หัวใจรักนายเพื่อนสนิทจอมป่าเถื่อน

ห้องนอนของบ้านพักตากอากาศ

          โทโมะเมื่อ อาบน้ำ อาบท่าเสร็จเรียบร้อย ก็เดินออกมาหยุดตรงหน้า แก้วใจ ที่ลืมตาสวย ตื่นขึ้นมาแล้ว 

แต่ไม่สามารถขยับเขยื่อนตัวหรือเคลื่อนไหว ไปไหนได้ ชายหนุ่ม ค่อย ๆ ถอดผ้าขนหนูออกจากกายของตนเอง

ก่อนจะค่อย ๆ คลานขึ้นไปช้อนตัวแก้วใจ แล้วเลิกบราเซียของ แก้วขึ้นสูง แล้วถอดแพนตี้สีขาวล้นออกไปทาง

ปลายเท้าของแก้วใจ แล้วหยัดแกนกลางเข้าไปจนมิดด้าม ทำให้เหยื่อพรมจรรย์ไหลอาบขาสวย แล้วแก้วใจกรีด

ร้อง และสลบไป ทั้งน้ำตา เมื่อโทโมะก้มลงดูดเม้มอกสวยของแก้วใจ และ ขยับ แกนกลาง อย่างหนักหน่วง ทันที

แก้วใจ // :  กรี๊ด !!

โทโมะ // : อืม !! ในที่สุด แก้วก็เป็นของโมะแล้วนะครับ โทโมะพูดจบ ก็ขบเม้ม ซอกคอขาวนวล ของ แก้วใจ จน

เป็น รอยแดงจ้ำ ก่อนจะขบเม้มที่ท้องน้อย แล้วประกบริมฝีปากจูบ อย่างดูดดื่ม จนกระทั่งเขาส่ง แก้ว ที่ สลบอยู่

ขึ้นฝั่งฝันหลายต่อหลายครั้ง และหลายต่อหลายท่า อย่างป่าเถื่อน  จนกระทั่ง ถึง เช้าวันรุ่งขึ้น โทโมะ และ แก้ว

อยู่ในท่า ชันเข่า ปากของโทโมะ ยังดูดเม้มหน้าอกสวยของแก้วไว้ข้างหนึ่ง แกนกลาง ยังคา อยู่ที่ ลำตัวสวยของ

แก้วใจ ที่หว่างขาสวย มีเลือดที่แห้งสนิทเต็มขาไปหมด ร่วมถึงที่ผ้าปูที่นอน แก้วใจ นั้น ลืมตาสวยที่ต็มไปด้วย

คราบน้ำตา ค้างไว้  ขนตากระพริบน้อย ๆ พร้อมเลือดไหลออกจากปริเวณจมูกเป็นจำนวนมาก เนื้อตัวเย็นเฉียบ

และ กระตุกอย่างหนัก จนกระทั่งโทโมะ ลืมตาตื่นขึ้นมา ก็ถึงกับตกใจ แต่ไม่กล้าพาแก้วไปส่งโรงพยาบาลเพราะ

กลัวว่า ใครจะมาพรากแก้ว ไปจากเขาอีก จึง จัดการอาบน้ำ อาบท่า ให้แก้วใจ และ ตัวเอง พร้อมโทรตาม จินนี่

น้องสาวของตนมาตรวจอาการ และจินนี่ก็ขอรับตัวแก้วใจ ไปอยู่กับเธอก่อน เพราะ จากอาการที่ตรวจ แก้วมีภาวะ

ช็อค กับเหตุการณ์นี้ เป็นอย่างมาก จนทำให้เธอน็อค อย่างหนัก จนอาจจะปิดกั้นตัวเอง ไม่พูด ไม่เดิน หรือไม่ขยับ

มือ เลยก็เป็นไปได้ นอกจากคนที่ทำร้ายเธอ จะเป็นฝ่ายที่เยี่ยวยา และ รักษา ด้วยการทำให้เธอไว้ใจและจินนี่ยัง

พบว่าโทโมะ ไม่ยอมทานยาทางจิต อย่างต่อเนื่อง จึงพูดว่า

จินนี่ // :  พี่โทโมะ จินนี่ขอร้อง ตอนนี้พี่แก้วก็เหมือนคนที่มีแต่ร่าง ไร้ซึ่ง วิญญาณ และก็ความรู้สึก ทานยาอย่าง

ต่อเนื่อง เถอะนะคะ ก่อนที่โทโมะจะไปทานข้าว และหยิบยามาทานอย่างต่อเนื่อง ถึง 1 เดือน จนกระทั่งหายดี

กลับมาเป็น ส่วนจินนี่ที่ นำแก้วใจ ไปรักษา อยู่กับตน ถึง 1 เดือน แก้วก็ นั่งอยู่บนวิลแชร์  มือ และเท้า ก็ไม่ยอม

ขยับ และก็ไม่ยอม พูดอะไร แต่ ถ้า เธอ ต้องการ อะไร ก็จะ สื่อ ด้วยการ ยิ้ม แต่ถ้า บางวันเธอ ก็จะร้องไห้ ออกมา

วันนี้จินนี่จงใจเข็นแก้วใจไปไว้ริมสระว่ายน้ำ เพราะจะลองให้โทโมะได้ดูแลแก้วดู

          โทโมะ ค่อย ๆ เข็นรถวิลแชร์ของแก้ว เข้าไปในบ้านพักของ จินนี่ เนื่องจากตอนนี้เป็นเวลา เช้าและ แก้วใจ

คงจะยังไม่ได้ทานข้าว หรือ ยา  ชายหนุ่ม จึงค่อย ๆ ตักข้าว และ กับมาป้อนให้แก้วทาน แต่แก้วก็ เอาแต่น้ำตาไหล

เต็มใบหน้า แล้วคายข้าวที่โทโมะป้อนออกมาจนเลอะเต็มปากสวย และคอสวย โทโมะค่อย ๆ ใช้กระดาษทิชชู เช็ด

ปาก และคอสวย ของแก้ว ก่อนจะลองป้อนข้าวให้แก้วใหม่ แต่ก็เป็นเช่นเดิม จนโทโมะถึง กับโมโห ปาช้อนลงพื้น

อย่างแรง พร้อมอุ้มร่างของแก้วใจ โยนลงเตียงนุ่มไปอย่างแรง แล้วคร่อมทับไว้ พร้อมพูดว่า 

โทโมะ // :  ทำไม ห๊ะ !! แก้ว รังเกียจโมะมากเลยใช่ไหม ห๊ะ แม้แก้วจะเป็นของโมะ แต่แก้วก็ยังนึกถึงมันอยู่

ตลอดเวลา ใช่ไหม งั้นโมะจะทำให้แก้วยอมรับให้ได้ ว่าทุกอย่าง มันเปลี่ยนแปลงไปแล้ว  แก้วเป็นของโมะ 

เป็นเมียโมะ ได้คนเดียวเท่านั้น โทโมะพูดจบก็บรรเลงบทรักกับร่างอันไร้วิญญาณ และความรู้สึกของแก้วใจ 

อย่างหนักกน่วงถึงสามวัน สามคืน จนกระทั่ง แก้ว เริ่มที่จะขยับ ปากพูด ทั้งน้ำตา ว่า

แก้วใจ // :  ปะ ป๊อป ป๊อป ป๊อป แก้ว ขยับคิ้ว พร้อมกรอกตาไปมามองหาคนที่เธอเรียกชื่อ ทั้งที่ยัง มีแกนกลาง

ของโทโมะ คาอยู่ที่ลำตัวสวย

โทโมะ // : เรียกมันทำไมห๊ะ แก้ว แก้วอยากโดนอีกใช่ไหม โทโมะบรรเลงบทรักกับแก้วอย่างหนักหน่วง แต่แก้ว

ก็ยังคงตะโกน และกรอกตาไปมาเรียกชื่อป๊อป จนสลบแน่นิ่ง และหายใจอิดโรย จนจิ่นนี่ต้องตัดสินใจพาแก้วใจ

ไปส่งโรงพยาบาลที่กรุงเทพ ป๊อป แม่มล และฟางน้องของแก้ว ทราบข่าวก็รีบเดิน ทางมาโรงพยาบาลทันทีแต่

ป๊อปก็กระชากคอเสื้อ ของโทโมะออกมานอกสถานที่เพื่อมาเคลียร์กันตัวต่อตัว

งานนี้สองหนุ่มจะเคลียร์กันยังไง งานแต่งแก้วป๊อปจะมีอยู่ไหม หรือจะเปลี่ยนตัวเจ้าสาว เป็นฟาง เม้นโหวต