เพลิงแค้นหัวใจมาร
เขียนโดย 
อโณทัย
วันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.39 น.
แก้ไขเมื่อ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 21.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
22)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ป๊อป มาทำไม"ฟางเอ่ยถาม
"ฟาง...."ป๊อปปี้มองหญิงสาวที่ดูเฉยเมยกับเขาอย่างชัดเจน
"งั้นคุยกันเองนะ"โทโมะออกไปจากห้อง
"โทโมะเป็นคนบอกสินะ"
"ฉันขอโทษ"ป๊อปปี้พูด ฟางยิ้มสมเพศตัวเองนิดๆ
"ขอโทษทำไมล่ะ มันก็สมควรแล้วที่ป๊อปจะทำแบบนี้"ฟางว่า
"อย่าประชดสิฟาง"
"ไม่ได้ประชด"ฟางเมินหน้าหนี
"คุยกันดีๆก่อนนะ"ป๊อปปี้จับมือเธอไว้
"ทำไมจะต้องคุยด้วยล่ะ เราคุยกันจบแล้ว"
"อย่าทำแบบนี้สิ เรื่องมันก็ไม่จบสักที"
"ใครกันล่ะที่ทำให้เรื่องไม่จบ"ฟางว่า
"โธ่....ฟาง ก็ฉันบอกแล้วไงว่าขอโทษ"
"ป๊อปกลับไปเถอะ ฟางไม่อยากเจอป๊อปอีก"
"ฟาง...."ป๊อปปี้ซึมลงไป
"......"ฟางหันหน้าหนีแล้วลุกเดินออกไปจากห้อง
"ฉันขอโทษฟาง"
"เฮ้อ...."ฟ้านั่งถอนหายใจอยู่คนเดียวในห้อง
"ฟ้า"จู่ๆก็มีมือใหญ่มากอดรัดเธอไว้ ฟ้าหันไปมอง
"อ๊ะ...พี่เจฟ"ฟ้ายิ้มออกมาทันที
"เป็นอะไร นั่งถอนหายใจ"เจฟปล่อยฟ้าก่อนจะนั่งข้างๆหญิงสาว
"ฟ้าคิดถึงพี่เจฟจังเลยค่ะ"ฟ้าเอียงหัวไปพิงไหล่ของเขา
"มาแปลก ปกติไม่อ้อนแบบนี้"
"ฟ้าก็แค่อยากหวานกับพี่บ้างไงคะ"ฟ้ายิ้มหวาน
"น่ารัก"เจฟลูบผมเธอด้วยความรู้สึกเอ็นดู
"พี่เจฟอ่ะชอบเห็นฟ้าเป็นหมาน้อยตลอด"
"พี่รักฟ้านะครับ"เขายิ้มหวาน ฟ้ายิ้มตอบก่อนที่ทั้งสองจะค่อยๆเลื่อนหน้าเข้า
มาใกล้กัน
"ปล่อยน้องสาวฉันเดี๋ยวนี้"ป๊อปปี้มาเห็นพอดีเอ่ยเสียงเข้มเพราะไม่พอใจมาก
"พี่ป๊อป ฟังฟ้าก่อนนะคะ"ฟ้ารีบพูด
"กลับไปซะ"ป๊อปปี้ไม่สนใจฟ้าแต่กลับไล่เจฟแทน
"แต่...."ร่างสูงมองฟ้าเพราะไม่อยากไป
"ไปเถอะค่ะ เดี๋ยวฟ้าจะคุยกับพี่ป๊อปเอง"ฟ้าบอก
"ครับ"เจฟเดินออกไป
"กลับไปคบกับมันทำไมฟ้า"ป๊อปปี้ว่าทันที
"ฟ้ากับพี่เจฟเราคุยกันแล้ว"ฟ้าบอก
"มันทิ้งแกไปเรียนเมืองนอก จำไม่ได้รึไงห๊ะ"
"แล้วยังไงล่ะคะ รักกันก็ต้องให้อภัยกันสิ"
"แต่พี่ไม่ให้อภัยมัน"ป๊อปปี้บอก
"พี่ป๊อปไม่เข้าใจฟ้าเลย ทำไมล่ะคะ ทีฟ้ายังให้อภัยพี่ฟางเลย"
ฟ้าไม่เข้าใจเลยสักนิด
"เรื่องฟางกับเรื่องไอ้เจฟมันคนละเรื่องกันฟ้า"ป๊อปปี้พูด
"ฟ้ารักพี่เจฟ และฟ้าก็จะคบกับเขา"
"ฟ้า!"ป๊อปปี้โมโหที่ฟ้าไม่เชื่อฟังเขา
"ฟ้าจะไปอยู่กับพี่เจฟ"ฟ้าเดินออกไป
"ฟ้ากลับมานะ"ป๊อปปี้ตะโกนเรียกแต่ร่างบางก็ไม่คิดจะเหลียวกลับมามอง
พี่ชายเลย
"ฮึก...ฮือ..."เฟย์นั่งร้องไห้ด้วยความคิดถึงเขา ทำยังไงเธอก็ไม่สามารถ
ลบเขาไปจากใจได้เลย
"เฟย์ ไม่เอาไม่ร้องแล้วนะลูก"แม่เข้ามาปลอบเธอ
"ค่ะแม่ เฟย์จะไม่ร้องแล้ว"
"ดีมากลูก คนเก่งของแม่"
"เฟย์ จะไปอยู่กับพี่โทโมะ"เฟย์บอก
"ก่อนจะไป คุยกับเพื่อนก่อนดีกว่านะ เขามารอพบลูกน่ะ"
"แต่เฟย์ยังไม่อยากคุยกับใคร"เฟย์ว่า
"แน่ใจเหรอ ว่าไม่อยากคุย"เขื่อนเข้ามาในห้อง เฟย์ชะงักไม่คิดว่าเขาจะ
มาได้
"งั้นแม่ขอตัวนะ คุยกันเลย"แม่ของเฟย์บอกแล้วออกไป
"เดี๋ยวสิคะแม่"เฟย์เรียกแม่แต่ไม่ทัน
"เรียกทำไมล่ะ ดีแล้ว... เขาจะได้ไม่มารบกวนเรา"เขื่อนว่า
"เอ่อ...อืม"เฟย์ทำตัวไม่ถูก
อัพให้แล้วนะ เด๋วตอนหน้ามาดูต่อว่าจะเป็นยังไงต่อ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
