Malice love แค้นนี้มีเป้าหมาย......คือนาย

ผิดสัญญา

            “คุณบ๊อบ ฉันไปก่อนนะ”ฉันบอกชายตรงหน้าที่กำลังหลับอยู่ ก็แหงล่ะถ้าบอกตอนตื่นนะ ไม่ได้ไปหรอก ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงกว่าๆ ฉันต้องไปหาป๊อบที่โรงพยาบาลอีก

ก๊อกๆๆ

“ฟาง ฟางมาแล้ว”ป๊อบพูดขึ้นอย่างดีใจเมื่อเห็นฉันเดินเข้าไปในห้อง

“ป๊อบ เออ.......ขอโทษนะ ฟางต้องไปทำธุระก่อนน่ะ”ฉันโกหก คือที่จริงไม่ได้อยากโกหกหรอกนะ

“ไม่เป็นไรครับ ป๊อบไม่ว่าอะไร”เขายิ้มมาให้ฉัน และฉันก็สังเกตไปเห็นโต๊ะเลื่อนวางอาหารซึ่งยังเต็มไปด้วยอาหารเหมือนเดิม

“นี่ป๊อบยังไม่ได้ทานข้าวเช้าสินะคะ”ฉันว่าพรางเดินไปยังโต๊ะเลื่อนนั้น

“ยังครับ ที่จริงผมยังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลยต่างหาก”เขาว่า

“ทำไมล่ะคะ!!”เขาไม่ทานข้าวเช้าอย่างนั้นเหรอ

“ก็ฟางสัญญาว่าจะทำอาหารมาให้ผมทานหนิ”เขาว่าพร้อมกับยิ้ม ใช่จริงๆด้วย รู้สึกผิดมากๆ

“ฟางขอโทษนะคะป๊อบ ฟางติดธุระเลยไม่ได้ทำ ฟางนี่เป็นคนที่ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ”

“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ว่าอะไร ฟางอย่าโทษตัวเองอย่างนั้นสิ”ยิ่งเขาพูด มันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกผิด

“ฟาง ป๊อบอยากไปเที่ยว”เขาว่า

“แต่ป๊อบยังไม่หายดีนะ คุณหมอไม่อนุญาตหรอก”ฉันว่า

“ใครบอกล่ะ หมอบอกว่าวันนี้อาการของผมดีขึ้นแล้ว สามารถออกจากโรงพยาบาลได้”เขาเอ่ย

“งั้น ป๊อบอยากไปไหนล่ะคะ”ฉันถาม

“เป็นความลับน่ะ ฟางจะต้องปิดตาด้วย”เขาว่าพร้อมกับยิ้มออกมา

          “ถึงเหรอยังคะป๊อบ”ฉันถามชายตรงข้าง ซึ่งตอนนี้ฉันถูกปิดตาด้วยผ้าสีน้ำตาล และนั่งรถของเขาไปที่ไหนสักแห่ง

“ถึงแล้วครับ”เสียงของป๊อบดังขึ้นข้างๆ

“ฟางเปิดตาได้หรือยัง”ฉันถาม เพราะมันช่างน่ากลัวเหลือเกินอยู่ในความมืดน่ะ

“ยังครับ จับมือผมไว้ก่อน”เขาว่าพร้อมกับอ้อมมาเปิดประตูให้ฉัน ฉันจับมือของเขาและตอนนี้ เขาก็กำลังพาฉันไปที่ไหนสักแห่ง

“เปิดตาได้แล้วครับ”เขาเอ่ยเบาๆก่อนจะมาแกะผ้าปิดตาของฉัน ภาพตรงหน้าทำเอาฉันเซอร์ไพรซ์มากๆ เป็นสวนดอกกุหลาบ สีแดงสดซึ่งตอนนี้กำลังเบ่งบานอย่างเต็มที่ ตรงกลางของสวนมีม้านั่งสีขาวน่ารักตั้งอยู่

............ที่นี่มัน......สวนหลังโรงเรียน ที่ฉันกับเขาชอบมากันเป็นแระจำหนิ

“ตอนนั้น เราชอบมานั่งเล่นกันที่นี่ และที่นี่ก็เป็นที่ที่ผมบอกเลิกคุณ ผมขอโทษนะครับ หลังจากที่ผมเรียนจบแล้ว ผมก็เป็นคนมาอาสาดูแลสวนแห่งนี้ เพื่อสักวัน ผมจะได้พาคุณมาที่นี่อีก และวันนั้นก็มาถึงแล้ว”เขาเอ่ย นี่มันสุดแสนประทับใจมาก ตอนนี้ไม่มีคำพูดใดทั้งนั้น ฉันโผเข้ากอดชายข้างๆด้วยความประทับใจ

“ขอบคุณนะคะป๊อบ”ฉันเอ่ยออกมาเบาๆ พอสักพักเขาก็จับมือฉันแล้วพาฉันไปยังที่นั่ง ตอนนี้ฉันกับเขา นั่งอยู่ในที่ที่มหัศจรรย์มากๆ ฉันอยากจะหยุดเวลาทั้งหมดไว้เพียงเท่านี้

“ฟางเป็นแฟนกับผมนะครับ”ป๊อบพูดออกมา ยิ่งทำเอาฉันอึ้ง

“ตก....”

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

ฉันกำลังจะตอบตกลงแต่ก็มีข้อความเข้าซะก่อน

‘ฟาง คุณหนีไปหาป๊อบใช่ไหม ผมจะรอคุณอีกครึ่งชั่วโมง ถ้าคุณไม่มา ผมจะหายไปจากชีวิตของคุณ ตลอดกาล’

ฉันลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

“ฟาง คุณจะ....ไม่ไปใช่ไหม”น้ำเสียงของป๊อบดูกังวลมากๆ

“แต่ป๊อบ.......ฟาง.....”

“ถ้าคุณไป แสดงว่าคุณไม่รับคำที่ผมขอไป”เขาว่า แต่ถ้าฉันไม่ไป เขาก็จะหายไปอย่างถาวร

“ป๊อบคะ.........ฟางขอโทษ”

ช่วยกันเม้นต์ด้วยน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา