นายตัวแสบกับเด็กเกรียน(yaoi)
8) ซาร่า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อืมม งึมๆงำๆ"ผมท่องบทสวดไรเนี่ย ผมค่อยๆปรือตาขึ้นช้าๆ ภายในห้องเป็นสีขาวหมดเลย เหมือนที่ไหนสักที่ เอ๊ะ!โรงบาลเปล่าวะ ผมรีบกระเด้งขึ้นมานั่ง ในห้องเป็นโทนสีดำขาวไปหมด ตามไปด้วยของตกแต่งสุดหรู คล้ายๆที่ไหนซักที่นะ
"ตื่นแล้วเหรอ"เสียงทุ้มๆดังมาจากที่ไหนสักที่ ผมหันไปตามเสียงก็เห็นไอ้ทอมเดินถือจานสปาเก็ตตี้มา กลิ่นหอมฟุ้งเลยครับ แหม!เห็นแล้วอยากกิน
"ขอกูหรอ"ผมถามมันหน้าด้าน จะให้กูทนได้ไงในเมื่ออาหารมาอยู่ตรงหน้าแล้ว
"ของกูต่างหาก เช้ามากูยังไม่ได้กินข้าวเลยนะ"มันม้วยเส้นสปาเก็ตตี้เข้าปากกินล่อหน้าผม
ฮือๆอยากกินอ่ะ แบ่งหน่อยไม่ได้
ผมทำหน้าหงอย ทำให้คนที่นั่งกินสปาเก็ตตี้ข้างๆหันมามอง
"อยากกินหรอ"โอ้!เสียงสวรรค์มาโปรดครับ ผมรีบพยักหน้าทันที
"ทำเหมือนแมวให้ดูหน่อยเดะ"
"นายจะบ้าหรอ คนอย่างฉันเนี่ยนะจะทำตัวน่ารักๆเหมือนแมวได้ บอกไว้เลยนะว่าต่อจะให้เห็นทุกอิริยาบทเนี่ย สำหรับนายไว้ชาติหน้าก่อนเถอะเฟ้ย!!!!"ผมด่ายาวก่อนจะลุกขึ้นแล้วกำลังจะเดินไป
"555555555555+++ อยู่กับนายแล้วตลกชะมัด555"
"พ่องมึงสิ"ผมชูยิ้วกลางข้างขวาใส่มัน ทำให้อีกคนขำไปกันใหญ๋ มันน่าขำตรงไหนวะกูด่ามึงแท้ๆนะเฮ้ย!!
โฮ่งๆๆๆ
"เฮ้ย!!!"ผมต้องล้มลงไปกับพื้นเมื่อมีหมาตัวใหญ่กระโดดเข้าใส่ผมแล้วเลียหน้าผมอย่างสนุก
"555 โอเคมานี่เร็ว"ไอ้ทอมแบบมือหาไอ้หมาโอเค ทำให้มันต้องกระโดดไปหาเจ้านายตัวจริง
"หัดดูแลหมานายดีๆหน่อยไม่เป็นไงวะ!!"ผมพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น แต่ก็ต้องโดนไอ้หมาบ้าเข้ามาคลอเคลียอีก
"สงสัยไอ้โอเคมันชอบนายว่ะ"ห้า!!หมาชอบกู กูไม่ใช่เจ้าของมึงด้วยนะเว้ย
"ต่อให้ชอบไม่ชอบก็อย่ามาโดนกูนะเว้ย!!"
หงิง หงิง!!
เสียงไอ้โอเคร้องหงิงหงิงข้างๆผมก่อนจะเดินคอตกไปหาเจ้านายมัน
"นายทำมันเสียใจหมดแล้วนะ"ไอ้ทอมลูบหัวมันเบาๆก่อนจะปลอบใจมัน
โทษทีว่ะ!กูเป็นพวกชอบแมวไม่ใช่หมา
"แล้วมึงพากูมาอยู่ที่ไหนเนี่ย"ผมเริ่มโวยวายอีกครั้ง
"คฤหาสน์ของใครสักคนนั่นแหละ หลังใหญ่ๆมีหลายชั้น"ผมถึงว่าทำไมมันตะหงิดๆที่แท้................บ้านกูไงไอ้โง่เอ้ย!!
ต้องเงียบไว้ไม่งั้นถ้ามันรู้มันคงตามราวีผมแน่ๆ
"งั้นกูขอกลับก่อนแล้วกันนะ"
"เดี๋ยวกูไปส่ง"
"ไม่เป็นไรกูกลับเองได้ กูก็อยู่ที่เนี่ยแหละ"โกหกไปละกัน
"อ้าวหรอ!!อยู๋ห้องไหนอ่ะ เดี๋ยวไปส่ง"
"ไม่ต้องกูไปเองได้ แล้วเจอกันนะเว้ย"ไม่รอให้มันพูดผมก็ชิ่งหนีมาทันทีก่อนจะวิ่งขึ้นไปชั้นบนสุดของตึก
ดีนะที่มันอยู่ตึกเดียวกับผม ไม่งั้นผมคงวิ่งอ้อมตึกมาชัวร์ๆ
ติ้ง!!!
เมื่อลิฟท์มาถึงชั้นสุดท้ายผมก็เดินออกมาจากลิฟท์แล้วเดินเลาะไปที่ห้องนอนส่วนตัวที่ขนาดพ่อกับแม่ยังไม่เคยเข้า
เมี้ยวๆ
"ซาร่า!!"ผมกระโดดกอดแมวน้อย ผมเลี้ยงแมวไว้ตัวหนึ่งครับแล้วก็เป็นแมวที่ผมรักสุดๆและซาร่าอาจจะรักผมเหมือนกัน ซาร่าเป็นแมวเพศผู้แต่ภายนอกมันเหมือนผู้หญิงเลยครับ ขนปุยตีนชมพูน่ารักๆ ตาสองสี ชมพูม่วง สวยใช่มั้ยล่ะ มันเป็นแมวสีขาวด้วยนะ
"เราลงไปเดินเล่นด้วยกันมั้ย ซาร่า"
เมี้ยววววว
"น่ารักที่สุดเลย รอพี่ไปเปลี่ยนเสื้อก่อนนะ"
เมี้ยววววว
ผมวางซาร่าไว้ที่เตียงแล้วเดินไปเปลี่ยนเสื้ออยู่บ้านทันที เปลี่ยนแค่เสื้อผมขี้เกียจเปลี่ยนกางเกงแล้ว พอเปลี่ยนเสื้อเสร็จก็อุ้มซาร่าลงไปชั้นล่างสุด
"อะแฮ่ม!!"
"อ้าว!พ่อ"
"ทำไมแกไม่ไปเรียนฮะ!!!"
"พอดีรถผมเสียกะทันหัน อุบัติเหตุ"
"แกตั้งใจให้มันเสียหรือแกมัวแต่เหม่อลอยแล้วไปชนรถคนอื่นฮะ"
"ผิดทั้งสองแหละ"
"โอ้ย!2หนุ่มเถียงอะไรนักหนาเนี่ย"อยู่ดีๆเสียงแม่ก็ทักขึ้นมา
"ก็พ่อน่ะสิ ผมบอกหลายครั้งแล้วเกิดอุบัติเหตุอ่ะ แต่ก็ไม่เชื่อ"ผมทำหน้าอ้อนพร้อมกัยซาร่าที่อยู่ในอ้อมแขนเช่นกัน
"เอาเถอะน่าพ่อ"
"แต่มัน...."
"จะยอมดีๆมั้ย"อยู่ดีๆเสียงแม่ก็โหดขึ้นเฉย ครอบครัวผมมันน่ากลัวอ่ะครับ
"จ้ะๆๆ เดี๋ยวพ่อไปเคลียร์ธุระก่อนนะจ้ะ"จากนั้นพ่อผมก็เดินจากไป
"ไปนั่งเล่นที่สระว่ายน้ำนะ อากาศดี"แม่ผลักผมพร้อมส่งยิ้มหวานๆให้ ไม่มีใครคนไหนใจดีเท่าแม่ผมแล้วล่ะครับ ผมเดินไปที่ลานสระว่ายน้ำก่อนจะหาที่นั่งเหมาะๆ ผมปล่อยให้ซาร่านอนอยู่บนตักแทนแล้วตัวเองก็นอนอ่านนิตรสาร
"ที่แท้นายก็ชอบแมวนี่เอง"เสียงของใครบางคนดังขึ้น ทำให้ผมหันไปมองอย่างรวดเร็ว
กรรรร.....
เมี้ยวววว แง่งงงง
"ขอความกรุณาเอาหมาของนายออกจากซาร่าด้วย"ผมอุ้มซาร่าแนบกับอก ซาร่าเอาหัวซบอกอย่างสบายใจ
"อิจฉาแมวจังเลย ได้ซบอกกับเจ้านายด้วย"อยู่ดีๆไอ้ทอมก็พูดขึ้นลอยๆ
"ซาร่าของฉันน่ารักกว่าโอเคของนายเยอะ ว่ามั้ยซาร่า"
เมี้ยวววว
ซาร่าเลียแก้มผมสองสามทีก่อนจะเข้ามาในเสื้อผม
"ว้าย!หมาน่ารักจังเลยค่ะ ขอจับหน่อยได้มั้ยคะ"
"เชิญครับ"
อยู่ดีๆก็มีผู้หญิงใส่บิกินี่สองคนเดินเข้ามาหาไอ้ทอมเฉย
"อุ้ย!ขอลองจับแมวได้มั้นคะ"
"ขอโทษครับ แมวตัวนี้ผมหวงครับ"
"งั้นขอลองจับเจ้าของหน่อยละกัน"
หมับ!!
"ขอโทษเหมือนกันครับ อันนี้ก็ของผม"อยู่ดีๆไอ้ทอมก็จับมือผู้หญิงคนนั้นออกห่างจากผม ทั้งสองคนหน้าร้อนฉ่าก่อนจะขอกลับไป
"นายหน้าแดงๆนะ"อยู่ดีๆไอ้ทอมก็ทักผมอีกครั้ง ผมก้มหน้างุด จะไม่ให้หน้าร้อนได้ไงก็มันบอกว่า......ช่างเถอะ
เมี้ยวววว
"เราไปที่อื่นเถอะซาร่า"ผมรีบลุกขึ้นเดินหนีพร้อมกับอุ้มซาร่าไว้ในอ้อมแขน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ