แค่เงา

 

โปรดฟังเพลง" เรารักกันน้อยลงแล้วใช่ไหม" ลิปตา/พีช เดอะทะเวนตี้เอ้กเยียร์อะโก ประกอบ

 

 

"ฟางแกเป็นอะไรอ่ะ"เสียงของสาวห้าวอย่างแก้วดังเมื่อเห็นเพื่อนรักของเธอนั่งเขี่ยข้าวในจากไปมา

 

 

 

 

 

 

"ใช่ เค้าเห็นด้วยพามาช็อปไม่ได้ให้มานั่งซึม มีไรบอกเค้าได้นะตัว"เฟย์บอกพี่สาวตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

"ฮึกๆ"เสียงร่างบางสะอื้นทันทีที่ได้ยินเสียงเป็นห่วงของเพื่อและน้องสาวถ้าเติร์ดมาอีกคนได้ร้องไห้โฮ่แน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ป็อปไม่สนใจฟางเลย บอกว่ายุ่งตลอดแล้วตอนนั้นฟางเห็นรูปผู้หญิงคนนึงมีสไตล์การแต่งตัวเหมือนที่พี่ป็อปให้ฟางแต่ง ฟางๆ ฟางไม่แน่ใจเลยว่าพี่ป็อปชอบฟางแบบที่ฟางเป็นหรือแบบที่ฟางแต่งตัวแบบนั้น ฮือๆ ฟาง ฟางควนรจะทำไงดีอ่ะตัว แก้ว ฟางไม่รู้ตอนนี้ฟางงงไปหมดล้วบางทีก็ทำเป็นรักบางที็ไม่รักฟางควรจะทำตัวยังไง ตอนนั้นฟางแค่ไปหยิบโทรศัพท์แล้วไปดูแกลลอรี่ที่เราสองคนถ่ายรูปด้วยกันแต่ไปเจแผู้หญิงคนนั่น ฟางถามดีๆ แต่พี่ป็อปกลับตวาดฟางอ่ะ ฮือๆ ๆๆๆ"เสียงฟางระบายให้น้องสาวแล้วเพื่อนสาวฟังทันที่เธอคิดว่าเธอเก็บมาพอแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรนะตัว ตัวยังมีเค้านะ ตัวไม่เป็นไรถ้าตัวทนไม่ไก็ไม่ต้องทน ตัวถอยมาเลยเค้าให้กำลังใจ"เฟย์บอกพี่สาวพร้อมน้ำตาซึมเพราะสงสารพี่สาวจับใจ

 

 

 

 

 

 

"ใช่ ฉันเห็นด้วยกับเฟย์ สู้ๆนะฟาง"แก้วบอกเพื่อนสาวอย่างให้กำลังใจ

 

 

 

 

 

 

 

หลังจากนั้นสามสาวก็แยกย้ายทันทีฟางจะไปคอนโดป็อปปี้ เฟย์จะขอช็อปต่อ ส่วนแก้วจะกลับบ้านไปดูน้องเกรซลูกสาวของพี่กิ่ง พี่สาวเธอ

 

 

 

 

 

 

 

ด้านเฟย์

 

 

 

 

 

 

"ว้าวว เคสรูปลิลัคคุมะสวยจัง เอ...แต่ต้องซื้อเป็นคู่ซื้อให้พี่สิงห์ดีกว่า"เฟย์พูดพร้อมเดินไปคิดเงิน สิงห์คือคนที่ชอบของเธอ เค้าดูดีทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น รูปร่าง,หน้าตา,การศึก,ฐานะ แถมที่สำคัญไม่เจ้าชู้ นี่แหละที่เธอต้องการ

 

 

 

 

 

ตึกๆ

 

 

 

 

เสียงจากข้างหลังดังขึ้น

 

 

 

 

 

 

"แม่หนูๆ"เสียงแก่ๆเรียกเฟย์ จึงทำให้เฟย์หันไปมองอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

"อะไรหรอค่ะ "เฟย์ถามอย่างสงสัย

 

 

 

 

 

 

"แม่หนูน่ะ จะได้เนื้อคู่เป็นคนหน้ายาว สูงขาว เจ้าชู้ แต่จะรักจริง ความรักอาจจะมีอุปสรรคเล็กน้อย แต่ก็จะผ่านไปด้วยดีนะ"ยายคนนั้นพูดจบก็ไปทันที

 

 

 

 

 

 

"อัไรของยายเค้านะ"เฟย์พูดโดยไม่มองข้างหน้าทำให้จนกับร่างหนึ่งเค้าอย่างจัง

 

 

 

 

 

 

"อ่ะ ขอโทษค่ะ"เฟย์กล่าวขอโทษ

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรครับ"ร่างเล็กจึงเงยหน้าขึ้นไปมองเป็นแบบที่ยายคนเมื่อกี๊พูดไว้เป๊ะ

 

 

 

 

 

 

"เฟย์ นี่เฟย์หรือป่าว"ร่างสูงถามอย่างดีใจ

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะ...เขื่อน เขื่อนใช่ไหม"เสียงของร่างบางดีใจจนเผลอเข้าไปกอดชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

"คิดถึงจังเลย ไปเรียนต่อเป็นไงมัง"เฟย์คลายอ้อมกอดแล้วหันไปถามเขื่อนทันทีเพราะเธอและเขาเป็น....เพื่อนสนิทกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

ด้านแก้ว

 

 

 

 

 

"เกรซ พี่กิ่ง"แก้วตะโกนหาทั้งสองคน ทำไหมบ้านเงียบจังวันนี้ันหยุดพี่กิ่งไม่ออกไปไหนหรอก

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะ!"ร่างบางเพนียวของแก้วเหมือนเห็นอะไรแว๊บจึงคิดว่าเป็นขโมย

 

 

 

 

 

 

 

"นายเป็นใคร"แก้วเห็นโทโมะก็เข้าไปถามทันที

 

 

 

 

 

 

"เป็นคนเลี้ยงน้องสรัญญาครับ"โทโมะตอบ หน้าตาย

 

 

 

 

 

 

 

"แล้วพี่กิ่งกับน้องเกรซล่ะ"แก้วถาม

 

 

 

 

 

 

"อยู่ที่สวนครับ"โทโมะยังส่งหน้าตามึนๆไปให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

"นายอย่าทำหน้ามึนได้ป่ะ ไอ้ตุ๊ด"แก้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

"ใครจะไปเหมือนเธอล่ะยัยทอม"โทโมะว่าไม่ลดล่ะ ทั้งสองยังเถียงกันไหมหยุด

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ๆทั้งสองคนเงียบๆหน่อยน้องเกรซนอนอยู่"เสียงพี่กิ่งบอกทำให้ทั้งสองหยุดเถียงจึงหันมาเขม่นกันแทน

 

 

 

 

 

 

 

ด้านฟาง

 

 

 

 

 

 

""พี่ป็อปจะอยู่ไหมนะ"เสียงฟางรำพึงกับตัวเองเบาๆ

 

 

 

 

 

 

"เข้าไปดีกว่า"ฟางบอกกับตัวเอง

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะๆ ป็อป แรงอีกๆ ป็อป จะแจมไม่ไหวแล้ว"ฟางได้ยินเสียงนั้นถึงกับอึ้ง

 

 

 

 

 

 

"อีกนิดทนหน่อยนะแจม อ๊ะ "เสียงป็อปปี้เข้ามาแทรก 

เสียงนั้นทำให้เธอช็อคแล้วทรุดลงไป เธอจึงจำใจเดินไปบิดประตูห้องนอนป็อปปี้เบาๆ สิ่งที่ทำให้ช็อคคือ ป็อปปี้กำลังเริ่มเกมรักใหม่อีกครั้งแต่ไม่เจ็บเท่าผู้หญิงที่ป็อปปี้อยู่ด้วยคือ..แจมผู้หญิงที่เจอรูปในโทรศัพท์ของป็อปปี้ตอนนั้น เธอความรู้สึกตีกันไปหมด ทั้ง โกรธป็อปปี้ที่หลอกเธอ ทั้งเสียใจ ทั้งงง ทั้งกลัวเค้าใจผิด เธอจะไม่ทนอีกล้ว

 

 

 

 

 

 

 

"หยุดนะ"เสียงของฟางทำให้คนสองคนหันมาหน้าซืดเผือก

 

 

 

 

 

 

"พี่ป็อป"เสียงของฟางแหบพร่าแล้วหันหน้าไปหาป็อปปี้เป็นเชิงคำถาม

 

 

 

 

 

 

 

"หึๆมาก็ดีแล้ว ฉันจะได้บอกเธอเลย ว่าฉันเบื่อเธอเต็มทน เธอไปซะ"แต่เธอคิดผิด ป็อปปี้กลับมาไล่เธอแล้วแสยะยิ้มร้ายๆ

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ป็อป ฮึกๆ"น้ำตาที่กลั้นไว้ตั้งนานกลับไหลออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน เค้าไม่เคยรักเธอเลยสินะ เธอก้มหน้าร้องไห้โดยไหมรู้ว่าชายหนุ่มแอบเบือนหน้าหนีเพราะไม่อยากเห็นฟางร้องไห้

.

.

.

.

.

.

 

.

น่าสงสารฟางเนอะให้ป็อปปี้แกล้งฟางก่อนเดี๋ยวค่อยให้ฟางเอาคืนครุคริ