Deceive กลรัก หลอกลวง
เขียนโดย 
yeewa
วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.22 น.
แก้ไขเมื่อ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2557 11.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
14) รักโทโมะ จะไม่มีวันลืม.
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"หือ?"ฟางหันกลับไปตามเสียงเรียกที่อ่อนล้าของแก้ว แววตานั้นเหมือนจะสื่ออะไรบางอย่าง
"เธอไม่ได้รัก โทโมะใช่มั๊ย?"แก้วถามออกมาแล้วเม้มปาก เธอกลั้นใจถามมันสุดๆ
ฉันกลัว... กลัวว่าฟางจะตอบว่ารัก แม้ฉันรู้ว่าตอนนี้ฟางกำลังความจำเสื่อมแต่มันก็ไม่แน่เสมอไป
ที่มีโทโมะมาคอยเอาใจทุกวันอย่างนี้... แก้วคิด
"หึ.. ผู้ชายใจร้ายอย่างนั้นฉันรักไม่ลงหรอก"ฟางทำปากเบ้ แล้วส่ายหน้าเบาๆ
"ขอบคุณมากนะ.."แก้วยื่นมือเรียวมาจับมือฟาง แววตานั้นบ่งบอกถึงความหวัง
เหมือนน้ำตาจะซึมออกมารอบๆขอบตา รอยยิ้มที่สดใสกลับมาอีกครั้ง
"อย่าบอกนะ ว่าเธอจะกลับไปรักเขาอีก"
"อืม..ใช่"แก้วตอบด้วยความมั่นใจ
"เธอไม่กลัวเขาจะทำร้ายเธออีกหรอ"ฟางถามอย่างงๆ คนบ้าที่ไหนจะยอมให้คนอื่นทรมานตัวเอง
"ไม่หรอก.. คนที่ฉันรักแล้ว ไม่ว่าอะไรฉันก็ยอมหมดแหล่ะ เพียงขอให้เขามองมาที่ฉันบ้างก็พอ"
แก้วพูดด้วยแววตาหวานซึ้งแล้วนึกถึงวันที่เธอเคยได้อยู่กับโทโมะ
"กรี๊ด นายบ้าอย่าเอาตุ๊กตาฉันไปนะ"แก้วตีโทโมะ ขณะที่โทโมะก็ยักคิ้วข้างเดียวให้แก้วแล้วกอดตุ๊กตาจนแน่น
"ไม่ให้มีไรป่ะ"โทโมะถามอย่างกวนตีน
"ม่ายยน้าา TT ตุ๊กตาของฉ้านนน พ่ออุสส่าซื้อให้ด้วยยย"
เหมือนๆโทโมะจะกวนตีนแก้วตลอดเวลา ซึ่งแก้วก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันกลายเป็นความรักได้ตั้งแต่เมื่อไร
"แก้ว.."โทโมะโทรหาแก้ว ในวันที่เขาเลิกกับฟาง
(ว่าไง)
"ช่วยเป็นแฟนหลอกๆให้ฉันหน่อยสิ"โทโมะพยายามควบคุมเสียงที่สั่นจากการร้องไห้
การเป็นแฟนหลอกของแก้วจึงเริ่มต้นขึ้น... เธอพยายามเทคแคร์โทโมะให้มากที่สุด
ซึ่งโทโมะก็ดุเธอเป็นประจำ เธอมักจะหาข้ออ้างว่า
"ก็เป็นแฟนหลอกๆก็ต้องทำให้เหมือนจริงหน่อยไง คนเขาจะได้ไม่สงสัย"
และทุกครั้งที่แก้วพูดอย่างงี้กับโทโมะ ก็มักที่จะได้รับคำตอบว่า
"เออ" อยู่เสมอ
"ฉันเห็นแล้วนะว่าเขาไม่ได้แคร์อะไรเธอเลย อย่าไปรักเขาเลย" ฟางพยายามบอกแก้ว
"เอาเถอะ ถ้าในสักวันนึง เธอมีความรักที่แท้จริงเธอก็จะเข้าใจเอง"แก้วฝืนยิ้ม ทั้งที่น้ำตากำลังจะไหลให้กับฟาง
แอ๊ดด
ประตูเปิดออกตามด้วยเสียงนักข่าวชุลมุนวุ่นวาย แสงแฟรชจากกล้องมากมาย กำลังอัดกันอยู่หน้าห้องของเธอ
"คุณป๊อบปี้ช่วยอธิบายหน่อยค่ะ"
"มันเป็นเรื่องจริงหรือครับ"
ป๊อบปี้ที่พยายามแทรกตัวเข้ามาในห้อง ท่ามกลางนักข่าวมากมาย
ปึง!
ป๊อบปี้ที่ดันประตูจนปิดมิดสนิทได้ ด้วยความเหนื่อย
ท่ามกลางความตกตะลึงของสองสาว..
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
