เงาร้าย พ่ายรัก

ตกดึก

               kaew : หลังจากที่คุณหญิงแม่กับพี่ฟางกลับไปแล้วที่บ้านก็เงียบสนิท แล้วตอนนี้ฉันก็มายืนดูดาวที่ระเบียงห้องอย่างเช่นเคย สาเหตุที่ชอบมายืนที่ก็เพราะวิวสวยใกล้เคียงกับธรรมชาติ ซึ่งมองลงไปข้างล่างก็เห็นจะเป็นสวนดอกไม้นานาชนิด ที่คุณแม่ของคุณโทโมะท่านชื่นชอบ บวกกับบรรยากาศที่เย็นสบายทำให้ร่างกายจิตใจได้ผ่อนคลายไปในเวลาเดียวกัน ฉันไม่ลืมที่จะก้มลงมองหน้าท้องที่นูนขึ้นมาของตัวเอง พร้อมกับสัมผัสที่อ่อนโยนที่ฉันพร้อมจะหมอบให้ชีวิตน้อยๆที่เขาจะอยู่กับฉันไปตลอดต่อจากนี้ 

ยังไม่เข้าไปนอนอีกเหรอแก้ว นอนดึกมันไม่ดีต่อลูกนะรู้มั้ย 

แปปเดียวน่า แก้วกำลังสื่อสารกับลูกอยู่   

เราไปคุยกับลูกข้างในเถอะข้างนอกมันหนาว      tomo : พูดจบผมจัดการอุ้มคนตัวเล็กไว้ในอ้อมกอดอย่างไม่รีรอ 

ปล่อยแก้วเถอะค่ะ เดินเองได้น่า

อืม...เดี๋ยวนี้หนักขึ้นตั้งเยอะนะเนี่ย นี้แค่สามเดือน ถ้านานๆไปเห็นทีคงจะไม่ต่างอะไรกับการได้อุ้มหมูละมั้ง

นี่!!! หยุดพูดเลยนะ  ปากเสีย        kaew : จะบ้าเหรอผู้หญิงที่ไหนเขาชอบให้ผู้ชายบอกว่าอ้วนกันเล่า

อะถึงเตียงสักที แล้วนี่ดื่มนมอุ่นๆก่อนแล้วค่อยนอน 

หือ...ไม่ดื่มได้มั้ยอ่ะ ไม่ชอบ         kaew : จะบ้าตายฉันไม่ชอบนมจืด รึเรียกได้ว่าไม่ชอบดื่มนมเลยก็ว่าได้ 

ไม่ได้!! ต้องดื่มเพื่อลูกนะแก้ว   

ก็ได้        kaew : คำก็ลูก สองคำก็ลูก เคยห่วงฉันบ้างมั้ยเนี่ยT_T

ดีมากครับคนเก่ง ดื่มนมแล้วก็นอนพักได้ละ       tomo : ผมดึงผ้าห่มมาคลุมตัวแก้ว แต่ก็ได้ไม่นานแก้วก็หลับไป

คงจะเหนื่อยน่าดูเลยนะเนี่ย  ∼ฟอด∼  ฝันดีทั้งแม่ทั้งลูกเลยนะครับ

เช้า 

∼แหวะ  แหวะ อือ แหวะ∼

tomo : เสียงอาเจียนของแก้วเล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำจนทำให้ผมต้องรีบลุกขึ้นจากที่นอนเพื่อไปดูอาการ 

แก้ว เป็นไงบ้างเวียนหัวด้วยมั้ย       tomo : ผมคอยลูบหลังให้แก้ว

ฮึกๆ ฮือๆ แก้วไม่ไหวแล้ว เมื่อไหร่จะหายแพ้สักที แก้วเหนื่อยแล้ว       kaew : ฉันท้อแล้ว ฉันเหนื่อยกับการที่จะต้องโก่งคออาเจียนในทุกๆเช้าอยู่แบบนี้ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกรักคุณหญิงแม่มากขึ้น รู้เลยว่าการมีลูกมันทุกทรมานขนาดไหน ต้องทนกิน ทนปฏิบัติตัวเอง ทั้งที่ตัวเองไม่ชอบเลยซักนิดแต่ก็จำเป็นต้องทำ เพื่อลูก!!

แก้วทำใจดีๆก่อนนะ พี่อยู่ตรงนี้ไง อีกไม่กี่เดือนก็หายแล้ว ทนอีกนิดนะคนดี       tomo : ผมโอบกอดแก้วไว้เพื่อเป็นกำลังใจให้เธอ อยากให้แก้วรู้ว่ายังมีผมที่ยังช่วยดูแลเธออยู่ไม่ห่าง 

อ้าว!! ตาโมะทำไมลงมาคนเดียวล่ะลูกแล้วน้องล่ะ 

แก้วยังอาเจียนไม่หยุดตั้งแต่เช้าแล้วครับคุณแม่ ไม่รู้จะไหวรึเปล่า 

เฮ้อ...ทนๆ อีกนิดนะลูก ช่วงแรกๆก็แบบนี้แหละ ช่วยดูแลน้อง ให้กำลังใจน้องมากๆนะลูก เดี๋ยวก็ดีขึ้นเองล่ะ

ครับคุณแม่ 

เดี๋ยวตาโมะเอาข้าวขึ้นไปให้น้องทานก่อน แล้วแม่จะให้อิ่มยกอาหารเสริมอย่างอื่นขึ้นไม่ทีหลังนะลูก

ครับคุณแม่ 

                                                            phung_TK_kaewjai

กลับมาแล้วคร้าาาาา  ไม่เจอกันนานคิดถึงเหลือเกิน 

ปิดเทอมแล้วคงมีเวลาอัพเยอะเลยค่ะ  ยังไม่ทิ้งนะเรื่องนี้ (จบแน่)