This is love นี่คือรักใช่หรือป่าว?

-

เขียนโดย ยุนเซนา

วันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.05 น.

  4 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,860 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

นางเอก....(คุณไง)(ไรต์ขอใช้ว่ายูนะค่ะ)

                                     

                                         ตอนที่ 3

 

อปป้าาาาา...  เงียบๆหน่อยสิเธอนี่จะตะโกนทำไม ไคอปป้าใช่ไหมค่ะ ฉันถาม ใช่สิมีไร ละเธอคือใคร เข้ามาในค่ายได้ไง

ในขณะที่ฉันจะตอบก็เห็น แบคฮยอนกำลังมองหาอะไรสักอย่างจากหน้าห้อง ซึ่งทำให้ฉันตะลึงหนักกว่าเดิม อปอป

อปป้าาาา  ไคจึงหันไปมองจากนั้นก็รีบหันกลับพร้อมกับจับฉันเพื่อที่จะให้หลบแบคฮยอนไปกับเค้า. แต่แล้วอุบัติเหตุเกิดขึ้นเมื่อ ไคสะดุดกับขาของตัวเอง-.,- จึงทำให้ฉันล้มไปด้วย. ตึก. เสียงจากแรงกระทบกันของหลังฉันกับพื้น ฉันถึงกับนิ่งไปสักพักเมื่อไคขึ้นคร่อมฉันอยู่ เราสบตากันสักพัก ไคก็โน้นลงมาเลื่อยๆ เลื่อยๆ และก็ประกบปากกับฉัน สิ่งที่เกิดทำให้ฉันตะลึงเล็กน้อย ฉันพยายามขัดขืนแต่ รสจูบของเค้ากับทำให้ฉันอ่อนแรงลง พอเค้าเห็นฉันไม่ขัดขืนแล้วจึงเริ่มสอดลิ้นของเค้าเข้ามาในโพรงปากฉันอย่าง่อนโยน แต่เมื่ฉันได้สติฉันจึงรีบผละออกจากไค  การกระทำของฉันทำให้ไคตกใจไม่น้อย

จนบรรยากาศในห้องนี้เงียบ นาย//เธอ ฉันกับไคเอ่ยพร้อมกัน เมื่อเราเอ่ยพร้อมกันฉันจึงเงียบแล้วไคจึงพูดขึ้น.

ฉันขอโทษ. ไคพูดพร้อมท่าทางที่รู้สึกผิด เมื่อฉันหันไปเห็นท่าทางของไคฉันจึงตอบกลับ ไม่เป็นไรหรอกนะ. เธอไม่โกรธฉันเหรอ ไคเอ่ย ฉันจึงยิ้มให้ไคแล้วพูดว่า ก็โกรธนะแต่หายแล้วหละ เพราะฉันก็มีส่วนผิด ที่เคลิ้ม ฉันพูดพร้อมท่าทางเขินอาย ทันใดนั้นเองก็มีเสียงไขกุญแจ แล้วเปิดออก ฉันกับไคจึงรีบหันไปดู ไคตกใจมากเมื่อพบว่าคนนั้นคือแบคฮยอน ฮ่าาๆโป้งไค ฉันหานายเจอแล้วนายอย่าลืมที่สันยาน้ะ เลี้ยงไก่ๆๆ

ไคจึงเอ่ยบอกว่า ก็โทรสั่งสิ5;555 แบคฮยอนทำท่าทางชี้มาทางฉันแล้วกล่าว อ้าวละเธอคือใครละนี่ ฉันตอบ ฉันชื่อ ยู ค่ะ

เป็นเด็กฝึกใหม่ ที่พึ่งออดิชั่นติดจากไทยค่ะ แบค อ่อๆ กินไก่กับเราไหมล้ะ ฉันตอบ ไม่ดีกว่าค้ะจากนั้นฉันโค้งแล้วเดินออกมา

 

จงอินพาร์ท

ก่อนผมจูบเธอผมรู้สึกว่ามีแรงดึงดูดให้ผมทำมากเลยครับ ทั้งๆที่ผมไม่น่าให้มันเกิดด้วยซ้ำ. แต่มันก็เกิดแล้วครับ  ผมรู้สึกผิดจริงๆผมจึงขอโทษไป แต่แปลกนะครับเธอไม่เอาเรื่องผม ผมเลยรู้สึกขอบคุณเธอมากจริงๆ

 

ฉันเดินออกมาสักพักแล้วค่ะตอนนี้ฉันกำลังไปห้องซ้อมรวมค้ะ เมื่อฉันเข้าไป. ฉันไม่รอช้าจึงเปิดเพลงและเต้นทันที แต่ในขณะฉันเต้นฉันต้องหยุดเมื่อมีคนมาเรียกชื่อฉัน. ยู ฉันจะพาเธอไปหอพัก เสียงผช มาดนิ่งเอ่ย ค่ะๆ ฉันรีบตอบกลับ. แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงโทรศัพท์ดัง ผช คนนั้นรับสายและทำท่าทางรับรู้กับคนในโทรศัพท์. ไปได้แล้ว เข้าหันมาพูดกลับฉัน ตอนนี้ฉันเดินตามเค้าอยู่ แหละเค้าเปิดประตูไปในห้องซ้อมexo พวกนายกลับหอได้แล้ว  เมื่อผชคนนี้พูดจบก็มีเสียงค้านจากแบคฺฮยอน. แต่ผมพึ่งสั่งไก่เองน้ะ. นายก้ให้เค้าเอาไปส่งที่หอสิ โอเคครับ ตอนนี้เราอยู่ที่หอexoค่ะ  ด้วยความแปลกใจฉันจึงถาม พาฉันมาที่นี้ทำไมหรอค่ะ เมื่อฉันถามผชหน้านิ่งจึงตอบว่า เธอต้องอยู่ที่นี้ จนกว่าฉันจะได้รับคำสั่งใหม่จากท่านประธาน. หนุ่มหล่อทั้ง12ที่นั่งกินไก่อยู่ถึงกับชงัก แล้วมองที่ฉันเป็นตาเดียว.......

 

 

 

 

 

//////จากใจไรต์เตอร์//////

มาคอมเม้นหน่อยน้าาาา เค้าจะได้รู้ว่ายังมีคนรออ่าน ถ้าไม่มีคอมเม้นเลยมันเศร้าน้ะงือออออออ

 

 

 

 

 

 

 

                             

                

                                    

                       

                

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา