ลิขิตรัก The eternal...

9.6

เขียนโดย toro_pf

วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.18 น.

  21 ตอน
  67 วิจารณ์
  30.74K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 15.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) ทะเบียนสมรส (50)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ฟางครับตื่นได้นะครับ "หลังที่ว่างสายกับมารดาป๊อปปี้ก็เดินมาปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากนิทราที่แสนจะสบาย

"อย่ากวนสิคะ ฟางจะนอน"ฟางตอบเสียงอู้อี้และรู้สึกรำคาญคนที่มากวนเวลานอนที่แสนหวาน

"ตื่นครับ ถ้าไม่ยอมตื่นพี่จะลักหลับเราแล้วนะ"ไม่นานคำขู่ก็เป็นผล

"ตื่นแล้วคะ ทำไมต้องปลุกกันด้วย "ฟางทำหน้างอง้ำให้ชายหนุ่ม

"พี่มีเรื่องที่จะต้องให้ฟางตัดสินใจครับ"

ไม่นานคนที่ทำให้หญิงสาวต้องเสียน้ำตาก็เดินเข้ามาในห้อง

"สวัสดีคะคุณภานุ คุณฟาง"ทั้ง3ทำความเคารพชายหนุ่มและหญิงสาว

"เชิญนั่งครับ"ป๊อปปี้เชิญพนักงานนั่งและทำสีหน้าตึกเครียดส่งไปให้ ทำให้พนักงานทั้ง3รู้สึกร้อนๆหนาว

"พวกคุณรู้แล้วนะที่ผมเรียกมาด้วยเรื่องอะไร"

"ทราบคะ"หญิง1ใน3ตอบ

"พวกคุณมีอะไรจะแก้ตัวมั้ย"ป๊อปปี้ตะคอกใส่

"พี่ป๊อปขาใจเย็นสิคะตะคอกแบบนี้เขาก็ตกใจแย่สิคะ แล้วนี้มันเรื่องอะไรคะ "เธองงไปหมดแล้วว่าเหตุใดป๊อปปี้ถึงได้อารมณ์เสียเช่นนี้

"ก็เรื่องที่พวกเขานินทราฟางกันอย่างไงครับ พี่ให้เราตัดสินใจว่า จะให้พี่ไล่ออกหรือให้ตัดเงินเดือนดี"

"เรื่องนิดเดียวเองนะคะพี่ป๊อป ไม่เห็นต้องถึงกับไล่ออกกันเลย ฟางก็ไม่ได้คิดอะไรเสียหน่อย "เธอไม่อยากให้ใครมาว่าพี่ป๊อปของเธอได้

"แต่พี่ไม่ชอบให้ใครมาว่าฟางเสียๆหายๆแบบนี้นี่ครับ"

"มันไม่ใช่เรื่องจริงเราจะคิดมากทำไมคะ"

"จ้าแม่คนใจดี แต่ว่าใครนะที่แอบร้องไห้นะ"ชายหนุ่มยิ้มให้หญิงสาว และดูว่าภายในห้องพายุกำลังจะจากไป

"ก็ฟางแค่เสียใจ ที่เขาคิดแบบนั้น แต่ตอนนี้ไม่แล้วนะคะ เพราะความจริงเป็นอย่างไงเราย่อมรู้ตัวเราดีคะ"

"แล้วสรุปเอาอย่างไงดีครับ"

"จริงๆฟางไม่อยากเลือกทั้ง2อย่างเลยนะคะ เอาเป็นว่าฟางให้พี่ป๊อปหักเงินเดือน20%เป็นเวลา 2เดือนก็แล้วกันนะคะ"เธอรู้สึกสงสารพนักงาน3คนนี้มากๆ

"พี่ว่าโทษน้อยไปนะครับ"

"นะคะพี่ป๊อป ถ้าไม่ตามใจกันฟางโกรธจริงๆด้วย"ต้องใช้ไม้ตายไม่งั้นคงไม่ยอมแน่ๆ และพนักงานต่างก็ลุ้นไปตามๆกัน

"ก็ได้ครับ "ทำไมชอบเอาเรื่องงอนมาขู่กันด้วยนะ เพราะถ้าฟางงอนทีไรเขาก็จะอดนอนกอดทุกที

"ได้ยินแล้วนะว่าโทษของพวกคุณคืออะไร ต่อไปก็อย่าทำอีกเพราะครั้งหน้าผมจะเป็นคนตัดสินเอง"

"พวกเราขอโทษคุณฟางด้วยนะคะ และพวกเราก็ขอขอบคุณด้วยเช่นกัน พวกเราสัญญาว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้อีกคะ"

"ไม่เป็นไรคะ"ฟางยิ้มตอบให้พนักงานทั้ง3คน

"เสร็จธุระแล้วเชิญพวกคุณออกไปทำงานได้ครับ"

"คะคุณภานุ"แล้วทั้ง3ก็ไหว้และเดินออกไป

"ไม่เอาสิครับ อย่าทำหน้าแบบนั้น"

"ก็ฟางไม่อยากให้เกิดเรื่องใหญ่นะคะ ถ้าเกิดคุณท่านรู้ขึ้นมาจะเรื่องใหญนะคะ"

"พี่อธิบายให้คุณพ่อท่านได้ครับ อย่ากลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดสิครับคนสวย ทำหน้าแบบนี้ระวังลูกออกมาจะทำหน้าแบบนี้บ้างนะครับ"

"งั้นเดี๋ยวเรากลับกันดีกว่าเนอะพี่มีเรื่องต้องรีบไปคุยกับคุณพ่อคุณแม่"

"เรื่องอะไรหรอคะ"

"เดี๋ยวก็รู้ครับ"จากนั้นป๊อปปี้ก็เดินไปหยิบเสื้อสูทและเดินมาโอบเอวของฟางเดินออกไปพร้อมๆกัน

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา