[V.PF] วางแผนรักร้าย มัดหัวใจยัยตัวแสบ
เขียนโดย 
FofangFc
วันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.57 น.
แก้ไขเมื่อ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 21.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) :: Test ::
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
:: Test ::
>< ป๊อบปี้โค้งให้ฉันแล้วก็เข้ามาประชิดตัวฉันจนใกล้มาก
ใกล้จนฉันเริ่มหาใจไม่ออก..
เขาจับมือขวาของฉันไว้แล้วยกขึ้นทำมุม 45 องศา
ส่วนมืออีกข้างก็วางลงบนสะโพกของฉันเบาๆ
"ใช้มือข้างที่ว่างเกาะบ่าฉันสิ"
"บะ..แบบนี้เหรอ"
พอฉันวางมือลงบนบ่าเขา เขาก็ดึงฉันเข้าไปใกล้มากขึ้นอีก
โอ้ยย ! หัวใจของฉันเต้นแรงเป็นจังหวะชะชะช่า นำเพลงไปก่อนแล้วเนี่ย
"ปล่อยตัวไปตามสบายนะ ไม่ต้องเกร็ง เดี๋ยวฉันจะเต้นนำเธอ
เธอแค่ก้าวตามฉันแล้ว นับหนึ่งสองสามตามจังหวะไปเรื่อยๆ"
โอ้โห เขาไปเรียนมาจากไหนกันเนี่ย เต้นเป็นจริงด้วย O_o
"หนึ่ง..สอง..สาม" ฉันพยายามนับ
"นับในใจก็ได้ =_="
หนึ่ง..สอง..สาม (นับในใจ)
ปึก!
"อุ๊ย!! ขอโทษ" แย่แล้ว ฉันเหยียบเท้าเขาอ๊าา
"ไม่เป็นไร .. เธอนับเสียงดังๆดีกว่า"
"จะดีเหรอ"
"ดีกว่าเหยียบเท้าฉันน่ะ"
"โอเค หนึ่ง..สอง..สาม"
"เดี๋ยวพอฉันยกแขนแล้วเธอหนุมครึ่งรอบนะ
หมุนเข้ามาหาตัวฉันน่ะเข้าใจมั้ย?"
"หา!! หมุนเลยหรอ"
"หมุนเลย ลองดู!"
"กะ..ก็ได้"
"ขยับจังหวะตามฉัน นับ หนึ่ง สอง สาม สามครั้งแล้วหมุนนะ"
"อื้ม.."
"เริ่ม"
"หนึ่ง..สอง..สาม"
อ๋าาา! เขินจังเลย ป๊อบปี้บีบมือฉันไว้เบาๆ
แล้วรั้งเอวฉันเข้าหาตัวเขาให้ใกล้มากขึ้น
ฉันแทบไม่กล้าสบตาเขาเลยอ่ะ ทำไมเขาช่างเป็นผู้ชาย
ที่มีแรงดึงดูดต่อหัวใจฉันมากขนาดนี้นะ !
"หนึ่ง..สอง..สาม"
ป๊อบปี้ขยับตัวตามจังหวะแล้วดึงฉันให้พลิ้วตัวตามเขาไปเรื่อยๆ ฉันรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
ทำไมเวลาอยู่กับเขาแล้วทุกอย่างมันดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายไปหมด รู้สึกอุ่นใจจัง
"หนึ่ง..สอง..สาม"
"หมุน!"
อา...
"ดีมากกก"
ตอนนี้ฉันอยู่ในอ้อมกอดของป๊อบปี้อย่างเต็มรูปแบบ แผ่นหลังของฉันอิงแอบแนบชิด
อยู่กับหน้าอกกว้างของเขา มือของเราประสานกันแน่น ฉันรับรู้ได้ถึงไออุ่นจากลมหายใจของเขา
ที่รินรดต้นคอของฉันอย่างแผ่วเบา
"ต้นคอเธอขาวเนียนเป็นบ้า ทำไมฉันถึงยอมปล่อยให้เธอ
ทำอะไรแบบนี้กับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่ฉันด้วยนะ"
ฟึ่บ~
อ๊าาาาา เขาฝังจมูกลงบนซอกคอขาวเนียนของฉัน
แถมยังไล้ไปมาเบาๆอีกด้วย นี่มันอะไรกันเนี่ย
ไม่มีส่วนไหนของร่างกายฉันที่รู้สึกว่ามันไม่ชาเลย !!!
"เธอหนาวใช่มั้ย..ถึงได้ตัวสั่นขนาดนี้น่ะ"
"มะ..ไม่ ไม่ ไม่ ไม่รู้ ฉัน ฉัน.."
"หือ?? เธอโอเคอยู่หรือเปล่าน่ะ"
"อะ..เอ่อ ปล่อยฉันเถอะ"
"ฮ่ะๆ ไม่ไหวจริงๆ เธอนี่ไม่ผ่านการทดสอบของฉันซักนิด
สงสัยจะปล่อยให้ดูแลตัวเองไม่ได้ละ"
เขาคลายอ้อมกอดออกแล้วขยับตัวห่างจากฉันประมาณหนึ่งคืบ - -
"นายหมายความว่าไง"
"เธอไม่มีภูมิต้านทานพวกผู้ชายเลยซักนิด อย่างนี้ก็แย่เลยน่ะสิ
อยู่ใกล้ใครก็ยอมเขาไปหมด"
นี่เขาแค่ทดสอบฉันจริงๆหรอ? ถ้าเอาจริงฉันตายแน่ TOT
"แต่ฉันพูดแล้วนะ"
"พูดว่า ไม่ ไม่ ไม่ ไม่รู้ เนี่ยน่ะเหรอ? - -"
"แล้วนายจะให้ฉันทำยังไงล่ะ T-T"
"ถ้ามีผู้ชายมาแตะต้องตัว เธอจะต้องใช้กำลัง"
"ใช่กำลัง??"
"ใช่!"
"ฉันทำไม่ได้หรอก"
"บ้าชะมัด! เธอนี่มันยังไงกัน ฉันคิดผิดหรือเปล่าที่เลือกเธอ"
"เลือกฉัน?"
"ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่าเธอพยามอยู่ห่างพวกผู้ชายให้มากที่สุด
โดยเฉพาะผู้ชายไฟแรงสูงแบบโทโมะเพื่อนฉันนั่นน่ะ"
ป๊อบปี้ชี้ไปทางโทโมะที่กำลังเดินลั้ลลาเข้ามา
"ฮะฮ่า สาวสวย แฟนฉันมีธุระด่วนกลับไปแล้ว เรามาซ้อมซักหน่อยดีกว่า
ฉันเต้นเป็นแล้วล่ะ มันง่ายกว่าถอดเสื้อผ้าผู้หญิงซะอีกนะ"
ไฟแรงสูงจริงๆด้วย
หมับ~
หวา โทโมะพุ่งเข้ามาจับมือฉันไว้อย่างรวดเร็ว
ฉันก็เลยหันไปสบสายตากับป๊อบปี้โดยอัตโนมัติ
เขาจ้องหน้าฉันเขม็งจนฉันรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก
และอยู่ดีๆ ก็เหมือนมีกระแสไฟอะไรบางอย่าง
ส่งผ่านมาให้ฉันต้องรีบสะบัดมือ ออก
"ปล่อยนะคะ!"
"หือ?" โทโมะทำหน้าเหวอ แล้วมองฉันอย่าง งงๆ
"ทำไมล่ะเราต้องซ้อมนะ"
"คะ...คือว่า.."
"หมดเวลาแล้วจ้า"
เสียงสาวน้อยคนหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลัง เป็นเหมือนระฆังช่วยชีวิต
เธอเดินฉับๆ เข้ามาหยุดตรงหน้าฉันและโทโมะ
"สวัสดีค่ะพี่ๆ"
"^^"
"คือว่าโบว์มาตามพี่ๆไปเปลี่ยนเสื้อผ้าน่ะค่ะ เดี๋ยวเชิญทางนี้ค่ะ โบว์พาไป"
พูดจบเธอก็หันหลังแล้วเดินนำหน้าพวกเราไป ฉันและโทโมะก็เดินตามมาติดๆด้วย
~เฮ้ออออออ !! -3- ~
-To Be Continue-
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
