Blacklist พิชิตใจยัยจอมแสบ

8.4

เขียนโดย ChiaraCastiglione

วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.27 น.

  41 ตอน
  253 วิจารณ์
  48.80K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 01.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

20) ข้อตกลง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ระหว่างทางกลับฉันกับป๊อปปี้ต่างคนต่างเงียบไม่มีแม้แต่จะหันไปพูดคุยกัน เขาจอดรถหน้าคอนโด ฉันที่กำลังจะเปิดประตูถึงกับชะงัก เมื่อป๊อปปี้ดึงแขนฉันไว้

 

 

“ฟาง” เขาเรียกชื่อฉันแล้วเงียบไปสักพักก่อนจะพูดต่อ “ฉันขอโอกาสได้ไหม” ฉันหันไปมองหน้าชายหนุ่มก็จะตอบเขาไป

 

 

“อย่าทำแบบนี้อีกเลยนะ ขอให้เรื่องของเราจบแค่นี้”

 

 

“เรื่องเมื่อวาน มันไม่มีค่าพอให้เธอ ให้โอกาสฉันเลยเหรอ เธอไม่มีความสุขกับมันเลยใช่ไหม” ฉันเงียบไม่ตอบเขา เพราะฉันพูดไม่ออก ฉันมีความสุขที่ได้อยู่กับเขา ฉันอยากคบกับเขา แต่ฉันก็ไม่อยากทำร้ายพิม

 

 

“วันนี้เธอไม่ตอบ ก็ไม่เป็นไรนะ อีก3วัน ฉันจะมาหาเธอที่คอนโด ฉันจะรอตรงสวนสาธารณะหน้าคอนโด ฉันจะมารอเอาคำตอบจากเธอ ฉันจะรอเธอถึง 6 โมงเย็น” เขาเงียบไปสักพักก่อนจะพูดต่อ

 

 

“การที่เธอจะตัดสินใจเธอสัญญากับฉันได้ไหม ขอแค่ ขอแค่เวลาสามวันเธอต้องคิดดูดีๆ เธอต้องทบทวนความรู้สึกให้ดีที่สุดโดยไม่ทิฐิอะไรทั้งสิ้น เลิกคิดว่าพิมจะรู้สึกยังไง ข้อตกลงนี้จะมีแค่เราสองคน แล้วอย่าโกหกผมและหัวใจตัวเอง” เขาหยุดพูดแค่นั้นก่อนฉันจะพูดต่อ

 

 

 

“แล้วฉันขออะไรนายอย่างหนึ่งได้ไหม นายต้องยอมรับการตัดสินใจของฉัน ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไงก็ตาม การตัดสินใจของฉันเป็นการตัดสินใจครั้งสุดท้าย การที่ฉันไม่เลือกนาย ก็หมายความว่า ฉันไม่ต้องการจะอยู่เคียงข้างนาย ถ้านายรักฉันจริง นายต้องยอมรับและทำตาม แล้วเลิกตอแยฉัน” ฉันพูดจบก็ยิ้มให้เขาแล้วเดินลงจากรถไป

 

 

 

ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องแล้วพบกับน้องสาวตัวแสบของฉัน เฟย์ที่เห็นฉันเปิดประตูเข้ามาก็ตกใจ แล้วเรียกชื่อฉันอย่างดัง

 

 

“พี่ฟาง!” เธอเรียกชื่อฉันแล้วรีบวิ่งมาหา เธอจับตัวฉันหมุนไปหมุนมาเหมือนสำรวจอะไรสักอย่าง

 

 

“เฟย์ ทำอะไรพี่เนี้ย”

 

 

“ก็เฟย์สำรวจดูว่าพี่มีแผลหรือรอยช้ำตรงไหนหรือป่าว กลัวนายป๊อปปี้ทำร้ายอ่ะ”

 

 

“ เขาไม่กล้าทำร้ายพี่หรอก” ฉันบอกแล้วเดินตรงไหนหน้าทีวี แต่น้องสาวฉันรั้งไว้ก่อน

 

 

 

“เดี๋ยวสิพี่ฟาง พี่จะไม่เล่าอะไรให้เฟย์ฟังเลยเหรอก นายป๊อปเอาตัวพี่ไปตั้ง 2-3” เฟย์มองหน้าฉันเหมือนจับผิด

 

 

“ไม่มีอ่ะ พี่เหนื่อยมากแล้ว พี่ไปอาบน้ำพักผ่อนก่อนนะ” ฟางพูดก่อนจะเดินเข้าห้องไปปล่อยให้น้องสาวยืนเหวออยู่คนเดียว

 

 

“เฟย์ไม่เชื่อหรอกว่าไม่มีอะไร” เฟย์บ่นพึมพำออกมาหลังจากที่ฟางเข้าห้องไปแล้ว

 

 

 

 

มาแล้วจร้า มาอัพให้แล้ว โทดทีที่หายไปนาน ลืมกันยังน๊าาา?? อย่าเพิ่งเบื่อเค้านะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา