My Angle ภารกิจรักร้ายของยัยนางฟ้าตัวแสบ
เขียนโดย 
keang_sujittra
วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.22 น.
แก้ไขเมื่อ 25 มีนาคม พ.ศ. 2557 18.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) ไปมหาลัย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“แต่ว่าที่พวกนั้นพูดมามันก็ถูกนะพี่ฟาง เราไม่ใช่นักศึกษาจะไปมหาลัยได้ไง” เฟย์พูดขึ้นทันทีที่ลับร่างสามพี่น้องตัวแสบ
“ไม่เห็นจะยากเลย เราก็ทำตัวให้เป็นนักศึกษาซะก็สิ้นเรื่อง” ฟางว่า
“ใช่ นี่ไงมีพร้อม ทั้งบัตรประชาชนแล้วก็บัตรนักศึกษา” แก้วดีดนิ้วเป๊าะๆ พร้อมกับหงายมือขึ้น ทันใดนั้นก็ปรากฏบัตรนักศึกษาขึ้นมาอยู่ในมือ เฟย์มองอย่างถูกใจ
“ว้าว! สุดยอดไปเลยอ่ะแก้ว ทีนี้เราก็จะไปมหาลัยกันได้แล้วใช่ม่ะ ไปกันเลยดีกว่าป่ะ” เฟย์พูดพร้อมกับทำท่าจะหายตัวไป
“เดี๋ยวก่อนเฟย์ อย่าพึ่ง” ฟางรีบคว้าแขนน้องสาวไว้ เฟย์มองหน้าพี่สาวอย่างสงสัย
“อะไรเหรอคะพี่ฟาง ก็ในเมื่อเรามีพร้อมทุกอย่างแล้วเราจะรออะไรอยู่อีกล่ะคะ”
“แล้วเราจะไปชุดนี้เหรอไง เดี๋ยวคนเขาก็ได้มองกันทั้งมหาลัยหรอก” ฟางว่า เฟย์ก้มลงมองชุดตัวเองแล้วก็หน้าแหย
“จริงด้วยอ่ะค่ะ เฟย์ลืมไป ถ้างั้นชุดนี้เป็นไงคะ” เฟย์ดีดนิ้วพร้อมกับหมุนตัวเพื่อเปลี่ยนชุด กลายเป็นชุด...
ฟางส่ายหน้าเมื่อเห็นชุดน้องสาว
“พี่ว่าอย่างนี้ดีกว่า” ฟางตัดบทพร้อมกับหมุนตัว ทันใดนั้นชุดที่ใส่อยู่ก็กลายเป็นชุด...
“ใช่ ต้องชุดแบบนี้แหละถึงจะเป็นนักศึกษาจริงๆ” แก้วพูดพร้อมกับหมุนตัวเพื่อเปลี่ยนชุดบ้าง เฟย์เห็นก็รีบทำตามทันที
“เป็นไงบ้างคะพี่ฟาง แก้ว โอเครึยัง” เฟย์เอ่ยถาม
“โอเคแล้วจ้า งั้นเราไปกันเลยดีกว่าป่ะ” ฟางพูดยิ้มๆ
“แล้วเราจะไม่รอสามคนนั่นก่อนเหรอคะ” เฟย์แทรก
“ไม่ต้องหรอกนา ยังไงไอ้สามคนนั้นก็ต้องไปอยูแล้ว เราไปกันเหอะ” แก้วว่า แล้วทั้งหมดก็หายแวบไปทันที
.
.
.
.
.
.
“พี่โมะ แล้วเรื่องยัยสามคนนั้นจะเอายังไงล่ะพี่” เขื่อนเอ่ยถามพี่ชายหลังจากแต่งตัวเสร็จ
“ใช่ ถ้าเกิดยัยพวกนั้นตามเราไปมหาลัยด้วยนะ รับรองมหาลัยแตกแน่” ป๊อปปี้เสริม
“ก็ไม่เห็นต้องทำอะไรเลย ยังไงยัยพวกนั้นก็ตามเราไปไม่ได้อยู่แล้ว” โทโมะพูดอย่างมั่นใจ
“จริงสินะ พวกนั้นไม่ใช่นักศึกษาซะหน่อย จะเข้ามหาลัยได้ไง” ป๊อปปี้พูด พร้อมกับถอนหายใจอย่างโล่งอก
“แต่พวกนั้นเป็นนางฟ้านะพี่โมะ พี่ป๊อป เขาอาจจะทำอะไรที่เราคาดไม่ถึงก็ได้” เขื่อนขัดขึ้น ทำให้พี่ชายทั้งสองหันมามองด้วยสายตาเขียวปัดทันที
“เอ่อ.. ผมก็แค่ตั้งสมมติฐาน มันคงจะไม่เป็นแบบนั้นหรอกเนอะ” เขื่อนยิ้มแห้งๆ
“พอ! พอได้แล้ว ไปขึ้นรถ จะได้ไปมหาลัยกันสักที เดี๋ยวสาย” โทโมะออกคำสั่งก่อนจะเดินนำไปที่รถ
“แกนะไอ้เขื่อน ปากเสียตั้งแต่เช้าเลย” ป๊อปปี้หันมาชี้หน้าเขื่อนก่อนจะเดินตามพี่ชายไป
“โห่ ไรอ่ะ ทั้งพี่ป๊อปพี่โมะ บ่นตั้งแต่ตอนเช้าเลยเหมือนกัน คนหล่อเซ็ง” เขื่อนบ่น ก่อนจะรีบเดินตามพี่ชายทั้งสองไป
.
.
.
.
.
.
ณ มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง
“พวกเราๆ The Prince มาแล้ว” สาวๆในมหาลัยต่างพากันสะกิดเพื่อนเมื่อเห็นรถบีเอ็มสีบรอนด์คันหรูวิ่งเข้ามาจอดในมหาลัย
“กรี๊ดดดดดด” พวกสาวๆส่งเสียงกรี๊ดพร้อมกับวิ่งไปยังรถที่จอดอยู่ทันที
“น่าเบื่อผู้หญิงพวกกนี้จริงๆเลย จะกรี๊ดทำไมนักหนาก็ไม่รู้ กรี๊ดอยู่ได้ทุกวัน” โทโมะบ่น
“เอาน่าพี่โมะ มีคนรักดีกว่ามีคนเกลียดนะ” ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ
“ใช่ มีสาวๆมารุมกรี๊ดแบบนี้ดีจะตาย” เขื่อนว่าก่อนจะเปิดประตูรถออกไปทันที “สาวๆครับ ผมมาแล้วครับ” เขื่อนยิ้มหวานพร้อมกับเอื้อมมือไปรับดอกไม้และของขวัญที่ถูกส่งมาจนเต็มอ้อมแขน
“ลงไปเหอะพี่โมะ นั่งอุดอู้อยู่ในรถก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก” ป๊อปปี้พูดพร้อมกับเปิดประตูลงไปอีกคน ซึ่งก็ได้รับทั้งเสียงกรี๊ดและของขวัญไม่น้อยไปกว่าของน้องชายเลย “ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก” เอ่ยขอบคุณพร้อมกับเอื้อมมือไปรับของขวัญที่ถูกส่งเข้ามาเรื่อยๆไม่หยุด
“ให้มันได้อย่างนี้สิ น่าเบื่อที่สุด” โทโมะพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบแว่นกันแดดมาใส่ ก่อนจะเปิดประตูรถออกไปอย่างเซ็งๆ
“กรี๊ด พี่โทโมะ! กรี๊ดดดด” พวกสาวๆยังคงกรี๊ดไม่หยุด พร้อมกับยื่นกล่องของขวัญให้ โทโมะรับมันมาด้วยสีหน้าเรียบเฉยก่อนจะเดินออกไปทันทีโดยไม่มีแม้แต่คำล่ำลา
“เอ่อ ผมขอตัวก่อนนะครับ ขอบคุณสำหรับดอกไม้และของขวัญ” ป๊อปปี้รีบพูดขอบคุณก่อนจะเดินตามพี่ชายไป
“อ้าวพี่โมะ พี่ป๊อป จะรีบไปไหนเนี่ย” เขื่อนบ่นอย่างเซ็งๆ “งั้นผมขอตัวก่อนก็แล้วกันนะสาวๆ แล้วเจอกันใหม่ครับ” เขาหันมาพูดกับสาวๆที่อยู่รอบตัวก่อนจะรีบเดินตามพี่ชายทั้งสองไป โดยที่ทั้งสามไม่ทันได้สังเกตว่ามีสายตาปริศนาสามคู่กำลังจ้องมองพวกเขาอยู่จากอีกมุมหนึ่งของมหาวิทยาลัย
“สามคนนั่นก็เสน่ห์แรงไม่เบาเลยหนิ ทำไมถึงยังไม่มีแฟน” แก้วพูดอย่างแปลกใจขณะที่ยืนดูทั้งสามคนที่กำลังเดินขึ้นตึกเรียน โดยมีเสียงกรี๊ดดังขึ้นเป็นระยะระหว่างทางที่ทั้งสามเดินผ่าน
“นั่นสิ เป็นเรื่องที่แปลกมาก หรือว่า!!!” ฟางอุทานเมื่อความคิดนึงลอยเข้ามาในสมอง
“หรือว่าอะไรพี่ฟาง คิดอะไรออกเหรอ” เฟย์หันมาถามพี่สาว
“หรือว่าสามคนนั้นจะเป็นเกย์!!!”
“เฮ้ย! เกย์เนี่ยนะ!!!” เฟย์กับแก้วอุทานเสียงดังทำให้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมามองอย่างสนใจ
“เบาๆสิ จะให้เขารู้กันทั้งโลกเหรอไงเล่า” ฟางเอ็ดเพื่อนและน้องเบาๆ
“เกย์เนี่ยนะพี่ฟาง จะใช่เหรอ” เฟย์ว่า
“ใช่สิ พี่ว่าต้องใช่แน่ๆ อย่างห้องนายป๊อปปี้ที่พี่เข้าไปนะ ห้องงี้สะอาดเนี้ยบ ข้าวของเป็นระเบียบเรียบร้อยทุกอย่าง ห้องผู้ชายแท้ๆเขาไม่สะอาดแบบนี้หรอก แล้วอีกอย่างนายนั่นน่ะสำอางค์จะตาย”
“อาจจะเป็นแม่บ้านที่มาทำความสะอาดก็ได้” แก้วออกความเห็น
“ถ้าเป็นแม่บ้านจริงเขาก็ต้องทำให้เหมือนกันหมดทุกห้องสิ แต่ห้องของนายเขื่อนที่เฟย์เข้าไปก็ไม่เนี้ยบถึงขนาดนั้นนะ แค่มีตุ๊กตามากไปหน่อย” เฟย์พูด
“นั่นไง ผู้ชายที่ไหนเขาจะนอนกอดตุ๊กตากัน แล้วเธอล่ะแก้ว”
“ก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติหนิ เหมาะจะเป็นห้องของผู้ชาย ไม่ถึงกับเนี้ยบแต่ก็ไม่ได้สกปรก แล้วก็ไม่มีตุ๊กตาอยู่ในห้องด้วย เสียอย่างเดียว...”
“อะไรเหรอ” สองพี่น้องส่งเสียงถามทันที
“เจ้าของห้องปากเสียชะมัด!”
“โห่! นึกว่าอะไร” เฟย์และฟางพูดออกมาพร้อมกันอีกครั้งเมื่อได้ยินคำตอบเพื่อน ก่อนที่ฟางจะพูดต่อว่า
“มันก็ไม่แน่นะแก้ว นายนั่นอาจจะแอ๊บแมนอยู่ก็ได้”
“อืม... มันก็มีเหตุผลนะ” แก้วพูดพร้อมกับนิ่งคิด “แต่ฉันว่าตอนนี้เรามีเรื่องสำคัญที่ต้องทำมากกว่าจะมานั่งจับผิดสามคนนั่นนะ”
“อะไรเหรอ” สองพี่น้องส่งเสียงถามอย่างสงสัย
“ก็ไปรายงานตัวแล้วก็เข้าห้องเรียนไง ยัยสมองปลาทองสมองเป็ด!!!” แก้วตะโกนใส่หูเพื่อนก่อนจะเดินหนีไป
“ยัยแก้ว! รอด้วยดิ” สองพี่น้องรีบวิ่งตามเพื่อนสาวไปทันที
.
.
.
.
.
แหม หนุ่มๆของเราเสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะเนี่ย ได้รับฉายาเป็น The Prince ด้วย ว่าแต่จะเป็นเกย์เหมือนที่เจ๊ว่ารึเปล่าน้า ไม่งั้นเสียดายความหล่อแย่เลย คิคิ ขอเม้นท์กำลังใจหน่อยก็ดีนะคะ เจอกันตอนต่อไปค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
