Love is เพราะเธอทำให้ผมรักเป็น

"ยัยเตี้ย แถวนั้นมันมีเศษหินมาก ระวังบาดเท้านะ"ป๊อปปี้และฟางเดินออกมาจากถ้ำเพื่อหาทางกลับ

ที่พักแรม"ว้ายยย"ป๊อปปี้พูดไม่ทันขาดคำ ฟางก็โดนเศษหินบาด ป๊อปปี้รีบไปประคองคนตัวเล็ก พอ

เห็นว่าเลือดออกมาก ก็ฉีกเสื้อตัวเองออกมาพันแผลให้ฟาง 

 

 

 

 

"ชั้นบอกเธอแล้วนะ ยัยเตี้ยฟาง ลำบากชั้นอีกแล้วเนี่ย เห้อ"ป๊อปปี้พูดอกมาอย่างเซ็ง เพราะป๊อปปี้

ไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ฟางคือคนแรก

 

 

 

 

"ถ้านายลำบากใจที่จะช่วยชั้นก็ไม่ต้องช่วยก็ได้นะ ปล่อยให้ชั้นตายในป่านี้แหละ"ฟางพูดออกมาอย่า

งแอบน้อยใจป๊อปปี้นิดๆ คนตัวโตเลยเอามือมาขยี้หัวฟางด้วยความหมั่นเขี้ยว

 

 

 

 

"มาด้วยด้วยแล้วก็ต้องไปด้วยกันสิ ชั้นไม่ยอมปล่อยให้เธอตายไปต่อหน้าต่อตาหรอก"ฟางหันขวับ

มองป๊อปปี้ทันที จนป๊อปปี้รู้สึกตัว "ชั้นกลัวผีเธอตามมาหลอกหลอนน่ะ"ป๊อปปี้พูดแก้เขินเมื่อถูกจ้อง

 

 

 

"ย่ะ เรากลับไปที่พักกันเถอะ"ฟางมองหน้าป๊อปปี้ที่ทำหน้านิ่งไม่ยอมขยับไปไหน"เอ้า ทำไมยังไม่

ไปอีกอ่ะ"ฟางถามย้ำ ก่อนจะพบว่าป๊อปปี้มองมายังเท้าของเธอ ประมาณว่า 'สภาพงี้หรอ ไปไหว'

 

 

 

ฟางมองเท้าตัวเองก่อนจะนึกขึ้นได้ ป๊อปปี้เดินมาข้างหน้าฟางแล้วย่อตัว พร้อมตบที่หลังตัวเองให้

ฟางขึ้นมาบนหลังเขา"ขึ้นมาสิ ยัยเตี้ย จะได้กลับเร็วๆ"ฟางมองที่แผ่นหลังของป๊อปปี้ก่อนที่จะอมยิ้ม

 

 

 

 

"ชั้นว่าเธอควรลดน้ำหนักนะ เห็นว่าตัวเล็กๆอย่างนี้ หนักเป็นบ้า"ป๊๊อปปี้พูดขึ้นเมื่อเดินมาได้สักพัก เ

มื่อฟางได้ิยินดังนั้น จึงใช้แขนล็อกคอป๊อปปี้"อ้าก ยัยเตี้ย คนอุตส่าห์อุ้ม กลับจะมาฆ่า"ฟางแอบหัว

เราะกับท่าทางของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

แล้วป๊อปปี้กับฟางก็กลับมาถึงที่พักแรมจนได้ เพื่อนๆต่างเข้ามารุมล้อม ถามหา ช่วยกันทำแผลให้ โ

ซ่พร้อมเพื่อนๆลากป๊อปปี้ออกมา

 

 

 

 

 

"ป๊อป มึงจัดหนักกับน้องขนาดได้แผล และ เสื้อขาดเลยอ่อวะ"โซ่ถามด้วยท่าทางที่อึ้งสุดๆ เล่นเอา

ป๊อปปี้เงิบไปเลย

 

 

 

 

"จริงด้วย ไอป๊อป กูบอกว่าอย่าหนักไง นี่เพื่อนแฟนกูนะโว้ยย"เคนตะโวยวายบ้างแต่ก็มีการยิ้ม

 

 

 

 

"พอๆเลยพวกมึง ฟางแค่โดนหินบาดเลือดออก กูก็เลยฉีกเสื้อตัวเองมาพันแผลให้แค่นั้นเว้ย มาจัด

หนงจัดหนักไรของพวกมึง"ป๊อปปี้รีบพูดขึ้นเมื่อเพื่อนๆคนอื่นก็อยากจะถามบ้าง นอกจากโซ่และเคน

ตะ

 

 

 

 

"น้องฟาง เจ็บมากมั้ยคะ เดี๋ยวพี่ทำแผลให้นะ"เสียงของพิชชี่ทำให้ป๊อปปี้รีบหันไปมองพบว่าพิชชี่

กำลังทำแผลให้ฟางใหม่ ป๊อปปี้ก็หงุดหงิดโดยไม่มีสาเหตุ แต่เพื่อนๆของเขารู้หมดว่าเพื่อนตัวแสบ

เป็นอะไร

 

 

 

 

"ขอบคุณมากนะคะ พี่พิชชี่"ฟางพูดขอบคุณพิชชี่ด้วยเสียงหวาน ป๊อปปี้หงุดหงิดมาก เดินหนีออกจ

ากตรงนั้น แต่เพื่อนๆกลับดึงตัวเขาได้ก่อน

 

 

 

 

"มึงใจเย็นๆดิวะ เป็นอะไรหึงน้องฟางหรอกหรอว่ะ"เคนตะดึงป๊อปปี้กลับมาได้ คำถามนั่นทำให้ป๊อป

ปี้หยุดชะงัก มองหน้าเคนตะนิ่ง"จะบ้าหรอวะไอเคน ชั้นเนี่ยนะจะหึงยัยเตี้ย เฮอะ ไม่มีทางเว้ย"ป๊อป

ปี้สะบัดตัวออก ตอนที่ฟางและพิชชี่ยิ้มให้กัน

 

 

 

ป๊อปปี้ยังไม่ทันได้เดินไปไหน "ป๊อป เป็นอะไรอ่ะ หน้า่ยู่เชียวเดี๋ยวไม่หล่อนะ ป๊อปของหวายยิ้มสิ"

หวายเดินมาหยิกแก้มป๊อปปี้ เป็นจังหวะเดียวที่ฟางหันมาก่อนจะเบือนหน้าหนีอย่างรวดเร็ว

 

 

 

 

 

หวายคือ พี่ปีสาม ที่แอบชอบป๊อปปี้เพื่อนสนิทตนเองมานาน คอยกีดกันผู้หญิงที่เข้ามายุ่งกับป๊อปปี้

หรือป๊อปปี้เข้าไปยุ่ง โดยไม่ว่าวิธีไหนๆก็ตาม ขอให้เธอได้ครอบครองป๊อปปี้แต่เพียงผู้เดียว

 

 

 

 

"พอเถอะน่าหวาย ป๊อปรำคาญ"ป๊อปปี้ตอบหวายอย่างส่งๆ นั่นทำให้หวายทำหน้าโกรธก่อนที่จะปรับ

เปลี่ยนสีหน้าให้กลายเป็นยิ้มแย้มแจ่มใส"จ้าๆ หวายพาป๊อปไปพักดีกว่า เดินทางเหนื่อยๆ"หวายพูด

พร้อมคล้องแขนป๊อปปี้พร้อมจิกสายตามองฟาง ที่กำลังมองมา

 

 

 

ตัวร้ายมาแล้วนะคะ อยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อ พระเอกปากแข็ง ตอนนี้มีอุปสรรคเรียบร้อยเลย 

 

เม้นให้ป๊อปด้วยนะครับ ขอ 5 เม้นครับ