วิวาห์อาวรณ์ ( be concerned about wedding )

เช้าวันรุ่งขึ้น

"พี่ป๊อปกับพี่ฟางต้องไปแล้วจริงๆหรอค่ะ "แบมถามแล้วหน้าเศร้า

"แต่ถึงยังไงพอแบมกลับกรุงเทพ เราก็ได้เจอกันอีกอยู่ดีอ่ะ "ป๊อปปี้ปลอบใจแบม

"ก็จริงค่ะ "แบมยอมรับความจริง

"ฟาง..พอฟางถึงแล้วอ่ะ โทรบอกกั้งด้วยนะ "กั้งรีบพูด

"อื้ม ได้สิ ไว้พอถึงกรุงเทพปุ๊ปฟางจะรีบโทรบอกกั้งเลยนะ"ฟางบอก

"โชคดีนะ "ป๊อปปี้สวมกอดกับแบมเพื่อบอกลา

"ฟางไปก่อนนะกั้ง "เมื่อกั้งได้ยินอย่างนั้น เขาก็ดึงฟางเข้ามากอด  ป๊อปปี้แอบมองอย่างหมั่นไส้

"ไม่คิดจะบอกลาน้องสาวฉันบ้างรึไง "ป๊อปปี้บอกฟาง เขาเริ่มหงุดหงิด  ฟางจึงถอนกอดจากกั้งแล้วเดินไปหาแบม

"พี่ไปก่อนนะแบม"ฟางบอกแล้วฟางกับแบมก็ทำการกอดกัน

"โชคดีนะค่ะ พี่ฟาง "แบมพูด แล้วทั้งสองก็ถอนกอดออกจากกัน

"ไปก่อนนะ "ป๊อปปี้และฟางเดินมุ่งหน้าไปที่รถ

"บ้ายบาย ๆๆๆ  "ป๊อปปี้และฟางโบกมือลาเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นรถก็มุ่งหน้าออกไป

"เฮ้อ "แบมถอนหายใจด้วยความเศร้า

   ป๊อปปี้และฟางนั่งบนรถตู้ที่มาด้วยกันครั้งแรก

"เฮ้อ "ฟางถอนหายใจด้วยความหนักใจ  

"เสียดายจังเนาะ ที่ไม่ได้อยู่ต่อ ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอพวกเขาทั้งสองที่นี่ นายว่าม่ะ "ฟางถามขอความเห็นจากป๊อปปี้  แต่ป๊อปปี้เงียบไม่ตอบเพราะยังงอนอยู่

"นี่นาย เป็นอะไรไปห่ะ "ฟางไม่เข้าใจป๊อปปี้  ฟางพยายามนึกว่าทำอะไรให้ป๊อปปี้โกรธ

"ฟางไปก่อนนะกั้ง "กั้งดึงฟางเข้ามากอด  ป๊อปปี้แอบมองอย่างหมั่นไส้

"ไม่คิดจะบอกลาน้องสาวฉันบ้างรึไง "ป๊อปปี้บอกฟาง เขาเริ่มหงุดหงิด

"อ๋อ นี่นายอย่าบอกนะว่านาย...หึง! "ฟางแซวป๊อปปี้ทันที

"อะไรของเธอ หึงอะไร เปล้าาา "ป๊อปปี้ขึ้นเสียงสูง

"แหม่  เปล้าาาา  หรอ "ฟางไม่เชื่อเลยสักนิดเดียว  ป๊อปปี้แอบเหล่มองฟางที่กำลังแซวอยู่ ป๊อปปี้หมั่นไส้เขาพุ่งเข้าหอมแก้มฟางอย่างรวดเร็ว

"เฮ้ย นี่นาย "ฟางอึ้ง  หน้าแดงขึ้นมาทันที

"หอมจัง  "ป๊อปปี้เล่นหน้าเล่นตายั่วฟาง

"ไอบ้า "ฟางเขินไม่เป็นท่าทำสีหน้าไม่ถูก   เมื่อป๊อปปี้เห็นฟางเขินเขาก็ดึงฟางเข้ามานั่งชิดกัน

"นี่นายจะทำอะไร "

"ฉันเย็น แอร์ในรถมันหนาว ฉันอยากนั่งชิดกับใครสักคนให้เป็นที่พึ่งเวลาฉันหนาว ฉันขอให้คนๆนั้นเป็นเธอได้มั๊ย"ป๊อปปี้อ้อนฟาง เขาเริ่มจริงจัง ป๊อปปี้ค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆฟาง ฟางหลับตาลงแล้วป๊อปปี้ก็จูบหน้าผากของฟางด้วยความรักใคร่

      เมื่อสมใจแล้วป๊อปปี้ก็ถอนจูบออก แล้วทั้งสองก็มองหน้ากัน ฟางยิ้มออกทันที ป๊อปปี้โอบไหล่ฟางแล้วดันฟางเข้ามาสบ  อกของเขา  ทั้งสองต่างรู้สึกดีๆต่อกันความรักเพิ่มพูนมากขึ้น

"วันนี้จะมีงานเลี้ยงหรอค่ะ "แบมถามมดขึ้นอีกครั้ง

"ใช่จ้ะ  ผู้จัดการพึ่งประกาศตอนที่แบมไปส่งพี่ชายน่ะ "มดบอก

"แล้วต้องใส่ชุดยังไงอ่ะค่ะ คือแบมไม่ได้เอาชุดเดรสมาสักชุดอ่ะ "แบมเริ่มคิดหนัก

"งั้น...แบมเอาชุดพี่ไปใส่ก็ได้นะ "มดคิดออกว่าเธอมีชุดหลายชุดสามารถที่จะแบ่งแบมได้

"แล้วพี่มดล่ะค่ะ? "แบมไม่แนาใจว่ามดจะมีชุดใส่

"ของพี่มีอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก "

"งั้นก็ โอเคค่ะ "แบมตกลงที่จะใส่ชุดของมด

"คืนนี้มีงานเลี้ยงงั้นหรอ "กั้งถามเพื่อนร่วมห้องของเขาคนนั้นก็คือพิชชี่

"ก็เออดิว่ะ  ผู้จัดการพึ่งประกาศ "

"แล้วกูจะใส่ชุดอะไรว่ะ "กั้งเริ่มเครียดเพราะกั้งเองก็ไม่มีชุดที่หล่อหรือเท่เลย

"แล้วมึงไม่มีชุดเลยรึไง "พิชชี่อึ้งไม่คิดว่ากั้งจะไม่มีชุด

"เออดิว่ะ "

"เอางี้  งั้นมึงเอาชุดกูไปใส่ กูเตรียมมาสองชุด"พิชชี่เสนอ

"เออๆก็ได้"กั้งตัดสินใจใส่ชุดของพิชชี่

"เธอจะนอนก็นอนเหอะ "หลังจากที่ป๊อปปี้และฟางเดินทางมาเป็นเวลาเกื่อบชั่วโมง ป๊อปปี้ก็สังเกตเห็นฟางเริ่มง่วงฟางหลับในเป็นพักๆ

"ฉันไม่ได้ง่วง ห้าวววว "ฟางพูดไม่ทันขาดคำก็หาวขึ้นมา

"ยังจะโกหกอีก หาวครั้งที่ร้อยแล้วมั้ง  จะนอนก็นอน "ป๊อปปี้บอก  จู่ๆฟางก็นอนหลับลงบนไหล่ป๊อปปี้ 

"อุ๊! "ป๊อปปี้ตกใจเล็กน้อยที่ฟางนอนลงที่ไหล่

" ยัยบ๋อง "ป๊อปปี้มองฟางที่กำลังหลับ  เขาจูบหัวฟางอย่างเอ็นดูแล้วเก็บผมที่หล่นปิดหน้าของฟาง  ป๊อปปี้ยิ้มอย่างมีความสุข

"ฉันอยากให้เรามีกันและกันแบบนี้ตลอดไปจัง "ป๊อปปี้พึมพำ เมื่อนึกคิดได้ว่าฟางยังมีกั้งป๊อปปี้ก็นึกเสียดายมาก  ป๊อปปี้มองหน้าฟางที่กำลังหลับอยู่แล้วหวั่นไหวทันที

 ป๊อปปี้กับฟางจะรักกันได้ยังไง  อย่าลืมติดตามกันต่อๆไปนะค่ะ  เม้นนนนนนน  ฝากทุกคนด้วยค่ะ