นายคือสไตล์ของฉัน kristao

-

เขียนโดย pingpongnaraku

วันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.26 น.

  28 ตอน
  1 วิจารณ์
  31.86K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 15.50 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

24) คิดถึงมาก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ไอ้บ้าคริสทำผมหงอย....ไอ้บ้ากาแล็คซี่นั่นส่งข้อความมาหาผมตอนหกโมงเช้าว่า 'ขอโทษนะเทาฉันต้องไปคุยเรื่องงานกับพ่อที่มหาลัยที่อเมริกานะไปห้าวันดูแลตัวเองด้วยล่ะ'

"เทาวันนี้นายดูหงอยๆนะเป็นอะไรหรือเปล่า?"

"คริสนะ..."

"คริสทำไม....บอกฉันมา"

เซฮุนเขย่าตัวผมอย่างกับกำลังเขย่าชานมไข่มุกให้ลูกค้า

"คริสไปอเมริกาห้าวันหน่ะ"

"ห้าวันเองทำซึมไปได้"เซฮุนยักไหล่

"เออ!!"

ไอ้เพื่อนเวร!ปลอบใจกันได้ดีมากเลยไม่คุยกับมันแล้ว

"เทา!!"

"หืม?"

ผมถอดหูฟังออกแล้วมองไอ้บ้าโยดาหูกางชานยอลวิ่งมาทางผม...อะไรของมัน?

"ขอร้องอะไรหน่อยดิ"

"ว่ามาสิ"ผมยืนล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วจ้องหน้าหมอนี่

"ช่วยมาซ้อมบทละครแทนแบคยอลกับฉันวันนึงดิ"

"ค่าตอบแทนล่ะ"ผมแบมือตรงหน้าชานยอล

"โอเคๆจะเอาอะไรล่ะ"

"กระเป๋าหลุยวิตตองเสือดาวรุ่นลิมิเต็ด"

"ตอนนี้เอาคุกกี้ลายเสือดาวไปกินแทนก่อนละกัน"ชานยอลยื่นห่อคุ้กกี้มาตรงหน้าผม

"ไม่เอาโว้ย!"

"ถ้านายไม่ยอมไปซ้อมกับฉันฉันจะเรียกวิญญาณไปหานายคืนนี้"

วิญญาณ วิญญาณ วิญญาณ...ย้ากกกก!!

"อะ...โอเคฉันตกลง"

"เย้!"

"เฮ้!ตำสำรองช่วยอ่านนี่หน่อยสิ"ดีโอส่งบทให้ผม

และผมก็โดนโยดาหูกางลากมาที่ชมรมการแสดงของหมอนี่และอาจารย์ที่ปรึกษาของชมรมนี้คือ อ.ดีโอตาขาวเยอะครับ

"มันคือบทเจ้าหญิงที่แบคยอลตัวปัญหาเล่นนะ"ดีโอถอนหายใจ

"แล้ววันนี้หมอนั่นหายไปไหนล่ะชานยอล?"

"กินเค้กเยะจนท้องเสียนะเป็นห่วงหรอ"ชานยอลชูสองนิ้วไปมาตรงหน้าผม

"งั้นก็เริ่มบทพูดที่เทาเลย"ดีโอยิ้มบางๆ

ให้ตายสิ...บทพูดแมร่งโครตเลี่ยนเลยล่ะไอ้บทเจ้าหญิงเนี่ย

"ชื่อของข้าคือองค์หญิงเบค่อนแล้วชื่อของเจ้าล่ะ?"ผมมองชานยอล

"ข้าคือเจ้าชายโยดามาจากกาแล็คซี่ยินดีที่ได้รู้จักนะเจ้าหญิง"

ว้าว!สุดยอดอะพลังในการแสดงของชานยอลสุดยอดมาก

"เจ้าหญิงและแม่ครัวของอณาจักรเบค่อนที่อบเบค่อนอยู่ช่างมีสเน่ห์เหลือเกินข้าขอทั้งคู่ได้ไหม!"

อ่า...ถึงบทจีบสาวจะห่วยก็เหอะแต่ทั้งอาจารย์ดีโอและชานยอลต่างจริงจัง...ผมก็ต้องตั้งใจให้เต็มที่เหมือนกัน!!

"ข้าสวยกว่าเธอตั้งเยอะ!เจ้าไม่รักข้าแล้วหรอ"

"ไม่!นี่ข้าจริงจังข้ารักเจ้าจริงๆแต่แม่ครัวทำเบค่อนก็เซ็กซี่เหลือเกินภายใต้ชุดกันเปื้อนผืนเดียว"

"พอทีฉันจะไม่ทนอีกต่อไปแล้ว!!"ผมยืนหันหลังให้ชานยอล

"เดี๊ยว!!ฟังข้าก่อน"

"อ้าว!แบคยอลมาพอดีเลยเอาบทนี่ไผแทนก่อนแล้วกัน"อ.ดีโอ ยื่นบทให้แบคยอลที่ทำหน้างงๆ

"ข้ารู้นะว่าเจ้าพลอดรักกับชายคนสวน!!"

"เป็นบทแม่ครัวที่ชื่อว่า โบโลน่าหน่ะ"อ.ดีโอ ยืนคุยกับแบคยอล

"โบโลน่า?"แบคยอลเกาหัวตัวเอง

"เออ!ไปซ้อมเร็วคนรับบทแม่ครัวเข้าโรงพยาบาลอาทิตย์นึงนะ"อ.ดีโอตบไหล่แบคยอล

"พวกท่านทั้งสองได้โปรดหยุดเถอะค่ะ...ถะถ้าไม่หยุดบ้านเมืองจะไม่สงบนะค่ะ"แบคพูดเบาๆ

"เสียงแบบนั้นมันจะไปห้ามใครได้ว่ะ!!"ผมกับชานยอลพูดขึ้นพร้อมกัน

"อย่าทะเลาะกันเลยนะค่ะ!"แบคยอล

"เสีงบ้านี่มันอะไรกันเปล่งเสียงออกมาจากช่องท้องสิ!"อ.ดีโอ

"อย่าทะเลาะกันเลยนะค่ะ!!"แบคยอลตะโกน

"ไม่ใช่!เปล่งเสียงอกมาให้มากกว่านี้อีก"อ.ดีโอ

"อย่าทะเลาะกันเลยนะค่ะนายท่าน!!"แบคยอล

"ไม่ได้ๆอีกรอบ!"ดีโอโวยวาย

"คิกซะว่ามีขุนนางอยู่รอบตัวนายสิ!!"ชานยอลกับผมโวยวาย

"อย่าทะเลาะกันเลยนะค่ะนายท่าน...ฉันเป็นผู้ชายค่ะ!!!"แบคยอลตะโกน

"แฮ่ก...แฮ่ก!!"ผมกับชานยอลและแบคยอลโวยวายพร้อมกัน

"หึ!ก็ทำได้ดีนี่"ดีโอตบไหล่แบคยอล

"นายทำได้แล้วแบคกี้"ผมขยี้หัวแบคยอล

"ขอบคุณที่มาให้ความร่วมมือนะจื่อเทา"ดีโอยิ้มให้ผม

"ไม่เป็นไรครับผมว่ามันสนุกดี"

"ถ้างั้น....นายช่วยมารับบทแม่ครัวทีสิ"ดีโอตบบ่าผม

"ได้ครับ แต่อาจารย์ต้องมีของตอบแทนสมน้ำสมเนื้อนะครับ"

"ได้เลย...ถ้างั้นพรุ่งนี้มาซ้อมด้วยล่ะการแสดงมีวันที่ห้านะ"

"ได้เลยครับ"

ถ้าผมสนุกกับบทละครบางทีมันอาจทำให้ผมหายเหงาก็ได้นะ....

หมอนั่นเป็นผู้ชายที่แย่มากไหนบอกว่าจะโทรหาจะต้องให้ผมรอไปอีกเมื่อไหร่กัน....มันงี่เง่าสิ้นดี

.................................

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา