Love Story เรื่องรักๆของนายหนุ่มฮอต

Poppy Talk

ตอนนี้ป๊อปอยู่หน้าบ้านฟางแล้วครับ ยังไงซะวันนี้ป๊อปต้องอธิบายให้ฟางฟังให้ได้เลย ตอนนี้ป๊อปว่าป๊อปขอโทรหายัยแก้วก่อนดีกว่านะครับ

"ฮัลโหลแก้ว พี่ถึงบ้านฟางแล้วนะออกมาเปิดประตูให้พี่หน่อยสิ"

(ได้ค่ะ พี่ชายยยยรอแปปนะ)

"เร็วๆละ พี่อยากเจอฟาง"

(ค่าาาาาาาา) 

-แอดดดด-

"มาแล้วๆ"

"อ้าว เฟย์แก้วละ"

"อ๋อยัยแก้วอยากดื่มน้ำอ่ะค่ะเลยให้เฟย์มาเปิดประตูให้พี่แทน"

"อ๋อ"

"ค่ะ เข้ามาเลย"

"ครับ"

-ในบ้าน-

"อ้าว เฮียป๊อป!" ยัยแก้วเรียก

"ยัยแก้ว"

"แก้วมาซักที พี่ป๊อปเล่ามาเลยนะคะว่าเรื่องมันเป็นยังไง" 

"อย่างที่เราสงสัยแหละเฟย์ แก้วว่านะยัยเกลต้องวางยาพี่ป๊อปแล้วจัดฉากแน่ๆ" แก้วบอก

"หลังจากนั้นก็ถ่ายรูปเก็บไว้แล้วส่งมาให้พี่ฟางดู" ตามด้วยเฟย์

"เพื่อให้พี่กับฟางผิดใจกันหรอ" และผม

"ใช่ค่ะ!"

"เอ่อ แล้วพี่ป๊อปยืนยันใช่มั้ยว่าพี่ป๊อปกับยัยนั่นไม่ได้ เอ่อ"

"แน่นอน พี่ไม่มีวันทำแบบนั้นหรอกเฟย์พี่รักฟางจะตายไป เราสองคนก็รู้หนิ"

"ใช่ค่ะ เฟย์กับแก้วรู้แต่ว่าพี่ฟางไม่ฟังเลยบอกแต่ว่าภาพมันบอกขนาดนั้นจะให้ทำยังไง"

"แล้วก็ร้องไห้ตลอดเลย แก้วเพิ่งไปดูมาเมื่อกี้สงสัยจะเพิ่งหลับเองมั้งคราบน้ำตาเต็มหน้าเลย"

"พี่จะทำยังไงดีละ แก้วเฟย์ พี่อยากอธิบายให้ฟางฟังแต่พี่ไม่รู้ว่าฟางจะเชื่อพี่รึเปล่า เพราะภาพนั่น"

"เชื่อรึเปล่า เฟย์ไม่รู้หรอกนะพี่ป๊อปแต่พี่ฟางอ่ะไว้ใจแล้วก็เชื่อใจพี่มากถ้าพี่พยายามอธิบายความจริงให้พี่ฟางฟังนะ เฟย์ว่าพี่ฟางต้องเชื่อได้ไม่ยากแน่ๆ"

"แก้วก็คิดว่างั้นนะ แต่ถ้าฟางไม่เชื่อละเราก็ต้องมีหลักฐานใช่มั้ยละ" แก้วบอกแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย เอ่อ น้องสาวผมคิดอะไรอยู่นะ

"ใช่ แต่แกคิดอะไรอยู่หรอแก้ว"

"ล้วงความลับ!"

"คืออะไรอ่ะแก้ว หมายความว่าไง"

"เราจะไปหายัยเกลกันแล้วพยายามบอกให้ยัยนั่นพูดความจริงแล้วเราก็อัดเสียงไว้เพื่อเอามาให้ยัยฟาง ส่วนเฮียป๊อปก็อยู่นี่ก่อนพยายามอธิบายให้ยัยฟางเข้าใจแล้วรอหลักฐานจากเราสองคน"

"มันจะได้ผลหรอแก้ว" นั่นสิ!

"ได้ไม่ได้เราก็ต้องลองดูเพื่อยัยฟางกับเฮียป๊อป"

"โอเค เฟย์โอเค"

"เคจ้ะ งั้นเราไปกันเถอะ อ้อเฮียส่งที่อยู่ยัยนั่นให้แก้วด้วยนะ จำได้รึเปล่า" 

"พอจำได้อยู่เดี๋ยวพี่ส่งให้ละกัน" ผมบอกแล้วกดส่งให้แก้ว

"โอเคได้ละ ยัยเฟย์เราไปกันเหอะ"

"จ้า ส่วนพี่ป๊อปอ่ะระหว่างนี้ก็ขึ้นไปหาพี่ฟางก่อนก็ได้นะ เฟย์ฝากพี่สาวเฟย์ด้วยนะพี่เขย" เฟย์บอกแล้วเดินไปพร้อมกับแก้ว ตอนนี้สินะที่ผมจะต้องบอกฟางให้ได้

-หน้าห้องฟาง-

-แอดดดดดดดดด-

"โห ร้องไห้ขนาดนี้เลยหรอฟาง พี่ขอโทษนะ" ผมบอกแล้วจับมือฟางที่นอนหลับไว้

"พี่รักฟางนะ ฟางอย่าเข้าใจผิด"

"พี่รักฟางมากนะครับคนดีของพี่ ฟางตื่นเมื่อไหร่พี่จะอธิบายให้ฟางฟังทุกอย่างเอง"

Faye Talk

"ยัยแก้ว แกแน่ใจป่ะเนี่ย"

"แน่สิยังไงเราก็ต้องทำให้ได้เพื่อสองคนนั้น"

"โอเคเราไปกันเถอะ เฟย์อยากจะไปตบยัยนั่นเต็มทีละ"

"เฮ้ย เฟย์เรามาล้วงความลับไม่ได้มาตบเค้า"

"เถอะหน่า ไปเหอะป่ะๆๆ"

-หน้าห้อง เกล แบม โบว์- (สามคนนี้อยู่ด้วยกันจำได้ใช่มั้ย:earnny)

-ก๊อกๆๆๆ-

"มาแล้ว"

-แอดดดด-

"นังเฟย์ นังแก้ว" เสียงยัยเกลโผล่มา

"จำได้ด้วยหรอจ้ะ ยัยปีศาจ"

"แกว่าใครปีศาจห๊ะ นังเฟย์ หนอยยย" ยัยปีศาจพูดแล้วก้าวเข้ามาจะตบฉันแต่ฉันไว้กว่าผลักยัยนั่นกระเด็นเข้าไปในห้อง ส่วนฉันกับแก้วก็เดินตามเข้ามา

"พวกแก มีอะไรกับฉันห๊ะ" 

"ความจริงพวกฉันก็ไม่ได้อยากมานักหรอกนะแต่ถ้าเธอไม่ทำร้ายเพื่อนกับพี่ชายฉันก่อน"

"โอ๊ะ นังฟางรู้แล้วหรอ เลิกกันไปยังละฉันจะไปทวงของของฉันคืน!"

"พี่ป๊อปกับพี่ฟางเค้าไม่เลิกกันง่ายๆหรอกนะแล้วที่สำคัญพี่ป๊อปไม่ใช่ของเธอ แต่เอ๊ะ! เธอพูดแบบนี้ทั้งหมดคือแผนเธอใช่มั้ย นังเกล"

"ว้าววว เก่งจังเลยนะจ้ะน้องเฟย์"

"เป็นแบบนี้จริงๆด้วย เธอทำร้ายพี่ชายกกับเพื่อนฉันจริงๆ"

"จะมาว่าฉันไม่ได้นะนังแก้ว ก็พี่ชายเธอมันโง่เองนี่เชื่อฉันเองช่วยไม่ได้"

"เหอะ ที่แท้เธอก็ใช้มารยาหลอกพี่ป๊อปจนเค้ายอมใจอ่อนมาส่งเธอจริงๆด้วย"

"แล้วทำไมละ!"

"ซักทีมั้ยห๊ะ!" ฉันพูดแล้วจะเข้าไปตบยัยนั่น น่าหมันใส้จริงๆ

"เดี๋ยวสิยัยเฟย์ อย่าเพิ่ง"

"ยัยแก้วอ่ะ" ฉันบอกแล้วทำหน้างอแบบน่ารักๆใส่ยัยแก้ว (เอิ่ม ใช้เวลามั้ยคะ:earnny)

"นี่พวกแก ฉันไม่มีเวลามาเสียเวลากับพวกแกสองคนหรอกนะ"

"เธอก็บอกมาสิ เธอวางยาพี่ฉันจริงๆใช่มั้ย"

"หึ ทำไมฉันต้องบอกละ แค่ฉันบอกว่าเป็นแผนฉันมันก็มองเกินพอละ กลับไปซะ!"

"พวกฉันไม่กลับ"

"อ๋อ สงสัยอยากได้ตบเป็นของแถมเสียดายจังที่ยัยโบว์กับยัยแบมไม่อยู่ แต่ไม่เป็นไร! ฉันตบเองก็ได้"

-เพลี้ย เพลี้ย-

"เป็นไงจ้ะ คนละข้างพอมั้ยหรือต้องอีกข้างห๊ะ"

"คิดว่าเธอมีมือคนเดี๋ยวหรอเกล!" ยัยแก้วพูด 

"พวกเธอทำอะไรฉันไม่ได้หรอก อ่อนแอแบบเนี้ย"

"งั้นหรอ" ยัยแก้วบอกแล้วฟาดมือลงบนใบหน้าของยัยเกลทั้งสองข้าง ฮ่าๆ ซะใจชะมัดเลย

"นี่! นังแก้วแกตบฉันหรอ"

"อ้าว คุณป้าเกลคะ คุรป้าเห็นเพื่อนหนูไหว้ป้าหรอคะ" ฉันตอบแล้วทำหน้าเยาะเย้ยใส่ยัยนั่น

"หนอยยย แกนังเฟย์แกอยากโดนดีใช่มั้ย" ยัยนั่นบอกแล้วก้าวเข้ามาหาฉัน แต่..

"อย่ามายุ่งกับเพื่อนฉัน!"

"อะไรของแกอีกแน่ นังแก้ว อ๋อหรือว่าแกอยากโดนเองได้สิฉันสงเคราะห์ให้" ยัยนั่นบอกแล้วก้าวไปหาแก้วแทนฉันพร้อมที่จะตบแต่ยัยแก้วมือไว้กว่าเอามือไปล็อกแขนยัยนั่นไว้ก่อนจะพูดกับฉันว่า

"ยัยเฟย์แกจัดการก่อนเร็วๆ"

"โอเคจัดให้"

-เพลี้ย-

"โอ๊ะ เจ็บมั้ยคะป้าเกล"

"แกนังเฟย์ นังแก้วแกปล่อยฉันนะ"

"พวกฉันปล่อยแน่ แต่ต้องบอกมาก่อนว่าแกวางยาพี่ป๊อปจริงๆใช่มั้ย"

"ฉันไม่บอกพวกแกหรอก"

"ทำไมห๊ะ! พูดมาไม่งั้นแกหน้าเละแน่" ฉันพูดแล้วชูขวดน้ำกรด (ปลอมๆ) ให้ยัยนั่นดู

"แกจะทำอะไรห๊ะ!"

"แค่เทน้ำกรดเลงบนหน้าแกยังไงละ แกจะบอกมั้ยว่าแกทำอะไรพี่ป๊อป" ฉันบอกแล้วก้าวไปหายัยนั่น

"อย่านะ!"

"แก้วแกมัดยัยนี่ไว้กับแก้วอี้ทีสิ เผื่อฉันเทลงไปเดี๋ยวมันจะโดนแกน่ะ"

"อ๋อได้แปปนะ" ยัยแก้วบอกแล้วจัดการัดยัยนั่นไว้กับเก้าอี้ก่อนจะเดินออกมากระซิบกับฉัน

"ยัยเฟย์แกเอาน้ำกรดมาจากไหนเนี่ย"

"ของปลอมน่ะ เอามาขู่"

"โถ่ ฉันตกใจหมดเลย"

"ฮ่าๆ ไปเถอะเดี๋ยวไม่สำเร็จ" ฉันบอกแล้วลากแก้วไปหายัยเกล

"ว่าไงตกลงจะพูดมั้ยหรือว่าต้องให้" ฉันเว้นไว้แค่นั้นก่อนจะมองไปที่ขวดน้ำกรดที่อยู่ในมือ

"ไม่ เกิดพวกแกเอาไปบอกป๊อปฉันก็แย่น่ะสิ"

"มันสายไปแล้วละ พี่ชายฉันรู้แล้วว่าแกมารยาใส่"

"ไม่จริงหรอก ป๊อปรักฉันจะตาย!"

"หน้าด้าน!"

"เสียใจนะจ้ะ พอดีว่าตอนนี้พี่ป๊อปกับพี่ฟางเค้ารักกันนะ พี่ป๊อปรักพี่ฟางไม่ใช่เธอ จำไว้!"

"ใช่ แล้วจำไว้ว่าอย่าคิดจะมาจับพี่ชายฉันอีก"

"นังแก้ว แก"

"อะไรคะป้าเกลเรียกแก้วทำไมหรอ"

"นังแก้ว! นังเฟย์!"

"นี่หยุดซักที บอกมาได้แล้วไม่งั้นนะฉันสาดจริงๆด้วย" ฉันบอกแล้วเปิดฝาขวดออก

"ยะ อย่านะ"

"งั้นก็บอกสิ ฉันจะได้กลับซักที"

"กะ ก็ได้"

"พูดมา!" ยัยแก้วพูดหลังจากยัยนั่นตอบรับคำ

"ฉันวางยาป๊อปจริงๆ"

"เพื่อ"

"ฉันไม่จำเป็นต้องบอกแกนังเฟย์"

"เออ ก็ได้โอเคแก้วกลับเหอะ ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่นานๆเดี๋ยวสันดารแย่ๆจะติดน่ะ" 

"ไปสิ ฉันก็อยากจะอาบน้ำแหละ สกปรกน่ะ!" แก้วบอกแล้วยิ้มๆให้ฉัน แอบร้ายนะเพื่อนฉัน

"งั้นเราก็ไปกันดีกว่า" ฉันบอกแล้วลากยัยแก้วออกไปก่อนจะมีเสียงยัยเกลโผล่ออกมา

"นังบ้า นังเฟย์ นังแก้ว แกมาปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ อร๊ายยยยยยยยย"

"คิคิ ขำอ่ะแก้ว แกนี่แอบร้ายอ่ะแล้วอัดเสียงไว้เป็นไงบ้าง" ฉันพูดหลังจากออกห่างจากยัยนั่นซักระยะแต่ยังไม่ออกจากห้องนะ

"อัดเสียงหรอ โอเคแล้วแหละส่งไปให้พี่ป๊อปแล้วด้วยส่วนแกก็เหมือนกันแหละเฟย์ร้ายไม่เบา ฮ่าๆไปเหอะกลับกัน"

"เดี๋ยวสิ ไปหายัยป้านั่นก่อน ฉันอยากทำอะไรสนุกๆซักนาทีน่ะ" ฉันบอกแล้วลากแก้วเข้าไปอีกครั้ง

"นังบ้า พวกแกมาปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ" นั่นเผ็นเสียงแรกหลังจากที่พวกเราเข้าไปอีกครั้ง

"ไม่หรอกหน่า แค่จะแวะมาสาดน้ำกรดน่ะ"

"อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยย นังบ้าปล่อยฉัน"

"ไม่หรอกจ้ะ เฟย์กลับก่อนนะคะป้าเกล"

"อร๊ายยยยยยยยย ปล่อยช้านนนนนนน"

"ไม่หรอกค่ะ ไปแก้ว" ฉันบอกเตรียมจะกลับ แต่...

"คอยดูนะ ฉันไม่ปล่อยพวกแกไว้แน่ คอยดูเถอะ!" นั่นคือเสียงสุดท้ายก่อนที่เราจะออกจากห้องไป คิคิ ซะใจสุดๆเลยอ่ะ 

"เฟย์รีบกลับเหอะ"

"โอเคจ้า เรารีบไปหาพี่ป๊อปกับพี่ฟางดีกว่า"

"อืม"

__________________________________________________________

มาอัพแล้ว ตอนนี้ก็ได้หลักฐานไปแล้วพี่ป๊อปจะอธิบายให้พี่ฟางสำเร็จรึเปล่าแล้วพี่ฟางจะเชื่อพี่ป๊อปมั้ยติดตามต่อตอนหน้านะจ้ะ เม้นๆๆๆ