Can't resist this love รักครั้งนี้ห้ามไม่ได้นะ
เขียนโดย 
pan_panther
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.08 น.
แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2557 17.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความความจิ้นส่วนบุคคล TK PF KF only นะคับ ไม่ชอบอย่าว่ากัน พยายามจะอัพให้บ่อยที่สุด
Chapter 20:
‘พี่โทโมะ แก้วไม่นอนนี่นะแก้วเป็นผู้หญิงนะ ไปส่งแก้วที่บ้านเหอะ’
หลังจากที่ร่างบางได้ยินว่าเธอต้องมานอนคอนโดของแฟนหนุ่ม ทำเอาร่างบาง
ต้องรีพีทประโยคนี้ว่าเธอจะกลับบ้านให้ได้ แต่คำตอบที่ร่างสูงให้มาคือ รอยยิ้มที่
แสนสดใส และ พูดว่า
‘ไม่ครับ วันนี้วันเกิดพี่ น้องแก้วต้องตามใจพี่นะ’
ตอนนี้ร่างบางได้นั่งทำหน้าบูดหวังว่าร่างสูงจะง้อ และพาเธอกลับบ้านแต่ ต่าง
กันร่างสูงเอาแต่มองหน้าเธอแหละยิ้มกับความขี้งอนของแฟนสาว ก่อนจะไปนั่ง
ข้างหลังพร้อมโอบเอวบางในมาชิดหน้าอกแกร่งนั้น ก่อนจะเอาค้างมาวางไว้บน
ไหล่ของสาวสวยข้างหน้า
แฟนใครเนี้ยทำมั้ยน่ารักแบบนี้ -//////- เขินอ่า
‘งอลพี่เหรอคับคนดี หึ นานๆทีจะอยู่ด้วยกันสองแต่สองน่ะ อย่างอลเลยครับ’
‘ป่าว สักหน่อย แก้วแค่อยากกลับบ้าน เดียวใครมาเห็นเค้า แก้วเป็นผู้หญิงนะ
จะดูไม่ดี’
‘น้องแก้วอยากกลับบ้าน หรือ ไม่อยากอยู่กับพี่กันแน่’
เอาแล้วไง ตกลงใครกันแน่ที่ต้องงอล ที่ต้องง้อ เอาเป็นว่าตอนนี้โทโมะได้
เป็นคนที่แก้วต้องง้อไปเรียบร้อยแล้วล่ะ ร่างสูงปล่อยมือจากร่างบางก่อนจะเดิน
หนีไปจากห้องนอนก่อนจะไปนั่งที่ห้องรับแขก หน้าบูดฉบับว่า โทโมะงอลอยู่นะ
ร่างบางที่เห็นแบบนั้น ก็รู้สึกผิดทั้งๆที่เป็นวันเกิดเค้านิ เค้าก็ควรจะมีความสุข
ไม่ใช่เหรอ
เธอนี้เป็นแฟนที่แย่จริงๆเลยนะยัยแก้ว!! พี่โมะ แก้วขอโทษ
‘งอลแก้วเหรอ หายงอลนะ เดียวนอนด้วยก็ได้ แต่แก้วขอโทรบอกม๊าก่อนน่ะ คืน
ดีๆ’
‘ถ้าน้องแก้วจะกลับก็ได้ครับ ป่ะ เดียวพี่ไปส่งครับ น้องแก้วจะได้สบายใจ’
‘พี่โมะ หยุดงอลน่ะ แก้วบอกว่าจะอยู่นี้ไง’
เอาแล้วไงล่ะ ร่างสูงงอลเธอจนได้ ร่างบางเดินไปหลังโซฟาตัวหรูสีดำที่เข้ากับ
ห้องสไตล์โมเดริน์แบบที่เจ้าของห้องชอบ ก่อนจะโอบคอของร่างสูงจากด้านหลัง
แต่เอาหน้าสวยไปใกล้เพื่อให้เค้ารู้ว่า เธอกำลังง้อเค้าอยู่ แต่ร่างสูงก็ยังตีหน้า
โหด ทั้งที่อยากแกล้งแต่ทำมั้ยที่ร่างบางเอาหน้ามาใกล้มาอ้อนแบบนี้ ทำเอาโท
โมะไปไม่เป็นทุกที
ฟอด -3-
‘หายงอลก็ได้ครับ แก้วไปอาบน้ำเหอะเดียวพี่เตรียมชุดไว้ให้นะ’
‘ก็ได้ค่ะ งั้นเดียวแก้วมานะค่ะ’
หลังจากที่ร่างบางเข้าไปอาบน้ำ ร่างสูงก็หาเสื้อผ้าให้แฟนสาวที่จะมาค้างด้วย
ทันที แต่ทันทีจะหาเจอ แก้วก็ออกมากับชุอคลุมอาบน้ำก่อนจะเดินเข้ามาถามหา
เสื้อผ้าที่ตัวเองที่ร่างสูงเตรียมไว้ให้
‘เอออ…..พี่โมะเสื้อผ้าแก้วอ่ะค่ะ’
ตอนแรกที่เดินออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เขินอายสักเท่าไร แต่สายตาหวานฉ่ำที่
ร่างสูงส่งมาให้นี้แหละสิ ทำเอาแก้วหัวใจเต้นแรงพอควรก่อนร่างสูงจะเดินมา
ใกล้และแกล้งมากระซิบข้างหู
‘แบบนี้ก็สวยอยู่แล้ว โอ๊ย’
‘พี่โมะไปอาบน้ำเลยไป แก้วหาเองก็ได้ แล้วถ้าพูดแบบนี้อีกนะแก้วจะกลับบ้าน’
‘โธ่ว แก้วพี่ล้อเล่นนะ หาเอาเองนะครับ จุ๊บเดียวมานะ’
‘พี่โมะนี้ เดียวทีหลังแก้วจะไปมานอนด้วยแล้ว’
‘พูดแบบนี้คือ ถ้าพี่ทำตัวดีจะมานอนกับพี่เหรอครับ’
‘พี่โมะ ไปได้แล้ว’
ไล่ร่างสูงไปอาบน้ำแต่ก็ไม่วาย ได้เถียงกันอยู่เรื่อย ร่างสูงก็อยากแกล้งเลย
กลายเป็นว่า ต้องไล่ด้วยการปาหมอนใส่ให้หนีไปอาบน้ำ ร่างบางที่หาเสื้อเชิ้ตสี
ขาวที่ตัวใหญ่กว่าเธอมากมาย และบ๊อกเซอร์ของชายหนุ่มมาใส่ ก่อนจะนั่งบน
เตียงและโทรสัพหาม๊าที่ตอนนี้ได้สืบส่วนน้องชายตี๋อยู่แน่ๆ
‘ฮัลโหลค่ะม๊า วันนี้แก้วไม่กลับบ้านนะ’
(ม๊ารู้แล้วนะยัยแก้ว ลูกโมะอ่ะมาขอม๊าตั้งแต่เมื่อวานแล้ว)
‘อ่ะอ่าวม๊า แล้วม๊าทำมั้ยไม่บอกแก้ว ให้แก้วมาแบบนี้ไม่รักแก้วแล้วเหรอไง’
(นี้ยัยแก้ว ลูกโมะนี้ออกจะเป็นคนดี ม๊าชอบลูกชายบ้านนี้อยู่อย่าดื้อกับพี่เค้ารู้
ไหม)
‘โธวม๊าอ่ะ งอลล่ะ รักมานะค่ะ สวัสดีค่ะ’
หลังจากที่คุยโทรสัพกับม๊าเสร็จก็ส่องไอจีที่มีคนแท๊กมาหาเธอตั้งมากมาย ก็คง
ไม่พ้นเรื่องวันนี้ที่งานวันเกิดแฟนหนุ่มสิ ก่อนที่ร่างสูงจะเดินออกมาพร้อมกับบ๊อก
เซอร์ตัวเดียวและข้างบนไร้สิ่งปกปิด
‘พี่โมะ ทำไหมออกมาแบบนี้ไปหาเสื้อใส่เลยนะ’ ร่างบางพูดพร้อมกับเอามือ
ปิดตา โทโมะเห็นแบบนั้นก็เกิดอาการหมั่นไส้แฟนสาวจิงๆเลย คนอะไรน่าแกล้ง
แบบนี้น้า
‘ไม่เอาครับ ใส่แบบนี้แหละ จะนอนแล้วจะให้พี่ใส่สูทเหรอ โอ๊ย แก้วอย่าหยิกสิ’
‘กวนดีนักหนา พี่โมะดูนี้สิทำมั้ยคนเค้าถ่ายรูปเราเยอะจังเลย’
‘ก็เราฮอตไง ดูแต่ล่ะรูปที่แท๊กดิ 555+ ดูรูปที่ของธามดิแก้ว’
‘พี่โมะนิ ว่าน้องนะ แล้วทำมั้ยพี่ขอม๊าแก้วไม่บอกแก้วเลยนะ’
‘ก็อยากเซอร์ไพรสไงครับ มาม่ะนอนเหอะอยากกอดน้องแก้วจะแย่แหละ’
‘พี่โมะปล่อยก่อนเลยนะ ปล่อยก่อนแก้วหายใจไม่ออกนะ’
‘จะกอดครับ นอนเหอะนะเหนื่อยมาทั้งวันแหละ’
แก้วที่กำลังส่องไอจีก็จำเป็นต้องล่ะจากไอโฟนเพื่อนสนิท ไปหาเจ้าของห้องที่ลาก
ให้นอนอย่างเดียวก่อนจะดับไปให้หมดยกเว้นโคมไฟหัวเตียงข้างๆ
‘แก้ว ขอบคุณนะครับ’
‘ขอบคุณเรื่องไรค่ะ แก้วยังไม่ทันได้ทำอะไรให้พี่โมะสักหน่อย’
‘ขอบคุณที่อยู่ข้างพี่ ขอบคุณที่ให้โอกาส ขอบคุณที่ทำให้พี่มีความสุข พี่รักแก้ว
นะ’ พูดก่อนจะแกล้งบีบจมูกเรียวโด่งนั้น แล้วเอาหน้าเข้าไปใกล้ และจูบลงบน
หน้าผากสวยนั้น
‘แก้วก็ต้องขอบคุณพี่เหมือนกันนะค่ะ ขอบคุณที่ทำให้แก้วมีความสุข ขอบคุณ
ที่รักแก้ว’
‘จะไม่รักได้ไง น่ารักขนาดนี้ช่ะมั้ย แฟนใครเนี้ยน่ารักจิงๆเลย’
‘อยู่แล้วนะ พี่โมะควรภูมิใจนะมีแฟนน่ารักซ่ะขนาดนี้’
‘ทำไหมจะไม่ภูมิใจล่ะครับ แก้วพี่ขออะไรแก้วได้หรือป่าว’
‘ได้สิค่ะ ขออะไรกี่อย่างก็ได้วันนี้วันเกิดพี่นิ’
‘พี่อยากให้เราอยู่ด้วยกันแบบนี้…..’
‘…………………………’
‘พี่อยากให้แก้วเป็นคนนั้นที่พี่แต่งงานด้วย’
‘…………………………’
‘พี่ขอให้แก้วเป็นแม่ของลูกพี่ได้ไหม’
‘…………………………’
‘แก้วค่ะอย่าเงียบสิ ที่พี่ขอแก้วได้ไหมค่ะ’
‘ค….คือ……………….’
มาอัพแล้วน่ะ ชอบกันไหม เม้นต์ให้ด้วยนะจ๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
