เธอ เขา และฉัน เราสามคน...

ฟิ้วววววว~~~~~ 

เสียงลมพัดผ่านไปอย่างอ่อนไหว ในขณะที่หญิงสาวคนหนึ่ง มีผมสีประกายทอง ขาเรียวยาว รูปร่างบาง ปากบางสีแดงดั่งกุหลาบ นัยตาสีครามดั่งน้ำทะเล ผิวขาวอมชมพูระเรื่อ เดินเตะฝุ่นอยู่ริมฟุตบาทด้วยตวามเบื่อหน่าย...

Fang

เฮ้อ ทำไมผู้หญิงสวยๆอย่างฉัน ต้องมาตกระกำลำบากด้วยฟร่ะ ตกงานยังไม่พอ ฉ้านนนยังไม่มีตังพอสำหรับข้าว1จานเลยด้วยซ้ำไป เฮ้ออ!!! #แกจะถอนหายใจทำไมนักหนา-..-

สวัสดีนะคะทุกคน ฉันชื่อฟาง ผู้หญิงที่สวยมาก ขอย้ำนะคะ สวยมาก!!! แต่ทำไมต้องมาตกงานด้วยน้าาาาาาาาา อ๊ะ!!!O_O

มีกระดาษใบเหลืองอ๋อย เหมือนเนื้อทุเรียนไม่มีผิด รอยมาแปะที่หน้าสวยๆของฉัน-..- นี่จะซวยซ้ำ ซวยซ้อนไรนักหนา และก่อนที่เท้างามๆของฉันจะขย้ำกระดาษแผ่นนี้ ฉันก็เห็นตัวหนังสือใหญ่เท่าเม็ดทุเรียน#ชีวิตแกมีแต่ทุเรียนหราาา. ฉันจึงหยิบมันขี้นมาอ่านทันที

"รับสมัครผู้ที่มีความสมารถที่ดูแลคนๆหนึ่งได้อย่างเต็มที่ มีทุกอย่างให้พร้อม ไม่ว่าจะเป็นคา่เล่าเรียน ค่าใช้จ่ายต่างๆทั้งหมดฟรี!!! ถ้าต้องการสมัครติดต่อได้ที่เบอร์ 02-xxxxxx-xx หรือมาที่โรงเรียนเซ็นคาเบียล"

นางฟางรอดตายแล้วววว!!! ขอบคุณพระเจ้า เทพธิดา นางฟ้า เทวดา-..- พอๆฉันรีบจ้ำเท้าไปโบกแท๊กซี่ 

"โรงเรียนเซ็นคาเบียลค่ะ^^" ฉันบอกลุงคนขับแท๊กซี่ แล้วลุงก็กระตุกหนวดแล้วยิ้มให้ฉัน ยึ้ยยย สยอง 

ณ โรงเรียนเซ็นคาเบียล

ฉันรีบก้าวเท้าลงมาจากรถ พร้อมกับเหงื่อที่ไหลท่วมตัวอย่างกะพึ่งอาบน้ำ แอร์รถลุงนี่นะ เปิดพัดลมยังเย็นซะกว่าเลยเหอะ ฉันรีบวิ่งอย่างรวดเร็วเข้ามาในโรงเรียน มีแต่พวกผู้ดีทั้งนั้นเลยแฮะ ฉันก็ผู้ดีนะคร้าาา ว่าแต่ห้องธุรการอยู่ไหนเนี่ย ฉันอยากจะสมัครงานจะแย่แล้ว ฉันเห็นลุงคนนึง เลยเดินเข้าไปถาม

"ขอโทษนะคะ ห้องธุรการอยู่ไหนคะ"คุณลุงหันมาฉีกยิ้มโชว์ฟันหลอให้ฉัน

"หนูก็เดินตรงไป5เมตร เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา แล้วเลี้ยวซ้ายอีกสองรอบ แล้วก็ตรงไปอีก แล้วก็เลี้ยวขวาสามรอบ เลี้ยวซ้ายอีกสี่รอบ"

นี่มันโรงเรียนหรือเขาวงกตว่ะ ชาตินี้ฉันจะหาเจอม้ายยยย

"แต่หนูเป็นนักเรียนใหม่ใช่มั้ย งั้นลุงจะบอกทางลัดให้ หนูก็ยืนตัวตรงแล้วหันหลังไป แล้วเดินเข้าไปในห้องได้เลย คิกๆ"

หืมมมม ลุงนี่อยากโดนหนูถอนฟันให้หมดปากเลยม้ะ "เอ่อ..ขอบคุณค่ะลุง"-..-

ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้อง เห็นผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาดี แต่งตัวเรียบร้อยกำลังนั่งเขียนงานอะไรบางอย่าง อายุน่าจะย่าง40ปีได้แล้วมั้ง

"สวัสดีค่ะ ฉันมาตามใบสมัครนี่อ่ะค่ะ"ฉันพูดพร้อมยื่นใบสมัคร

เขารับใบสมัคร และพิจารณาอยู่สักพัก

"เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่งานนี้ตัวใช้ความอดทนสูงมากนะ เธอจะรับได้หรอ"

"หนูทำได้ทุกอย่างค่ะ ทั้งล้างจาน กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างรถ เพราะตอนนี้หนูมืดแปดล้านด้านจิงๆ"

"ฉันไม่ให้เธอไปทำอะไรแบบนั้นหรอก ฉันแค่อยากให้เธอทำให้ลูกชายฉันเป็นผู้เป็นคนได้บ้าง ทำให้ลูกฉันมาเรียนได้ และกลับบ้านตรงเวลา แค่นี้ก็พอ ทำได้มั้ย"

"ได้!!! ได้แน่นอนค่ะ^^"

"งั้นเดี๋ยวจะมีคนมารับเธอ นักเรียนที่นี่แหละ เขาจะพาเธอไปบ้าน มีทุกอย่างพร้อม พรุ่งนี้เธอเริ่มงานได้"

ฉันเดินออกมาจากห้องนั้น แล้วเดินลงมาข้างล่าง มีรถสปอร์ตสุดหรูสีดำมารับฉัน แต่ที่ฉันตกตะลึงมากกว่านั้นคือ ผู้ชายรูปหล่อ หล่อมาก!!! เดินลงมาจากรถ ผมสีดำสนิท นัยตาสีเทาอ่อนๆ จมูกโด่ง ปากสีดั่งกุหลาบ ผิวขาวอมชมพู ใส่ชุดของโรงเรียนนี้ กรี๊ดดด!!! หล่อบาดใจฟางจิงๆๆๆ

"เอ่อ..เธอๆ คนที่จะเข้ามาทำงานที่บ้านฉันใช่มั้ย รีบขึ้นรถเร็วเดี๋ยวจะกลับบ้านช้า"

ฉันรีบขึ้นรถไปอย่างรวดเร็ว ภายในรถมีแต่ความเงียบ อึดอัดแฮะ!!!

"ฉันชื่อโทโมะนะ เป็นลูกชายคนโตของบ้านนี้ แล้วเธอล่ะชื่ออะไร"โทโมะเริ่มทำลายความเงียบ

"ฉันชื่อฟาง ฉันจะมาทำงานที่ให้ดูแลคนๆนึง ว่าแต่ใครหรอ ที่ฉันดูแลใช่นายรึป่าว><"

''5555 ฉันโตพอที่ไม่ต้องให้ใครดูแลแล้วแหละ มีแต่น้องฉัน ชื่อป๊อปปี้ มันเกเรน่ะ ทำตัวเหลวไหล และเจ้าอารมมาก เธอต้องโดนโขกสับสารพัดจะทนได้หรอ"

''เฮ้อ ไม่ใช่นายหรอ แต่ไม่เป็นไร ยังไงฉันก็ต้องทำได้^^"แล้วอีตาป๊อปปี้นั่นใครวะ หล่อป่าวไม่รู้#แกมาทำงานนะฟาง ไม่ได้มาจับผู้ชาย

เป็นไงกันบ้างงงง สนุกมั้ยเอ่ยยยย ติชมได้น้าาาาา รออ่านตอนต่อไปนะคะ.