หนุ่มนักแสดง&ยัยขาแด๊นซ์สุดจี๊ด

-

เขียนโดย ขนนกสีขาว

วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.00 น.

  4 chapter
  3 วิจารณ์
  7,632 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) เพ้อรัก//แผนการ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เมื่อกลับถึงห้อง มิณทร์ทิ้งตัวนอนบนเตียงเดี่ยวที่มีผ้าปูที่นอนสีดำขาวดูสะอาดตา ในหัวมิณทร์คิดเรื่องตอนกลางวัน หลังจากที่แนะนำตัวกันแล้ว ก็คุยเรื่องต่างๆนานา จนสนิทสนมกันมากกว่าเดิม

 

 

แต่คุยกันได้ไม่นาน เพื่อนของแต้งกิ้วก็โทรตาม แต่ก่อนกลับแต้งกิ้วบอกกับมิณทร์ว่า 'หวังว่าเราคงได้พบกันอีกนะ' เพราะเหตุนี้มิณทร์ถึงยิ้มเห็นฟันขาวมาตลอดจนถึงตอนนี้

 

 

มิณทร์ลุกไปนั่งหน้าคอมพิวเตอร์แล้วเปิดมัน ไม่นานนักแสงจากจอคอมฯก็สว่าง wallpaperเป็นรูปที่มิณทร์ได้ไปถ่ายละครที่ต่างประเทศ

 

 

มิณทร์เข้า Facebook หาเฟสของแต้งกิ้วไปเรื่อยๆส่วนใหญ่จะเป็นเว็บเพจ มีทั้งคลิปวีดีโอที่เธอซ้อมเต้น รูปขณะเต้น และรูปหลุดต่างๆของแต้งกิ้ว ทุกรูปแต้งกิ้วจะยิ้มอย่างมีความสุข รอยยิ้มของเธอทำให้หัวใจดวงน้อยๆของมิณทร์เต้นไม่เป็นจังหว่ะ

 

 

เสียงหวานๆยังคงดังก้องอยู่ในหัว เสียงหัวเราะ ปากสีชมพูน่า....จูบ 0.0 เฮ้ย!! มิณทร์รีบสะบัดไล่ความคิดนั้นออกไป 'คิดอะไรไม่เข้าท่า' เขาบ่นกับตัวเอง

 

 

สักพักมิณทร์เหลือบไปมองโทรศัพท์แล้วก็นึกอะไรบางอย่างออก เขายิ้มก่อนจะหยิบโทรศัพท์นั้นแล้วโทรออก "สวัสดีครับผู้จัดการ ผมมีเรื่องให้ช่วยอยู่2อย่างครับ"

 

 

Thank you

แต้งกิ้วเดินออกมาในชุดนอนเสื้อยืดเอวลอยสีชมพู และกางเกงผ้าขาสั้นสีขาว ผมของเธอเปียกมีผ้าเช็ดผมพาดอยู่ที่คอ เธอเดินมานั่งปลายเตียงแล้วเช็ดผมยาวสลวย

 

 

"ฉันไม่รู้ว่ารัก รักแล้วต้องไปที่ไหนกัน รักครั้งแรกอย่างฉันยังมองทางไปไม่เห็นเจอ~~" เสียงโทรศัพท์ของแต้งกิ้วดังขึ้น มันขึ้นเบอร์ที่ไม่คุ้นตา

 

 

"สวัสดีค่ะ" แต้งกิ้วพูดหลังรับโทรศัพท์แล้ว

 

 

"สวัสดีค่ะ ใช่คุณแต้งกิ้วหรือปล่าวคะ" ปลายสายถามแต้งกิ้ว

 

 

"ใช่ค่ะ..." แต้งกิ้วตอบ

 

 

"เราโทรมาจากช่องxxนะคะ ทางเราอยากเชิญคุณไปเล่นละครกับทางช่องเราหน่ะค่ะ" ปลายสายพูด

 

 

"คือฉันเป็นนักเต้นนะคะ แสดงละครไม่เป็น" แต้งกิ้วบอกอย่างสุภาพ แต่เรื่องที่ให้เธอไปเล่นละครเป็นเรื่องที่เธอไม่เคยคิดเลย อยู่ๆก็ให้ไปเล่น มันเป็นเรื่องตลกมาก 

 

 

"ไม่เป็นไรค่ะ ทางเรามีครูสอน พอดีบอสของช่องเราอยากได้คุณไปเล่นละครมาก ช่วยหน่อยนะคะ" ปลายสายพูดเชิงขอร้อง 

 

 

"เอ่ออ..."แต้งกิ้วไปต่อไม่ถูกแต่เขาขอร้องมาขนาดนี้แล้วจะปฏิเสธก็ทำร้ายน้ำใจ "ก็ได้ค่ะ แล้วให้ไปเจอเมื่อไหร่คะ" แต้งกิ้วตอบไปอย่างไม่มีทางเลือก

 

 

 

"เฮ้อ..." แต้งกิ้วถอนหายใจหลังวางสายโทรศัพท์ "งานเข้าแล้วสิเรา" เธอบ่นกับตัวเอง

 

 

Mr.Min

"จริงหรอครับเธอยอมแล้วหรอครับ" เสียงมิณทร์ดังลั่นห้อง 

 

 

"จริงค่ะ แล้วทำไม่น้องมิณทร์ต้องอยากเล่นละครกับเธอด้วย" เสียงผู้จัดการส่วนตัวที่คุยกับมิณทร์ทางมือถือถามเพราะความสงสัย มิณทร์คิดอะไรอยู่เนี่ย อยู่ๆมิณทร์ก็โทรไปบอกให้เธอติดต่อคนที่ชื่อแต้งกิ้ว ให้เล่นละครกับเขาแทนนางเอกเก่าที่ต้องไปเรียนต่อต่างประเทศกระทันหัน

 

 

"เอ่อ ปละ...ปล่าวครับ" มิณทร์พูดเสียงกระตุกกระตัก ผู้จัดการยิ้มอย่างรู้ทัน

 

 

"จริงๆเลยเด็กคนนี้ ยังไงก็อย่าให้เป็นปัญญาหากับงานของเรานะคะ" ผู้จัดการส่วนตัวพูดอย่างเป็นห่วง

 

 

"รู้ทันอีกแล้วนะครับ ไม่มีปัญญาหาแน่นอนครับผมสัญญา" มิณทร์บอกผู้จัดการส่วนตัวอย่างมั่นใจ ไม่มีอะไรที่ผู้จัดการเดาใจมิณทร์ไม่ออก เพราะเธอเปรียบเสมอพี่ของเขา

 

 

"โอเคค่ะ  งั้นคืนนี้ฝันดีนะคะ" ผู้จัดการส่วนตัวบอกมิณทร์

 

 

"ฝันดีครับ" มิณทร์ตอบกลับ แล้ววางสายไป

 

 

เขาทิ้งตัวนอนบนเตียง กอดหมอนข้าง หลับตาลง คืนนี้เขาฝันดีแน่ๆ และเขาก็ตกอยู่ในความฝัน 

 

 

เรื่องที่แต้งกิ้วได้เล่นละคร เป็นแผนของมิณทร์ที่จะได้ใกล้ชิดกับเธอ พระเอกเรื่องนี้ร้ายไม่เบานะเนี่ย

 

 

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา