แผนรักกามเทพ

-

เขียนโดย บู๋บ๋

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.05 น.

  10 session
  0 วิจารณ์
  11.15K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2557 14.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) ลมเพชรหึง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 “สวัสดีคับพี่ษาผม วายุ เพื่อนของภัทรจำได้ไหมคับ”

“วัดดีจ้าเอ๋อนึ้คุณภูวดลเพื่อนของคู่หมั้นพี่เองจร้า ส่วนคุณนี้ วายุแคเตอร์เพื่อนสนิทของน้องสาวฉันเอง”

“ยินดีที่ได้รู้จักคับ”

“เช่นกันคับ”

“รอภัทรเหรอเข้าไปด้วยกันไหม มาตามพี่มา”

ระหว่างที่สองหนุ่มกับหนึ่งสาวเดินเข้ามา หญิงสาวก็ได้เห็นแววตาอ่อนโยนของอาทิตย์ที่ลอบมองน้องสาว คิดซะว่าตาฝาดไปก็แล้วกัน”

“นี้ก็นานมากแล้วฉันขอตัวออกไปหาเพื่อนก่อนนะ”

วายุเปิดประตูเข้าพอดี

“มาพอดีเลยนายวายุฉันกำลังจะออกไปตามพอดี”

“พี่ษามาก็ดีแล้วฉันไปแล้วน่ะ”

“ใจคอไม่แนะนำเพื่อนเธอให้รู้จักบ้างเลยเหรอ”

“นี้นาย วายุ แชคเตอร์เพื่อนสนิทที่ฉันมีคนเดียว”

“นี้ นายอาทิตย์ว่าที่พี่เขย ฌห้ยไม่ใช่ว่าที่คู่หมั้นพี่สาวฉัน”

“ยินดีที่ไดรู้จักคับพี่อาทิตย์”

“ยินดีที่ไม่รู้จักอีกอย่างฉันเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้อง”

“พูดแบบนี้ก็มีปัญหาวิคับ”

“กลับกันเถอะวายุ”

“ฮัลโหลแก่ทำงานไม่ได้เรื่องฉันจะไปจ้างคนอื่น”

“ให้โอกาสผมอีกสักครั้งนะคับนะเจ้านาย”

“ก็ได้ถ้าแก่พลาดีกฉันไม่ปล่อยแก่ไว้แน่”

“ทำไมไอ้อาทิตย์มันถึงได้ตายยากตายเย็นแบบนี้ว่ะ”

“อย่ามีเรื่องกันเลยนะฉันลาก่อนนะพี่ นายภุวดล และนายก็ด้วย”

“ผมไปก่อนนะคับพี่ษา คุณภูวดล”

ยกเว้นอาทิตย์คนเดียว

“เดี่ยวก่อน”

“อะไรอีกล่ะอย่าลืมสัญญาที่เอให้กับฉันไว้ล่ะ”

“เอ๋อนะฉันไม่ลืมนายนะ”

“เดี่ยว”

“อะไรอีกล่ะ”

คนตัวโตจับมือร่างระหงเอาไว้ถ่ายถอดความอุ่นช่านให้แก่ร่างบาง

“นายมาจับมือฉันไว้ทำไมนี้”

“เอาเอกสารไปด้วย”

“ฉันว่าคุณคงจะปล่อยมือผมได้ตั้งนานแล้วนะ เราไปกันได้แล้วหทัยภัทร”

“ไม่ใช่เรื่องของนาย”

คนตัวโตพูดด้วยลมหึง

“หทัยภัทร”

“อืมทีอะไรวายุ”

“ฉันว่าคู่หมั่นพี่เธอดูเหมือนจะไม่ค่อยชอบขี้หน้าฉันเท่ไร”

“ฉันว่าไม่น่ะแก่คิดมากไปหรือเปล่า”

“ไม่เซนส์ฉันมันบอกว่าเขาคิดกับแก่เกินกว่าว่าที่น้องสาวคู่หมั้นพี่สาวเธอแน่ อารมณ์แบบนี้แถวบ้านฉันเรียกว่าลมเพชรหึง”

“เพ้อเจ้อน่ะวายุคนไร้หัวใจอย่างนายนั้นน่ะเหรอจะมาหึงคนอย่างฉันไร้สาระจริงๆนะนาย จะกินไหมข้าวฉันอุตส่าห์พามาเลี้ยง”

ร้านครัวโชติรส

“ร้านนี้เขาว่าอาหารอร่อยแก่อยากทานสั่งอะไรสั่งได้เลยนะ”

“ไม่ดีมั้งแนเป็นคนที่นี้จะให้เธอมาเลี้ยงแบบนี้ได้ไง”

“ฉันไม่ชอบให้ผุ้ชายเลี้ยงเอาแบบนี้ไหมเราแบ่งจ่ายคนล่ะครึ่งดีไหมแบบอเมริกันแชร์ไง”

“ก็ได้”

“นั้นก็ดีน้องค่ะพี่ขอเมนู”

“จะรับอะไรดีค่ะ”กุ้งทอดมะขาม หมี่หุ้นแกงปู ปุผัดพงกะหรี่ ปล่านึ่งมะนาวเท่านี้แหละ”

“สั่งมาตั้งเยอะแยะเธอจะทานหมดไหมนี้”

“ทานไม่หมดก็พาห่อกลับบ้านดินายนี้เร็วๆๆเข้าฉันหิวจะตายอยู่แล้ว”

วายุกับหทัยภัทรนั่งรับปประทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา