Love Baby Girl ยัยลูกแมวหน้าใสกับนายสุดหล่อ

     โรงพยาบาล...(คิรัว talk)

คิรัว : อือ......//ค่อยๆลืมตา

คริสตัล : คิรัว!คิรัว!คิรัวฟื้นแล้ว!!

เสียงใครเนี่ย คุ้นๆแฮะ -_-^

คริสตัล : ลืมตาสิ..คิรัว..

คิรัว : คริส..ตัล..

คริสตัล : ใช่!ชั้นเอง!

คิรัว : เธอ..ปลอดภัย..ใช่มั๊ย...

คริสตัล : หะ..ห่วงตัวเองก่อนเถอะ..ฮึก..คะ..คนบ้า!ทำอะไรบ้าบิ่นอยู่ได้!ถะ..ถ้านายตาย..ชะ..ชั้น..ชั้นคง..

ผมลืมตาขึ้นก็เห็นใบหน้านองไปด้วยน้ำตาของคริส

คิรัว : อย่าแช่งกันแบบนี้สิ ชั้นยังไม่ตายซักหน่อย ยังอยู่ดี ^^

คริสตัล : ฮึก..

คิรัว : ไม่เอาน่า อย่าร้องไห้

ผมเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้คริส ดูจากสภาพแล้วคงไม่เป็นอะไรมาก เว้นแต่...มีรอยแผลที่ใบหน้านิดหน่อย นอกนั้นก็โอเค

คิรัว : ที่นี่...โรงพยาบาลเหรอ

คริสตัล : ใช่!หลังจากวันนั้น นาย..สลบไป 3 วันเต็มๆเลยนะ

คิรัว : สงสัยชั้นคงฝืนตัวเองเกินขีดจำกัดหน่ะ 

คริสตัล : นายไม่เป็นไรแล้วนะ

คิรัว :ชั้น..ไม่เป็นไร แต่ต้องขอโทษเธอด้วยนะ ที่ไปสัญญาอะไรบ้าๆแบบนั้น จนเธอเกือบตาย

คริสตัล : ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร มองหน้าชั้นสิคิรัว

ผมค่อยๆเงยหน้ามองคริส พอสบแววตาคู่นั้นแล้ว ผมรู้สึกผิด..ผิดมาก..

คริสตัล : ชั้นไม่มีวันโกรธนาย ชั้น..รักนาย

คริสตัลโน้มตัวลงมาสัมผัสกับริมฝีปากของผม มันเป็นความนุ่มนวล ความหวานที่ผมไม่เคยสัมผัส คล้ายกับขนมเค้กแต่ไม่ใช่...หวาน..อยากได้เพิ่ม..ชอบ..ไม่เคยเบื่อ..ถ้ามีความมาให้ชิมทุกวันคงดี ^_^

คิรัว : รักนะครับ

ผมถอนปากออกเพื่อพูดคำนั้นแล้วกลับไปลิ้มรสความหวานนุ่มนั้นต่อ