คำตอบนี้..สำหรับนาย (the answer is for only you)

9.7

เขียนโดย LEYE

วันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.17 น.

  20 ตอน
  47 วิจารณ์
  24.44K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

-ความเดิมตอนที่แล้ว-

     นี่ฉันกำลังโดนหักหลังหรอ พี่ป๊อปยังรักแก้ว..แกมันเลวยัยแก้วแกมันเลว!!!..ฮือๆๆๆแกทำแบบนี้ได้ยังไง
"กรี๊ดดดดดดดด!!!!....."
"เกิดอะไรขึ้นฟาง..บอกพี่ได้มั้ย?" เขาพูดเสียงอ่อนโยนกับน้องสาว ในขณะที่ฟางเอาแต่ร้องไห้ไม่ได้ตอบคำถามเค้าแต่อย่างใด เพียงแต่ส่งมือถือเครื่องหรูส่งให้พี่ชาย ..ก็เป็นอันเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องสาว


 

"555555 ฉันไม่อยากจะคิดเลยนะว่ายัยฟางมันจะบ้าขนาดไหน"
("คงกรีดร้องจนบ้าตายไปแล้วละแก 555")
"แกนี่..ฝีมือดีจริงๆ มุมกล้องแกนี่ เปลี่ยนเหตุการณ์จริงไปเยอะเลย"
("แน่นอน แกก็รู้ว่าฉันติสขนาดไหน เอ้อ!!แล้วเที่ยงแกจะไปกินข้าวกับพี่ป๊อปของแกใช่ป้ะ?")
"ใช่!!แล้วอย่าลืมแผนละ...แกๆแค่นี้ก่อนนะ พี่แบงค์มา!!"
.
.
"วางแผนอะไรแต่เช้าเลยน้องพี่^^"
"แผนชั่วๆไงล่ะ อยากรู้ก็รีบๆตามมาล่ะกัน หึ!!!"
".................."
.
.
ครืดดด~ ครืดดดด
"..พี่ป๊อป >\\\< "
"ฮะโหลค่ะพี่ป๊อป...ได้ค่ะ..อีก 45 นาทีเจอกันคะ :))"
.
.
.
.
"ฮึก...ฮืออออ....พี่โมะต้องช่วยฟางนะ เอายัยแก้วออกไปที ฮืออออออ"
"ได้ฟางได้!!แต่ตอนนี้พี่จะพาฟางไปเคลียร์กับไอป๊อปให้รู้เรื่องก่อน!!!"
.
.
"อ่าวคุณแก้ว!!สวัสดีคะ มาพบคุณ....." เลขาหน้าห้องทักแก้วอย่างเป็นมิตร
"อ่าวน้องแก้ว!! มาพอดีเลยครับ! อ้อคุณอร ถ้ามาคนขอพบแจ้งผมทันที ห้ามให้เข้าโดยพลการ ผมจะคุยงาน"
"ค่ะ ทราบค่ะ!!"
     หึ!!งานง่ายไปซะหมดเลยแหะ!!!
"แล้วถ้าฟางมาละคะ?"
"...ไม่มาหรอกครับ ^^"...นี่ครับข้าวเที่ยง พี่ลงมือทำเองเลยนะ" เขาพูดพร้อมยืานข้าวกล่องให้เธอ
"โห!!น่ากินมากกกก แต่หวังว่าจะกินแล้วไม่เข้าโรงบาลนะคะ 555"
"555 น้องแก้วรู้มั้ยครับ.....เวลาแก้วยิ้มแล้วก็หัวเราะแบบนี้..แก้วน่ารักแล้วก็สวยมากเลยนะ"
"งั้น..ก็รักสิคะ!!"
"............................"
     ฉันพูดจริง แล้วฉันก็จริงจังมาก จะผิดมั้ยถ้าจะคิดว่าพี่ป๊อปหวั่นไหวกับฉัน และคงรักฉันอีกได้ไม่ยาก ฉันจองตากับพี่ป๊อปนานพอสมควร เราต่างคนต่างเงียบ จนฉันคิดว่าควรให้เวลาพี่ป๊อปอีกหน่อย รอเวลาที่พี่ป๊อปจะกลับมาหาฉันอีกครั้ง....เหมือนที่เคยทำมาแล้ว
"กินข้าวกันเถอะคะ ^^"
"ครับ ^^"
     ผมยอมรับว่าผมช็อคมากกับคำพูดของแก้ว เธอยังคงตรงไปตรงมาเสมอไม่เคยเปลี่ยน และนั่นก็เป็นส่วนหนึ่งที่ผมคิดว่ามันเป็นเสน่ห์ของแก้วนะ...และตอนนี้ในสายตาผม มันมีแต่แก้ว สาวน้อยที่ดูภายนอกอาจร้ายกาจแต่ในสายตาผม เธอน่ารัก อ่อนโยน เป็นตัวของตัวเอง มีความมั่นใจ และ จริงใจเสมอ
"หน้าแก้วมีอะไรติดหรอคะ??"
     แก้วพูดพร้อมกับใช้มือเรียวปาดแก้มและปากตัวเองไปมาจนลิปสติกสีสวยเลอะเทอะไปหมด...เห็นมั้ยผมบอกแล้วว่าเธอน่ารัก!!
"เลอะหมดแล้ว 55 เดี๋ยวพี่เช็ดให้นะ"

     ผมพูดพร้อมใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดรอยลิปสติกออกจนหมด แต่ทว่าผมไม่สามารถละสายตาออกจากแววตาของแก้วได้เลย ตาเราประสานกันนานพอสมควร แต่แล้วก็ต้องผละออกจากกันเมื่อมีเสียงหนึ่งดังมาจากข้างหลัง...!

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา