เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!

9.7

เขียนโดย TKda

วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.

  45 ตอน
  1062 วิจารณ์
  68.44K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

15) ไม่ชอบยิ้ม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ป๊อปไม่กินไรเลยหรอ นั่งเงียบเชียว"แก้วหันมาถามป๊อปปี้ที่นั่งนิ่งอยู่

 

 

 

 

 

"เรายังไม่หิวน่ะ"ป๊อปปี้ตอบไป

 

 

 

 

 

"ใช่เร้อะ"ฟางพูดเเล้วเหล่ตามองป๊อปปี้

 

 

 

 

 

".."

 

 

 

 

 

"ทำไมเมาคลืนรึไงป๊อป ฮ่ะๆ"แก้วพุดขำๆ

 

 

 

 

 

"สงสัย"ป๊อปปี้ตองห้วน

 

 

 

 

 

"..??.."ทุกคนต่างก็งงไม่เข้าในป๊อปปี้ ที่อยู่ๆก็นิ่งไป

 

 

 

 

 

"นี่แน่ะ"ฟางเอาปลาหมือที่หั่นเเล้วหลายๆชิ้นยัดใส่ปากป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"แฮ่กๆ นี่เธอ  แฮ่กๆ"ป๊อปปี้สำลักออกมา

 

 

 

 

 

"^^"

 

 

 

 

 

"ทำอะไรของเธอเนี้ยยัยเตี้ย"ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

"มัวเเต่เก๊กไม่รู้เรื่องนะไอ้บ้า ฮ่ะๆ กินๆเข้าไปเลย คืนนี้มันปาร์ดีนะค้ะแหม๋"ฟางพูดเเล้วเเลบลิ้นใส่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"ยัยเตี้ย"ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

"พูดมากว่ะ ไอ้หมี"ฟางว่ากลับ

 

 

 

 

 

"พอเเล้วๆ มาชนแก้วดีกว่า"แก้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวมานะครับ"โทโมะพูดเเล้วลุกขึ้น

 

 

 

 

 

"ไปไหนอ่ะโทโมะ"แก้วเงยหน้าถาม

 

 

 

 

 

"ไปเข้าห้องน้ำน่ะ"โทโมะตอบ

 

 

 

 

 

"ถ้างั้นฉี่เผื่อด้วยนะ ฮะๆ ล้อเล่นๆ"แก้วพูดเเล้วหัวเราะ

 

 

 

 

 

"ติ๊งตอง"โทโมะพูดเเล้วส่ายหน้าก่อนจะมองไปที่ป๊อปี้เล็กน้อยเเล้วเดินไปที่บ้านพัก

 

 

 

 

 

"โทโมะนี่น่ารักจังนะแก้ว คิดว่าจะร้ายๆเหมือนๆแม่ของโทโมะซะอีก"ฟางพุด

 

 

 

 

 

"ไม่นะ น่ารักมากเลยล่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"จ้าๆ แหม๋ เดี๋ยวอยู่ด้วยกันบ่อยนักนะ"ฟางเเซว

 

 

 

 

 

"อะไรๆ ไม่มีอะไรสักหน่อย"แก้วพุดเขินๆ

 

 

 

 

 

"เอ๊ะ มีเขินด้วยยังไง สองพี่น้องคู่นี้"ฟางเเซวอีก

 

 

 

 

 

"ยัยเตี้ยเธอจะพูดมากทำไมว่ะ แก้วบอกไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไรดิ้"ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

 

 

 

"อะไรของนายเนี้ย"ฟางพุด งงๆ

 

 

 

 

 

".."ป๊อปปี้เงียบเพราะลืมตัวไปอีกแล้ว

 

 

 

 

 

"มานี่สิ้"ป๊อปปี้พูดเเล้วลากฟางไปที่อื่น

 

 

 

 

 

"อ้าว เอ๊ะ สองคนนี้ยังไงๆ"แก้วเเซวบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โอ้ย ช้าๆ เเขนจะหลุดอยู่เเล้ว"ฟางพูดป๊อปปี้จึงหยุดเมื่อเดินออกมาไกลจากที่นั่นมากเเล้ว

 

 

 

 

 

"ฟาง"

 

 

 

 

 

"อะไร"

 

 

 

 

 

"ถ้าชั้นอยากให้เธอช่วยอะไรสักอย่าง จะได้มั้ย"ป๊อปปี้เริ่มพุดอย่างจริงจัง

 

 

 

 

 

"แหม จะให้ช่วยอะไร ทำไมต้องทำจริงจังขนาดนั้นด้วย จีบสาวเร้อะ"ฟางเดาขำๆ

 

 

 

 

 

"อืม"

 

 

 

 

 

"เห ?"

 

 

 

 

 

"ใครกันที่ทำให้นายเป็นแบบนี้"ฟางพูดเเล้วกระเเซะ

 

 

 

 

 

"คือชั้นชอบแก้ว"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"..!!."

 

 

 

 

 

"ชั้นอยากไห้เธอช่วยชั้นหน่อย ได้มั้ย"ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

 

"ช่วยอะไร"ฟางถาม

 

 

 

 

 

"ช่วยกันไอ้โทโมะนั่นออกห่างจากแก้วให้ทีสิ้"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

" เพื่อ?"ฟางถาม

 

 

 

 

 

"ชั้นออยากอยู่กับแก้วสองคน"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"เเล้วนายชอบแก้วตั้งเเต่เมื่อไหร่ ทำไมชั้นไม่รู้ ชั้นก็อยู่กับนายตลอดนะ"ฟางพูดสงสัย

 

 

 

 

 

"นานเเล้วล่พ เธอจะรูได้ไงล่ะ ก็ชั้นไม่เคยบอกใครนิ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"เออจริง เพราะถ้าบอกชั้นไม่ลืมอยู่เเละ"ฟางพุดขำๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"สองคนนั้นไปไหนเเล้วล่ะ"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

"ไปสวิตกันล่ะมั้ง ฮ่ะๆ"แก้วพูดขำๆ

 

 

 

 

 

"เเล้วนี่อยากทานอะไรอีกมั้ยล่ะ"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

"ไม่เอาเเล้วอิ่มเเล้ว อยากไปเดินย่อยเเล้วค่อยกลับมาทานอีกอ่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"จะให้พอไปเดินหรอ"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

"เยสเช่อ"แก้วพูดเเล้วยิ้มโทโมะส่ายหน้า

 

 

 

 

 

"ถ้างั้นก็ไป"โทโมะพูดเเล้วยื่นขึ้นพร้อมกับยื่นมือให้แก้วจับ

 

 

 

 

 

"ใส่นี่ก่อน"โทโมะพูดเเล้วถอดรองเท้าตัวเองให้แก้วใส่

 

 

 

 

 

"แล้วโทโมะใส่อะไรล่ะ ไม่เอาหรอกโทโมะใส่ไปเถอะ"แก้วพุด

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวหอยก็บาดเท้าหรอก ใส่ไปเถอะ ผมไม่เป็นไรหรอก"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"อ่ะๆ ก็ได้ๆ ถ้างั้นก็ขอบคุณนะ ไปกันดีฟ่า"แก้วพูดเเล้วจับมือโทโมะเดินไปตามชายหาดทะเล ในยามคำคืน

 

 

 

 

 

"กลางคืนแบบนี้ทะเลก็ยังสวยเลยเนาะโทโมะ"แก้วพูดเเล้วดูวิวไปเรื่อยๆ

 

 

 

 

 

"ทะเลน่ะมันสวยอยู่ตลอดอยู่เเล้ว มันก็เหมือนคนไงล่ะ"โทโมะพูดเเล้วมองหน้าแก้ว

 

 

 

 

 

"จะบอกว่าพี่สวยน่ะสินะ โอ้ยไม่ต้องหรอก รู้ตัวอยู่ ฮ่ะๆ หยอกๆ"แก้วพูดขำๆ

 

 

 

 

 

"หึ"โทโมะเคล้นหัวเราะออกมา

 

 

 

 

 

"ยิ้มบ้างนะเรา หัวเราะบ้างนะเรา"แก้วพูดเเล้วปล่อยมือเเล้วฉีกยิ้มให้โทโมะ

 

 

 

 

 

"ไม่ชอบยิ้ม"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

"มันยากขนาดนั้นเลยรึไงเเค่ยิ้มเนี้ย"แก้วถาม

 

 

 

 

 

"ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ไม่เอาน่า ยิ้มหล่อกว่าตั้งเยอะเลยนะ"แก้วพูดเเล้วหน้ามู่

 

 

 

 

 

"ก็ยิ้มไม่เก่งนิ"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

"หัดยิ้ใสิ เดี๋ยวพี่สอนก็ได้ ดูนี่นะ"แก้วพูดเเล้วเอามือสองข้างจับหน้าโทโทะให้มาประจันหน้ากับตัวเอง เเล้วคลี่ยิ้มให้โทโมะดู

 

 

 

 

 

โทดมะมองแก้วเเล้วคลียิ้มออกมาตาม ทั้งคู่มองตากันอยู่เนิ่นนานจนแก้วรู้สึกแปลกๆเเล้วปล่อยมือจากหน้าโทโมะ

 

 

 

 

 

"แบบนั้นแหละ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"แบบไหนล่ะ ยังไม่เข้าใจเลย"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"กะ..ก็แบบที่โทโมะทำได้นั่นแหละ เอ่อ กลับกันเถอะ พี่ว่าสองคนนั้นคงหิวเเล้วเดินกลับมาหาของกินเเน่ๆเลย"แก้วพูดเเล้วเดินหนี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เอาล่ะสิ หึหึ จะเป็นยังไงต่อก็ต้องติดตามนะฮ่าา 5555

 

 

 

เม้นเยอะๆนะครัชชชช

 

 

 

โหวตเเยะนะครับบบ 555

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา