Love my sis รักนะยัยน้องสาวตัวดี

                   รุ่งเช้าหลังจากที่ร่างบางกับร่างสูงบรรเลงเพลงรักกันเสร็จจนฟมดเรี่ยวแรง

  Faye:โอ้ย...เจ็บจัง:เมื่อวานพี่โมะทำแรงไปแล้วนะเสียงร่างบางที่เผลอพูดออกมาทำให้ร่างสูงตื่นขึ้น

ภาพที่ร่างสูงเห็นร่างบางกำลังจะออกจากห้องร่างสูงก็นึกอยากแกล้งขึ้นมา

Tomo:เมียจ๋าา...จะไปไหนหรอจ้ะ:ห้ะ...อะไรเนี่ยพี่พูดอะไร

Faye:พี่โมะ!.ใคร..ปะ..เป็นเมียพี่กันห้ะ...ไปหาแจมเลยไป:งอนเรื่องแจมตั้งแต่เมือคืนแล้วยังไม่หายอีกหรอ

Tomo:ยังไม่หายงอนอีกหรอ...เมียจ๋าจำไม่ได้หรอเมื่อคืนนี่เมียจ๋าสลบคาอกของโมะเลยนะ:อายนะไอบ้า

 Faye:หยุดพูดเลยน๊าา...อย่าพูดเรื่องเมื่อคืนห้ามบอกใครทั้งนั้น!

 Tomo:ถ้าเมียจ๋สไม่หายโกรธโมะละก็โมะขะบอกทั้งหมดเลย:หายโกรธแล้วๆก็ได้

 Faye:ก็ได้ๆ..หายโกรธแล้วๆ:ต้องยอมจริงๆ

  Tomo:น่ารักที่สู๊ดเลยเมียของโมะ:ผมหยิกแก้มเฟย์ซ้ายขวาไปมา

      วันต่อมา

    ด้านเฟย์ที่อยู่มหาลัยกำลังจะไปกินข้าว

Kaew:ยัยเฟย์เรากินข้าวกัน

Faye:แปปนึงนะแก้ว..ตายแล้ว

Kaew:อะไรยัยเฟย์มีอะไร

Faye: กระเป๋าตังเฟย์หายอะแก้ว:จะกินข้าวได้ไหมเนี่ย

Kaew:ลองหาดีๆรึยัง

 Faye:หาทั่วกระเป๋าฉันแล้วเนี้ย:ทันใดนั้นก็มีเสียงผู้ชายคนหนึ่งทำให้คนที่อยู่ในห้องกำลังจะไปทานข้าวดันหันไปมองผู้ชายคนนั้น

 Tomo: เมียจ๋า..หาอะไรอยู่เอ่ย:พูดคำนั้นกลางห้องเนี้ยนะพี่บ้าเอ้ย

  St:เมีย!:แล้วทุกคนก็หันมามองที่เฟย์กันหมด

Kaew:เมียหรอ..

Faye :ไม่มีอะหรอกแก้วแปปนะแก้ว...พี่โมะมานี้เลย:ฉันดึงหูพี่โมะลากมาจนที่ๆไม่มีใคร

Faye:พี่โมะ..พี่มาได้ไงไม่ไปทำงานหรอห้ะ!

Tomo:ก็เอากระเป๋าตังที่เมียจ๋าลืมไว้ที่บ้านพักโมะไงจ้ะ

Faye:นี่พี่โมะเลิกเมีนจ๋าสักทีได้ไหมคนอื่นเขาเข้าใจผิดกันหมดแล้ว

Tomo:พวกนั้นไม่ได้เข้าใจผิดก็เฟย์เป็นเมียพี่จริงๆนิอย่าลืมเรื่องเมื่อคืนวิจ้ะ

 Faye:พี่โมะ!..ห้ามพูด...เอามากระเป๋าตังมานี่แล้วกลับไปบนิษัทได้แล้ว

Tomo:ตอนเย็นเดี๋ยวโมะมารับนะ

เอาไว้แค่นี้ก่อนน๊าาาาาาาาฝากเรื่องนี้ด้วยนะๆ