ฉุดหัวใจให้เธอรักฉัน ♥

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"วันนี้ไปทำงานบ้านฟางนะ"ฟางพูดเเล้วมองหน้าแก้ว

 

 

 

 

 

 

"อืม เอาสิไม่ได้ไปนานเเล้ว"แก้วพูดเเล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

"ที่ไปนี่คิดถึงพี่โมะอ่าดิ๊"ฟางพูดเเซวๆ

 

 

 

 

 

 

"อะไรล้าน่า"แก้วพูดเเล้วผลักไหล่ฟาง

 

 

 

 

 

 

"พอเเล้วไม่เขินนะค่ะ อิอิ"ฟางพูดเเล้วขำท่าทางของเพื่อนสาว

 

 

 

 

 

 

"อ้าวน้องฟาง"

 

 

 

 

 

 

"อ้าวพี่ป๊อป มาทำอะไรที่นี่ค่ะเนี้ย"ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

"อ๋อพี่มาหาอาจารย์น่ะ เเล้วฟางจะไปไหนกลับบ้านหรอ"ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ ก็ว่าจะกลับเเ้ล้ว"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

"ให้พี่ไปส่งมั้ย"ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

 

 

"จะรบกวนไปมั้ย ขอบคุณค่ะ ฮ่าๆ"ฟางพูดขำๆ ทำให้แก้วเเละป๊อปปี้อมยิ้มออกมาทันที

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ แก้วจะไปด้วยได้มั้ยค่ะเนี้ย"แก้วพูดเเล้วมองฟาง

 

 

 

 

 

 

"ไปได้สิ้"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

"ก็ไม่เห็นชวนแก้ว ชวนเเต่ฟาง"แก้วพูดเเล้วมองหน้าฟาง

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ.."ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟาง ฟางมองหน้าป๊อปปี้เขินๆ

 

 

 

 

 

 

"ไปดีกว่าไปพี่ป๊อป"ฟางพูดเเล้วเดินนำไป

 

 

 

 

 

 

"น้องฟาง รถพี่อยู่ทางนี้ครับ"ป๊อปปี้พูดเพราะฟางไปผิดทาง

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ..ค่ะ"ฟางพูดเเล้วรีบเดินไปทางที่ป๊อปปี้บอกทันที

 

 

 

 

 

 

"ไม่ไหวเลยยัยฟาง"แก้วพูดเล้วส่ายหน้านิดๆ

 

 

 

 

 

 

"ไปครับ"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินไปพร้อมแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้มานานก็ยังเหมือนเดิมเลยนะบ้านเนี้ย"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้มาเเค่ 2 อาทิตย์มันจะมีอะไรเปลื่ยนล่ะแก้ว"ฟางพูดเเล้วมองหน้าแก้ว

 

 

 

 

 

 

"ฮ่าๆ เนาะ"แก้วพูดก่อนจะเดินเข้าบ้านมาพร้อมกับฟาง เพราะป๊อปปี้มาส่งเเล้วก็ขอตัวกลับไปเลย

 

 

 

 

 

 

"ไปทำบนห้องฟางนะ"ฟางพูดเเล้วจะเดินขึ้นบันไดเเต่ต้องชะงัก

 

 

 

 

 

 

"แก้วขึ้นไปก่อนนะ เดียวฟางไปเอาขนมก่อน"ฟางพูดเเล้วเดินไปทางห้องครัว แก้วส่ายหน้าก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นบน

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะ อืมม โทโมะ เเรงอีกได้มั้ย หวายจะไม่ วะ..ไหว เเล้วอ๊า"เสียงปผู้หญิงเล็กรอดออกมาจากห้องของโทโมะที่ปิดประตูไม่สนิท เเล้วถึงกับอึ้งตาโตทันที

 

 

 

 

 

 

"อืม เธอเป็ฯคนคุมเธอก็ทำเองสิ"โทโมะพูด แก้วค่อยๆเข้าไปใกล้ด้วยความสงสัยประตูที่ถูกแง้มๆอยู่แก้วเเง้มดูเล็กน้อยก่อนจะต้องตกใจเพราะมีผู้หญิงผิดทองกำลังขย่มโทโมะโอยู่บนเตียง โดยที่ยังจูบแกับนัวเนี้ย

 

 

 

 

 

 

ฟรึ่บ

 

 

 

 

 

 

แก้วล้มพับลงไปทันทีที่ก่อนจะค่อยๆ ดันตัวเองให้ถอยออกจากหน้าห้องโทโมะเเล้วน้ำตาไหลออกมาทันที

 

 

 

 

 

 

"ทั้งที่รู้ว่าเค้าเป็นแบบนี้ เเล้วทำไมถึงยังรักยังชอบเค้ายัยแก้ว ฮึก"แก้วพูดเเล้วทุบไปที่อกข้างซ้ายก่อนจะปาดน้ำตาตัวเองเพราะกลัวฟางจะขึ้นมาเห็น

 

 

 

 

 

 

"อ่้าวแก้วเมื้อยหรอนั่นนั่งเลย ฮ่าๆ"ฟางพูดขำๆ

 

 

 

 

 

 

"นิดนึงน่า ฮ่าๆ ทำงานเถอะ"แก้วพูดเเล้วรีบลุกขึ้นก่อนจะเดินเข้าห้องฟางไป

 

 

 

 

 

 

"สมน้ำหน้าไอ้พี่หื่น หึ แบบนี้อย่าหังจะได้แอ้มแก้ว"ฟางมองไปที่ห้องโทโมะก็พอจะเข้าใจเพราะโทโมะชอบพาผู้หญิงเข้ามาในบ้านบ่อยๆ เเล้วนี่ไม่มใช่ครั้งเเรกที่แก้วเผลอเห็นหรือได้ยืนเสียงเเบบนี้ ฟางพูดสมน้ำหน้าก่อนจะเดินเข้าห้องตามแก้วไป