เพลิงแค้นหัวใจมาร
เขียนโดย 
อโณทัย
วันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.39 น.
แก้ไขเมื่อ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 21.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ติดต่อพี่ฟางได้ไหมคะ พี่พิช"โบว์ถามทันทีด้วยความเป็นห่วงพี่สาว ฟางหาย
ตัวไปหลายวันแล้ว ไม่รู้เลยว่าหายไปไหน
"ไม่ได้เลยครับ เฮ้อ..."พิชชี่กังวลใจมาก
"ใจเย็นๆนะคะ โบว์ว่าบางทีพี่ฟางอาจจะไปอยู่บ้านเพื่อนอะไรงี้ก็ได้"โบว์บอก
"จะบ้าเหรอ โบว์ นี่ใกล้จะวันแต่งแล้วนะ ฟางจะไปบ้านเพื่อนตอนนี้ทำไม"
"ก็คิดในแง่ดีไว้ก่อนสิคะ ..... โบว์รู้แล้วว่าจะไปถามใคร"โบว์ยิ้มออกมาก่อนจะ
รีบขึ้นรถขับออกไปทันที แก้วเดินตามน้องสาวไม่ทันได้แต่ถอนใจด้วยความ
เหนื่อยใจกับน้องสาวทั้งสองคน
"มาหาใครคะ"คนใช้ที่บ้านนั้นออกมาถามโบว์ทันทีที่เห็นว่ามีคนมา
" มาหานายทีเจ"โบว์บอก
"มีอะไรไม่ทราบครับ คุณหนูโบว์"ทีเจที่ได้ยินพอดีจึงเดินมาหาเธอใกล้ๆ
"มีแน่และมีมากด้วย"
"ก็ว่ามาดิ"ทีเจพูด
"พี่ฟางหนีมาอยู่กับนายใช่ไหม"โบว์ถาม
"เฮ้ย...บ้า ยัยฟางไม่มาหาฉันตั้งหลายวันแล้ว"ทีเจบอก
"งั้นแสดงว่าพี่ฟางโดนลักพาตัวไปเหรอ"โบว์ตกใจ
"ห๊ะ...ใจเย็นๆดิ บางทีฟางอาจแค่ไปไหนไม่บอกรึเปล่า"
"พี่พิชบอกติดต่อพี่ฟางไม่ได้เลย"โบว์เริ่มเป็นห่วงพี่สาวมากขึ้น
"งั้นเดี๋ยวฉันช่วยตามหาให้ล่ะกัน เผื่อยัยฟางจะไปหาเพื่อนคนไหน"
"อืม ฝากด้วยล่ะกัน"โบว์เดินออกไป
"ยัยนี่นิสัยแย่ ขอบคุณสักคำก็ไม่มี หึ" เขามองตามร่างบางก่อนจะส่ายหน้า
ที่บ้านพักของป๊อปปี้
"หึ....หมดแรงแล้วสินะ ยัยตัวแสบ"ร่างสูงเข้ามาดูหญิงสาวหลังจากที่ออกไป
ได้สักพัก
"อย่า...อย่าทำอะไรฉัน"จู่ๆฟางก็ลุกขึ้นมาโวยวายก่อนจะทำท่าหวาดกลัว
"เหอะ.... ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ถ้าเธอเชื่อฟังฉัน"
"ฉันจะไม่ดื้อกับนายอีกแล้ว"ฟางบอก
"ฉันจะเชื่อเธอได้เหรอ"ป๊อปปี้มองหน้าเธอ
"ฉันจะชดใช้ให้นาย จะดีกับนาย เพราะฉันคิดดูแล้ว ฉันก็ทำผิดกับนาย
ไม่ใช่น้อย"
"หึ เธอคิดว่าฉันจะโง่ซ้ำสองรึไงวะ"ชายหนุ่มไม่เชื่อเธอสักนิด
"เชื่อฉันเถอะนะ ฉัน...สำนึกผิดจริงๆ"
"เงียบเหอะ ฉันไม่อยากฟัง"ป๊อปปี้เดินไปหยิบเชือกมามัดมือมัดเท้าร่างเล็ก
"ทำอะไรน่ะ"ฟางโวยวาย
"กันเธอหนีไง เดี๋ยวฉันจะไปทำธุระข้างนอก เธอจะเอาอะไรไหมล่ะ"
"ไม่"ฟางเมินใส่เขา ร่างสูงมองฟางนิดนึงก่อนจะก้าวออกไปข้างนอก
หญิงสาวนอนนิ่งอยู่บนเตียง น้ำตาเอ่อ เมื่อไหร่เขาจะยอมปล่อยเธอสักที...
แก้วเครียดมากที่ตามหาฟางไม่เจอ เธอไม่ยอมกินข้าว ปล่อยตัวเองจน
โบว์กลุ้มใจ
"เฮ้อ....ถ้าพี่แก้วทำยังงี้ ถ้าพี่ฟางรู้จะไม่สบายใจนะคะ"โบว์ว่า
"ไม่ต้องมาสนใจพี่หรอก เอาเวลาไปตามหาฟางดีกว่า"แก้วบอก
"พี่แก้ว อย่าทำแบบนี้เลย"โบว์พูด
"ยัยฟางเป็นเด็กที่อ่อนแอ บอบบางทำอะไรไม่เป็น พี่เป็นห่วง..."
"ไม่ต้องห่วงนะคะ โบว์กับพี่พิชและก็นายทีเจกำลังช่วยกันตามหาเต็มที่"
"ขอบใจนะ"แก้วยิ้ม
"พี่ฟางก็เป็นพี่สาวโบว์นะคะ พี่แก้ว"โบว์ว่า
"อ่ะแค่กๆ... พี่ขอพักผ่อนก่อนล่ะกัน"แก้วล้มตัวลงนอน โบว์มองพี่สาวก่อนจะ
เดินออกมาแล้วกดโทรหา เฟย์ เพื่อนสนิทของตน
"เฟย์ แกช่วยหาหมอมาดูแลพี่ฉันหน่อยสิ"
(พี่แก้ว เป็นอะไรเหรอแก)
"ไม่สบายน่ะ"
(เดี๋ยวฉันจะให้พี่โทโมะ พี่ชายฉันไปดูแลก็แล้วกัน)
"พี่แกเป็นหมอเหรอ"
(ใช่ แต่เขาไม่ใช่พี่ฉันแท้ๆหรอกนะ เป็นพี่เลี้ยงน่ะ)
"อ่อ...จ้ะๆ ขอบใจนะ"โบว์บอกก่อนที่เฟย์จะตัดสายไป
อัพดึกหน่อย เหอะๆๆๆนี่กะจะไม่มาอัพแล้วนะวันนี้ กลับซะมืด เหนื่อย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
