เด็กหลงทาง PoppyFang (PF)

          เห้ย!!!!! นี่มันเรื่องซวยอะไรของไอ้ป๊อปปี้วะ อยู่ๆก็ต้องมารับผิดชอบเด็กที่ไหนก็ไม่รู้ โง่วิ่งมาให้รถเขาชนแล้วเสือกความจำเสื่อมเนี่ยนะ แล้วอะไรบัตรแสดงตัวอะไรก็ไม่มีสักอย่าง มีแต่สร้อยเส้นถูกๆที่แขวนอยู่บนคอพร้อมจี้ห้อยที่เขียนว่า 'ฟาง' สงสัยคงจะเป็นชื่อล่ะมั้ง เรียกว่าฟางก็แล้วกัน

          อะไรกัน ฉันตื่นขึ้นมาตอนกลางดึกพร้อมกับอาการปวดขมับตุบๆทั้งที่สมองของฉันว่างเปล่าฉันไม่รู้อะไรสักอย่างแม้แต่ชื่อของฉันเอง และระหว่างที่ฉันคิดไม่ตกว่าควรจะเอายังไงกับชีวิต ก็มีเสียงคนดังขึ้นข้างเตียงนอน พร้อมกับการขยับตัวตื่นของเขา สิ่งที่น่าตกใจคือ เขาถามชื่อของฉันและฉันตอบมันไม่ได้!! เขาบอกว่าจะดูแลฉันจนกว่าฉันจะจำได้ และเรียกชื่อฉันว่า 'ฟาง'

______________________________________________

เจ้าหนูจำไมขอทอล์ค :: สวัสดีจ้าาาาาาา จบแล้วกับ intro เรื่องแรกของเรา 'เด็กหลงทาง' ฝากฝังไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนด้วยนะคะ เรียกเราว่าเจ้าหนูก็ได้นะ เราอายุ 17 ปีแล้วจ้า ใครเล่นทวิตยกมือขึ้นหน่อย!!! เรามีแอคทวิตของฟิคเรื่องนี้ด้วยน้าเข้าไปคุยไปถามไถ่ไปทวงเรื่องฟิคเราได้ที่นั่นเลยนะ @_jaonuu เข้าไปฟอลกันเยอะๆเลยนะก๊ะ สุดท้ายเราฝากเรื่องนี้ด้วยนะ ^0^