เรามาไกลเท่านี้ ก็ดีเหลือเกิน
S2000
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ1อาทิตย์ผ่่านไป
สนามบิน
"แก้วไม่อยากไปเลยพี่ป๊อป"แก้วพูดทั้งน้ำตา
"ไม่อยากก็ต้องไป"
"ทำไมอ่ะ พี่ไม่ยอมบอกแก้วเลย"
"พี่จะให้แก้วได้ลืมเรื่องเก่าๆที่นี่ แล้วไปเริ่มต้นใหม่ที่นิวยอร์กเจออะไรใหม่ๆ"
"ไม่เอาๆ"
"นี่ยัยน้องเลิกร้องไห้เป็นเด็กได้แล้วนะ พี่จะให้ยัยน้องไปเรียน ต่อยมวย คาราเต้ เทคอนโด้ ยิงปืน ฟันดาบ ยิงธนู"
"โห...ไม่เอาอ่ะแก้วไม่เรียนหรอกเหนื่อยแย่ ไหนจะเรียนหนังสือ ไหนจะเรียนไอพวกที่พี่พูดอีก"แก้วบ่นยาวเยียด
"ต้องเรียน ไปขึ้นเครื่องได้แล้ว"ป๊อปปี้พูดคำขาด แก้วกับต้องยอมทำตามพี่ชายตัวเอง
"ก็ได้งั้นแก้วพี่แล้วนะ"แก้วกอดป๊อปปี้ครั้งสุดท้ายแล้วเดินจากไป
"โชคดีนะยัยน้อง"ป๊อปปี้ตะโกนไล่หลังไป
นิวยอร์ก
คอนโดของแก้ว
เฮ้อถึงสักทีเมื่อยจังนั่งเครื่องตั้งหลายชั่วโมง อยากนอนจังเลย
"ไปอาบน้ำนอนดีกว่า"แก้วเดินหายไปในห้องน้ำแล้วก็เดินออกมานอนที่เตียงแล้วก็หลับไปทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
