รักนะยัยสาว Sexy

อะไรกันเป็นไปได้ตานั้นคอแข็งมากว่าที่คิดเอาไว้พอเขาเดินออกไปฉันก็เริ่มสลัดหัวเพื่อทำให้ตัวเองมีสติแต่!มันได้ช่วยอะไรเลย
" ผมโทรแล้วนะครับแต่มันไม่รับสายเลย"
"งั้นไม่เป็นไรค่ะขอตัวนะค่ะ"ฉันพยายามตั้งสติแล้วรีบเดินออกห้องนี้อย่างเร็วที่สุดแต่ก่อนจะถึงประตู้ห้องรู้สึกเหมือนจะ...
พรึบ~~~~
"อื้ม~~~"ฉันพยายามจะรุกแต่ปวดหัวแบบหัวจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
"พี่แก้วค่ะ พี่แก้ว"
"อ้าวตื่นแล้วหรอครับ" ฉันพายายามปรือตามองคนๆนั้นเฮ้ยนั้นมันนายลีเทย์นี่นาฉันรีบลืมตาแล้วสำรวจมองตัวเองอ้าวนี่มันชุดใครเนี่ยอย่าบอกนะว่าาาา
"ผมยังไม่ได้ทำอะไรคุณเลยนอกจากเปลี่ยลเสื้อผ้าให้" เขาผูดพร้อมยิ้ม
" นี่คุณเปลี่ยลเสื้อผ้าให้ฉันหรอ"
"ครับ"
" กรี้ด~~~~~~~~"

"อุ๊ยคุณผมล้อเล่นผมให้แม่บ้านมาเปี่ยลให้หรอกน่า"
"จริงนะ"
"ครับ"
"งั้นขอบคุณนะคะแล้วเสื้อผ้าฉันอยู่ไหน"
"ผมให้แม่บ้านเอาไปซักให้เมื่อกี้เองครับ"
"นานไหมค่ะ"
"ไม่นานครับคุณนอนแปปเดียวเอง" เขาตอบพร้อมยิ้ม
" ฉันหมายความว่าเสื้อผ้าต้องรออีกนานไหม" ฉันพูดแบบกัดฝันเพื่อระงับความโกรธ
"อ๋อ แปปเดียวครับ"
ตึ้งๆๆๆๆๆๆๆ
"นั้นไงครับได้เเล้ว"แต่คนที่เปิดประตูเข้ามาไม่ใช่แม่บ้านกับเป็น
"ฉันมารับน้องฉัน" พี่คิไรท์นั้นเองเย้~
"เชิญ"
"ไงตัวแสบพึ่งตื่นหรอเรา" พี่คิไร์บอกพร้อมนั่งข้างๆแล้วเอามือมาลูบหัวฉัน
" ป่าว~~~ซักกน่ิยกลับบ้านกันดีกว่านะคะ"
"อืมไป งั้นฉันกลับก่อนแล้วกันบายเว้ยเพื่อน"
"อืมบาย"
ก่อนออกประตูฉันหันไปยิ้มให้เพื่อเป็นการขอบคุณ