เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
32) สปาเก็ทตี้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"เดินดีๆล่ะเดี๋ยวสะดุดจะเป็นแผลซ้ำอีก"โทโมะเตืนอฟางที่กำลังลงรถ
"จ้าๆ แหม เก็บลายละเอียดจังเลนะ ไปแล้วบาย"ฟางพุดแล้วโบกมือก่อนจะเดินเข้าบ้านไป
"จะกลับมาหรือยังนะ"แก้วบ่นแล้วเดินจ้ำๆเข้ามาในบ้าน มองซ้ายมองขวาก็ไม่มีใคร
"เอ่อป้าค่ะโทโมะกลับบมารึยัง"แก้วถามป้าแม่บ้านที่เดินผ่าน
"ป้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันแค่ะ ป้าพึ่งออกมาแต่เห็นรถคุณหนูโทโมะอยู่ข้างนอกน่าจะกลับมาแล้วนะค่ะ"ป้าแม่บ้านพูด
"ค่ะ"แก้วพูดก่อนจะเดินขึ้นไปหาโทโมะที่ห้อง
ห้องโทโมะ
ก๊อกๆๆๆๆ
"ใครน่ะ"โทโมะตะโกนออกมา
"เค้าเอง มาเปิดประตูให้หน่อยสิ"แก้วตะโกนเข้าไป
แอ๊ด...
"ไปไหนมา"โทโมะยิงประเด็นถามทันที
"ก็นั่งรอโทโมะแหละ"แก้วพูดแล้วยู่หน้า
ฟรึ่บ!
โทโมะฉุดข้อมือแก้วแล้วดึงเข้ามาข้างในห้องของตัวเองก่อนจะล็อกห้องเรียบร้องแล้วดันตัวแก้วพึงผนังแล้วก็ใช่แขนสองข้างกั้นแก้วไว้ไม่ใช่หนี
"นั่งรออะไรกันโทโมะต่างหากที่เป็นฝ่ายรอโทรไปก็ไม่ยอมรับ กลับกับไอ้ป๊อปปี้อะไรนั่นสนุกมากสิ"โทโมะพูดประชดประชัน
"ไปกันใหญ่แล้ว ตอนโทโมะโทรมาพี่ไม่ได้อยู่กับโทรศัพท์สักหน่อย"แก้วบอก
"แล้วไปไหนล่ะ"โทโมะถาม
"ตามเวลาที่ดูในโทรศัพท์ยังซื้อน้ำอยู่เลย"แก้วบอก
"ไปกับใคร"โทโมะถาม
"ป๊อป"แก้วตอบ
"นั่นไง ทำไมต้องไปกับมัน!"โทโมะพูด
"ทำไมถึงเเทนชื่อป๊อปอย่างงั้นล่ะ ป๊อปเป็นรุ่นพี่นะ"แก้วพูดดุ
"เหอะ! ทำอย่างกับว่าหมอนั่นแทนชื่อโทโมะดีงั้นแหละ"โทโมะพูดแล้วเบ้ปาก
"แต่ป๊อปเค้าเป็นรุ่นพี่นี่นา"แก้วพูด
"ไม่ต้องเปลื่ยนเรื่องเลยโทโมะถามว่าทำไมไปกับมัน!"โทโมะพูดกดเสียงต่ำ
"ก็เห็นโทโมะไม่อยู่ก็เห็นไปกับ...ช่างเถอะเห็นโทโมะไม่อยู่ป๊อปเลยชวนแก้วกลับก่อน"แก้วพูด
"เมื่อกี้เหมือนจะพูดอะไรนะ?"โทโมะถาม
"เปล่าสักหน่อย"แก้วเฉไฉ
"ถ้างั้นก็ไปอาบน้ำซะ ส่วนอาหารเย็นไม่ต้องกินวันนี้! โทษฐานกลับบ้านช้า!"โทโมะสั่ง
"วะ...ว่าไงนะTT"
"อย่างที่พูด อาบน้ำเร็วๆด้วย ต้องออกมาทำรายงานอีก"โทโมะพูดจบก็เดินไปนั่งที่เตียงแล้วเปิดทีวีดูสบายใจส่วนแก้วก็ได้แต่บอกแบบหงอยๆก่อนจะเดินคอตกเข้าห้องน้ำไป
บ้านฟาง...
ห้องฟาง...
แอ๊ด...
"ป้านวลมาพอดีเลยค่ะฟางติดกระดุมชุดนอนข้างหลังไม่ค่อยถนัดเลย ป้านวลช่วยฟางติดหน่อยสิค่ะ"ฟางที่พูดโดยที่ไม่ได้มองว่าใครเข้ามาแล้วมัวแต่วุ่นอยู่กับการทาครีมบนเตียง
ตึกๆๆ
ป๊อปปี้เดินเข้ามาฟาฟางก่อนจะขึ้นมาบนเตียงเพื่อจะไปอยู่หลังฟางที่กำลังหันหลังทาครีมให้อยู่ป๊อปปี้มองไปที่แผ่นหลังเรียบเนียนของฟางก่อนจะกลืนน้ำลายดังเอือก
ป๊าบ!
ป๊อปปี้ตบหน้าตัวเองไล่ความคิดตัวเองออกไปแล้วคลานเข้ามาใกล้ฟางก่อนจะค่อยๆติดกระดุมให้ฟาง
"ป้านวลมือเบาขึ้นหรือเปล่าค่ะเนี่ยฟางแทบจะไม่รู้สึกเลย"ฟางพูดแล้วหลับตานวดคอไปมาป๊อปปี้ขมวกคิ้วแล้วกระตุกยิ้ม
"...ค่ะ"ป๊อปปี้แกล้งเลียนเสียงเป็นผู้หญิงทำให้ฟางสะดุ้งลืมตาขึ้นมา
"ป้านวลเสียงแปลกไปหรือเปล่าค่ะวันนี้"ฟางพูดแล้วหันมาหาป๊อปปี้
"ชั้นเอง^^"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มแป้น
"อะ...ไอ้หมีบ้า กะ...อื้อ!"ฟางที่จะกรี๊ดก็ถูกป๊อปปี้เอามือมาปิดปากไว้ซะก่อน
"เงียบสิยัยบ้า เอาน่าชั้นไม่บอกใครหรอกว่าแผ่นหลังเธอเนียนและขาวมากๆน่ะ"ป๊อปปี้กระซิบบอกฟาง
"อื้อๆๆๆ ไอ้อ้าาา!"ฟางหน้าแดงและพยายามพูดแต่พูดออกมาไม่ค่อยเป็นภาษาเท่าไหร่
"อะไรนะ?"ปอปปี้แกล้ง
"อื้อๆๆ"ฟางพูดแล้วทุบตีมือ๊อปปี้ ป๊อปปี้เจ็บแล้วรีบดึงมืออกทำให้ฟางที่ตีเข้าอีกตีตีเข้าที่ปากตัวเองเต็มๆ
"โอ้ยยย"ฟางร้องแล้วจับปาก
"ฮ่ะๆ ทำตัวเองก็เป็น ฮ่ะๆ"ป๊อปปี้ขำจนตัวงอ
"หึ้ย! ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ไอ้ชั่ว ไอเลว เข้าห้องคนอื่นทำไมไม่หัดเคาะประตูบ้างห๊ะ!"ฟางว่าป๊อปปี้แล้วตะคอกใส่ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
"นี่โกรธจนหน้าแดงหรือว่าเขินที่ชั้นเห็นแผ่นหลังเธอกันแน่เนี่ยชักงงแล้วสิ~"ป๊อปปี้พูดแกล้งแล้วแกล้งทำท่าทางไร้เดียงสา
เพี๊ยะ!
"ไอ้โรตจิต"ฟางว่าแล้วหน้าแดงด้วยความเขิน
"อ่ะๆ ชั้นไม่ได้มีอะไรมากหรอกนะที่มาเนี่ย"ป๊อปปี้เริ่มพูดเข้าประเด็น
"แล้วมาทำไม!"ฟางพูดขึ้นทันที
"ย่าพึ่งขัดสิเว้ย-_-"ป๊อปปี้ว่า
"-_-"
"ชั้นจะมาขอบคุณที่ช่วยจัดการไอ้โทโมะมันไปพ้นทางน่ะ ^^ ขอบคุณนะที่ช่วยชั้นน่ะ มาชั้นจะเล่านิทานให้ฟางวันนี้^^"ป๊อปปี้พูดแล้วจับตัวฟางมานอนตักตัวเองอย่างรวดเร็วจนฟางตั้งตัวไม่ทัน
"..."ฟางเงียบแล้วมองหน้าป๊อปปี้ ป๊อปปี้ไม่รีรอรีบหยิบนิทานที่ตัวเองเอามาแล้วเริ่มอ่านให้ฟางฟัง ฟางได้แต่มองใบหน้าของป๊อปปี้ที่กำลังอ้าปากเล่านิทานให้เธอฟางก่อนนอนก่อนจะยิ้มแล้วค่อยๆหลับตาฟังป๊อปปี้ก่อนจะเผลอหลับไป...
โครกกก ครากกกก
เสียงท้องแก้วร้องเสียงดังขึ้นมาระหว่างกำลังทำรายงานอยู่โทโะหันไปมองแก้วที่นั่งอยู่ก่อนจะยิ้มออกมา
"โทโมะ~~"แก้วเรียกชื่อโทโมะเสียงยาน
"มีอะไรครับ?"โทโมะพูดแล้วเอียงคอไปมองแก้ว
"พี่หิวอ่าา~"แก้วพูดแล้วทำตาปริบๆ
"ให้แทนตัวเองอีกทีสิ้"โทโมะพุด
"เค้าหิวอ่าา"แก้วพูดอีก
"แล้วจะให้ทำยังไง"โทโมะถาม
"ลงไปกินข้าวได้มั้ยอ่าน้า"แก้วอ้นทันที
"ไม่ได้ ทำรายงานให้เสร็จถึงจะลงไปกินได้"โทโมะพูดแล้วยิ้มเล็กน้อย
"ใจร้าย"แก้วว่าแล้วหย่นหน้าก่อนจะหันไปทำรายงานต่อ
"หึ..."โทโมะกลั้วหัวเราะก่อนจะเดินออกจากห้องแก้ว
5 นาทีผ่านไป...
"...อะ"โทโมะพูดแล้วางถ้วยสปาเก็ทตี้ให้แก้ว
"หืมม กลิ่นหอมมากเลย><"แก้วพูดแล้วประสานมือเท่าอกด้วยความดีใจแล้วสูดกลิ่นสปาเก็ทตี้ร้อนๆเข้าจมูกเต็มๆ
"ไม่ให้กิน"โทโมะพูดเห็นแก้วางปากกา
"แล้าเอามาทำไมTT"
"ไปกินตรงนู้นดีๆ เดี๋ยวก็เปื้อนงาน"โทโมะพูดแล้วยกไปวางที่โต๊ะอีกตัวไม่ห่างจากโต๊ะคอมมากนัก
หงึกหงักๆ
แก้วรีบพยักหน้าแล้วเดินตามโทโมะมานั่ง
"ข้าวหมดโทโมะเลยทำสปาเก็ทตี้มาให้กิน อร่อยไม่อร่อยอย่าว่าแล้วกันเพราะไม่ค่อยได้ทำ ส่วนงานเดี๋ยวที่เหลือโทโมะทำให้เอง กินเสร็จแล้วบอกเดี๋ยวจะลงไปอุ่นนมมาให้กินก่อนนอน"โทโมะร่ายยาวก่อนจะเดินไปที่โต๊ะคอมแล้วทำงานให้แก้วทั้งในคอมแล้วเขียนรายงานให้แก้วอีก แก้วมองก่อนจะอมยิ้มแล้วเริ่มลงมือทานสปาเก็ทตี้ที่โทโมะทำมา
"หื้อ อร่อยที่สุดเลย"แก้วพูดแล้วยิ้มก่อนจะทานต่อ
"อร่อยก็กินเยอะๆ"โทโมะหันมาพูดก่อนจะทำงานให้แก้วต่อ
เม้นเยอะๆน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
