Switch อลวนนั้นน่ะนะร่างใหม่ผม!!!

 

 

Chapter4

[ K-OnE ]

            หึๆๆ เมียที่น่ารักของผมลงจากรถไปเสียแล้ว น่าเสียดายจริงนะครับว่าไหม? ☺แต่เวลาของเราอีกยาวนาน ที่รัก หึ!!

            ~…คนเดียวเท่านั้น สามารถเปลี่ยนโลกเดิมๆ ที่เคยซึม ที่เคยเซา เหงาอยู่ข้างใน ก็หายไป แค่เธอยิ้มก็ทำ ให้ใจฉันละลาย ก็รู้ไหมเธอ I love your smile…~

            “ อยู่ไหนว่ะ โทรศัพท์ ”

            “ โหล...ว่าไงไอแม็ก วันนี้กูไม่ว่างนะโว้ย มีนัดกกเด็ก!!! ”

            (เหี้ยยย~ นานทีกูจะชวนมึงไปเที่ยวนะโว้ย ทำตัวว่างๆหน่อยดิว่ะ)

            ได้ข่าวว่ามึงชวนกูเที่ยววันเว้นวันนะโว้ย...เหี้ยนี้!!

            “ ก็...ช่วยไม่ได้นิหว่า คนมันเด็ด เด็กก็เลยติด??☺”

            (คร้าบบบ~ แต่วันนี้กูนัดไอหรี่มาด้วยนะมึง)

            “ ห๋าาา...ไอเหี้ยหรี่...แมร่งกลับมาแล้วหรอว่ะ เหี้ยนั้นนะ?! ”

            (เออซิโว้ย!!! ทีนี้ว่างยังมึง)

            “ หึ!!! ถึงกูไม่ว่าง ก็ต้องว่างอยู่แล้ว!!! ว่าแต่เจอกันที่ไหนว่ะ ผับเดิมเปล่า “

            (ฮ่าๆๆ เออ! ที่เก่า เวลาเดิม โต๊ะเดิม เจอกันโว้ย!!!)

            “ เออ!!! ”

ติ๊ด!!

            ...นานแค่ไหนแล้วนะ ที่เราไม่ได้เจอกัน...หรี่...J

            .

            .

            .

            .

            .

            พวกคุณคงจะสงสัยว่า ‘หรี่’ มันเป็นใครกัน ทำไมผมถึงเห็นว่ามันมีความสำคัญกว่าเด็กผมละก็...ผมจะเล่าคร่าวๆ ให้ฟังละกันครับ...

            ‘ หรี่ ’ หรือ ‘ บุหรี่ ’ อย่าถามผมนะครับว่าทำไมมันถึงมีชื่อแบบนี้ เพราะผมเคยถามมันมาแล้ว ได้คำตอบคือ... ‘ ไปถามแม่กูเองดิไอสัส!!!’ แต่อย่างว่าแหละครับ ผมไม่เคยเจอแม่มัน เลยไม่มีโอกาสได้ถามครับ เอาเป็นว่าไอหรี่กับพวกผมนั้นเป็นเพื่อนซี้กันมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้นแล้วครับ พวกเราเป็นเพื่อนกลุ่มโดดเรียนและแก๊งเกรียนประจำโรงเรียนครับ ไม่มีใครไม่รู้จัก จริงๆนะครับ ขนาดลูกชายวัย 3 ขวบ ของลุงภารโรงยังรู้จักพวกผมเล๊ย! แต่พวกเราได้แก๊งสลายลงเมื่อไอหรี่มันย้ายไปเรียนต่อที่สเปนและไอแม็กไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น ( ผมเรียนที่ประเทศไทยครับ เพราะเดี๋ยวนี้เด็กผู้ชายไทย?มันน่ารักกันหมดแล้ว!?! ) ไอหรี่มันเป็นเพื่อนคนเดียวในกลุ่มที่จัดว่า ชั่ว เลว น้อยที่สุดแล้วครับ และก็เพราะมีมันอยู่นี้แหละครับทำให้ผมและไอแม็กนั้นไม่ชั่วมาก เลวมาก เกินพิกัด☺ แต่พอแยกย้ายกันไป ผมก็เลย ชั่วนิดหน่อย เลวนิดหนึ่ง อย่างน่ารักๆพอเป็นพิธีเอ๊งครับ!!! และตอนนี้มันก็กลับมาแล้วครับ ในที่สุดแก๊งผมก็จะกลับมาเลว เฮ้ยไม่ใช่ครับ กลับมาเกรียน อีกครั้งหนึ่ง ☺

            .

            .

            .

            .

            .

ณ ผับ...

            ...울려퍼지는음악에맞춰Everyone put your hands up and get your drinks up

온세상이함께미쳐Everyone put your hands up and get your drinks up…

ตรู๊ด~…ด...ตรู๊ดดด~…

            (ว่าไงว่ะ ไอเค มึงอยู่ไหนแล้วเนี่ย!!!)

            “ กูก็อยู่ที่ผับ...ไง โต๊ะ44 โต๊ะประจำ มึงนั้นแหละอยู่กันถึงไหนแล้ว? ”

            (อ้าว! โต๊ะว่างแล้วหรอมึง พอดีตอนกูมาโต๊ะมันไม่ว่างว่ะ พวกกูเลยย้ายโต๊ะ ตอนนี้นั่งอยู่ที่โต๊ะ 9 เนี่ย!)

            “ เออ!!!! เหี้ยนี้! ย้ายโต๊ะไม่โทรบอกกูซะคำ!! ”

            .

            .

            .

            .

            .

            “ ว่าไง กว่าจะถึงนะมึง มาๆๆ ”

            ดูพวกพวกแมร่งซิครับ ดื่มไม่คอยกันเลย ☺

            “ เออ!!! แล้วหมาตัวไหนว่ะบอกที่เก่าเวลาเดิมห๊ะ!! ”

            “ ฮ่าๆๆ เอาน้าๆ ไหนๆมึงก็มาถึงแล้ว มานั่งแดกดีกว่าเนอะ ไอหรี่ ”

            “ อืม! นั้นดิ ไม่เจอกันนานเลยนะโว้ย ไอเค ว่าแต่...ทำไมมึงดูเลวขึ้นว่ะ ฮ่าๆๆ ”

            “ เฉียบแหลมมากว่ะไอหรี่ เหี้ยเคแมร่งมีเมียเด็ก และยังมีกิ๊กเด็กอีกตรึมว่ะ!!! ”

            “ จริงงง~ โหนี้มึงเลวสุดขั้วเลยว่ะ ว่าแต่มึงไม่พาเมียมึงมาด้วยละ ”

            อะ...อ้าววว~ พวกแมร่งจะมานั่งนินทาผมระยะเผาขนหรือกันเนี่ย!?!!!

            “ ตกลงว่าพวกมึงจะมานั่งเม้าท์กู หรือจะมาสังสรรค์กันครับ ไอเหี้ยยย~ ”

            “ เออๆ แดกๆโว้ย ” ดูไอเหี้ยแม็กมันซิครับ พอผมเริ่มยั่วแมร่งเปลี่ยนเรื่องเฉยเลย

            “ แล้วมึงละ เป็นไงบ้างว่ะไอหรี่ หายหัวไปเลยนะ เพื่อนฝูงไม่มีติดต่อมาเลยนะไอสัส ”

            “ ฮ่าๆๆ กูยุ่งๆว่ะ ทั้งเรื่องเรียนและธุรกิจที่บ้านว่ะ ”

            จะว่าไปแล้วไอหรี่มันดูดีขึ้นนะครับ หน้านี้ผ่องมาเชียว มึงไปทำที่เกาหลีมาหรือไงว่ะ ผมจำได้ว่าตอนมัธยมหน้ามันก็ใสนะครับแต่ไม่มีออร่านะครับ สู้ผมไม่ได้ สงสัยต้องลองถามมันดูครับ

            “ ว่าแต่มึงไปทำศัลยกรรมที่เกาหลีเพิ่มมาหรอว่ะ วิ้งเชียวนะมึง ”

            แค่กๆๆ...

            “ โหหห~ กูถามแค่นี้มึงถึงกับสำลักเลยหรอว่ะ เหี้ยนี้ ” หรือผมไปจี้ใจดำมันว่ะ

            “ เปล่า กูไม่ได้ไปทำอะไรมาทั้งนั้นแหละ เห้อออ~ ”

            “ อ้าว เป็นไรไปว่ะไอหรี่ ถอนหายใจซะชีวิตนี้อดอยากมานาน ปรึกษาพวกกูได้นะโว้ย~”

            “ เปล่า กู...ไม่ได้เป็นอะไร แค่นึกถึงเรื่องสมัยเก่าๆว่ะ พูดแล้วก็คิดถึง ”

            “ ฮ่าๆๆ โหไอเหี้ยนี้ ย้อนหลังซะ นึกว่าแก่มากหรือไงว่ะ ไหนๆก็อยู่กันครบแล้วก็มารวมตัวกันใหม่ไง ”

            “ นั้นซิ จริงอย่างที่ไอแม็กมันพูด มึงจะ คิดอะไรมากมายว่ะ แดกๆกัน อย่าไปคิดมากเลย  อ้าว มาๆ ชน~ ”

            ...พวกผมพร้อมกลับมาเกรียนแล้วครับ☺

 

[ Chan-Chan ]

            ...ano kousaten de minna ga moshi sukippu wo shite moshi ano machi no mannaka de te wo tsunaide sora wo miagetara moshi mo ano machi no dokoka de chansu ga tsuka mitai no nara mada naku no ni wa hayai yo ne tada mae ni susumu shikanai wa iya iya PONPON…

            ...หืมมม~ ใครโทรมาตอนนี้ว่ะ ไม่รู้หรือไงว่ากี่โมงกี่ยามแล้ว...

            …dashite shimaeba ii no zenzen shinai no tsumaranai desho heddofon kakete rizumu ni nosete WAYWAY…

            “ โทรศัพท์อยู่ไหนว่ะ...ว่าแต่กี่โมงแล้วว่ะเนี่ย ”

            ...akete atashi no michi wo PONPON susumu iroiro na koto dondon kiteru? anata no kimochi POIPOI suteru warui ko wa dare? sousou ii ko aa You Make Me Happy...

             ตี 3 ครึ่ง!!! เหี้ย!!! ไอโซ!!! แมร่งไม่หลับไม่นอนหรือไงว่ะ โทรมาตอนนี้เนี่ย!!!

            “ โหล ว่าไงมึงไม่หลับไม่นอนหรือไงวะ... ”

            ผมกำลังจะร่ายยาวๆ เป็นชุดใส่มันซะหน่อยโทษฐานที่โทรมาไม่รู้เวลงเวลาบ้าง แต่ดันเจอคำพูดสุดแสนวิเศษดักคอแบบนี้ซะก่อนครับ...

            “ Fuck You!!!! ไอเหี้ยชาน มึงรีบๆเลยนะโว้ย~ ”

            หืม!! อะไรของมันว่ะ ละเมอหรือไง     

            “ ดื่มวีต้าแล้วไปนอนซะมึง!! ”

            “ อ้าวเหี้ยนี้!!! วันนี้มีงานโรงเรียน มึงลืมไปแล้วหรือไงว่ะ เดี๋ยวมึงก็โดยไอต้อมกินหัวหรอกที่ไปสายเนี่ย!!! ”

            เชี่ยยย~ แล้ววว~ ดีนะครับที่ไอโซมันโทรมา เพราะผมลืมไปเลยว่าวันนี้วันงานโรงเรียนวันแรก แถมไอต้อมที่เป็นหัวหน้าห้องนัดพวกเราทุกคนตี 4 ครับ แต่ตอนนี้มัน ตีสามสามสิบห้าแล้วววว อ๊ากกก~ ผมตายแน่!!!

            “ เอ่อๆ เดี๋ยวเจอกัน ขอบใจว่ะที่โทรมาปลุก กูลืมไปเลย ”

            “ เออ~ อย่าสายนะมึงไม่งั้นโดนเละแน่!! ”

            “ กูจะสายเพราะจะด่ามึงเนี่ยแหละ แค่นี้นะ ”

            อ๊าก!!! สายแล้วครับบบ ผมต้องรีบอย่างเร่งด่วนแล้วซิครับตอนนี้!!!!

            .

            .

            .

            .

            .

            .

            ตอนนี้เวลาตีสามห้าสิบแล้วครับ แต่ผมนั้นยังอยู่ที่หน้าบ้านอยู่เล๊ย!!!! พวกคุณต้องเดาถูกแน่เลยครับว่า...ผมไม่สายแน่นอน!!!!☺...อ้าวเดาผิดกันหรอครับ แฮะๆ อย่าเพิ่งโมโหเลยนะครับ ☺ที่ผมบอกทุกคนไม่สายคือไม่สายแน่นอนครับ เพราะโรงผมนั้นอยู่ใกล้ๆนี้เอง แบบว่าเดินออกมาจากหมู่บ้านผมเดินย้อนศรขึ้นไป 300 เมตร และ ข้ามสะพานลอย เดินตรงยาวหลังจากลงสะพานลอยอีก 200 เมตรเองครับ เห็นมะใกล้ๆ ชิวๆครับ แต่ถ้าผมขับรถมาละก็นู้นเลยครับทางกลับรถอีก 3 กิโล หึ!!! ถึงเวลานี้รถไม่ติดก็เถอะแต่ขากลับ โหย~ ติดเกิ๊น!!!

            เอาละ...มองซ้ายมองขวาไม่มีรถ ข้ามเลยละกัน เวลานี้ขอนิสัยเสียหน่อยละกันครับ ผมรีบ!!!! ( จริงๆขี้เกียจขึ้นสะพานครับ แฮะๆ )

            ...หืมมม~ ...

            แสบตาชะมัด ...จะรีบไปไหนกันเนี่ย...

            ปรี๊ดๆๆ ...ปรี๊ดดดดด....ด...

            อะ...อ้าว...เห้ยๆๆ…!!!...

            ...โครม!!!!...

            อัก!!! ทำไมภาพข้างหน้าผมมันหมุนติ้วๆ เลยละครับ....

            ตุบ!!!

             “ อ้าวเฮ้ย!!! ฉิบหายแล้วกู แมร่งตายเปล่าว่ะ!!! ”

            “ ไม่รู้ว่ะ รีบไปเหอะว่ะ กูว่าแมร่งไม่หน้... ”

            “ เออๆ  รีบๆไปกันเถอะ ”

            บรึ้นนน...น...

           

 

 

[ So-Da ]

            สัวสดีครับรีดเดอร์ทั้งหลาย ผมเป็นเพื่อนซี้สุดปึกของไอชานมันครับ มีนามว่าโซดาครับ และแน่นอนว่าผมนัด ‘ ซ่า ’ สมชื่อเลยก็ว่าได้ครับ ☺ด้วยความปรารถนาดีของผม ผมจึงโทรไปปลุกให้ชานมันครับ เพราะถ้าเวลามีนัดเช้าๆกันมันจะไม่รับรู้ลูกเดียวเลยครับ แต่พอผมโทรไปหาแมร่ง ดันมีหน้ามาว่าผมอีก ดูมันซิครับ!!! และตอนนี้มันก็ตี 4 แล้ว ผมยังไม่เห็นหัวมันเลยครับ แมร่งทำห่าไรอยู่ว่ะ โครตช้าเลยเหี้ยนี้ เดี๋ยวมึงก็ได้โดนอต้อมสวดยาวหรอก

            “ โซดา!!!! ”

            นั้นไงผมพูดผิดซะทีไหนกัน

            “ ว่าไง ไอต้อม ”

            “ ชานชาน อยู่ไหน!!! กูนัดเจอกันตอนตี 4 นะโว้ย ไม่ใช่ 4 โมงเย็น!!! ”

            “ เออๆ เดี๋ยวกูโทรตามให้ แปปหนึ่งๆ ”

            มัวทำห่าไรอยู่ว่ะไอชาน!!! ไอต้อมจะแดกหัวกูอยู่แล้ว!!!

            ตรู๊ดด...ด...ดด...

            เหี้ยนี้!!! ทำไมไม่รับสายกูว่ะ

            ตรู๊ดด...ด...ดด...

            “ ว่าไงไอโซดา ไอชานชานถึงไหนแล้ว!!!!!!! ”

            มึงไม่ต้องมาตีหน้ายักษ์ใส่กูเลยไอต้อมกูโทรตามให้มึงอยู่นี้ไง เหี้ยนี้!

            ผมได้แต่ด่ามันในใจเนี่ยแหละครับ ไม่กล้าพูดออกไป เพราะเดี๋ยวแมร่งกินหัวเอา!!! เอ๊ะ!! ถึงผมจะบอกว่าผมนั้นซ่าสมชื่อแต่...กับไอต้อมสปีชีส์นี้ผมขอเว้นไว้ละกัน เพราะมันอ่ะ

 ‘ สาวประเภท 2 ’ ส่วนผมนะ ‘ เกย์(รับ) ’ หึ!!! สู้ไม่ได้ครับยอมแพ้

            “ มันไม่รับสายว่ะ ....จะเกิดอะไรกับแมร่งหรือเปล่าว่ะ... ”

            “ เกิดแน่ ถ้ามันยังไม่มาถึงนี้ภายใน 5 นาทีนี้!!!!! ”

            ซวยแล้วมึงไอชาน!!!!!!...

            .

            .

            .

            .

            .

            .

ตี 4 .35 น.

            “ ว่าไง คุณโซดา เมื่อไหร่คุณชานชานที่น่ารักจะเสด็จมาถึงซะที นี้มันปาเข้าไปครึ่งชั่วโมงกว่าแล้วนะที่สายเนี่ยโว้ย!!!!!! ”

            แล้วทำไมผมต้องมารองรับอารมณ์ไอต้อมมันด้วยครับเนี่ย!!!

            “ เอ่อ...กูว่ามันคงติดธุระมั้ง เดี๋ยวกะ...กูโทรตามให้อีกทีแล้วกัน แล้วจะด่ามันแทนมึงด้วย โอเคป่ะ! ”

            ไอต้อม มีใครเคยบอกมึงไหมว่ะ ว่าเวลามึงโกรธเนี่ย หน้ามึงแมนมาก!!!!

            “ เออ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ”

            ...อารึมดาวอ ซารังซือรอวอ คือแร นอ hey คือแร บาโร นอ อารึมดาวอ ซารังซือรอวอ คือแร นอ hey คือแร บาโร นอ ชีกึมบูท่อ คัล เดกาจี คาบลกา โอปัน กังนัมสไตล์  กังนัมสไตล์ โอ โอ โอ โอ โอปัน กังนัมสไตล์…              “ เฮ้ยๆ ไอชานโทรมาแล้ว ”

            โทรมาได้ซะทีนะมึง!!!! เพราะงั้นต้องให้พรแมร่งซะหน่อยแล้ว หึ!!!

            “ ไอเหี้ย!!!! อยู่ถึงไหนว่ะ ไอสัส!!! ”

            “ .... ”

            อ้าววว...ทำไมแมร่งเงียบว่ะ หรือว่า ชอบใจอยู่☺

            “ ไอเหี้ยชาน!!! มึง-อยู่-ที่ไหน-ไอสัส!!! ”

            “ อะ...เออ...อ... ไม่ทราบว่าคุณเป็นคนรู้จักกับผู้บาดเจ็บใช่ไหมครับ ”

            เวร!!!! ไม่ใช่ไอชาน แต่มันเบอร์ไอชานนี้หว่า! 

            “ อ่า..ครับ ไม่ทราบว่าคุณเป็นใครครับ แล้วเอามือถือเพื่อนผมไปได้ไงกัน ”            “ เพื่อนคุณได้รับอุบัติเหตุครับ ตอนนี้อยู่ห้องไอซียูครับ ที่โรงพยาบาล... และในมือถือผู้บาดเจ็บมีเบอร์คุณเป็นเบอร์ที่โทรเข้ามาในเวลาล่าสุดครับ ”

            อ๊ากกก~ .... ไอชานชานน้อยของผมประสบอุบัติเหตุ!!!!!!!!!!!!!!!!!....

            “ ขะ...เข้าใจแล้วครับ แล้วผมจะรีบไปทันทีเลยครับ ”

            .

            .

            .

            “ เป็นไงบ้าง ไอคุณชายชานชานอยู่ถึงไหน แล้วครับ ไอสัส!!! ”

            “ แย่แล้วว่ะ ไอต้อม ไอชานแมร่งเกิดอุบัติเหตุ ตอนนี้อยู่โรงพยาบาลว่ะ เดี๋ยวกูไปดูมันก่อนนะ ส่วนงานที่เหลือ มึงแก้ปัญหาไปก่อนละกันว่ะ ”

            “ อ้าวเห้ย!!!! แล้วมันเป็นไรมากเปล่าว่ะ ”

            ดูเหมือนว่าไอต้อมมันตกใจมากครับ หน้ามันงี้ซีดไปเลยทีเดียว และมันก็คงลืมไปอีกอย่างด้วยว่า ผมเองก็เพิ่งทราบข่าวและยืนอยู่ตรงหน้ามันยังไม่ได้ไปดูไอชานมันเลย!!!!

            “ ก็กูบอกไปแล้วไงว่า เดี๋ยวกูไปดูมันก่อน มึงเคลียร์งานทางนี้ไปก่อนละกัน แล้วเดี๋ยวยังไงกูจะโทรบอกอีกที ”

            “ เออๆๆๆ ได้ๆๆๆ มึงรีบไปเลยนะโว้ย แล้วอย่าไปทำตามไอชานชานอีกคนละ เดี๋ยวไม่มีคนส่งข่าวบอกกู!!!! ”

            อะ...อ้าววว~ ไอเหี้ยนี้ มีมาแช่งกูเสร็จสับอีก ไอเหี้ย!!!!

            “ เออ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ”

 

 

 

 

...To Be Continuous...