จิราณี

      "แหน่ ทำอะไรกันหนะ!!"จู่ๆก็มีเสียงดังมากจากข้างหลัง ทำให้ผมรีบปล่อยเอวยัยเฉื่อยทันที

"แกล้ง ใช่ หมอนี่ก็แกล้งฉันเหมือนเคยนั่นแหละ"ยัยเฉื่อยรีบพูด

"แกล้งอะไรมีหอมแก้มกันด้วยอ่ะ"พรีมถาม

"ใช่ ถ้าแค่แกล้งก็น่าจะไม่แกล้งถึงขนาดนี้หรอก"หมากเสริม

"ก็ปกติฉันก็แกล้งอย่างนี้อยู่แล้ว"ผมพูดแล้วพยายามทำตัวให้เนียนเข้าไว้

"เหรอออออ"พรีมลากเสียงยาว

"ใช่"ผมมตอบสั้นๆแล้วรีบเดินกลับเข้าไปในบ้านทันที

     ภายในบ้าน

"เจมส์"ผมเข้ามาได้ไม่นานพี่เกรทก็เรียกผม

"มีอะไรพี่เกรท"ผมถาม

"นายชอบเบลล่าใช่ไหม?"คำถามนี้ทำเอาผมอึ้งไปเลย เล่นถามตรงๆแบบนี้เลยเหรอ

"ทำไม...พี่ถึงถามแบบนั้นล่ะ"ผมไม่ตอบแต่เปลี่ยนเป็นถามแทน

"แล้วเวลาคนอื่นอยู่ใกล้เบลล่าล่ะ นายรู้สึกยังไง"พี่เกรทพูด

"รู้สึกยังไงงั้นเหรอ"รู้สึกไม่อยากให้คนอื่น...อยู่ใกล้ยัยเฉื่อยนอกจากตัวผมเองหนะสิ

"พี่รู้ตั้งนานแล้วล่ะว่านายชอบเบลล่า แค่ไม่พูดเท่านั้นเอง"พี่เกรทบอกแล้วยื่นมือมาจับไหล่ผม

"ถ้าชอบก็บอกไปเลย อย่าไปมัวเสียเวลาอยู่"หลังจากพี่พูดจบพี่เกรทก็เดินออกไปปล่อยให้ผมคิดเรื่องนั้นอยู่คนเดียว

"เจมส์ เจมส์ นายเจมส์!!"มีเสียงของใครบางคนดังอยู่ข้างตัวผมและก่อนที่ผมจะรู้ตัวช่วงแขนของผมก็ถูกเขย่าอย่างแรง

"ห้ะ มีอะไร"ผมถามยัยเฉื่อย

"นายคิดอะไรอยู่ เรียกตั้งนานไม่เห็นตอบ"ก็คิดเรื่องเธอนั่นแหละ

"เอ้อ ใช่พอดีฉันมีธุระหนะ ต้องกลับก่อนเลยจะมาบอกนาย"

"ธุระอะไร"ผมถาม

"ช่างเหอะนายไม่ต้องรู้หรอกน่า"เธอตอบ

"ฉันไม่ให้กลับ"

"อ้าว!! ทำไมล่ะ"ยัยเฉื่อยถาม

"เพราะเธอไม่บอกว่ามีธุระอะไร"ผมตอบแล้วค่อยๆเดินไปหายัยเฉื่อย

"แล้วทำไมฉันต้องบอกนายด้วยเล่า"

"เพราะว่าเธอเป็น ' แฟน ' ฉันไง"

"ห้ะ!! แฟนเหรอ"

"ใช่ ฉันชอบเธอ!!" 

                                      หายไปนานเลย โทษด้วยค้าบบบ