ความทรงจำที่เลือนหาย

     NON

   ผมพาพี่ธีร์กลับจากการไปเที่ยวและการพาพี่ธีร์ไปดูความเลวของพี่ภู ถึงมันจะทำให้พี่ธีร์เจ็บอยู่บ้างแต่ก็คุ้มค่า พี่ภูพี่ต้องเจ็บกว่าที่พี่ธีร์เจ็บหลายเท่า ผมคนนี้นี่แหละจะทำให้พี่แทบกระอักเลือดเลย 

     "ถึงแล้วครับพี่ธีร์"

     "ขอบใจนะนนท์"

     "ไม่เป็นไรครับพี่"

     "เลยทำให้นายหมดสนุกเลย"

     "แค่มีพี่ผมก็มีสนุกแล้วครับ"

     "ขอบใจจริงๆหวะ"

     "ไม่เป็นไรนะพี่ยังมีผมอยู่เสมอนะ"

     "อื่ม"

     "ให้ผมอยู่เป็นเพื่อนปะ"

     "อือ ก็ได้นะ"

   ผมเดินเข้ามาในห้องของพี่ธีร์ ห้องพี่ธีร์สะอาดเรียบร้อย หน้าอยู่มากเลยครับ 

     "นั่งก่อนดินนท์"

     "ครับ เอลที่"

     "มีไร"

     "ผมนอนด้วยดิพี่"

     "ห้ะ!!!"

     "ศุกร์ ผมไม่อยากกลับห้อวิธ"

     "เออๆก็ได้"

    ที่ผมจะมานอนกับพี่ธีร์ผมมเหตุผลนะ ผมจะได้รู้รักพี่ธีร์มากขึ้นและจะได้หาวิธีแกแค้นไอพี่ภูไปด้วย

   PHU

   ผมจะไม่มีไอธีร์แล้วจริงๆเหรอ ผมยังทำใจไม่ได้ที่ต้องเสียมันไป ไม่ผมจะไม่ยอมเสียธีร์ไปเด็ดขาด ไม่ว่าจะยังไงธีร์ต้องเป็นของผมเท่านั้น ผมไม่ยอมไอเด็กนั้นแน่นอน

   กริ้งๆๆ

ผมมายืนกดกริ้งเพื่อเข้าบ้าน ตอนนี้ในหัวขแงผมมีแต่ภาพธีร์วนเวียนในหัวของผมตลอดเวลาเลยครับอ้ครับ ถ้าผมไม่มีธีร์ผมคงจะอยู่ไม่ได้ เพราะฉนั้นมันจะไม่มีวันั้นแน่นอนครับ