วิวาห์อาวรณ์ ( be concerned about wedding )

9.7

เขียนโดย Put_thida

วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.00 น.

  46 ตอน
  108 วิจารณ์
  56.11K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2557 20.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31) ดอกรักผลิบานขึ้นในใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ฉัน...."ฟางกำลังลังเลที่จะตอบ    ป๊อปปี้สัมผัสใบหน้าของฟางตามโครงหน้า

"ว่าไงล่ะ "ป๊อปปี้ถามซ้ำอีกครั้ง

"ฉัน...รักนาย..."จนในที่สุดฟางก็ยอมพูดออกมา

"ว่าไงนะ "ป๊อปปี้อึ้ง  ถามฟางอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

"ฉัน...พูดได้ครั้งเดียวย่ะ "ฟางเขินรีบลุกจากเตียง

"จะไปไหนล่าาา "ป๊อปปี้รีบลุกแล้วอุ้มฟางไว้

"ทำอะไรห่ะ  นี่ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ "ฟางดิ้น ด้วยความเขิน  ป๊อปปี้ไม่ยอมฟังเขาอุ้มฟางแล้ววางไว้บนเตียง  โดยที่เขานอนคล่อมฟางทันที

 

"ฉันจะไม่ยอมปล่อยเธอไปจากฉันหรอก "ป๊อปปี้พูด ฟางรับรู้ถึงความรู้สึกนั้น  ป๊อปปี้มองหน้าฟาง  เขาเก็บผมที่ปิดหน้าฟางเก็บไว้หลังหูของเธอ  ป๊อปปี้ค่อยๆ...เข้าใกล้ฟางมากขึ้น  เขาเริ่มจากจูบ

หน้าผากฟาง  จากนั้น...ก็ถูจมูกกับฟางช้าๆ  จนป๊อปปี้เลื่อนมาถึงริมฝีปากของฟาง  ป๊อปปี้ค่อยๆ 

 

จูบปาก  ฟางอย่างอ่อนโยน   ทั้งสองแลกจูบต่อกัน  ฟางเคลิบเคล้ม ลำแขนของเธอคล้องคอของป๊อปปี้เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยว 

    แต่ไม่นานนัก ป๊อปปี้ก็ถอนจูบจากฟางออกชั่วขณะ 

 

"นาย...เป็นอะไรรึเปล่า "ฟางสงสัย  เธอยังเคลิ้มกับรสจูบของป๊อปปี้อยู่

"เธอ แน่ใจแล้วใช่มั๊ย  ที่จะ...ทำแบบนี้น่ะ "ป๊อปปี้ไม่แน่ใจว่าทำตนเองทำถูก  ฟางนิ่งไปสักพัก แต่ไม่นานนัก ฟางก็ส่งยิ้มให้ป๊อปปี้  แล้วเธอก็ส่ง...จูบป๊อปปี้ไปหนึ่งที  ก่อนจะถอนจูบออก 

"หึ "ป๊อปปี้ยิ้มมุมปากอย่างเข้าใจคำตอบที่ฟางบอก   เขาไม่รอช้า ก้มลงไปจูบปากฟางทันที  ทั้งสองหลับตาลง 

 

                  ทั้งสองกุมมือกันแน่นเพื่อความมั่นคงและยอมเป็นของกันและกันในที่สุด...

 

 

 

 

 

เอี๊ยดดดดดดดดดด

 

"กรี๊ดดดด "รถบัสที่กั้งและแบมนั่งมาด้วยกัน  เบรกกระทันหัน"อร๊ายยยย "แบมกรีดร้องด้วยความตกใจ  กั้งรีบเอามือกันแบมไว้เพื่อไม่ให้หัวชนกับเก้าอี้หน้า

"รังวังๆ "กั้งบอก  แบมมองกั้งด้วยอาการเขินๆ

"แบมเป็นอะไรรึเปล่า "กั้งถามแบมที่นั่งข้างๆ

"ไม่เป็นไรค่ะ  ขอบคุณนะค่ะ ที่กันแบมไว้ "แบมบอก

 

"เกิดอะไรขึ้นว่ะ  ทำไมเบรกกระทันหันแบบนี้ "พิชชี่โวยวายทันที

"ทุกคนใจเย็นนะ! ตอนนี้เกิดปัญหากับตัวเครื่อง  คงต้องซ่อมก่อน "ผู้จัดการตะโกนบอกพนักงาน

"อะไรวะ "พนักงานต่างโวยวายอารมณืเสียกันหมด

"ผมบอกว่าใจเย็น! อย่าโวยวายเข้าใจมั๊ย!!"ผู้จัดการดุทุกคน   ทำเอาทุกคนเงียบเป็นแถว

 

"แบบนี้กูว่า ได้นอนค้างบนรถแหง่ๆเลยว่ะ "พิชชี่บอก

"มึงก็อย่าโวยวายดิว่ะ นอนก็นอนไม่เห็นเป็นไรเลย "กั้งปรามพิชชี่ที่หงุดหงิดง่าย

"แบบนี้ แบมว่าเราคงถึงกรุงเทพพรุ่งนี้นะค่ะ "แบมพูด

"นั่นสิ  พี่ก็ว่างั้น "มดสนับสนุนแบม  ทุกคนนั่งกลุมอย่างหมดอารมณ์

 

 

 

 

 

 

ตกดึก

     รถบัสพึ่งซ่อมเสร็จทำให้ทุกคนต้องนอนค้างบนรถแต่รถก็จะขับไปเรื่อยๆจนกว่าจะถึง

"เห็นมั๊ย กูว่าแล้วว่าต้องนอนบนรถ "พิชชี่พูด

"นอนบนรถแบบนี้ก็หนาวแย่สิ "มดบอก  เมื่อกั้งได้ยินแบบนั้นเขาก็หันไปหาแบมทันที  

"เฮ้อ "แบมถอนหายใจด้วยความหนาว เธอนั่งกอดตัวเองมองออกนอกหน้าต่าง

"แบมหนาวหรอ"กั้งถาม

"ก็นิดหน่อยค่ะ "

"เอาเสื้อคลุมพี่ไปสิ "กั้งถอดเสื้อคลุมของตัวเอง แล้วส่งให้แบม  พิชชี่และมดแอบมองกั้งและแบมไม่ห่าง

"แล้วพี่กั้งไม่หนาวหรอค่ะ "แบมถามด้วยความเป็นห่วง

"ไม่เป็นไรหรอก  พี่ทนได้ "กั้งบอก

"เอ่อ...งั้น..."แบมหยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นให้กั้ง

 

"ผ้าพันคอ?"กั้ง งง

"รับไปสิค่ะ ถือว่า เราแลกกัน"แบมบอก  แบมไม่รอช้าเธอตั้งไว้ที่ตักกั้งทันที

"ขอบใจนะ "กั้งยอมรับผ้าพันคอจากแบม  

 

"ฮั่นแน่  มีแลกของกันด้วยอ่าาา  จะเก็บไว้นึกถึงกันใช่มั๊ย  ฮิ้วววว "พิชชี่แซวกั้งและแบม

"อะไรของมึงว่ะ มั่วตลอด "กั้งรีบปรามพิชชี่

"เป็นห่วงขนาดนี้ ทำไมไม่ยอมบอกความรู้สึกต่อกันล่ะ "มดถามกั้งและแบม

"พี่มด "แบมเขินทำตัวไม่ถูก

"เราก็บอกไปแล้วนิ  ว่าเป็นน้องสาวกับพี่ชาย "กั้งรีบพูด

"มึงมัวแต่กั๊ก  โด่  ตอบแบบนี้ใครๆก็ตอบได้เว้ย "พิชชี่หงุดหงิด

"มึงเงียบไปเหอะ  ไร้สาระว่ะ "กั้งรีบบ่ายเบี่ยงทันที 

"เออ กูเงียบก็ได้ "พิชชี่ต้องจำใจยอมกั้ง

 

"ฝันดีนะค่ะ  "แบมบอก  ก่อนที่แบมจะสวมเสื้อคลุมของกั้งไว้ แล้วหลับตาลง

"ฝันดีเช่นกันนะ "กั้งตอบกลับ  แล้วเขาก็คล้องผ้าพันคอของแบมไว้   แบมและกั้งนอนอมยิ้มตลอดทั้งคืน 

 

 

 

 

 

เช้าวันรุ่งขึ้น

 

"อื้ออออ   หึ้ "ฟางค่อยๆลืมตาขึ้นพบว่ากำลังนอนซบอกป๊อปปี้อยู่ ฟางเอามือสัมผัสใบหน้าของป๊อปปี้แล้วหอมแก้มทีนึง 

 

"อื้อออออ "จู่ๆป๊อปปี้ก็รู้สึกตัว

 

"อ้าววว...ตื่นแล้วหรอ "เมื่อป๊อปปี้ลืมตาก็หันไปเห็นฟางนอนมองหน้าเขาอยู่

"อื้ม "ฟางตอบ

"นานแล้วยัง "ป๊อปปี้ถาม

"ก็สักพักแล้ว "ฟางตอบ

"อื้ออออ  เฮ้อ ไม่อยากตื่นเลยอ่าาา  "ป๊อปปี้อ้อนฟาง เขากอดฟางไว้แน่น

"นี่  อย่ามาทำอ้อนเลย "ฟางบอก  แต่ฟางเองก็แอบดีใจที่ป๊อปปี้ทำแบบนี้

"โธ่!  แต่ฉันอยากกอดเธอแบบนี้นานๆนิ  นะๆๆ  น้าาาา"ป๊อปปี้งอแงไม่อยากลุกจากเตียง

"จะบ้ารึไง  รีบไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลยนะ  "ฟางดุ

"อ้ะๆ  ก็ได้  แต่...ขออะไรหน่อยสิ"

"อะไร "ฟางถามเธอ เหล่ตามองป๊อปปี้เหมือนฟางจะรู้ว่าจะขออะไร

 

"ขอหอมแก้มหน่อยสิ "ป๊อปปี้บอก

"คิดไว้แล้ว ว่าต้องเป็นแบบนี้...ฉันไม่เอาด้วยหรอก  "ฟางทำเล่นตัวเพราะความเขิน

"งั้น...เราไปอาบน้ำด้วยกันดีกว่า "ป๊อปปี้บอก เขารีบลุกจากเตียงทันที รีบใส่ผ้าขนหนูมัดข้างสะโพกไว้

"น่าเกลียด...จะให้ไปอาบน้ำด้วยกันได้ไงห่ะ "ฟางบอก

"ก็เธอไม่ยอมหอมแก้มฉันก่อนนิ "ป๊อปปี้ว่า  ฟางนั่งเงียบพยายามคิดไต่ตรอง

"อ้ะๆ ก็ได้ "ฟางพูด

"ห่ะ! นี่เธอจะยอมอาบน้ำกับฉันแล้วหรอ  "ป๊อปปี้ดีใจลั่นบ้าน

"ไม่ใช่! ฉันหมายถึงฉัน....ยอมหอมแก้มก็ได้ "ฟางบอก  เธอเขินทำตัวไม่ถูก

"โถ่  น่าเสียดาย"ป๊อปปี้พึมพำ

"จะเอาไม่เอา  ถ้าไม่เอาก็ไม่ต้องเอาอะไรสักอย่าง "ฟางขู่ป๊อปปี้ทันที

"เอา! เอาดิ  งั้นเธอก็มาสิ  มาม้ะ "ป๊อปปี้ยื่นแก้มให้ฟาง  ฟางตัดสินใจหอมแก้มป๊อปปี้ไปทีนึง

 

 

"ห้าาา! หอมจัง "ป๊อปปี้พูดไม่ทันขาดคำ  เขาหันขวับไปจูบฟางกลับทันที

"อื้อ "ฟางอึ้ง  เธอค่อยๆหลับตาลง แล้วเธอก็แลกจูบกลับให้ป๊อปปี้  ก่อนที่ป๊อปปี้จะถอนจูบออก

"ฉันว่า...เราไปอาบน้ำด้วยกันเหอะ  จะได้...เสร็จเร็วๆ "ป๊อปปี้ไม่รอช้า เขาอุ้มฟางเข้าห้องน้ำทันที

"5555 ป๊อปปี้ "ฟางขำ  แต่เธอก็ยอมให้ป๊อปปี้อุ้มเข้าห้องน้ำไป

 

 

อะไรของป๊อปปี้เนี่ย!!  ชักจะหื่นแล้ว   เม้นๆๆๆๆๆ กันเยอะๆนะ รับรองต้องเจออุปสรรคอีกเยอะะะะ  ฝากด้วยค่ะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา