ระยะเวลาเเห่งกาลรอคอย

8.7

เขียนโดย noey_august

วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.15 น.

  27 chapter
  24 วิจารณ์
  32.22K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 เมษายน พ.ศ. 2557 16.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23) การกลับมาของ'ทัพ'

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

  ...2 วันต่อมา  ณ  ออฟฟิศ...

  

   Bella  Part

 

 "เสร็จเเล้ว" 

  ในที่สุด...ฉันก็จัดการเอกสารกองใหญ่ที่ตีหัวคนเเล้วมึนเสร็จซักที  เหนื่อย. -_-

"เยอะนะเนี่ย...เบลล่า" พี่เเจนทักฉัน  ยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร

"โธ่...พี่เเจน เเค่นี้เอง" พี่เเจนเลื่อนโต๊ะมานั่งใกล้ฉัน

"อื้ม  ลองเอาไปให้คุณเจมส์ดูก่อนสิ พี่ว่าใช้ได้เเล้วนะ"

"ยังดีกว่าค่ะ เบลว่าเบลส่งต้นฉบับไปให้พี่ว่านก่อนค่อยเอางานไปให้พี่...เอ่อ คุณจิรายุที่หลังก็ได้"

"พี่ว่าเอาไปให้คุณเจมส์ก่อน ผิดพลาดยังไงค่อยมาเเก้ไขนะ"

"งั้น...เบลเเบกแฟ้มนี้ไปก่อนนะพี่แจน เดี๋ยวเจอกันนะ" ฉันลาพี่เเจน เดินมุ่งหน้าไปห้องเจ้านาย

ทั้งขา'เกือบ' พิการพร้อมเเฟ้มนรกโคตรหนัก เดินไปบ่นไป

 

     James  Part

 

  "ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณ...คุณทิวัตถ์"ผมจับมือเเสดงความยินดี

"เช่นกันครับคุณจิรายุ" นายทิวัตถ์ตอบอย่างเป็นมิตร

 

    ก๊อก...ก๊อก

 "เชิญเข้ามาได้ครับ" ผมบอกเมื่อมีคนมาเคาะประตู

    เเล้วประตูนั้นก็เปิดออก  ผู้หญิงที่ผมอยากเจอถือเเฟ้มหนาเข้ามา

"ขออนุญาตค่ะ นี่งานที่ฉันทำเสร็จเเล้ว คุณช่วยพิจารณาด้วยนะคะ"

"เบลล่า..." เสียงนายทิวัตถ์ดังขึ้นมา  ทำเอาผมหันไปมองทั้งสองคน

"พี่ทัพ..." เบลล่าทำหน้าตกใจมาก

 

   Bella  Part

 

"พี่ทัพ ทำไมถึงอยู่ที่นี้  ไหนบอกว่าอยู่ต่างประเทศไง"

   พี่ทัพเดินเข้ามาหาฉัน เข้ามากอดฉันอย่างเเน่น

"นี่...คุณทิตถ์" จู่ๆพี่เจมส์ก็เเยกฉันกับพี่ทัพ เเล้วเข้ามากุมมือฉัน

"ผมขอคุยกับเบลล่าเป็นการส่วนตัว  เชิญคุณกลับไปก่อน" 

    ยังไม่ทันได้ฟังคำตอบจากพี่ทัพ  พี่เจมส์ก็ลากฉันมาที่ห้องเล่นส่วนตัวของเขา 

"คุณเป็นอะไรของคุณ ทำไมลากฉันมาอย่างนี้"ฉันทำสีหน้าจะเอาเรื่อง

"เบลยอมให้ผู้ชายคนนั้นกอดทำไม" เขายังทำสีหน้าเครียด ฉันยืนนิ่ง ไม่ได้ตอบโต้

  "เบลล่า"

   พรีมเปิดประตูเข้ามาในห้องซึ่งมีฉันกับเขาอยู่เเค่สองคน  พรีมมองอย่างงงๆ

"เบลล่ากะพี่เจมส์ ...คุยอะ..."

"อ้อ  พรีมมาพอดีเลย  ไปหาอะไรกินกัน"

    ฉันวิ่งเข้าไปหาพรีม  

"ไปสิ...ยืนนิ่งอยู่ทำไมล่ะเบลหิวจะเเย่เเล้ว"

  พรีมยังไม่ทันขยับปาก  ฉันรีบจูงมือพรีมออกมาจากตรงนั้นได้อย่างไว

 

        ....ตอนเย็น....

    งึก...งึก

        ฉันยังคงนั่งเเต่งนิยายอย่างเฉยๆ ตามันจะหลับง่า... นึกว่าเปลี่ยนเเนวเรื่องที่จะเขียน 

  ที่ไหนล่ะ เเย่กง่าเดิม-_-

         โอ้...พะเจ้า! ตอนนี้ตัวหนังสือเริ่มเเยกร่างแล้ว  เเจกันดอกไม้ที่วางอยู่ข้างคอมเริ่มเล็ก

  เริ่มใหญ่...เเล้วเเยกร่าง

"เบลล่า!!!"

   จู่ๆ เสียงนิรนามก็ดังขึ้น

"ห๊า!! อุลตร้าเเมนบุกโลก!!"

"หลับในรึเปล่าเบล"

   เสียงพรีมนี้เอง  เอาซะตกใจหมด

"อ้อ...พรีมเองหรอ  มีอะไรอะเปล่า?"

"นี่อะ...จดหมายสองฉบับ มีคนส่งมาให้"

"คนนั้นเขาเป็นใคร"

"เมื่อกี้เอง... พรีมว่าเบลต้องอ่านใบสีฟ้าก่อน ส่วนใบสีชมพูให้อ่านเวลาที่สบสนเเละเสียใจที่สุด"

     ฉันขมวดคิ้วอย่างสงสัย  พรีมยื่นซองขนาดเล็กทั้งสีฟ้าเเละสีชมพู

 เปิดซองสีฟ้าก่อน  ส่วนใบนึงเก็บไว้อย่างที่พรีมบอก 

"พรีมกลับก่อนนะเบล เจอกันพรุ่งนี้"

  พรีมเดินไปจากฉัน  เเล้วฉันก็กลับมาสนใจจดหมายนี้ต่อ มีข้อความเขียนว่า

             "เย็นนี้ถ้าน้องเบลล่าสะดวก  มารับประทานอาหารเย็นกับพี่นะ

                                                   จาก  ทัพ  ทิวัตถ์ "    

 

" งั้นหรือครับ พี่ว่าทำงานเเบบนี้สนุกออก"

   พี่ทัพตอบทั้งรอยยิ้มท่อมกลางร้านอาหาร  ฉันนั่งคุยกับพี่ทัพอย่างสนุกสนาน 

เราสองคนอยู่ด้วยกันนานพอสมควร  พี่ทัพก็ขยันส่งยิ้มมาให้ฉันจังเลย

 

ห๊า!!  แล้วฉันก็นึกได้ว่างานยังกองท่วมหัวอยู่ที่คอนโดฯ

 "พี่ทัพค่ะ คือว่าเบลต้องรีบไปทำงานต่อ  ขอโทษที่ยังมีเรื่องที่อยากคุยอีกเยอะ  เบลไปก่อินนะค่ะ"

 

      พูดจบฉันหยิบกระเป๋าพร้อมดื่มน้ำวิ่งออกจากเเล้วดิ่งกลับบ้านทันที

 

ติดตามตอนต่อไปนะ

   กลับมาเเล้วจ้า  จะทยอยอัพนะ  ขอโทษที่หายไปนาน                             

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา