ยังรักกันอยู่ไหม...

9.9

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.15 น.

  25 ตอน
  199 วิจารณ์
  47.99K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 10.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) ตอนที่ 14

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 


 

 

               เช้าวันรุ่งขึ้น ฟางและแก้วก็เตรียมแต่งตัวเพื่อที่จะมาถ่ายแบบให้กับเพื่อนสนิทอย่างภูมิ เพราะภูมิเป็นดีไซน์เน่อร์ชื่อดัง แต่เรื่องชุดที่พวกเธอต้องใส่ดูท่าทางจะเป็นอุปสรรคของพวกเธอสะแล้ว 

 

 

 

 

 

 

" อะไรกัน นี่มันบิกีนี่ชัดๆๆ ไหนบอกชุดธรรมดาไงฟาง " ป๊อปปี้โวยวายทันทีเมื่อเห็นแฟนสาวเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้วยืนยิ้มแหยให้เขา 

 

 

 

 

 

 

 

" นั่นดิว้ะ ไปเปลี่ยนเลยน่ะแก้ว แล้วจะมองแฟนผมอีกนานไหมครับ " โทโมะพูดก่อนจะหันไปพูดเสียงเข้มใส่ตากล้อง แล้วก็คนงานแถวนั้นที่กำลังเซ็ตฉากอยู่ 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เอาหน่าแป๊ปเดียวเอง " แก้วพูดก่อนจะเดินมาคล้องแขนโทโมะ จะให้พวกเธอบอกได้ไงละถ้าบอกก็ไม่ต้องถ่ายกันพอดีแล้วอีกอย่างงานนี้เพื่อนของพวกเธอก็ขอเอาไว้สะด้วยมีหรือจะปฏิเศธได้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แป๊ปเดียวแต่ให้คนอื่นมองตรงนู้นตรงนี้แฟนตัวเองก็ไม่ดีเท่าไรนักหรอก ไปเปลี่ยนสะ" โทโมะพูดอย่างไม่สบอารมณ์ 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่!! ไปเถอะฟางไปหาไอ้ภุมิกันดีกว่า " แก้วเชิดใส่โทโมะก่อนจะเดินไปจับมือฟางให้เดินไปหาภูมิ 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อะไรว้ะ เออดีอยากให้คนอื่นมองก็เชิญ " โทโมะพูดตามอย่างหัวเสีย ป๊อปปี้เดินมายืนข้างโทโมะและยิ้มบางๆๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

" หึงดิมึง " ป๊อปปี้พูดเบาๆๆ โทโมะมองหน้าป๊อปปี้ก่อนจะรีบปฏิเศธ 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ใครหึง บ้านมึงดิ " โทโมะพูดก่อนจะเดินไปหาแก้วฟางและเฟย์ที่ยืนอยู่กับภูมิ 

 

 

 

 

 

 

  ครืดดดด ครืดดดดด    ป๊อปปี้มองตามแผ่นหลังของเพื่อนชายก่อนจะเดินตามไปแต่ก็ต้องหยุดเมื่อโทรศัพท์ของตัวเองสั่น ก็หยิบขึ้นมาดูพบกับข้อความ จากคนคนเดิม ที่เขาคุยกับเธอมาตั้งแต่เมื่อคืน โขว์ขึ้นมา ป๊อปปี้เงยหน้ามองแฟนสาวที่อยู่ในวงล้อมของเพื่อนและคนอื่นๆๆ ก่อนจะก้มลงมาตอบ

 

 

 

 

 

                                        ป๊อป เราอยากเจอป๊อป ....ได้ไหม !! 

 

 

 

 

                              ขอโทษนะ...ป๊อปไม่ว่างจริงๆ !! มีอะไรก็ทักมาละกัน 

 

 

 

 

 

                            อืม  ไม่เป็นไรอยู่กับฟางสินะ แค่นี้ก็ขอบคุณมากแล้วละ....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ป๊อปทำอะไรอยู่คะ " ฟางที่ยืนคุยกับเพื่อนๆอยู่เห้นแฟนหนุ่มเธอทำหน้าเครียดๆๆ มองโทรศัพท์ก็เดินเข้ามาทักทำให้ป๊อปปี้สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะทำตัวเป็นปกติ แล้วเลี่ยงเก็บโทรศัพท์ 

 

 

 

 

 

 

 

" อ่ะ อ๋อเปล่าครับ แล้วนี่จะถ่ายกันหรือยัง " ป๊อปปี้พูดก่อนจะโอบใหล่แฟนสาวแล้วเดินไปทางโทโมะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ก็คงจะใกล้แล้วละคะ " ฟางสงสัยแต่ก็ตอบคำถามของแฟนหนุ่มไป  หลังจากนั้นแก้วและฟางก็ถ่ายแบบกันอย่างสนุกสนาน จนเสร็จ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฟางงงงงง แก้ววววว ขอบใจพวกแกมากเลยน่ะ " ภูมิวิ่งเข้าไปหาเพื่อนสาวทั้งสองก่อนจะกอดคอเพื่อนสาวของเขา จนทั้งสองหนุ่มที่ยืนดูเหตุการณ์ตาลุกวาว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โอ๊ยยย พอแล้วแกฉันหนัก ตัวอย่างกับหมีความ ฮ่าาา หรือง่ายๆๆ กะเทยความอ่ะแก ฮ่าาาาาา...... " แก้วพูดกับเพื่อนสาวในคราบผู้ชายติดตลก จนฟางเองก็หัวเราะตามไปด้วย ภูมิมองหน้าแก้วอย่างเคืองๆๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ย่ะ ใครจะไปหล่อเทพบุตรอย่างแฟนพวกแกละ" ภูมิพูดกลับ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แน่นอน ฮ่าาาา.... " แก้วพัวเราะกลับ ภูมิเห็นเพื่อนสาวหัวเราะใส่ก็หมันไส้ วิ่งไล่หวังจะอุ้มไปทุ่มใส่น้ำ แต่แก้วเองก็รู้จัวทันวิ่งหนีทันที โดยที่มีฟางตามไปด้วย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อร๊ายย หยุ๊ดด หยุดเลยนะยัยหมีควาย "แก้ววิ่งมาทางตากล้องและพนักงานคนอื่นๆๆที่กำลังเตรียมเก้บของ ก่อนจะพูดกับภูมิ คนอื่นๆที่ได้ยินก็หัวเราะกับชายาของเจ้านาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" หมีความฮ่าาาอุ๊บส์ ฮ่าาาา " ตากล้องพูดทวนชื่ออีกครั้ง ก่อนจะพยายามเก้บเสีียงหัวเราะเพราะภูมิชี้มาทางเขา แต่ก็อดไม่ได้ แก้วหัวเราะยิ้ม ท้องแข็ง ฟางเลยเดินไปหาแฟนหนุ่มและแฟนเพื่อนสาว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เหนื่อยไหม " ป๊อปปี้ยื่นผ้าเช็ตตัวให้แฟนสาว ก่อนจะถามอย่างเป็นห่วย ฟางส่ายหน้า ก่อนจะหันไปมองแก้วที่ยังคงวิ่งหนีเพื่อนชายอยู่ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ว๊ายยย ไอ้ภูมิแกไปจับยัยฟางดิ้ ยัยฟางก็พูดอะ " แก้วโวยวายเมื่อโดนเพื่อนชายจับได้แล้วจะลากให้ลงน้ำ ก็ชี้ไปทางฟางที่ยืนอยู่กับโทโฒะและป๊อปปี้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่ต้องไปโบ้ยให้ยัยฟางเลย เดี๋ยวมันก็โดนแต่คนแรกต้องเป็นแกยัยแก้ว ตายยยยยย " ภูมิพูดจบก็อุ้มแล้วแล้วเดินไปที่ทะเลก่อนจะโยนแก้ลงไปอย่างง่ายดายย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อร๊ายยยยเดี๋ยว... หยุดก่อนภูมิฟางไม่เกี่ยวด้วยเลยนะ " ฟางรีบตะโกนเมื่อเห้นว่าเพื่อนชายของเธอวิ่งมาทางเธอ ก่อนจะหลบอยู่หลังป๊อปปี้ ป๊อปปี้บยิ้ม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่ต้องเลย ไอ้ภูมิจับ " แก้วที่ลุกจากน้ำแล้วเดินตามภูมิมา ก็สั่งเพื่อนชยก่อนที่ภูมิจะจับฟางแต่จับไม่ได้เพราะฟางวิ่งหนีไปก่อน โทโมะ ป๊อปปี้มองสองสาวและครึ่งสาวครึ่งหนุ่มวิ่งเล่นกันก็หัวเราะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตู้มมมม

 

 

 

 

 

 

" แฮ่ก แฮ่กก ไอ้พี่ภูมิมมมมมมมม " ฟางตะโกนเสียงดังเมื่อเธอโดนโยนใส่ทะเล ก็ยืนขึ้นแล้วชี้เพื่อนสาวของเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฮ่าาา พอเหอะฟางไปอาบน้ำกันเถอะ เหนื่อยแล้วว่ะ " แก้วพูดปนเสียงหัวเราะ ฟางเชิดใส่แก้วก่อนจะเดินหนี ไปในโรงแรม แก้วและภูมิเหวอนิดหน่อยก่อนจะรีบเดินตามไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แก้ว เดี่ยว... ใส่ก่อน ไอ้พวกปลาไหลจะได้ไม่มอง " โทโมะรีบวิ่งตามแก้วไปก่อนจะรั้งข้อมือแฟนสาวแล้วเอาเสื้อคุมใส่ไว้ให้ แก้วมองโทโมะก่อนจะยิ้มนิดๆๆ ภมิมองแก้วอย่างล้อๆๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แล้วฟางละแก้ว " ป๊อปปี้ที่เดินตามเข้ามาไม่เห้นฟางก็ถาม แก้วส่ายหน้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่รู้อ่ะตามไม่ทัน สงสัยเดินเข้าไปแล้วอ่ะแหละ " แก้วพูด ป๊อปปี้รีบเดินจ้ำเข้าไปทันที 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


" ฟางงง... " ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาเห้นฟางยืนคุยกับหนุ่มคนหนึ่งก็เดินเข้าไปเรียกชื่อฟางเสียงดังจนเจ้าตัวหันมามอง 

 

 

 

 

 

 

 

 

" มีอะไรหรือเปล่าป๊อป " ฟางหันมามอง

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่หนาวหรือไงตัวก็เปียกยังใส่บิกีนี่อีก เอาไปใส่สะ แล้วนี่ใคร " ป๊อปปี้พูดก่อนจะยื่นเสื้อคลุมใหแฟนสาว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ขอบคุณคะ นี่แพนคะ เพื่อนฟางเอง แพนนี่ป๊อปปี้แฟนฟางเอง " ฟางยิ้มให้กับป๊อปปีแล้วหันไปตอบแพน แพนยิ้มให้ป๊อปปี้อย่างเป็นมิตร ผิดกัป๊อปปี้ที่ยืนมองแพนนิ่ง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

งั้นแพนไปก่อนน่ะฟาง เดือนหน้าเจอกันนะ " แพนยิ้มหวานให้ฟาง ก่อนที่จะยิ้มให้ป๊อปปี้แล้วเดินออกไป ฟางมองตามก่อนจะเตรียมเดินกลับไปที่ห้อง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" จะไปไหนกับมันน่ะฟาง " ป๊อปปี้เดินฟางเข้ามาภายในห้อง ก็รีบถาม ฟางหันมามอนิดนึงก่อนจะส่ายหัว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" มันไหนป๊อป นั่นเพื่อนฟางน่ะ เขาชื่อแพน..." ฟางหันมาบอกกับป๊อปปี้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แพน ชื่ออย่างกับผู้หญิงเหอะ " ป๊อปปี้พูด 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เป็นอะไรไปคะ นั่นเพื่อนฟางนะ  แล้วเดือนหน้าฟางก็มีงานเลี้ยงรุ้นด้วย " ฟางพุดก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวเพื่อนจะไปอาบน้ำก่อนจะหันมามองป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ปลายเตียงทำหน้าหงิก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เลิกทำหน้าบูดแล้วออกไปได้แล้วฟางจะอาบน้ำน่ะป๊อป " ป๊อปปี้หันมามองร่างบางที่ยืนทำตาแป๋วใส่เขา ไหนจะหุ่นที่อกเป็นอกเอวเป็นเอว มันน่าจับกดสะกะไร ยิ่งตอนนี้ฟางส่บิกีนี่มันยิ่งทำให้เขาเห้นรูปร่างของแฟนสาวได้ชัดเจนยิ่งขึ้น 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" มองอะไรอ่ะป๊อป " ฟางถามอย่างเขินๆๆ ที่ดดนแฟนหนุ่มจ่้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

" สวยน่ะเนี่ย " ป๊อปปี้ชมฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

" ไอ้บ้า ไปเลยออกไปเลยน่ะ " ฟางตะโกนว่าป๊อปปี้ ป๊อปปี้หัวเราะก่อนจะเดินออกไป รอที่เค้าเตอร์ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ห้องโทโมะ แก้ว...

 

 

 

 

" เฮ้อ... เดี่ญวไอ้ป๊อปก็แต่งงานละ แก้วไมอยากใส่ชุดเจ้าสาวแหมือนฟางบ้างหรอ" โทโฒะเดินตามแฟนสาวเข้ามาภายในห้องก็รีบเดินเข้ามากอดจากด้านหลัง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ถามว่าอยากไหม ก็อยากนะ " แก้วตอบ 

 

 

 

 

 

 

 

 

" งั้นก็.... แต่งงานกันไหมละ " โทโมะกระซิบที่ข้างหูของแก้ว จนร่างบางหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่เอาหรอก แก้ว...ยังไม่พร้อม " แก้วพูดก่อนจะแกะมือของแฟนหนุ่มแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ โทโมะมองตามอย่างเซ็งๆๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาแชทคุยกับใครบางคเพื่รอแฟนสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

" แก้วเจ็บจนกลัวไปหมดแล้วละโทโมะ..." แก้วแอบแง้มประตูดูแฟนหนุ่มที่กำลังคุยกับใครบางคนผ่านโทรศัพท์แล้วยิ้มหัวเราะก็พูดอย่างเสียใจ เธอไม่กล้าวางใจได้ว่าถ้าเธอแต่งงานไปเธอจะเป็นยังไง มันอาจะเลวร้ายมากกว่าที่เป็นอยู่สะอีก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                วันนี้เฟย์ไม่ได้ไปดูพี่สาวและเพื่อนสาวของเธอถ่ายแบบเพราะต้องออกไปเจอลูความของกาย ตอนแรก ชายหนุ่มไม่ยอมให้เธอไปด้วยแต่ด้วยที่ความดื้อของเธอ ทำให้กายต้องยอม 

 

 

 

 

 

 

" เดี๋ยวเฟย์นั่งอยู่แถวนี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวพี่มา " กายพูดกับเฟยเฟย์ยิ้มนิดหนึงก่อนที่กายจะเดินหายเข้าไปในห้องสืบสวน เฟย์นั่งรอสักพัก ก๋เห็ฯเด็กคนหนึ่งเดินไปทางสระน้ำก็รีบเดินตามไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เดี๋ยวจ้ะหนุ เดี๋ยวตกน้ำนะ " เฟย์พูดก่อนจะวิ่งไปอุ้มเด็กคนนั้นไว้ทัน 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โอ๋ๆๆ ไม่เอาไม่ร้องน่ะคะเด็กน้อย " เฟย์ยืนโอ๋เด็กสาว ที่ร้องไห้งอแง อยู่ในอ้อมกอด เขื่อนที่มาตามหาเด็กสาวที่ถูกโจรลักพาตัวมา แล้วโดนจับได้ เพราะเขา ก็มาเห็นเฟย์กำลังยืนโอ๋เด็กน้อยอยู่ก็อมยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่เอาไม่ร้องนะคะ เด็กดีต้องไม่ร้องไห้นะคะ " เฟย์พูดกับเด็กน้อย เด็กน้อยปาดน้ำตาทิ้ง เฟย์คลี่ยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ฮืออ แม่ แม่ " เด็กน้องร้องไห้เรียกหาแม่ จนเฟย์เองก็สงสาร เขื่อนเดินเข้ามา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เลิกร้องได้แล้วนะครับ มาหาพ่อมา " เขื่อนพูดก่อนจะอุ้มเด็กน้อยมาจากเฟย์ เฟย์อึ้ง พ่อหรอ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่คุณ..เป็นพ่อของเขาหรอคะ " เฟย์พูดกับเขื่อนอย่างสงสัย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" หึ... " เขื่อนไม่ตอบก่อนจะเดินเข้าไปในตัวอาคาร เฟย์โมโหที่เขื่อนทำเป็นหยิ่งใส่เธอก็เดินตามเพื่อจะเข้าไปเอาเรื่อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่คุณ ตกลงว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของคุณแล้ว ใครเป็นแม่เขา " เฟย์พูดใส่เขื่อน เขื่อนหัวเราะอย่างชอบใจ อย่างน้อยร่างบางก็ยังให้ความสนใจเขาอยู่ 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เฟย์มีอะไรหรือเปล่า " กายที่เดินออกมาพร้อมทนายความและลูกความก็ถามเฟย์เมื่อเฟ้นเขื่อนที่ยืนอุ้มเด็กน้อยอยู่ 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เปล่าหรอกคะพี่กาย " เฟย์หันมองเขื่อนแล้วเดินเข้าไปหากาย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" แล้วเราจะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดีละครับ " เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพูดขึ้่น 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ผมรับดูแลเองครับ " เขื่อนพูดแล้วมองเด็กในอ้อมกอดด้วยสายตาอ่อนโยน จนเฟย์ก็ยิ้มตาม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" เดี่ยวนะคะ นี่เด็กคนนี้คือใครแล้วยังไงเฟ์งงง " เฟย์ร่ายยาว

 

 

 

 

 

 

 

 

" เด็กคนนี้ถูกลักพาตัวมาน่ะเฟย์ แล้วคุณภัทรดนัยเขาก็ไปช่วยัทนก่อนที่โดนไอ้พวกโจรมันส่งไปขาย " กายพูด กับเฟย์เฟย์หันไปมองเด็กน้อย ที่อยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายที่คยเป็นแฟน ของตัวเองก็สงสร 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ผมต้องทำยังไงบ้างครับ " เขื่อนถามเจ้าหน้าที่ เรียกสติของเฟย์กลับมา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" งั้นก็เรียบร้อยแล้วนะครับ ผมพาเด็กไปอยู่กับได้เลยใช่ไหใม " เขื่อนพูด เจ้าห้าที่ยิ้ม เด็กคนนี้เขื่อนได้รับอุปการะเรียบร้อย พร้อมกับตั้งชื่อแล้วเปลี่ยนนามสกุลให้ใช้ โดยให้ชื่อว่า ณดา เสตสุวรรณ หรือน้องฝ้าย อายุ 5 ขวบ 

 

 

 

 

 

 

 

 

" กลับกันเลยไหมครับ " กายเดินเข้ามาหาเฟย์ที่แอบยืนมองเขื่อนกับน้องฝ้ายอยู่ห่าง เฟย์สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปยิ้มให้กาย 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คะ... " เฟย์ยิ้มก่อนที่จะเดินออกจากที่นั่นไป ขณะเดียวกับเขื่อนและน้องฝ้ายที่กำลังจะกลับพอดี ทำให้ทั้งสองเจอกันอีกครั้ง 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ปะป๋าาา มะม๋าา " เด็กน้อยกะตุแขนเขื่อนที่กำลังจะเปิดรถแล้วชี้ไปทางเฟย์ที่กำลังขึ้นรถของกายไปออกไป เขื่อนมองตามแล้วยิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

" ไม่ใช่หรอกครับ เรามีป๋าคนเดียวก็พอแล้วเนาะ " เขื่นพูด ก่อนจะพาตัวเล็กขึ้นรถเพื่อพากลับไปที่พักของเขาก่อน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" คนอย่างนายจะดูแลเด้กได้หรอ... " เฟย์พูดเบาๆๆ เมื่อขึ้นรถออกมาแล้วก็นั่งทบทวน เหตุารณืที่ผ่านมาไม้กี่ชั่วโมง ก็อดเป็นห่วงเขื่อน และเด็กน้อยคนนั้นไม่ได้เพราะชายหนุ่มเป็นคนอารมณ์ร้อน แถมตอนที่คบกับเธอยังไม่ค่อยจะถูกกับเด็กอีกตั้งห่าง ... 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

   ไม่สนุกแน่เลย แต่ก็ขอบคุณยอดอ่านน่ะ อิอิอิ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา