช่วยมันทำไมหรือว่าแกทรยศชั้น อีอกกตัญญูตายซะเถอะ/ไม่ใช่นะคะ คือพี่จินนี่โทรมาค่ะ เค้า

โทรมาหลายสายแล้วป๊อปปี้ว่าเรารับสายหน่อยเถอะค่ะ”พิมหันขวับไปหมายจะยิงป๊อปปี้หญิงทิ้งแต่

หญิงสาวรีบพูดพลางเอามือถือที่โชว์ว่าจินนี่โทรมายื่นให้กับพิม

 

 

 

 

 

 

งานนี้ ฟางโดนหนักแน่ๆ เลวทั้งพ่อทั้งลูกแบบนี้

 

 

 

โทษทีนะที่หายไปนาน ไรเตอร์มึนไปหน่อยนึกว่าอัพไปแล้ว เลยไม่ได้เข้ามาดูอ่ะ

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา