So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย
เขียนโดย 
BrownieSweet
วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.24 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 14.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
53) 2 ปีให้หลัง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" เฮ้ออออออ สอบเสร็จสักที เย่ !! " ฟางที่อ้าแขนรับลมเมื่อออกมาจากห้องสอบ " อะไรจะดีใจขนาดนั้นครับ " พิชชี่เอ่ยแซวเมื่อเห็นฟางเดินออกมา " แน่นอนสิ จบปีหนึ่งแหละ " ฟางตอบแบบยิ้มๆให้พิชชี่ " จบปีหนึ่งแล้วไม่คิดจะโอนไปเรียนที่ไทยบ้างหรอครับ ? " กั้งถามขึ้น
" อืม...ก็ไม่แน่น่ะ " ฟางพูดทิ้งท้ายก่อนจะรีบเดินนำทั้งสองออกไป สองคนข้างหลังได้แต่มองตามฟางอย่างอึ้งๆไม่คิดว่าฟางจะพูดอย่างนั้นออกมา
" วันนี้จะได้ไหนหรือป่าวครับ ? หรือกลับเลย ? " กั้งมองฟางผ่านกระจกก่อนจะถามขึ้น " อืม..ไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะแถวๆบิ๊กเบนก่อนดีกว่าแถวนั้นบรรยกาศดีน้ะ " ฟางพูดกั้งพยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะออกรถไป
" อ้ะ..โกโก้ร้อนครับ " พิชชี่วางโกโก้ร้อนให้ฟางก่อนจะนั่งลงข้างๆ " พวกนาย..ฉันคิดว่าฉันจะกลับไทยแหละ " คำพูดของฟางทำเอาพิชชี่ที่กำลังจะดื่มกาแฟอยู่แทบสำลัก " คุณฟางว่าอะไรน้ะครับ ? " กั้งถามอย่างไม่เชื่อหู " ฉันบอกว่า ฉัน-จะ-กลับ-ประ-เทศ-ไทย-ดี-มั๊ย? " ฟางพูดเน้นคำอย่างชัดเจน
" กลับไทย ? คิดยังไง ? เห็นตอนมาแรกๆต่อต้านประเทศไทยอย่างกับอะไรดี " พิชชี่พูดขึ้น " ก็ฉันรู้สึกว่ามานานไปแล้วฉันก็คิดว่ามันปลอดภัยดีแล้วนิ ฉันก็อยากกลับไทยแล้วเรื่องโอนสายไปเรียนที่นู้นฉันก็คุยๆกับมิสลอร่าไว้แล้วด้วย " ฟางพูดก่อนจะยกโกโก้ดื่ม " แล้วเรื่องนี้นายก็ห้ามบอกใครที่เมืองไทยด้วยฉันจะกลับไปอย่างเงียบๆ "
" ไม่ว่าใครน่าไหนก็ห้ามบอก โดยเฉพาะพี่เขื่อนและพี่ป๊อป " ฟางพูดก่อนจะชี้อย่างคาดโทษ " ครับๆไม่บอก็ไม่บอกครับๆ " กั้งรับคำ " แล้วจะบอกพวกคุณท่านยังไงล้ะครับ ? " พิชชี่ถาม " ก็บอกตามตรงถ้าฉันอยากไปซะอย่างคุณแม่กับคุณน้าก็คงไม่ห้ามฉันหรอกมั้ง "
" แล้วคุณฟางจะกลับเมื่อไหร่ล้ะครับ ? แล้วถ้ากลับแบบไม่ให้นายใหญ่กับคุณเขื่อนรู้เราจะไปอยู่ที่ไหนล้ะครับ ? แล้วจะให้ใครมารับเราล้ะครับ ? " กั้งถามรัวเป็นชุด " กลับก็คงอีกสักอาทิตย์มั้งขอทำเรื่องโอนที่เรียนก่อน ส่วนที่เหลือเด่วฉันจัดการเองพวกนายไม่ต้องห่วง แค่อย่าบอกใครก็พอ "
ฟางยิ้มอย่างมีความสุข " ที่รีบกลับไปเพราะคิดถึงนายใหญ่อ้ะเด้ " พิชชี่แกล้งพูดลอยๆ " อะไรของนาย ? ใครคิดถึงกัน ? ฉันก็แค่อยากเจอคัพเค้กกับเพื่อนๆแล้วก็พี่เขื่อนเท่านั้นแหละ แล้วอีกอย่างฉันก็ต้องกลับไปดูแลร้านของฉันย่ะ เอ๊ะ..เย็นแล้วกลับบ้านกันดีกว่า " ฟางรีบพุดก่อนจะรีบเดินหนีออกไป พิชชี่กับกั้งมองตามคนที่ร้อนตัวก่อนจะส่ายหน้าอย่างขำๆแล้วเดินตามไป
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
ในห้องที่เต็มไปด้วยเอกสารตอนนี้ร่างสูงนั่งกุมขมับกับงานตรงหน้าที่แสนจะเร่งด่วนเหลือเกิน " จะทันมั๊ยว้ะเนี่ย ? ไม่ทันมีหวังเรียนไม่จบแน่เลยฉัน ! " ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างเหนื่อยอ่อนในขณะที่กำลังปั่นโปรเจคสุดท้ายก่อนเรียนจบของเขาอยู่
ก๊อกกกกๆ
" เข้ามา " ป๊อปปี้พุดอย่างปัดๆ " ไอ่ป๊อปปปป เป็นยังบ้างว้ะ ? พวกฉันมาช่วยแกแล้วว " เขื่อนเปิดประตูเข้ามาพูดคนแรกก่อนจะตามด้วย โทโมะ เคนตะ และก็จองเบ " เออๆ นั่งก่อนๆ " ป๊อปปี้พูดทั้งๆที่ยังไม่ละสายตาจากโน้ตบุ๊ค " สมน้ำหน้า แกดันชะล้าใจเองไม่รีบทำ " เคนตะพูดก่อนจะนั่งลงที่โซฟา
" เออน่าๆอย่าไปว่ามันเลยมันทำก็บุญแล้ว " จองเบพูด " แล้วแกมีอะไรให้พวกฉันช่วยมั๊ยว้ะ ? " โทโมะถามขึ้น " รอแปป ฉันใกล้จะออกแบบเสร็จแหละ เด่วพวกแกช่วยฉันเรื่องโมเดลก็แล้วกัน " ป๊อปปี้พูดขณะที่กำลังยุ่งอยู่กับโน้ตบุ๊ค
" เด่วฉันนอนรอ " เขื่อนพูดก่อนทำทีว่าจะนอนจริงๆแต่ " โอ๊ย ไอ่บ้าป๊อปแกปามาทำบ้าอะไรห๊ะ ? " เขื่อนโวยวายเมื่อป๊อปปี้ปาอะไรสักอย่างใส่หัวเขา " แต่ดูโปสการ์ดฟางให้ฉันยัง ? " ป๊อปปี้ถามต่ออย่างไม่สนใจที่เขื่อนโวยสักนิด " ดูให้แล้วว้อยยย มันไม่มี "
" ทำไมอยู่ดีๆถึงหยุดส่งไปน้ะ...." ป๊อปปี้คิดเมื่อกดปริ้นรายละเอียดของโมเดลที่เขาจะทำออกมา " ฟางอาจจะมีแฟนเป็นฝรั่งไปแล้วก็ได้น้ะว้อยย 5555. " เขื่อนพูดทีเล่นทีจริง " ไอ่เวร " ป๊อปปี้พูดก่อนจะหยิบอะไรสักอย่างที่อยู่ใกล้ๆมือเขาปาใส่เขื่อนไม่ยั้ง
" ฮ่ะๆ ฉันล้อเล่นว้อยยยๆ ไหนๆๆปริ้นแล้วมาดูหน่อยดิ๊ๆ " เขื่อนพูดป๊อปปี้จึงหยิบที่ปริ้นออกมาแล้วเดินมาหาพวกเขื่อนจากนั้นทุกคนก็ช่วยกันดูงานก่อนจะลงมือ
สนามบิน
" คุณฟางไหนล้ะครับที่จะมารับเรา ? " กั้งหันไปถามฟางที่ตอนนี้อยู่ในชุดเสื้อโค๊ตขาวตัวยาวคลุมทับเสื้อกล้ามรัดรูปสีชมพูพาสเทลกับกางเกงขาสั้นดีเดียวกับเสื้อกล้ามตามด้วยส้นสูงสีขาวผมยาวสวยปล่อยเป็นลอนใหญ่ๆ " อืม...นั้นสิอยู่ไหนน้ะ ? " ฟางพึมพำก่อนมือเรียวจะดึงแว่นกันแดดที่ใส่อยู่ออกเพื่อมองดูรอบๆ
" ยัยตัวแสบ ! " มีเสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้ฟางหันไปมองต้นเสียงทันที " เควิน ! " ฟางเมื่อหันไปก็พบเควินที่ยืนหอบอยู่ " นายทำไรของนายเนี่ย ? หอบมาเชียว " ฟางถามอย่างสงสัยกับอาการของเควิน " ยังมีหน้ามาถามอีกน้ะยัยตัวแสบ "
" ก็คุณเทอเล่นโทรให้ฉันมารับตอนที่เทอกำลังจะขึ้นเครื่องแล้วบอกอีกสิบสองชั่วโมงน่าจะถึง แล้วเทอรู้มั๊ยว่าตอนนั้นฉันอยู่ไหน ? เกือบมารับไม่ทันแล้วมั๊ยล้ะยัยตัวแสบ แถมยังสั่งไม่ให้ฉันบอกใครอีก " เควินร่ายยาวก่อนจะหยุดเพราะหายใจไม่ทัน
" โอ๋ๆๆ ฉันขอโทษน้าที่มากระทันหันก็ใครจะไปรู้ล้ะเห็นนายว่างๆเลยคิดว่าบอกตอนไหนก็ได้นิ " ฟางพูดก่อนจะพยุงเควินแล้วทำหน้างอ " ไม่ต้องมาทำเป็นหน้างอเลยยัยตัวร้าย มีอะไรไปคุยกันบนรถดีกว่าแถวนี้เด่วเรื่องถึงหูพวกเฮีย เอ๊ะ..ว่าแต่เทอสวยขึ้นน่ะเนี่ย " เควินพูดแซวก่อนจะยิ้มให้ฟางทำเอาสาวเจ้าน่าแดงไปตามๆกัน
" แล้วตกลงทำไมเทอถึงกลับมากระทันหันแบบนี้แถมยังไม่บอกใครอีก " เควินยิงคำถามทันทีเมื่อมาถึงรถ " ก็ฉันสอบเสร็จปุ๊บ ฉันก็ทำเรื่องโอนมาเรียนที่นี่แล้วก็กลับมาเนี่ยแหละ" ฟางตอบอย่างใจเย็น " ว่าแต่นายแหละ ไปทำอะไรที่ไหนมาย่ะ ? ถึงได้หอบมาซะขนาดนั้นน่ะ "
" ฉันก็พึ่งสอบวันแรกน้ะสิ ดีน้ะที่วันนี้สอบแค่ตัวเดียวไม่งั้นฉันมารับเทอไม่ทันแน่ " เควินบ่น " เอาน่าๆยังไงก็ทันอยู่แล้ววๆ ยังไงๆ ช่วงนี้พวกฉันก็ขออาศัยบ้านนายไปสักพักแหละกันๆ " ฟางพูดก่อนจะยิ้มหวาน " ตามสบายเลยครับคุณผู้หญิง "
" อ่าว..ฟางจะออกไปไหนหรอ ? " เควินที่เห็นฟางเปลี่ยนเสื้อผ้าเดินลงมาจากบันไดเอ่ยทักขึ้น " อ้อ..พอดีจะไปสำรวจอะไรนิดหน่อยน้ะ " ฟางตอบอย่างยิ้มๆ " สำรวจ ? สำรวจอะไรของเทอน้ะ ? กลับมาเหนื่อยๆแทนที่จะพัก "
" เอาน่าๆๆ อ้อ..เควินฉันยืมรถนายหน่อยสิคันไหนก็ได้ๆ ฉันไปแปปเดียวน้ะๆ " ฟางอ้อนทันทีที่เห้ฯสายตาดุๆของเควิน " อ้ะๆ ก็ได้ๆ อ้ะเอานี่ไปจอดอยู่หน้าบ้านน่ะ " เควินพูดก่อนจะส่งกุญแจให้ฟาง " เราไปกันเถอะกั้ง พิชชี่ " ฟางส่งกุญแจให้กั้งก่อนจะเดินนำไป
" แล้วเราจะเข้าไปดื้อๆอย่างนี้เลยหรอครับ ? " กั้งเอ่ยถามเมื่อมาจอดรถอยู่ข้างหน้าบ้านป๊อปปี้ " อื้ม...เวลานี้ป้าแจ่มคงออกไปตลาด น้ำปั่นก็คงยังไม่กลับจากโรงเรียน.." ฟางพึมพำอย่างใช้ความคิดว่าเทอจะเข้าไปยังไงเพื่อไม่ให้คนในรับรู้
" เราใช้ประตูลับก็ได้นิ " พิชชี่พูดออกมา " ประตูลับอะไรของนายน่ะพิช ? " ฟางถามอย่างงงๆ " ก็เป็นประตูที่อยู่ข้างบนมันจะไปโผล่ที่สวนข้างๆบ้านตรงประตูพอดีตรงนั้นไม่ค่อยมีการ์ดอยู่แล้วก็ไม่มีกล้องวงจรปิดด้วย เราน่าจะเข้าไปทางนั้นได้ " พิชชี่พูดอย่างชำนาญก็แน่นล่ะสิเขาอยู่ที่นี่มาตั้งแต่จำความได้นิ พ่อของป๊อปปี้เป้นคนรับเขากับกั้งมาเลี้ยงตั้งแต่เด็กๆ
" อืม...งั้นก็ไปกันเถอะๆ " ฟางพูดก่อนที่กั้งจะขับรถไปแถวๆบริเวณประตูลับก่อนที่จะพาฟางเข้าไปอย่างเงียบๆ ฟางเข้ามาในบ้านได้โดยมีพิชชี่กับกั้งคอยดูหลังให้จากนั้นฟางก็ขึ้นไปด้านบนอย่างเงียบๆ ก่อนที่จะเื้อมมือไปแตะที่ประตูห้องของป๊อปปี้แต่ว่า..
" โอ๊ยยยยๆ เมื่อยจะตายอยู่แล้วเมื่อไหร่จะเสร็จว้ะเนี่ยยยย ! " เสียงป๊อปปี้ที่สถบออกมาทำให้ฟางหันไปก่อนที่คิ้วสวยจะขมวดเข้าหากัน นี่เขาเข้าไปทำอะไรในห้องของเทอน้ะ ? ฟางสงสัยก่อนจะค่อยเดินไปมองดูเพราะประตูห้องที่ปิดไม่สนิท
โดยทำให้ฟางมองเห็นร่างสูงที่กำลังนั่งต่อโมเดลอย่างเหนื่อยล้าเพราะโมเดลของเขาแต่ละอันใช้ความละเอียดค่อนข้างมากเลยทีเดียว " เฮ้อ...ถ้าแม่เราอยู่คงจะช่วยพ่อได้เยอะเลยน้ะคัพเค้ก " ป๊อปปี้หันไปบ่นกับคัพเค้กซึ่งไม่รู้เลยว่ามันทำให้คนที่แอบมองอยู่ถึงกับหลุดยิ้มออกมา " เฮ้อ...คิดถึงแม่เราจังเน้อออ ไม่รู้ตอนนี้ไปซนอยู่ที่ไหนอยู่ดีๆก็หยุดส่งโปสการ์ดมาหาพ่อซะงั้น "
" แหะๆๆ ป๊อกๆๆ " คัพเค้กทำจมูกฟุดฟิดราวกับได้กลิ่นที่แสนคุ้นเคยก่อนจะทำท่าจะวิ่งลงจากเตียงทำให้ฟางถึงกับตกใจใจเพราะรู้ว่าคัพเค้กได้กลิ่นเทอ จึงรีบวิ่งให้เบาและเร็วที่สุดไปหากั้งกับพิชชี่โดยเร็ว " กั้ง พิชชี่ไปเร็วๆๆ " แล้วฟางก็รีบลากกั้งกับพิชชี่ออกจากบ้านโดยด่วน
" แฮ่กกๆ อะไรกันเนี่ย ? " พิชชี่ที่หอบพูดขึ้น " แฮ่กกกๆ ก็คัพค้เกน่ะสิดันได้กลิ่นฉันซะงั้นฉันเลยรีบวิ่งหนีมาเนี่ยแหละ " ฟางพูดทั้งๆที่ยังหอบอยู่ " งั้นเรากลับกันเถอะครับเด่วจะมีใครมาเห็นเข้า " กั้งพูดก่อนจะเดินนำไปที่รถ
" ไงยัยตัวแสบ ไปไหนมาล้ะนั้น ? " เควินเอ่ยทักฟาง " ไปบ้านมาน่ะสิเกือบโดนจับได้น่ะ พวกนายสองคนไปพักก่อนเถอะ " ฟางตอบก่อนจะหันไปบอกการ์ดทั้งสองของเทอ " มานั่งนี้ก่อนมาๆ " เควินพูดก่อนจะพาฟางไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น " แล้วนี้ทำไมเทอถึงกลับมาไม่บอกใครอย่างนี้ล้ะ ? "
" ก็ฉันอยากเซอร์ไพร์ไงล้ะ แล้วก็อยากมาดูว่าตอนที่ฉันไม่อยู่เขาเป็นยังไงบ้างเท่านั้นแหละ ขอบคุนค่ะ" ฟางตอบก่อนจะรับน้ำจากแม่บ้านของเควิน " เขา ? อ้อ..เฮียป๊อปน่ะหรอ ? " ฟางไม่ตอบเพียงแต่พยักหน้า " ได้ข่าวตอนนี้เก็บตัวทำโปรเจคส่งท้ายอยู่นิ "
" ใช่ โปรเจคสุดท้ายที่ทำอย่างบ้าคลั่งน่ะสิ ฉันไปเห็นมาแล้วแหละ " ฟางบ่นก่อนจะนึกถึงตอนป๊อปปี้ต่อโมเดลอยู่ " ฮ่ะๆก็แน่ล้ะสิเรียนจบหรือไม่จบก็ขึ้นอยู่ที่โปรเจคนี้นี่หน่า " เควินตอบพลางยักไหล่ " ว่าแต่เทอก็กลับมาทันเวลาเฮียรับปริญญาพอดีนิเนอะ ? "
" ฉันก็กะจะพบเขาวันที่เขารับปริญญานั้นแหละ เห็นคุณน้ากับคุณอาบอกจะมาด้วยแต่ไม่รู้จะมาได้หรือเปล่าตอนที่ฉันกลับมาเห็นแม่บ่นๆอยู่ว่าการก่อสร้างมีปัญหาอีกแล้ว " ฟางพูดก่อนจะถอนหายใจ " เอาน่าๆฉันว่าทุกอย่างต้องผ่านไปได้ด้วยดีแหละน่าๆ แค่วันนั้นเทอไปปรากฏตัวให้เฮียป๊อปเห็นเฮียแกคงดีใจจนแทบบ้าแล้วล้ะน่า " คำพูดของเควินทำเอาฟางถึงกับหลุดขำ
ตกดึกฟางหยิบรูปที่เทอมักพกติดตัวอยู่เป็นประจำขึ้นมาดูก่อนจะยิ้มให้คนในรูป " พี่คงเหนื่อยมากเลยสิน่ะดูจากวันนี้น้ะ " ฟางพลางมองรุปของป๊อปปี้ที่เทอพกไว้ตลอด " พี่ดูดีขึ้นน้า ดูเฟิร์มขึ้นตังเยอะแน่ะ..ฟางคิดถึงพี่น้ะ..อีกไม่นานรอฟางน่ะค่ะที่รักเราจะได้เจอกันแน่ๆ "
_____________________________________________________________________________
มาแย้วววววๆ เด่วก็เจอกันแล้วน่าาาๆ ถ้าอยากให้ป๊อปฟางเจอกันเร็วๆก็อย่าลืมเม้นเยอะๆน้าา 
ตอนที่แล้วเม้นน้อยง้ะเสียใจจจจ ฮือออออๆ 
เม้นเยอะๆน้าให้กำลังใจไรเตอร์หน่อยน้าาา 
มาส่งทุกคนเข้านอน ฝันดีน้ารีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนน 
เจอกันตอนหน้าน้าาาา 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
