รักวุ่นวาย...ของนายเพลย์บอย

วันนี้เป็นวันเข้ามหาวิทยาลัยวันแรกของ'แก้ว' และนักศึกษาใหม่อีกหลายๆคน เธอรู้สึกตื่นเต้นและตื่นตาตื่นใจกับความสวยงาม ทันสมัม และยิ่งใหญ่ของมหาวิทยาลัยเป็นอย่างมาก 'แก้ว'บอกกับตนเองว่าเธอจะตั้งใจเรียนให้จบให้สมกับที่เธอใฝ่ฝันอยากจะเข้ามาเรียน และการสอบเข้าที่ยากยิ่งของมหาวิทยาลัยแห่งนี้

เอี๊ยด...

"ขอบคุณนะคะพ่อ ที่มาส่ง"

แก้วกล่าวขอบคุณบิดาที่มาส่งเธอก่อนจะนำรถแท็กซี่คู่กายไปรับผู้โดยสารตามปกติ

"ตั้งใจเรียนนะลูก"

บิดากล่าวตอบ พร้อมกับรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นที่มอบให้กับลูกสาวที่เขาภูมิใจคนนี้

"ค่ะ พ่อ พ่อไปรับผู้โดยสารเถอะค่ะ สายแล้ว"

แก้วกล่าวลาบิดา และมองส่งบิดาจนลับตา

"ต๊าย...ตาย มหาวิทยาลัยเรามีคนนั่งแท็กซี่มาเรียนด้วยอ่ะแก"

น้ำเสียงเยาะเย้ยดังมาจากข้างหลัง จนแก้วต้องหันกลับไปมอง

"ทำไมหรอ หวาย นั่งแท็กซี่แล้วไง จ๊ะแก"

อีกเสียงทำน้ำเสียงเหมือนกับแกล้งถาม

"ก็ถ้าให้ฉันนั่งนะ คงคันไปทั้งตัว อิอิ"

"ฉันก็คงจะเหมือนกับเธอแหละ อี๋!...สภาพขนาดนั้น ไม่รู้มีใครไปนั่งบ้าง"

ทั้งสองสาวสนทนาทำท่าราวกับขยะแขยงนักหนา จนทำให้แก้วถึงกับตบะแตกเดินตรงไปทางสองสาวทันที