[[[[ NC ]]]] Old friend & Just belive

-

เขียนโดย APao

วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 04.02 น.

  2 chapter
  0 วิจารณ์
  20.80K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 มกราคม พ.ศ. 2557 04.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) [NC Ch.9] Old Friend มึงรักกูเกลียด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“เป็นอะไรน่ะจองกุก”   ร่างใหญ่ที่เดินเข้ามาในห้อง  ร่างเล็กไม่สามารถมองเห็นหน้าตาได้เพราะภายในห้องปิดไฟมืดไปหมด  แต่ก็พอรู้ว่าคนคนนี้เป็นใคร

 

 

 

“อ๊า ..ส์  ว ..วี”   มือทั้งสองข้างของร่างเล็กปัดป่ายไปทั่วร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเอง   ..เสียดายที่ร่างใหญ่ไม่สามารถเห็นมันได้ชัดเพราะความมืดในห้อง..

 

 

 

“ช่วยมั้ย?”  ร่างใหญ่เดินฝ่าความมืดเข้าไปนั่งตรงขอบเตียงแล้วกดสวิตซ์เปิดโคมไฟที่ตั้งอยู่ข้างๆ  ถึงมันจะสว่างไม่ทั่วห้องแต่ก็พอจะเห็นสีหน้าร่างเล็ก  ..พร้อมกับร่างกายนั่นด้วย

 

 

 

“อื้อ ..อ๊า.. ส์”  มืออีกข้างของร่างเล็กได้ล้วงเข้าไปภายในชั้นในของตัวเอง แล้วจับแกนกายของตนพร้อมกับชักขึ้นลงอย่างเร็ว..

 

 

 

“เฮ้  เดี๋ยวมึงเสร็จก่อนกูอีกรอบทำไง พอเลยๆ”   ร่างใหญ่คลานเข้าไปขึ้นคร่อมร่างเล็กแล้วกระชากมือที่กำลังทำอยู่ออกไป

 

 

 

“….”

 

 

 

“กูช่วยเองนะครับที่รัก”  ร่างใหญ่จูบที่ปากบางเบาๆทีนึงแล้วผละออก  เค้าจ้องหน้าร่างเล็กด้วยความพอใจกับผลงานของตัวเอง 

 

 

 

 

       วีเริ่มประกบปากบางแล้วบดขยี้อย่างร้อนแรงจนร่างบางเผยอปาก  ลิ้นร้อนลุกล้ำเข้าภายในโพรงปากอย่างรวดเร็ว  ปลายลิ้นของทั้งคู่ตวัดกันไปมาอย่างสนุกปาก   “อื้อ ..อื้ม..”   มืออีกข้างของวีได้ไล้ไปเรื่อยๆที่ลำตัวของร่างเล็กจนมาหยุดที่ยอดอกเม็ดเล็ก  นิ้วโป้งและนิ้วชี้ได้ทำการบดขยี้ยอดอกจนร่างเล็กเสียวซ่านไปทั้งตัวถึงกับครางออกมาเสียงดัง

 

 

 

 “อ๊า! อ่า..” 

 

 

 

     วีผละปากออกจากปากบางแล้วระดมจูบลงมาช้าๆจนถึงยอดอกสีหวาน  เค้าก้มลงดูดดุนยอดอกอย่างหื่นกระหาย  ส่วนมืออีกข้างก็บดขยี้ยอดอกอีกฝั่งอย่างเมามันส์

 

 

 

“กะ  ..กูไม่ไหว  ..แล้ว”  ร่างเล็กพูดเสียงอ่อยพร้อมกับหายใจหอบ ทั้งลำตัวบิดไปมาจนดูทรมาน มือทั้งสองข้างกดจิกเตียงนอนจนแทบจะขาดออกจากกัน  ร่างใหญ่ผละปากออกจากยอดอกร่างเล็กก่อนจะยกยิ้มมุมปากให้คนตรงหน้า

 

 

 

“ไม่เจ็บหรอกคนดี”  พูดเสร็จ นิ้วยาวเริ่มทำการสอดแทรกเข้าไปในช่องทางรักและเข้าออกอย่างช้าๆก่อนที่จะเพิ่มเป็นสองนิ้วแล้วเร่งความเร็วขึ้น

 

 

 

“อ๊า ..จ  ..เจ็บ”   ร่างเล็กครางออกมาพร้อมกับนิ่วหน้าเพราะความเจ็บ

 

 

 

“เดี๋ยวมึงก็ชิน ..ทีนี้ของจริงแล้ว ทนไว้ล่ะจองกุก”  

 

     

 

    วีจูบซับหยาดเหงื่อที่หน้าผากของร่างเล็กแผ่วเบาทีนึง  ก่อนที่จะจับขาทั้งสองข้างของร่างเล็กขึ้นมาพาดบ่าของตน  วีควักแกนกายของตนออกมาจากกางเกงก่อนที่จะชักสองสามทีแล้วเริ่มสอดแกนกายใหญ่ของตัวเองเข้าไปอย่างช้าๆ ..เนื่องจากร่างเล็กบริสุทธิ์ไม่ได้ผ่านใครมาซักคน  ช่องทางของร่างเล็กก็เลยคับแน่นจนแกนกายของวีเข้าไปได้ไม่ลึกนัก 

 

…มันแค่ส่วนปลายด้วยซ้ำ

 

 

 

 

“โธ่เว้ย!”    ร่างใหญ่เริ่มหงุดหงิดที่ยัดของตัวเองไม่เข้าซักทีเพราะร่างเล็กมัวแต่ขมิบช่องทางจนแกนกายไม่สามารถยัดเข้าไปได้  ด้วยความอยากผสมกับอารมณ์ร้อนเข้าไปด้วยร่างใหญ่เลยกระแทกแกนกายใหญ่เข้าไปจนมิดด้ามอย่างรุนแรง

 

 

 

“อ๊าส์ !! อ๊ะ! อ๊ะ! จะ ..อ๊ะ! เจ็บ อ๊าส์!”  แกนกายใหญ่ยังคงเข้าออกอย่างไร้ความปราณี  ร่างเล็กครางเสียงดังเป็นจังหวะเพื่อระบายความเสียวพร้อมกับความเจ็บ   เสียงเนื้อกระทบกันรุนแรงดังลั่นห้อง..

 

 

 

“อ่า ..อ่า ..โคตรรัดเลยว่ะ”   ใบหน้าหล่อของวีเชิดขึ้นพร้อมกับครางเสียงแหบพร่า  มือทั้งสองข้างจับสะโพกของร่างเล็กให้ขยับเข้าออกตามจังหวะ เลือดสีแดงได้ซึมออกมาเล็กน้อยเนื่องจากช่องทางของร่างเล็กได้ฉีกขาดเพราะคนตรงหน้าเล่นแรงเกินไป  ร่างใหญ่เห็นแต่ไม่สนใจ และยังคงทำต่อไป

 

 

 

“อ๊าส์! อ๊าส์! ไม่ไหว.. อ๊ะ! แล้ว.”  ร่างใหญ่ถอดแกนกายออกแล้วจับตัวร่างบางให้พลิกคว่ำอย่างรวดเร็ว ก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างจับสะโพกบางแน่นแล้วยกขึ้นมา แล้วเริ่มสอดแกนกายเข้าไปในช่องทางรักจนมิดด้ามพร้อมกับกระแทกเข้าออกอย่างรุนแรงอีกรอบ  

 

 

 

“ซี๊ด… สุดยอดเลยว่ะจองกุก”  ร่างใหญ่พูดเสียงแหบพร่า  มือทั้งสองข้างที่กำลังจับสะโพกบางอยู่ค่อยๆเลื่อนลงมาครอบกุมแกนกายของร่างเล็กเอาไว้พร้อมกับชักขึ้นลงอย่างเร็ว

 

 

 

“อ๊ะ! ไม่ไหวแล้ววี!  อ๊าส์! อ๊ะ!!”  ร่างเล็กครางเสียงดังก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มมือของร่างใหญ่  ร่างใหญ่ยกมือขึ้นมาจ่อปากตนลงลิ้นเลียแล้วกลืนลงคออย่างไม่รังเกียจ 

 

 

 

“อ่า ..กูจะเสร็จแล้วจองกุก อ่า.. จองกุก! อ่ะ อ๊ะ!!”  ร่างใหญ่กระแทกแกนกายอย่างเร็วหลายๆครั้ง  แล้วกระตุกสองสามทีก่อนจะปลดปล่อยเข้าไปภายในร่างบาง  วีค่อยๆถอดแกนกายออกมาช้าๆ  น้ำสีขาวขุ่นปนสีแดงจางๆจากเลือดไหลเยิ้มออกมาตามช่องทางรัก ร่างเล็กเหนื่อยหอบจนสลบนอนลงราบกับเตียงนิ่ม วียกยิ้มกับผลงานตนอย่างพอใจอีกครั้ง  

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา