[fic exo] hunhan - lucky my love รักจนได้นายชานม

9.0

เขียนโดย Finger_star

วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.32 น.

  9 ตอน
  13 วิจารณ์
  20.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 17.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) Happy

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

@ สนามบินอินช็อน

[Luhan part]

          "กรี๊ดดดดดดดด..โอ้ปป้า"

          "เซฮุนโอ้ปป้า ขอลายเซ็นหน่อยค่ะ ><"

          "กรี๊ดดดด ซิ่วหมินโฮ้ปป้า เฉินโฮ้ปป้า" 

มันยังไม่หมดหรอกน่ะครับเสียงเนี่ย คือเสียงจากเเฟนคลับตอนนี้ พวกเรา exo ได้เดบิวท์ไปสองอาทิตย์เเล้ว ไม่น่าเชื่อน่ะครับเเฟนคลับเยอะมาก ตอนนี้เรากำลังจะขึ้นเครื่องไปที่ประเทศจีน เพื่อไปโปรโมทรายการต่างๆ  เหล่าเมมเบอร์ดีใจกันมากๆเลยเพราะเพลงต่างๆของพวกเราติดชาททั้งหมด 

อ้่า ..>< ผมไม่ผิดหวังเลยที่ได้มาเป็นนักร้องเกาหลีมีความสุขที่สุดเลย 

         "โฮ้ปป้าาาาาาาา กรี๊ดดดดด" เหล่าบันดาแฟนคลับต่างพยายามแหวกฝูงคนมาหาพวกเรา เเต่พวกพี่ๆสตาฟต่างช่วยสกัดกั้นได้อย่างดีเยี่ยม  พวกเราเดินเข้ามายังโซนผู้ด้วยสารขอออก นั่งรอขึ้นเครื่องที่ห้องวีไอพี 

         "นี่พี่ฮ่ะเล่นยังไงอ่ะ ไอ้นั่นน่ะ" เซฮุนถามพลางจิ้มนิ้วสวยไปที่รูบิค ซึ่งผมเป็นเซียนเล่นรูบิคเลยน่ะไม่อยากจะอวด คริๆ ^_^ 

         "ไม่บอกปล่อยให้งง :P" ผมแลบลิ้นใส่ก่อนจะหันมาสนใจรูบิค  เด็กเซฮุนนั้นหน้าบูดเป็นตูดหมาไปเลย สมน้ำหน้า อยู่เฉยบ้างก็ได้ไม่มีใครเค้าว่าสักหน่อย  

         'ผู้โดยสารโปรดทราบขณะนี้เครื่องบินเที่ยว 408 เกาหลี-จีน เข้าลงจอดเเล้วขอให้ผู้สารขานี้เตรียมตัวขึ้นเครื่องด้วยค่ะ' 

เสียงของฝ่ายประชาสัมพันธ์ดังมาเเต่ไกล  ผู็จัดการเลยให้พวกเราทยอยขึ้นเครื่อง ผมนั่งลงตามเบาะที่ได้จองไว้ ที่นั่งข้างๆผมเป็นของซิ่วหมิน เเต่ไหงไอ้เด็กหน้าเอ๋อนี่มันมานั่งเเทนได้ล่ะ

        "เซฮุนไปนั่งที่ตัวเอง" 

        "........" ผมชี้นิ้วสั่งเเต่เด็กนันไม่ตอบผมเลย เป็นไรอีกว่ะ ?

        "เซฮุนกลับไปที่นั่งตัวเอง" ยังพูดไม่ทันเสร็จเด็กก็ลุกเดินไป เเลกที่นั่งคืนกับซิ่วหมินเงียบๆเป็นไรว่ะ ผมไม่เข้าใจจริงๆ

        "เปาจึ ไปแลกที่กับมันทำไมเนี่ย"

        "555 โทษๆก็เซฮุนบอกอยากมานั่งด้วย"

        "......."

 

21.30 น. (เวลาไทย)

        "ลู่หานๆ ตื่นๆ"

        "งืมๆงำๆ"

        "ลู่หานนนนนนนนนน !"

        "ฮ่ะๆๆ เกิดไรขึ้น O[]o"

        "ถึงเเล้ว - -;"

        "อ้าวหรอ ขอบใจน่ะที่ปลุกฉันหลับเพลินน่ะ แหะๆ ^_^;" ยิมส่งย้มแห้งๆไปให้ซิ่วหมิน ก่อนจะหยิบข้าวของๆตัวเอง เเละเดินลงจากเครื่อง เเต่ไม่เห็นวี่เเววการก่อกวนของเซฮุน..น่าจะดีใจสิเด็กนั่นไม่กวน  เเต่ทำไมมันรู้สึกโหว่งๆน่ะ ไม่คิดๆ ลู่หาน (- - )( - -) ผมสบัดหัวไล่ความคิด

       "เป็นไรเปล่า ลู่" ซิวหมินถาม

       "เปล่าๆ ไม่ได้เป็นไรเเค่คิดอะไรเพลินๆน่ะ ^^"  

พวกเราทุกคนรีบเดินขึ้นรถตู้ของตัวเองเพราะไม่งั้นเดี๋ยวโดนแฟนคลับรุมอีก พวกเราใช่จะเกลียดเเฟนคลับน่ะครับ เราอยากคุยกับทุกคนๆ เเต่คงทำไม่ได้ เพราะผู้จัดการสั่งห้ามตลอด T^T

อย่าโกรธพวกเราเลยน่ะเราทำตามหน้าที่ >.,<    รถเเล่นชิ่วไปตามเส้นทาง ผมมองออกไปนอกหน้าต่าง อ่า ! กลับมาบ้านเกิดช่างเป็นอะไรที่มีความสุขที่สุดเลย อยากไปกินติ่มซำ หูฉลาม กระเพาะปลา จัง -,.- น้ำลายไหลเป็นทาง     รถจอดเเน่นิ่งหน้าโรงเเรมขนาดใหญ่ที่หรูมาก พวกเราทยอยลงรถเดินไปเอาของเเละเเยกขึ้นห้องไป ห้องๆหนึ่งนอน 3 คน ผมได้นอนกับ ไค เเละ ดีโอ   สองคนนั้นน่ะตัวติดกันมากเลย อย่าให้พูด -^- อิจฉาคนรักกัน

       "คยองซู อยากกินสปาเก็ตตี้อ่ะ ทำให้หน่อยดิ"

       "บ้าหรอนี่โรงเเรมจะไปทำได้ไง"

       "งั้นกลับไปทำให้ทานหน่อยน่ะ ><"

       "อ่าได้สิ"   ทั้งหมดนั้นคือประโยค ที่สองคนคุยกันมุ้งมิ้งๆ น่ารักเป็นบ้านี่ผม เป็นติ่ง..ไคโด้หรอเนี่ย ในเน็ตต่างพูดถึงเรื่องจิ้น ไคโด้ ทั้งนั้น ซึ่งแฟนคลับก็ช่างจิ้นน่ะครับ เเต่ทำไมต้องจิ้นผมกับไอ้เด็กเซฮุนนั้น.. ไม่เห็นเข้าใจเลย ชื่ออะไรน่ะ HunHan  แงๆ T^T เด็กคงได้ใจสิน่ะ พอๆไม่คิดถึงเรื่องเด็กนั่นเเล้ว   ผมจัดการกับข้าวของๆตัวเอง  ลงไปทานข้าวที่ศูนย์อาหารของโรงเเรม หิ่วไส้กิ่วเเล้ว จ้อกกกกกกกก ! โครกกกกครากกกกก นั่นไม่ใช่เสียงชักโครกเเต่มันคือเสียงท้องผมเอง

      "555 พี่หิวข้าวหรอครับ" ดีโอหันมาถาม และแอบหัวเราะขำคนเดียว

      "อ่า..ไส้กิ่วหมดเเล้วเนี่ย -^- "

      "งั้นก็ลงไปก่อนเลยก็ได้น่ะครับ ไม่ต้องรอพวกเรา"

      "จะดีหรอ รอลงไปพร้อมกันก็ได้"

      "ไม่เป็นไรครับ ตามสบาย" ไคพูด ผมพยักหน้ารับอย่าไวก่อนจะวิ่งสปีดลงไปชั้นหนึ่ง  อ่าไม่น่ะลิฟกำลังจะปิดผมเลยใส่เกียร์หมาวิ่งสุดชีวิตไปที่ลิฟ 

      "เดี๋ยวฮ่ะ อย่าเพิ่ง" ผมดันประตูออก ซึ่งคนข้างในก็ไม่ใช่ใคร เซฮุนหน้านิ่งๆ ไม่ตอบอะไร เป็นไรว่ะ  ความเงียบเข้าครอบคลุมพวกเรา ซึ่งปกติ ถ้าอยู่กับสองคนน่ะ เด็กเซฮุนลวนลามผมตลอดอ่ะ

      "........."

      "........"

      "นี่..เซฮุนนายเป็นไร" สุดท้ายผมก็อดใจถามไม่ได้เมื่ออีกคนหน้าบูดเลย

      "........" ไม่ตอบอีกต่างหาก -.,-

      "ฉันทำอะไรให้นายโกรธรึเปล่า"

      "พี่ไม่ต้องมาพูดเลย ตอนอยู่บนเครื่องก็ไล่กันอย่างหมูอย่างหมา เเล้วทำไมตอนอยู่กับพี่ดีโอพี่ถึงยิ้มไปไห้เเบบนั้นฮ่ะ ผมเห็นหลายรอบเเล้วน่ะ ที่กับผมนี่ ไม่เคยยยิ้มเเบบนั้นเลย !" มาเป็นชุด

      "งอนหรอ ?"ผมแกล้งถาม

      "เอ่อ ! งอน" ตอบมาได้ไม่อายปาก - -;

      "โอ้ๆ ฉันขอโทษน่ะ ^_^" ผมยิ้มอย่างจริงใจไปให้อีกคน

      "อย่ายิ้มเเบบนี้ให้ใครน่ะ ให้เเค่ผมคนเดียวเท่านั้น โอเคไหม"

      "ไม่อ่ะฉันจะยิ้มให้ใครมันก็สิทธิ์ของฉัน"

      "อยากให้ผมจูบก่อนถึงจะตอบตกลงใช่มั้ย ?"

      ".........."

      "ได้ พี่เลือกเองน่ะ เซฮุนไม่รู้เรื่อง" เด็กนั้นเบียดร่างเข้ามา ใกล้ผมผมก็ต้องถอยตัวไปเรื่อยนสุดท้ายก็ติดฝนังหนีไปไหนไม่รอด Y_Y ลู่เอ้ย

      "นับหนึ่งถึงสาม...หนึ่ง..." คนตัวสูงขยับใบหน้าหล่อๆเข้ามาใกล้ โ้ยเเเล้วทำไมใจผมมันเต้นเเรงเเบบนี้ล่ะ

       "สอง..."  ปากเราห่างกันไม่ถึงเซนด้วยซ้ำ โอ้ยไม่น่ะ ช่วยลู่ด้วยยยยยยยย

'ติ่ง ต่อง'

เหมือนสวรรค์เป็นใจลิฟเปิดพอดี เราสองคนเลยผละออกจากกันเเล้วรีบเดินไปโซนอาหารทันที ว้าวววววว *O* น่าทานเป็นบ้า ง้าา หูฉลามของโปรดเลย ผมตักของโปรดผมจนพูนจาน

       "เดี๋ยวก็อ้วนหรอกพี่กินอ่ะเเบบนี้"

       "เรื่องของฉัน"

       "......." มองมาด้วยสาตานิ่งเเต่โครตน่ากลัวอ่ะ - -;

       "ก็ได้ๆ ไม่กินเยอะก็ได้" ผมเทกลับที่เดิม ก่อนจะบิดตูดหนี ซึ่งไม่รู้เลยว่า อีกคนหนึ่งยิ้มให้กับท่าทีน่ารักๆของลู่หานอยู่   

 

@Billboard Music Newcomers Festival 【Best Costume】

      เราทุกคนอยู่นชุดสูทที่ดูดีมากๆนั่งรอฟังผลการประกาศรางวัล เมื่อวานเราก็เพิ่งไปขึ้นเวทีคอนเสร์ติ มาด้วย ช่วงนี้ตารางงานเเน่นเอี๊ยดเเทบจะไม่ได้พักเลย

        "เอาล่ะครับ รางวัล Billboard Music Newcomers Festival 【Best Costume】อยู่ในมือของผมเเล้ว เเละวงที่ได้รางวัลคือ คือ..."

         ".........." บรรยากาศตื่นเต้นมาก ทุกคนในห้องส่ง เงียบมาก

         "คือ....."

         ".........."

        " EXO ครับ !" พระเจ้าเราได้รางวัลมันเป็นรางวัลเเรกของพวกเราเลย เมมเบอร์งี้รีบวิ่งขึ้นเวทีไปรับรางวัล หลายๆคนร้องไห้เลยทีเดียวมันน่าภาคภูมิใจมากๆเลย  อาชีพของเราคงอีกไกล 

      " อยากจะขอบคุณแฟนคลับทุกๆคนที่เป็นกำลังใจให้พวกเราจนได้รางวัลนี้น่ะครับ พวกเรารักคุณครับ" ลีดเดอร์ฝั่งเคพูดพร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างตื้นตันใจ ใครจะไปคิดล่ะครับ เพิ่งเดบิวท์ก็ได้รางวัลเล้ว        สุดท้ายขอขอบคุณแฟนคลับมากๆน่ะครับ ก้าเดินไปพร้อมกับพวกเรานะครับ                                                        ซารางฮาจา ! 

  

---- The end part 6 ------

 

soon..

 

Finger_star

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา