Only...รักเธอคนเดียว

''โอ๊ยย ลมบ้าอะไรแรงชะมัด'' เสียงบ่นจากเด็กสาววัยประมาณ20 (ไม่น่าเป็นเด็กสาวแล้วม้าง) นั่งจับผมตัวเองอย่างโมโห ลมที่พัดแรงสุดชีวิตเมื่อครู่ทำผมยาวประบ่าปลิวสยายตามสายลม ผมหน้าม้าที่ปรกคิ้วตีหน้าเธออย่างจัง เธอมักจะอารมณ์เสียทุกครั้งที่มีลมแรงๆพัดมา หน้าสวยทำหน้ามุ่ย และจัดระเบียบผมให้เรียบร้อย

''สวัสดีค่ะ ชั้นชื่อเฟย์ เป็นลูกสาวคนเดียวของบ้านนี้...''

''ที่รักอย่างอนเค้านะ ดีกันนะ ดีกัน'' เสียงดังจากชั้นบนลงมาถึงชั้นล่าง เฟย์หยุดพุดและหันไปมองตามต้นเสียง เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นกระเบื้องดังมาจากบันได และตามมาด้วยหนุ่มหน้าตี๋คนนึง

''ทุกคนอาจสงสัยว่า พวกเขาคือใคร พวกเขาคือพักอาสัยในคอนโดนี้ ฟังไม่ผิดหรอก ที่นี่คือคอนโด และฉัน เฟย์ ลุกสาวของเจ้าของคอนโดระดับ12ดาวใจกลางเมืองใหญ่ และสถานะของฉันคือโสดสนิท จีบได้นะคะ''

''ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ชายถึงไม่หันมามองฉันบ้าง ทั้งที่ฉันขาว สวย หมวย เอ็กซ์ ขนาดนี้ ฮือๆ (เข้าสู่โหมดดราม่า) พอฉันส่งยิ้มให้หนุ่มๆที่ไร เขาก็จะหุบยิ้มและเดินจากฉันไป ฉันไม่เข้าใจจนวันนึงความจริงก็กระจ่าง วันนั้นเป็นวันที่ลมแรงอีกวันนึง ฉันหันไปเห็นผู้ชายคนนึง ฉันเลยส่งยิ้มหวานให้เขา ตอนแรกก็เหมือนจะเล่นด้วยนะ แป๊ปเดียวเขาก็หุบยิ้มและรีบวิ่งจากไป ฉันสงสัยมากเลยหันหลังกลับไปมอง เต็มๆเลย'' 

''พ่ออออออออ''  พ่อฉันยืนถือปืน(ปลอม)ไว้ในมือและส่งสายตาอาฆาตไปให้เขา

''พ่อทำแบบนี้ทำไมอ่ะ''

''โถ เฟย์พะ...''

''ไหนพ่อบอกอยากอุ้นหลาน  ทำยังงี้ซัก 50 หนูก็ยังไม่มีอ่ะแฟน''

''ก็พะ...''

''พ่ออยากอุ้มหลานจิงป่ะเนี่ย ถ้าอยากอย่าทำอย่างนี้เลย''

''เฟย์ พ่อหวังดะ...''

''พ่ออ่ะ หนูกะ...''

''เฟย์!!!!!''

''ค..ค่า''

''พ่อรู้เฟย์อยากมีแฟน ก้พ่อบอกแล้วไง พวกที่มายืนแถวนี้ ส่วนมากก็มีแฟนหรือเมียกันหมดแล้ว''

''พ่อรู้ได้ไง''

''อย่างไอ้หน้าจืดที่เราส่งยิ้มไปให้ เมื่อวานหอบลูกสาวกับเมียมาเช่าห้องที่คอนโด''

''จิงหรอ''

''จิงดิ''

''แล้วพ่อจะให้เฟย์คบกับใครอ่ะ คนในคอนโดนี้ก็มีเมียกันหมดแล้วอ่ะ'' (เข้าสู่โหมดดราม่ารอบที่2)

''พ่อมีคนมาให้เฟย์รู้จัก เย็นพรุ่งนี้เจอกัน บ๊าบ บาย'' พ่อทำท่าบ๊าย บายแล้วเดินจากไป เพื่อ??

''พ่อออออ''

  กลับสู่ปัจจุบัน~

และวันนี้วันที่ฉันต้องไปเจอไอ้หมอนั้นที่พ่อบอก ฉันรอมันนานมาก นี้ก็ปาไป 5 โมงเย็นล่ะ ยังไม่เห็นเงาหมาซักตัว

''เธอๆ''

''อะไร'' คนโมโหอยู่เฟ้ยย ฉันหันหลังไปตามเสียงเรียกแล้วต้องพบกับ เทพบุตรรูปงาม ''สะ..สะ..หวัดดีค่ะ..ค่ะ เรียกฉันทำไมคะ'' ฉันเขินจนพูดอะไรไม่ถูกแล้วเนี่ย หรือว่า คนนี้คือคนที่พ่อจะให้ฉันรู้จัก

''คือว่า พ่อคุณ...''

''โอเคค่ะ'' ฉันเดินเข้าไปควงแขน ''คุณชื่ออะไรหรอคะ ฉันชื่อเฟย์นะ นายอายะ....''

''เฟย์ นั่นใครอ่ะ'' พ่อเดินออกมาด้วยสีหน้างงๆ

''ก็ คนที่พ่ออยากให้เฟย์รู้จักไม่ใช่หรอคะ''

''ไม่ใช่ เขายังไม่มา แล้วพ่อหนุ่มนี้เป็ยใครเนี่ย'' ฉันทำหน้าเซ้งโลกสุดๆ ฟ้าช่างโหดร้ายกับเฟย์น้อยผู้นี้เหลือเกิน

''ผมโทโมะครับจะมาเช่าห้องครับ'' อุ๊ย จะมาขอเช่าห้องด้วย เดี๋ยวต้องทำหน้าที่แฟนที่ดีเอ๊ยเจ้าของคอนโดที่ดีพาขึ้นไปดุถึงห้องเลย ฮ่าๆๆ

''คนเดียวหรอครับ''

''กับแฟนครับ''  แอ๊ก เหมือนหินหล่นทับหัว แฟนงั้นหรอ ไหนขอดูหน้าหน่อยเหมาะสมที่จะเป็นแฟนกับบเทพบุตรของฉันไหม

'วิ๊ง' แสงออร่าจากไหน (เว่อร์ -0-)

''โทโมะ ได้ห้องยัง'' มาแล้ว ไหนขอดูหน้าหน่อย

''แก้ว''

''เฟย์'' แก้วเพื่อนสมัยเราเรียนอนุบาล ป.1 ป.2 บลาๆๆๆๆๆๆ จนจบม.6 แล้วฉันกับแก้วก็แยกย้ายกันเรียนคนละที่ ฉันวิ่งสวมกอดแก้ว

''แก้วไม่เจอกันนานเลิกเป็นทอมแล้วหรอ''

''ผมเปลี่ยนทอมให้เป็นเธอแล้วครับ'' พ่อเทพบุตรของฉัน (ยังไม่เลิกเพ้อ) เข้าสวมกอดเอวแก้มพร้อมกับหอมแก้มแก้วไปหนึ่งฟอด

''บ้า โมะก็ ได้กุญแจแล้วใช่ไหม ขึ้นห้องเถอะ เฟย์ฉันไปก่อนนะ ต้องไปจัดของด้วย เจอกันพรุ่งนี้เช้า'' แก้วโบกมือให้ฉัน กรี๊ดดดด รังษีริศยาเริ่มออก

''เธอๆ''

''อะไรอีก จะมาเช่าห้องเหรอ นู่นพ่ออยู่นู่น''

''อ้าวเขื่อนมาแล้วหรอ'' คนบ้าอะไรชื่อเขื่อน

''ครับ ขอโทดทีมาช้าไปหน่อยพอดีหลงทาง''

''ไม่เป็นไร นี่ไง เฟย์ลูกสาวลุง'' พ่อผายมือมาทางฉัน อ๊ายย คนบ้าอะไรยิ้มสวยชะมัด เขินจัง เฮ้ยๆ ตื่น ยัยเฟย์ ''เฟย์ นี่เขื่อน'' คนที่พ่ออยากให้รู้จัก

''หวัดดีครับเฟย์'' นายเขื่อนส่งยิ้มมาให้ฉันอีกแล้ว ตั้งสติ สติ สติ

''วะ..วะ..หวัดดี ขะ..ขะ..  ตุ๊บ''

-------------------------------------

หลายคนอาจสงสัยว่า ไรเตอร์บ้าหรือปล่าว นิยายเรื่องเก่ายังแต่งไม่จบ มาเรื่องใหม่อีกแล้ว  

ไรเตอร์ตอบเลยว่า ไม่รู้ ก้ตอนนี้ไรเตอร์จิ้นเขื่อนเฟย์ม๊ากกมาก และอีกอย่างไรเตอร์แต่ง nc ไม่เป็น

ใครมีทริคสำหรับการแต่ง nc ก็ช่วยบอกไรเตอร์ด้วยนะ ขอบคุณคะ