잘생긴 브로커와 달콤한 여자 สาวหน้าสวยกับนายหน้าหล่อ(exo-m)

8.7

เขียนโดย krismew

วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 18.24 น.

8 ตอน

3 วิจารณ์

12.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2557 14.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

6) ตอนที่ 6

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แสงสีส้มอำพันสาดส่องไปทั่วอาณาบริเวณทำให้ชายร่างสูงเกิดอาการรำคาญเสียนี้แต่นั้นก็ไม่ใช่สาเหตุที่แท้จริงที่ทำให้ เขา คนนี้เกิดอาการหงุดหงิดแต่หากเพราะเขากำลังหงุดหงิดที่ต้องมานั่งรอ ใคร...อีกคนที่เขา หลงรัก เป็นเวลานานนั่นเอง

"โถ่เว้ย.. นี่มันกี่โมงกี่ยาม ทำไมเครื่องมันยังไม่ลงรึไงว่ะ"

"เฮียคริส ครับใจเย็น" พ่อคนใจเย็นอย่าง จงแด พูดเนิบๆ

"ใจไม่ยงไม่เย็นมันแล้วเว้ย!!" เจ้าของชื่อโวยวายขึ้นอีกครั้ง

"แหม...เฮียครับ นี่พึ่ง 4 โมงเย็นเองนะครับ จะรีบไปไหน" จงแดยกนาฬิกาขึ้นมาดูพร้อมบอกให้ชายตรงหน้าเลิกใจร้อนสักที

"ไอ้จงแด มิงโทรไปหาไอ้สองตัวนั้นดิ ใช้ให้ไปซื้อของ หายไปชาติเศษ"

"คร้าบบบ"

(ฮัลโล้ววว..ว่าไง จงแด) ปลายสายตอบเสียงลั้นลา

"เอิ่ม...ไม่ทราบว่า คุณมิง สองคนจะกลับมารึยังครับ"

(โถ้วววว...จงแด ฉันเป็นรุ่นพี่นายนะ พูดกับฉันดีๆหน่อยสิ)

"ครับ...คุณพี่เลย์ ไม่ทราบว่าคุณพี่กับไอ้คุณน้องเทา จะกลับมารึยังครับ"

(ดีมากกกก..พูดเพราะๆเดี๋ยวฉันไปหานะ)

"คร้าบบบบ แค่นี้นะครับ"

(จ้าาา......ตู้ด ตู้ด) เมื่อจงแดคนใจเย็นวางสายจากเลย์ ไอ้คนใจร้อนก็รีบปรี่เข้ามาถามด้วยความใจร้อนจนถึงขีดสุด

"ไอ้จงแด สรุปว่าไอ้สองตัวนั้นจะมารึยังว่ะ"

"กำลังมาครับ นี่เฮียครับ ถ้าเฮียยังใจร้อนยังนี้นะ ผมว่า.." จงแดกำลังจะพูดประโยคต่อไปแต่คนใจร้อนก็ชิงพูดซะก่อน

"ไม่ต้องพูดชื่อเขา ฉันรู้แล้วนะ ว่าหมอนั้นไม่ชอบให้ฉันใจร้อนแบบนี้" คนใจร้อนเริ่มใจเย็น

"ครับก็ดี ถ้าเฮียรู้ตัวเอง"

-ยินดีต้อนรับท่านผู้โดยสารทุกท่านคะ ที่นี่สนามบินเมืองอินชอน เที่ยวบินจากประเทศจีนเดินทางมาถึงประเทศเกาหลี ทางเรายินดีเป็นอย่างยิ่งที่ท่านผุ้โดยสารทุกท่านมาถึงที่นี่คะ สารการบินอินชอนแอร์ไลน์ยินดีต้อนรับคะ-

สิ้นเสียงประกาศของสายการบินจบลง ทำให้คนร่างสูงยืนยิ้มกว้างอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"แหมมม เฮียครับหน้าบานแล้วครับ" จงแดแซวคนตัวสูง

"อะไรล่ะครับ ไอ้คุณจงแด" คนโดนแซวพูดเพราะ

"555 แหมเปลี่ยนสีไวจังนะครับเฮีย"

"เออ กุเก่งพอ" คนตัวสูงเลิกสนทนากับจงแดแล้วรีบวิ่งไปที่ อาคารผู้โดยสาร อย่างเร็ว

......

.....

"แฮ่กๆๆๆ เหนื่อยเว้ย" คนตัวสูงสถบ

"เป็นอะไรเหนื่อยหรอฮะ??" เสียงปริศนาตอบกลับ

"ยุ่ง....เออ พี่ขอโทษนะ แบคฮยอน ที่เผลอตวาดใส่" คนตัวสูงพูดสำนึกผิดแถมก้มหน้าอีกต่างหาก

"ฮิๆๆ พี่คริสล่ะก็ แบคฮยอนไม่โกรธหรอกฮะ><" แบคฮยอนน่ารักไม่เคยเปลี่ยนจริงๆสมกับเป็น

รักแรก ของเราจริงๆ

"แบคกี้ เอิ่ม พี่เรียกแบบเดิมอีกได้ไหม" เฮ้อ ผมถามบ้าอะไรเนี้ย ยังไงแบคกี้เห้ยไม่ใช่แบคฮยอนก็ไม่ยอมให้เรียกชื่อนี้อยู่ดี

"ได้สิฮะ ผมชอบชื่อนี้...มากๆเลย >//<" ว้าว โชคดีของผมแบคกี้ยังชอบชื่อนี้อยู่ น่ารักกก

"ไปกันเถอะแบคกี้ มาพี่ถือกระเป๋าให้" ผมคว้ากระเป๋าใบใหญ่ของแบคกี้มาสะพาย

"เอ๊ะ..พี่คริสอ่า แย่งงานผมอีกแล้ว >///<"

"ฮ่าๆๆ เจ้าเด็กน้อย" ผมขยี้หัวแบคกี้เบาๆ

"พี่คริสฮะ"

"ว่าไงแบคกี้"

"คือว่า..." อะไรน่ะแบคกี้รีบพุดสิ โอ๊ย หัวใจผมจะวาย

"วะ...ว่าอะไรล่ะ" ไอ้ห่านเอ้ย ทำไมต้องพูดตะกุกตะกักด้วยว่ะ

"ถ่ายเซกก้ากัน น้าาา" โถ้ว...นึกว่าอะไร เกือบหัวใจวายตายแล้ว

"ถ่ายทำไมอ่ะ"

"นะน้าาา ถ่ายเซกก้ากัน" เด็กน้อยแบคกี้อ้อนผมอีกแล้ว เฮ้อ ก็อ้อนซะน่ารักขนาดนี้ใครมันจะอดทนไหวล่ะ

"รูปเดียวนะ" ผมต่อรอง

"ฮะ รูปเดียวก็รูปเดียว"

"โอเคมาเลยเด็กน้อย พี่พร้อมแล้ว" ผมแกล้งชูสองนิ้วไว้ข้างแก้ม

"พี่คริส ฮ่าๆๆๆ เชะ" ห่ะ ผมโดนแบคกี้หลอกให้ถ่ายรูปคนเดียวรึนี้

"แบคกี้...แอบถ่ายพี่เหรอ" ผมแกล้งขู่

"ฮิๆๆ" แบคกี้วิ่งหนีผม ดูสิไอ้เด็กน้อยคนนี้หนิทำตัวน่ารักอีกแล้ว แค่นี้ก็ หลงรัก จะตายอยู่แล้ว

"แบคกี้รอพี่ก่อนสิ" ผมตะโกนเรียกแบคกี้

"ฮ่าๆๆๆ จ้างให้ก็ไม่รอหรอก รีบวิ่งสิฮะ ถ้าจับตัวผมได้ ผมยอมให้หอมแก้มทีนึง โอเคป่าว"

"ได้เลย...เตรียมตัวโดนหอมแก้มได้เลย" เป็นข้อตกลงที่ล่อตาล่อใจผมมากมีรึที่ผมจะไม่ตกลง หึๆๆ มาให้จับตัวซะดีๆ

ภาพชายหนุ่มสองคนวิ่งไล่จับกันบริเวณอาคารผู้โดยสารชั้นหนึ่งทำให้ลีหานที่พึ่งเดินทางมาถึงใจเต้นแรง ลีหานได้แต่คิดว่าถ้าสมาชิกในวงที่พี่ชายอยู่หน้าตาดีขนาดนี้มีหวังลีหานได้หัวใจวายแน่

"เอ่อ พี่สนู้ปคะ"

"ว่าไง น้องหนู" เจ้สนู้ปตอบโดยไม่ได้หันหน้ากลับมา

"คือ สมาชิกในวงมีใครบ้างเหรอคะ"

"อยากรู้ไปทำไมล่ะ"

"ก็จะได้เรียกชื่อถูกยังไงล่ะคะ"

"เดี๋ยวเธอก็ไปที่ค่ายเดี๋ยวก็รู้ว่าใครเป็นใครแล้วล่ะ แต่ว่าก่อนหน้านั้นเธอต้องแปลงโฉมตัวเองให้กลายเป็น ลู่หาน ซะก่อน ต่อจากนี้เป็นต้นไปเธอคือลู่หานไม่ใช่ลีหาน เข้าใจไหมจ๊ะ" เจ้สนู้ปหันหน้ากลับมาพร้อมพูดอย่างละเอียด

"คะเฮ้ยไม่ใช่ฮะ ต่อจากนี้ผมจะต้องเป็นลู่หานไม่ใช่ลีหานอีกต่อไป"

......

.....

....

.....

....

#จบไปอีกหนึ่งตอน เอ้ๆๆๆมีใครอยากรู้บ้างไหมหนอ ว่าเฮียคริสกับแบคฮยอนเป็นอะไรกัน แล้วทำไมลีหานต้องใจเต้นแรงเมื่อมองเห็นเฮียกับหนูแบคกี้ อยากรู้โปรดเม้น 5555 //เกิ๊บลอยมาอีกแล้ววว