ทำไงดี..แฟนผมเป็นผู้ชาย

เสียงหมดเวลาในการเรียนของวันนี้ดังขึ้นเหมือนสวรรค์ที่เด็กๆหรือพวกนักศึกษารอคอยกันกว่าเกือบค่อนวัน ทุกคนต่างทยอยออกจากตึกชั้นเรียนของตนเองและออกมารอเพื่อนที่นัดกันไว้หรือแฟนสาวที่นัดกันจะไปเที่ยวต่อจากนี้ ชานยอลกึ่งเดินกึ่งวิ่งลงมาจากตึกเพื่อมาดักรอเพื่อนของเขาที่เมื่อวานสรุปมันก็ไม่มากัน จนเขาต้องขอร่วมทางกลับบ้านกับเลย์และแบคฮยอน

“ไอ่คริส....ไอ่เทา!!!! เมื่อวานไหนบอกจะมาหายหัวเลยนะ” เพื่อนทั้งสองยังไม่ทันได้เอ่ยคำทักทาย ชานยอลก็สวนพูดขึ้นมาก่อนแล้ว และชานยอลก็รอดูว่า เพื่อนสองคนของเขาจะหาข้อแก้ตัวอะไรอีก

“โห่  มึงอย่าเพิ่งโกรธดิ ก็ไอ่เทานั่นล่ะแม่งขับรถยังกับเต่าคลาน พอเห็นมันเริ่มมืดๆแล้วเลยนึกว่ามึงคงไม่รอพวกกูหรอกเลยกลับบ้านกัน เอ๊ะ?หรือมึงรอพวกกู” คริสทำหน้าตาตกตื่นใจและชี้นิ้วไปทางชานยอล

“โห้ไอ่ฟาย รอกูก็บ้าละ ใครจะไปรอ ” ชานยอลทำหน้านิ่วคิ้วขมวดเข้าหากัน หลังจากนั้นเขาก็ทำท่าเหมือนคิดอะไรบางอย่างก่อนที่จะพูดออกไป

“เฮ้ย ไหนๆพรุ่งนี้ก็ไม่มีคาบเรียนกัน มหาลัยสอนก็ปิด คืนนี้พวกมึงว่างกันปะว่ะ” ชานยอลเอ่ยถามเพื่อนคนสนิททั้งสองคน ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อพิมพ์ข้อความบางอย่างลงไปแล้วกดส่งให้อีกคนหนึ่ง

 “กูก็ว่างนะ ไม่มีอะไรเลยโปรแกรมตอนนี้ แล้วมึงอะเทามึงมีโปรแกรมไปไหนหรือทำโน่นนี่ปะ” คริสหันไปถามเทาที่ตอนนี้กำลังเล่นฌทรศัพท์มือถือของตนเองอยู่

“กูก็ต้องว่างดิ ไม่มีที่ไหนให้ไปเหมือนกันว่ะ พ่อแม่ก็ไปทำงานที่ปารีสยังไม่กลับเลยว่ะ ว่าแต่ชานยอล มึงถามทำไมว่ะ”

“อ๋อ... กะจะชวนพวกมึงเที่ยวน่ะ หลังจากไม่ได้เที่ยวด้วยกันมานานว่ะ” ปากชานยอลก็ตอบคำถามที่เพื่อนเขาถามออกมา แต่มือก็ยังไม่วางจากโทรศัพท์และยังคงพิมพ์ต่อไป

“อ๋อๆ เออๆ แล้วนั่นมึงทำอะไรกูเห็นแม่งพิมพ์จนมือจะหงิกแล้วน่ะ มึงกำลังคุยกะใครอยู่ว่ะ... ฮั่นแหน่ๆ มึงคุยกะสาวใช่มะ สวยปะวะไหนกูขอลองคุยด้วยหน่อยดิ” คริสทำท่าจะเข้าไปแย่งโทรศัพท์จากมือชานยอลแต่ ชานยอลเบี่ยงตัวหลบได้ทัน

“สาวห่าอะไรล่ะ ผู้ชายเพื่อนกูเองจะชวนมันไปเที่ยวด้วย ไปกันหลายๆคนจะได้สนุก นั้นไงวิ่งมาละ” ชานยอลเก็บโทรศัพท์มือถือเข้ากระเป๋าและชี้นิ้วไปทางเลย์ที่กำลังวิ่งมากับแบคฮยอนและหนุ่มหน้าหวานปานผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่วิ่งตามมาติดๆเช่นกัน

“เฮ้ยๆ คริสมึงดูดิ เห็นคนทางซ้ายปะ นั้นผู้หญิงหรือผู้ชายว่ะ หน้ารักชิบหายเลยว่ะ” เทาสะกิดแขนคริสให้มองไปทางซ้ายมือของเลย์ที่มีหนุ่มหน้าหวานกำลังวิ่งตามมา แต่ทั้งเทาและคริสก็หยุดมองเมื่อเจ้าตัวที่พวกเขาพูดถึงวิ่งมาถึงที่พอดี

“คริส เทา นี้เลย์ กับ แบคฮยอน เลย์ แบคฮยอน นี้คริสกับเทา แล้ว.....นี้” ชานยอลแนะนำเพื่อนทั้งสองฝ่ายให้รู้จักกัน จนมาสะดุดที่หนุ่มคนนี้ที่ยืนข้างเลย์ สไตล์การแต่งตัวก็ใช่ย่อยดูดีมีสไตล์เป็นของตัวเอง

“อ่า..นี้ลู่ฮาน น่ะ เพื่อนกูอีกเหมือนกันแหละ เมื่อวานมันหนีกลับบ้านไม่ยอมมาเดินเล่นกับกูและแบคฮยอน มึงเลยยังไม่เห็น”

เลย์แนะนำให้ทุกคนรู้จัก ลู่ฮานอย่างคร่าวๆ และพวกเขาก็ไปหานั่งที่ร้านกาแฟที่ตรงข้ามกับมหาลัย เพื่อคุยเรื่องในการออกเที่ยวครั้งนี้ และหลังจากคุยกันเสร็จก็ประมาณบ่ายสามโมงกว่าๆแล้ว เลย์ เทา คริส แบคฮยอน ลู่ฮานและชานยอล จึงแยกย้ายกันกลับคอนโดเพื่อเตรียมตัวสำหรับการเที่ยวคืนนี้ คลับที่คริสเลือกจะเป็นที่เที่ยวในคืนนี้คือ คลับรีเรชั่นเท็กทัส เป็นคลับหรูและอยู่ในการดูแลของครอบครัวเขาเอง คลับนี้คุณอยากทำอะไรหรือเล่นอะไรคลับนี้มีให้หมด และคลับรีเรชั่นเท็กทัสก็ดังมากในหมู่วงการสำหรับธุรกิจคนที่มาเที่ยวหรือนักธุรกิจที่ลงทุนสร้างคลับ ผับและบาร์

-------------------------------------------------------------------------------------------------

“เฮ้ยเลย์ มึงไปถูกอ๋อว่ะ กูไม่เคยไปคลับนี้เลยนะ”แบคฮยอนที่นั่งอยู่ในรถของเลย์ถามขึ้นเพราะ คนหน้าหวานๆอย่างเขาก็เคยไปมาแล้วเกือบทุกสถานที่แต่ที่นี้ เขากลับไม่เคยได้ยินแม้แต่ชื่อของมันเลยด้วยซ้ำ

“กูไปถูกดิ เคยไปมาแล้วโว้ย แน่ล่ะที่มึงไม่เคยไปคลับนี้เขาดังและติดอันดับ1ของคลับที่มีคนใช่บริการเยอะที่สุดเลยนะ แล้วอีกอย่างพวกที่กระเป๋าไม่หนักพอก็เข้าไปได้หรอกว่ะ อย่างน้อยเข้าคลับนี้มึงต้องมีเงินติดตัวไม่ต่ำกว่า 150,000 อะ”  เลย์อธิบายให้แบคฮยอนฟังคร่าวๆ ว่ามันเป็นยังไงสำหรับคลับรีเรชั่นเท็กทัส ลู่ฮานที่ตอนแรกนั่งฟังเฉยๆก็แทบจะอ้าปากค้างกันเลยที่เดียว

“เช้ดดด!!! กูไม่เคยพกเยอะขนาดนั้นเลยนะ อย่างต่ำพ่อแม่กูให้กูพกไว้แค่ 50,000 เองนะมึง” ลู่ฮานอุทานออกมาเสียงดัง แต่ก่อนพวกเขาจะได้พูดอะไรกันต่อเลย์ก็ขับรถมาถึงที่หมายแล้ว

ตรงหน้าทางเข้ามี ชานยอล เทาและคริสยืนรออยู่ แต่ที่รอบๆนั้นก็มีผู้หญิงมากมายที่ยืนกรี๊ดกร๊าดคริส เทาและชานยอลอยู่ไม่ห่าง แต่สำหรับแบคฮยอนและลู่ฮานเขาทั้งสองคนไม่ได้สนใจเลย แต่เขาสนใจสถานที่ที่เขาจะเข้าไปมากกว่าเพราะแค่ด้านนอกก็หรูอลังการและใหญ่โตมาก

เลย์ แบคฮยอน ลู่ฮานลงมาจากรถและเดินเข้าไปหาคริส ชานยอลและเทา กลายเป็นว่าพวกเขาทั้ง 6 คน กลายเป็นจุดเด่นของที่นี้ทันที ในเมื่อ 6 หนุ่มที่มีบุคลิกแตกต่างมายืนอยู่อย่างนี้ สองคนแบดบอย เจ้าเล่ห์ แต่จิกด้วยหางตาสาวๆก็แทบละลายตรงนั้นเลย อีกสองคนก็หน้าหวานแต่สายตากลับซุกซนอยู่ไม่สุข และอีกสองคนดูเหมือนจะเป็นหนุ่มอบอุ่นแต่การกระทำกับการมองหาใช่แบบภายนอกไม่

“เฮ้ยพวกมึงจะยืนอีกนานปะ เข้ามาได้แล้ว ยืนปักหลักเป็นศาลเจ้าไปได้นะพวกมึงเนี่ย” คริสที่เดินไปคุยกับการ์ดหน้าทางเข้าเรียบร้อยแล้วก็หันมาเรียกเพื่อนๆของเขาอีก 5 ตนให้เดินตามเขาเข้าไปยังที่ VIP ชั้นดีที่เขาขอพ่อเขาไว้สำหรับคืนนี้

“ตามสบายนะ เต็มที่ๆคืนนี้เฮียคริสเลี้ยงโว้ยยย ฮ่าๆๆ” เทายกแก้วสีอำพันขึ้นและพูดพร้อมมองไปที่คริสที่ตอนนี้กำลังมีสาวสวยที่เขาไม่ต้องไปเดินหาก็มานั่งอยู่บนตักเขาเองแล้ว หลังจากนั้นทุกคนก็ยกแก้วชนกัน คุยกันสนุกปาก มือนึงก็ถือแก้วที่มีน้ำสีอำพันราคาแพงที่ถูกรินไส่ไว้ อีกมือก็โอบสาวสวยที่เดินเข้ามาหาพวกเขาเอง

อีกดึกก็ยิ่งคึก อย่างที่เค้าว่ากันไว้และยิ่งน้ำสีอำพันไหลรินเข้าปากไปสติก็เริ่มหมดไปเหลือแต่ความเมามันส์และความกล้าทิ้งไว้เท่านั้น คริสที่ไม่ได้ออกไปเต้นก็นั่งนัวเนียกับสาวสวยที่เข้ามาหาเขา เทาก็หายไปกับสาวที่มาหาเขาเองอีกเช่นกัน ชานยอลออกไปเต้นกลางฟอร์ลแบบนัวเนียอย่างเมามันส์ไม่แพ้กัน ส่วนเลย์ แบคฮยอน ลู่ฮานก็ถูกพวกสาวๆลากไปนั่งที่โต๊ะของตนเอง ต่างคนต่างขาดสติ  มัวเมาไปกับแสงสีและสิ่งสวยงามต่างๆจนลืมเวลากันหมด

“นี้~ พี่คริส พี่เทา พี่ชานยอล ตื่นสิคะ นี้ตื่นซิ” เสียงใสๆเรียกให้พวกเขาตื่นกันทีละคนแต่ก็กลับไม่มีใครตื่นขึ้นมาเลย เสียงใสๆเรียกอยู่อย่างนั้น 3-4 รอบก็ไม่ยอมลุกกัน จนทำให้โมโห

“นี้!! บอกให้ตื่นไงไม่ได้ตื่นหรอ จะนอนให้อืดตายข้ามวันข้ามคืนกันเลยหรอไงหะ กรี๊ดดดดด!!!!” เสียงกรี๊ดสะเทือนถึงโสตประสาทจนพวกเขารีบลุกเอามือปิดหูกันยกใหญ่ ความเมาที่มีอยู่หายหมดไม่เหลือเลย

“โอ๊ยยย จะกรี๊ดทำไมเนี่ย เนียล ปลุกดีๆก็ได้นิ๊แค่นี้พวกพี่ก็ตื่นแล้ว” คริสพูดกับเนียลน้องสาวของเขาเอง

เนียลเป็นน้องสาวของคริส ถึงพี่จะหน้าตาหล่อเหลานิสัยแบดบอยออกลายเสือผู้หญิง แต่น้องสาวอย่างเนียลกลับมีหน้าตาที่หวานเหมือนขนม ตาสีน้ำข้าวกลมโต ผิวขาวเนียนนุ่มเหมือนเยลลี่ ผมสีน้ำตาลช็อกโกแลตที่นุ่มและหอมจนอยากจะสัมผัส คริสจึงหวงน้องสาวคนนี้มากถึงมากที่สุด แม้กระทั้งผู้ชายที่คิดจะมาเป็นแฟนเนียลยังแทบถอยทัพหนีกันไม่ทันเลยที่เดียว

“หรอคะ นี้มันจะเที่ยงแล้วนะ ตื่นเลยเร็วๆ เอ๊ะ พี่พาเพื่อนมาด้วย  5 คนใช่มั๊ยคะเท่าที่พี่บอกหนูมา แต่ทำไมเหลือแค่ 3 ล่ะ อีก 2 คนไปไหนแล้วล่ะคะ” เนียลมองหาเพื่อนอีกสองคนของพี่ชายและหันมาหาคริส

“เออ น่านดิ เฮ้ย!! เลย์แล้วแบคฮยอนล่ะ ไอ่เทา ชานยอลไปไหนอะ” ทุกคนทำหน้า งง เป็นไก่ตาแตกกันอยู่ซักพักก็เริ่มลุกขึ้นและหาแบคฮยอนกับชานยอลที่ละห้อง เมื่อวานที่พวกเขาเมากันไม่ได้สติแล้วเนียลไปตรวจดูคลับของพ่อ เนียลจึงบอกให้คนพาคริสและเพื่อนๆของคริสกลับไปบ้าน

“เฮ้ย...!!! เจอแล้วแต่ว่า......แม่ง.......”ลู่ฮานที่เป็นคนเจอร้องเรียกให้ทุกคนมาดู แต่ภาพที่ปรากฏตรงหน้าทุกคนคือ ปาร์ค ชานยอลและบยอน แบคฮยอน นอนกอดกันกลมดิกอยู่บนเตียงไซส์คิงสีขาว