ทาสรักอสูร
เขียนโดย TK_kaewjai_tomo
วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 12.00 น.
แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2556 16.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) อิจฉา เกษรพิษสูดดมไปทั้งคู่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ปราสาทพระชายา
ฟ้าเดินทางจากปราสาททางด้านตะวันตกจนมาถึงปราสาทของพระชายา พร้อมด้วยทหาร องค์รักษ์ และนางกำนัลมกมาย ฟ้าบอกทหารและองครักษ์ให้รออยู่ด้านนอกปราสาท ก่อนจะถือเครื่องเสวย คือ เลือด และเครื่องทรงน้ำของพระชายาเข้าไปในปราสาทกับนางกำนัลพิมพ์แค่สองคน เมื่มาถคงห้าก็คุกเข่าและทำความเคาระฟางในร่างของตัวเอง ก่อนที่จะส่งเครืองเสวยและเครื่องทรงน้ำให้กับนางกำนัลเฟย์และกำลังจะเดินออกไปจากปราสาท แต่ฟางในร่างแก้วกับร้ายกาจกว่าที่ใคร ๆ ก็คาดคิด เธออิจฉาฟ้า และคิดจะกำจัดนางทิ้งซะ
ฟางในร่างแก้ว // : เฟย์ไปจับตัวนางกำนัลของมันไว้
เฟย์ // : คะ !! นายท่าน ( จับตัวพิมพ์ไว้แน่น )
ฟางในร่างแก้ว // : จินนี่ !! ล็อกตัวรองพระชายาไว้
จินนี่ // : คะ !! ( ล็อกตัวรองพระชายาไว้ )
ฟ้า // : ท่านจะทำอะไรข้านะพระชายาแก้ว อย่านะ !! ( กระถดตัวหน่อยหนี )
ฟางในร่างแก้ว // : ฉันก็จะสั่งสอนแกนะสิ !! ว่าอย่ามาคิดจะแย่งเจ้าพี่ไปจากฉัน ไม่ต้องกลัวหรอกนะเกษรพิษ เมื่อสูดเข้าไป
เจ้าก็จะแค่หลับไหลไแเหมือนตายแค่นั้นเอง
ฟ้ากับหางพยายามยื้อแย่งเกษรพิษกันไปมาฟ้าตัดสินใจปลักตัวฟางออกไปไกล แต่ฟางและฟ้าเผลอสูดดมเกษรพิษนั้นเข้าไปเต็ม ๆ จนล้มลงไปนอนกองกับพื้น ทั้งสองพระองค์พิมพ์รีบสะบัดตัวเองออกจากร่างของเฟย์ส่วนจินนี่รีบปล่อยรองพระชายาและรีบประครองไปที่ห้องพระบรรทมทันที พิมพ์รีบมาประครองพระชายาฟ้ากับปราสาทตะวันตกทันที
~ หมอมาตรวจดูอาการของฟางในร่างแก้ว ~
โทโมะ // : พวกเจ้าคอยดูพระชายาไว้นะ ข้า !! ไม่อยากเห็นหน้าของนาง และจะไม่ถอดถอนพิษออกจากกายนาง อย่างเด็ด
ขาดท่านหมอรักษาตามอาการและตัวยาที่ท่านเห็นควร
เถิด ข้าเห็นทีจะต้องขอตัวไปดูรองพระชายาก่อน
หมอหลวง // : ครับ !! ท่านอสูร
เฟย์ - จินนี่ // : พระชายา ฮือ ๆ
~ ปราสาทตะวันตก ~
โทโมะ // : พวกเจ้าออกไปเตรียมห้องพิธีถอนพิษเถอะ !! ข้าจะดูแลรองพระชายาเอง
พิมพ์ // : คะท่านอสูร
ฟ้า // : หนาว !! หนาวเหลือเกิน โทโมะ อย่าทิ้งข้าไป ( ละเมอเพราะพิษไข้ ตัวเริ่มมีจุดพิษดำ ๆ ขึ้นที่แขน และอกสวย )
โทโมะ // : โธ่ !! น้องพี่ พี่ขอโทษนะรองพระชายา ที่พี่ปกป้องและดูแลเจ้าไม่ดีพอ พี่จำเป็นที่จะต้องถอนพิษออกจากกายเจ้าและแตะต้องกายาของเจ้า ยามเจ้าไร้ซึ่งสติเช่นนี้ ให้อภัยข้าด้วยเถิดนะ !! แต่ยังไงข้าก็ไม่อาจจะทนดูนางอันเป็นที่รักของข้าหมดสิ้นลมหายใจไปต่อหน้าต่อตาได้
เขื่อน // : ลานพิธีพร้อมแล้วพระเจ้าคะ
โทโมะ // : ขอบใจมาก เจ้าไปได้ (อุ้มฟ้าไปที่ลานพิธี )
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ