เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!

9.7

เขียนโดย TKda

วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.

  45 ตอน
  1062 วิจารณ์
  68.42K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22) ก่อนไปมหา'ลัย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ตื่นได้แล้สมีเรียนเช้าไม่ใช่หรอ"โทโมะปลุกแก้วที่นอนอยู่

 

 

 

 

 

 

"อื้อ อีก10นาทีนะ"แก้วพูดแล้วนอนกอดหมอนข้าง

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้นะ สายแล้ว"โทโมะพูดแล้วดึงหมอนข้างออก

 

 

 

 

 

 

"โทโมะ อย่ากวนสิ"แก้วพูดแล้วหยิบหมอนข้างมากอดอีก

 

 

 

 

 

 

"ไม่ลุกดีๆสินะ"โทโมะพูดแล้วกระตุกยิ้ม

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

"นับ 1"

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

"นับ 2"

 

 

 

 

 

 

"..."

 

 

 

 

 

 

"นับ 3 หึ"โทโมะพูดก่อนจะโถมตัวเข้ามาหน้าแก้ว

 

 

 

 

 

 

"อื้อออ"แก้วร้องครางออกมาด้วยความตกใจ ดวงตาเบิกกว้างเมื่อถูกริมฝีปากหนาประทับลงมาอย่างไม่ได้ตั้งตัว เจ้าตัวได้เเต่นอนทื่อตาโตอย่างทำอะไรไม่ถูก

 

 

 

 

 

 

"ตื่นเเล้วสินะ^^"โทโมะผละออกแล้วมองแก้วท่ยังอึ้งอยู่

 

 

 

 

 

 

"..O_O..."

 

 

 

 

 

 

"ชอบให้ปลุกแบบนี้ก็ไม่บอก ^^"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

"..O//////O.."

 

 

 

 

 

 

"รับรองว่าต่อไปจะมีแบบนี้เรื่อยๆ ไปอาบน้ำ!"โทโมะออกคำสั่งจนแก้วสะดุ้ง

 

 

 

 

 

 

"คนบ้า! นิสัยไม่ดี!"แก้วเด้งตัวขึ้นมาก่อนจะจับปากตัวเอง

 

 

 

 

 

 

"ไปอาบน้พสิที่รัก ^^"โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้ว

 

 

 

 

 

 

"รู้แล้ว!!"แก้วพูดแล้วรีบวิ่งเข้าาห้องน้ำด้วยความเขินอาย โทโมะมองตามก่อนจะตะโกนออกไป

 

 

 

 

 

 

"มอนิ่งคริส! ที่รัก"โทโมะตะโกนออกไปก่อนจะหาเสื้อผ้าของแก้วมาวางไว้รอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อื้ม...อ๊ะ"ฟางที่กำลังเดินไปเข้าห้องน้ำก็ชะงักเมื่ออยู่ๆก็เจ็บข้อเท้าแต่พอมองลงมากลับมีผ้ามาพันไว้อย่างเรียบร้อย

 

 

 

 

 

 

"มาไงเนี้ย"ฟางมองงงๆก่อนจะเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มาพอดีเลยลูก เนี่ยตาป๊อปมารอตั้งนานแล้ว"แม่พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

"ห๊ะ! มาตั้งนาน แล้วทำไมไม่ให้คนไปปลุกฟางล่ะค่ะ"ฟางพูดแล้วเบิกตาด้วยความตกใจ

 

 

 

 

 

 

"ไปจนไม่ให้ไปแล้วลุก ดีนะที่ป๊อปมาเร็วก็เลยพอรอได้"แม่พูด

 

 

 

 

 

 

"อ๋อค่ะ อ๋อแม่ค่ะขอบคุณนะค่ะสำหรับที่ทำแผลให้"ฟางพูดแล้วเข้ามาหอมแก้มแม่ แม่งงๆ

 

 

 

 

 

 

"อะไรกันลุก หืมม?"แม่พูดงงๆ

 

 

 

 

 

 

"ก็นี่ไงค่ะ"ฟางพูดแล้วชี้ลงที่เท้าตัวเอง

 

 

 

 

 

 

"เอ๋ ?"

 

 

 

 

 

 

"นี่ยัยเตี้ย ชักช้าเร็วๆเลยก่อนจะไม่ได้กินข้าวเช้า"ป๊อปปี้ตะโกนมา

 

 

 

 

 

 

"ไปแล้วน้าค่ะแม่ ชอบคุณอีกครั้งนะค่ะ รักแม่น้า"ฟางพูดก่อนจะเดินกระเผลกๆไปที่ห้องรับแขก

 

 

 

 

 

 

"ช้า!"ป๊อปปี้พูดแล้วหรี่ตามองอย่างเซ็งๆ

 

 

 

 

 

 

"อ๊าา ขอโทษก็ขอเจ็บนี่นา"ฟางพูดแล้วหน้างอ

 

 

 

 

 

 

"เออ แล้วเป็นยังไงบ้างล่ะ ไหนมานั่งสิ"ป๊อปปี้พูดแล้วลากฟางให้มานั่งโซฟาก่อนจะทรุดตัวลงนั่งข้างลงแล้วจะจับเท้าฟางแต่ฟางชักกลับ

 

 

 

 

 

 

"ทำไรอะ-_-"ฟางพูดแล้วมองเขินๆ

 

 

 

 

 

 

"จะดูเท้า เมื่อคืนเห็นมันบวมๆช้ำๆ"ป๊อปปี้พูดฟางมองสงสัย "

 

 

 

 

 

 

เอ้า ชักช้าเดี๋ยวก็ไม่ได้กินข้าวเช้าพอดีหรอก"อปปี้พูดก่อนจะใช้จังหวะนั้นจับข้อเท้าฟางมา

 

 

 

 

 

 

"โอ้ยย"ฟางร้องเสียงหลงทันที

 

 

 

 

 

 

"เอ้า ขอโทษๆ ไม่รู้ๆ"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มแหยๆ แม่ฟางที่เดินเข้ามาจะเอานมให้ดื่มก็มองภาพนี้แล้วยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

"จะฆ่ากันทางอ้อมเรอะ!"ฟางว่าแล้วหน้ามุ่ย

 

 

 

 

 

 

"นี่แน่ะ"ป๊อปปี้จิ้มลงไปที่ข้อเท้า

 

 

 

 

 

 

"โอ้ยยย!! ไอ้บ้า เพี๊ยะ!"ฟางตีเข้าไปที่กฃางหน้าผากป๊อปปี้อย่างจัง

 

 

 

 

 

 

"โอ้ย ยัยเตี้ยชอบใช้กำลัง!"ป๊อปปี้พูดแล้วขยี้ผมตัวเอง

 

 

 

 

 

 

"ไปได้แล้วเดี๋ยวแก้วมาก่อนหรอก"ฟางพูดแล้วลุกขึ้น

 

 

 

 

 

 

"มาเดี๋ยวถือกระเป๋าให้ แล้ววันนี้ก็ไม่ต้องใส่มันเเล้วนะส้นตึกของเธอน่ะ รองเท้าเเตะธรรมดาๆพอ"ป๊อปปี้สั่ง

 

 

 

 

 

 

"ค่าๆ"ฟางพูดแล้วเดินออกไปพร้อมป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โทโมะ โอ้ยย"แก้วที่นั่งอยู่ก็ร้องออกมาเมื่อโทโมะกำลังใส่คัชชูให้

 

 

 

 

 

 

"เท้าใหญ่ขึ้นนะ"โทโมะพูดแล้วเงยหน้าขึ้นมามองแก้วหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

"เจ็บอ่าาาT^T"

 

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวเย็นนี้จะพาไปซื้อใหม่ล่ะกัน โอเคมั้ย"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

"โทโมะเรียนตอนบ่านไม่ใช่หรอ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

"รู้ได้ยังไง^^"โทดมะแล้วมองเจ้าเล่ห์

 

 

 

 

 

 

"กะ...ก็"แก้วอึกอึกหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

"ก็ถึงบอกว่าตอนเย็นยังไงล่ะ เดี๋ยวจะไปรับตอนเที่ยงล่ะกัน"โทโมะพูดแล้วลุกขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

"จ้าๆ"แก้วพูด โทโมะโน้มหน้ามาแล้วเเตะแก้มตัวเอง

 

 

 

 

 

 

"อะไรเล่า"แก้วพูดแล้วหน้าแดงเหมื่อรู้ว่าโทโมะจะสื่ออะไร

 

 

 

 

 

 

"เร็วๆสิ"โทโมะเร่ง

 

 

 

 

 

 

"ฟอดดดด"แก้วหอมก่อนจะรีบวิ่งออกมาจากห้อง

 

 

 

 

 

 

"หึ"โทโมะกระตุกยิ้มก่อนจะเก็บผ้าขนหนูแล้วเดินตามแก้วออกมาทีหลัง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ให้หวานๆ 5555 หวานหรือเปล่าไม่รู้ววววว ><

 

 

เม้นเยอะๆน้าาาา

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา