Grabbed a bad heart รักร้ายคว้าหัวใจนายสุดเถื่อน!

10.0

เขียนโดย NannyCandy

วันที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.57 น.

  27 chapter
  348 วิจารณ์
  33.56K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 20.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) Intro

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                                                                            TOMO.. I never let you go

                                             If you go  how I will live,you know I love you...

                                                              Love so much Please don't go away

                                                               As I'll bleed my heart out to show?

                                                                                        And I won't let go

                                                                     ไม่นะโทโมะ ฉันไม่ให้นายไปหรอก

                                                       ถ้านายไปฉันจะอยู่ยังไง นายก็รู้ว่าฉันรักนายมาก

                                                   รักมากที่สุด ขอร้องหละอย่าไปจากฉันเลยนะโทโมะ

                                                          ต้องให้ฉันควักหัวใจออกมาให้นายดูเลยไหม?

                                                                  ฉันจะไม่ปล่อยให้นายจากฉันไปแบบนี้...

ณ บ้านไทยานนท์

 

    "สวัสดีค่ะ วันนี้เราขอรายงานข่าวทางธุรกิจค่ะ ทุกคนคงทราบดีไม่มีคนใดไม่รู้จักบริษัทนำเข้ารถยนต์อันดับหนึ่งของโลก บริษัท T international ซึ่งตอนนี้กำลังเติบโตเป็นอย่างมาก ส่งผลให้นักธุรกิจหลยาคนจับตามอง และสนใจที่จะร่มลงทุนกันไม่น้อย และไม่นานมานี่ได้ก่อตั้งบริษัทใหม่ที่ร่มลงทุนกับบริษัทน้ำมันที่ใหญ่ที่สุดในโลก..ปิ้ป!" ผมปิดทีวีอย่างอารมณ์เสียแล้วหันไปมองหน้าพ่อตัวเองที่กำลังดูข่าวอย่างอารมณ์ดี

 

    "พ่อจะให้ผมไปแต่งงานกับไอ้ลูกสาวบ่อน้ำมันเนี่ยนะ"

 

    "มันเป็นส่วนของธุรกิจ" พ่อตอบอย่างหน้าตาเฉย เหอะ! พูดง่ายหนิคิดจะจับผมแต่งงานเนี่ย!

 

    "ไม่ว่าจะตายยังไงผมก็ไม่แต่ง!"

 

    "จับลูกฉันไปขังในห้องซะ ล็อคประตูหน้าต่างอย่าให้หนีออกมาได้ ถ้าใครปล่อยลูกฉันออกมาได้ คงจะรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของพวกแก" พ่อหันไปสั่งการ์ดที่ยืนอยู่ข้างตัวผม ทันทีที่คำพูดของพ่อจบลง การ์ดทั้งหมดเข้ามาจับตัวผม แต่มีหรอผมจะยอม!

 

ปั้ก!

 

ผมชกเข้าไปที่้หน้าของการ์ดที่เข้ามาจับตัวผมอย่างเต็มๆ ก่อจะเตะการ์ดเองคนที่เข้ามาจับตัวผม ในขณะที่ผมจะหนีออกจากบ้าน ก็มีการ์ดนับสิบมาขวางประตูพอผมหันไปข้างหลังก็มีการ์ดมาเพิ่มนับสิบยืนล้อมตัวผมไว้ พ่อยืนขึ้นแล้วมองหน้าผม อย่างได้รับชัยชนะ!

 

    "จับไปขังซะ ใครปล่อยออกมาตายสถานเดียว!"

 

ณ ห้องนอน

     ฉันมองตัวเองในกระจกแล้วยิ้มอย่างดีใจ ถ้าเป็นคุณคุณจะดีใจไหมละได้แต่งงานกับคนที่แอบชอบมานาน ใช่!  เรื่องการรวมบริษัทที่เป็นข่าวดังไปทั่วตอนนี้ ตอนแรกพอรู้ว่าตัวเองต้องแต่งงาน ฉันคัดค้านจนหัวชาฝาขู่พ่อกับแม่ด้วยว่าถ้าให้แต่งฉันจะหนีออกจากบ้าน =__= แต่พอรู้ว่าคนที่ฉันจะแต่งงานด้วยคือโทโมะ..ฉันตอบตกลงแบบไม่คิดชีวิตเลย >_<

 

    อะแฮ่ม.. ขอแนะนำตัว ฉันแก้ว ลูกสาวคนเดียวของเจ้าของบ่อน้ำมันที่ใหญ่ที่สุดในโลก แน่นอนว่าเป็นทายาทคนเดียวของบริษัท พูดถึงเรื่องการแต่งงาน โทโมะ..ผู้ชายคนเดียวที่ฉันหลงรักมานาน เขาไม่รู้จักฉันหรอก-_-; ฉันหลงรักเพราะว่าเขาเคยชวนฉันตอนที่ฉันไปเที่ยว หลังจากนั้นก็สืบประวัติมาจนรู้ว่าเขายังไม่มีแฟน! >_< โชคชะตาจริงๆที่ฉันได้แต่งงานกับเขา

 

เอาละแก้ว! เอาหัวใจของโทโมะมาให้ได้!

 

ก๊อกๆ

 

    "เข้ามาได้จ้ะ"

 

    "คุณหนูค่ะ คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายเรียกพบข้างล่างค่ะ"

 

    "จ้ะ เดียวฉันลงไปนะ" ฉันตอบแม่บ้านที่เข้ามาในห้องก่อนจะหยิบเสื้อคลุมใส่แล้วเดินไปหาพ่อแม่

 

    "พ่อกับแม่เรียกแก้วมามีไรเปล่าค่ะ"

 

    "เรื่องงานหมั้นของลูกนะจ้ะ แม่คุยกับพ่อของโทโมะเรียบร้อยแล้วจ้ะ งนาหมั้นคงต้อนรอเดือนสองเดือนหน้า หลังจากนั้น อีกสามสี่เดือนลูกเตรยมเป้นเจ้าสาวได้เลยจ้ะ"

 

    "อยู่ๆลูกก็ตอบตกลงพ่อตกใจแทบแย่ แต่ก็ดีแล้วที่น่ารักแบบนี่"

 

    "พ่อค่ะแม่ค่ะ แก้วขออะไรอย่างนึ่งได้ไหมค่ะ"

 

    "ว่ามาเลยจ้ะลูกรัก"

 

    "พรุ่งนี้แก้วขอไปหาโทโมะได้ไหมค่ะ ^__^"

 

ณ บ้านไทยานนท์

 

    ฉันเดินเข้าบ้านของโทโมะ บ้านของเขาดูเงียบมาก หรือเรียกว่ามันใหญ่โตเกินไปละ! ใหญ่กว่าบ้านฉันอีก =__= ฉันเดินเข้าไปในบ้านก็เจอพ่อของโทโมะยิ้มให้

 

    "สวัสดีค่ะ คุณพ่อ คือหนูมาหาโทโมะค่ะ"

 

    "โทโมะโดนขังอยู่ข้างบนหนะ"

 

    "เอ๋ขัง? ทำไมต้องขังด้วยละค่ะ"

 

    "เจ้านั่นมันดื้อ พ่อต้องกักบริเวณนะ พาหนูแก้วไปหาเจ้าโทโมะด้วย" พ่อของโทโมะหันไปสั่งการ์ดที่ยืนอยู่ ฉันเดินตามการ์ดขึ้นไปข้างบ้าน ที่โทโมะโดนขังเพราะโทโมะไม่อยากแต่งงานกับฉันหรอกหรอ...

 

อย่าคิดมากแก้ว! เธอทำให้เขารักเธอได้อยู่แล้ว สู้ๆ >_<

 

    "คุณหนูครับ ผมขอเข้าไปนะครับ" การ์ดเคาะประตูที่ห้องหนึ่ง คาดว่าจะเป็นห้องที่โทโมะโดนขังอยู่ พอเปิดประตูขึ้นฉันก็เดินเข้าไป ฉันกวาดสายตาทั่วห้องกลับไม่พบใครอยู่สักคน

 

    "เธอเป็นใคร" อยู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาจับไหล่ฉันข้างหลัง เสียงนี่ฉันจำได้ดี... ฉันหันกลับไปก็พบผู้ชายที่ฉันหลงรักเขามาตลอด เสื้อผ้าที่เขาใส่อยู่คือชุดเสื้อยืดกางเกงขขาเดฟธรรมดาแต่กลับทำให้เขาดูเสน่ห์

 

ใช่..โทโมะฉันเจอเขาแล้ว

 

    "ฉันชื่อแก้ว ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ^__^"

 

    "ฉันไม่อยากรู้จักเธอ"

 

    "คะ..ค่ะ?"

 

    "ถ้าให้เดาเธอคือคู่หมั้นของฉันสินะ -_-"

 

    "ไปบอกพ่อแม่เธอซะว่าฉันไม่อยากแต่งงานล้มเลิกมันซะ! ไม่งั้น..." โทโมะพูดจบก็เดินมาหาฉันแล้วผลักฉันลงเตียง ฉันได้แต่กัดริมฝีปากและข่มใจ ฉันว่าแล้วนายก็เป็นอย่างนี่ ใจเย็นๆแก้ว

 

    "ขอโทษคะ ฉันคงทำตามอย่างนั้นไม่ได้"

 

    "หมายความว่าไงฮะ!"

 

    "ฉันคงทำตามที่นายบอกไม่ได้"

 

    "ทำไม อ่อ! เธอคงจะชอบสินะที่อยู่ๆได้มีผัวแบบฉัน"

 

เพี้ยะ!

 

    "คำพูดเมื่อกี้ฉันจะถือว่าไม่ได้ยิน ลาละกันค่ะ"

 

    "เธอกล้าตบหน้าฉัน! กลับมาเดียวนี่ยัยผู้หญิงเฮงซวย!!"

 

    "อ่อ ฉันจะมาใหม่พรุ่งนี้แล้วก็ ผู้ชายอย่างนายฉันชอบ"

   

    "ไม่ต้องมา! แล้วก็ ฉันเกลียดผู้หญิงแบบเธอ"

 

    "แต่ฉันชอบนาย"

 

    "แต่ฉันเกลียดเธอ ออกไปซะ ออกไป!" โทโมะขว้างหมอนที่อยู่ใกล้ตัวเข้ามาใส่ฉัน ฉันก้มลงเก็บหมอนแล้วคืนไปให้โทโมะ แต่เขากลับปาหมอนทิ้งลงพื้น

 

    "แล้วเจอ กันนะโทโมะ ^__^"

 

    "บัดซบ! ฉันเกลียดเธอ!" โทโมะตะโกนไล่หลังฉันหลังจากฉันเดินออกมาห้อง ฉันยิ้มให้กำลังใจตัวเอง แล้วนั่งพิงประตูข้างนอก

 

เข็มเเข็งสิแก้ว อย่าร้องให้

 

    "คุณหนูไม่เป้นอะไรนะค่ะ"

 

    "อ๋อ ฉันไม่เป็นไรไปกันเถอะ ^^"

 

    "กลับบ้านเลยใช่ไหมค่ะคุณหนู"

 

    "อืม^^"

 

    ถ้ามีคนถามฉันว่าตอนนี้มีความสุขไหม? ฉันไม่รู้จะตอบว่าไงดี แต่การที่ได้เจอเขาคนที่ฉันเฝ้าหวังมานานแค่ได้เห็นหน้า คุยกับเขา ฉันคิดว่ามันแค่ฝันไปด้วยซ้ำ...แต่นี่ฉักลับได้แต่งงานกับเขา ถึงแม้เขาจะเกลียดฉันไปแล้วก็เถอะ

 

    "กลับมาเร็วจังเลยลูกแม่"

 

    "แม่ค่ะ แก้วมีเรื่องจะขอ"

 

    "อะไรจ้ะ ลูกแม่ ว่าแต่วันนี้ไปเจอโทโมะมาเป็นไงบ้างลูก ชอบเขาไหมลูก"

 

    "ชอบค่ะเขานิสัยดีมาก"

 

    "ฮ่าๆ ดีแล้วจ้ะว่าแต่ลูกมีอะไรจะขอแม่จ้ะ?"

 

    "พรุ่งนี้ลูกอยากไปหาโทโมะ"

 

    "ฮ่าๆๆ แม่จะห้ามได้ยังไงจ้ะอีกไม่นานเราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกัน ว่าแต่เขาชอบลูกไหม เขาได้ว่าอะไรลูกหรือเปล่า"

 

'ทำไม อ่อ! คงจะชอบสินะที่อยู่ๆก็ได้มีผัวแบบฉัน'

'ไม่ต้องมาแล้วก็ ฉันเกลียดผู้หญิงแบบเธอ!'

'ฉันเกลียดเธอ ออกไปซะ ออกไป!'

'บัดซบ! ฉันเกลียดเธอ!'

 

   "ไม่ค่ะ เขาชมว่าหนูน่ารักด้วย"

 

   "แม่ดีใจจังที่ลูกทั้งสองคนไปกันด้วยดี อ๋อว่าเรื่องที่ลูกขอมาได้เลยจ้ะ"

 

   "ถ้าเกิดว่า พรุ่งนี้แก้วจะขอไปค้างบ้านโทโมะจะเป็นอะไรไหมค่ะ ^^?"

 

If you confirm that you hate mo so...

I confirm that I love you.

หากว่านายยืนยันว่านายเกลียดฉัน ดังนั้น..

ฉันก้ยืนยันว่าฉันรักนายโทโมะ

 

__________________________________________________________

เม้นกันหน่อยนะค่ะ ชอบไม่ชอบก็เม้นกันหน่อยนะค่ะขอกำลังใจหน่อย ^^

   

 

     

    

 

  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา