วุ่นรักของยัยคุณแม่จำเป็น

ร้านอาหาร ริมทะเล

แก้ว:"เมบีทานเยอะๆน่ะค่ะอร่อยมากและก้อมีประโยชน์มากด้วย" แก้วบอกเมบีและตักอาหารใส่จานให้เด็กน้อยจึงกินอย่างอร่อย โทโมะเองก้อเอาแต่มองและยิ้มให้หญิงสาวที่คอยตักนู่นนี่ให้ลูกสาวของตนเอง

เขื่อน:"อะแฮ่มๆเพื่อนโมะครับมองไม่วางตาเลยน่ะครับ"

โทโมะ:"อะไรไอ้เขื่อน รีบกินเลย"

ป๊อปปี้:"หน้าแดงเชียวเพื่อนเรา555"

ป๊อป/เขื่อน"ฮิ้วววววว555"

สองหนุ่มพากันแซวโทโมะจนชายหนุ่มหน้าแดงมากกว่าเดิมและมันก้อทำให้แก้วนั่งเขินไปด้วย

เฟย์:"นี่ๆจะเลิกแซวได้ยัง กินต่อเลยพอได้แล้วนายสองคนเนี่ย"

ฟาง:"ต่อหน้าเมบีด้วยอายเด็กซะบ้างสิป๊อปก้ออีกคน"

ป๊อปปี้:"ขอโทษคร๊าบ"

แล้วสองหนุ่มจึงนั่งทานข้าวต่อไปเรื่อยๆจนเงียบ

เมบี:"พ่อค่ะเมบีเหงาจังเลย" และแล้วเมบีก้อเป็นคนทำลายความเงียบ

โทโมะ:"เหงาอะไรหรอลุก"

เมบี:"หนูอยากมีน้อง"

คำตอบของเมบีทำเอาทุกคนอึ้งโดยเฉพราะโทโมะและแก้วที่อึ้งมาก

โทโมะ:"เอ่อ เมบีหนูไปเอาความคิดนี่มาจากไหนลูก"

เมบี:"ก้อในเมื่อเมบีเหงาเมบีเลยอยากมีน้องนี่ค่ะแล้วก้ออยากให้พี่แก้วมาเป็นแม่ด้วยเมบีอยากมีแม่ใหม่จะได้เป็นครอบครัวที่อบอุ่น"เมบีพูดไปยิ้มไป

แก้ว:"เมบีค่ะพี่แก้วว่าเป็นเด็กอย่าเพิ่งคิดอะไรแบบนี้ดีกว่าน่ะค่ะทานข้าวต่อเถอะ"

ฟาง:"ใช่ค่ะอีกอย่างเนี่ยพี่แก้วกับพ่อโทโมะของหนูเนี่ยไม่ได้แต่งงานกันจะมีน้องให้เมบีไม่ได้หรอกค่ะ"

เมบี:"ถ้างั้นคุณพ่อกับพี่แก้วก้อแต่งงานกันสิค่ะเมบีอยากมีน้อง"

โทโมะ:"มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะลูกอีกอย่างการแต่งงานมันจะต้องเกิดจากความรักของทั้งคู่"

ชายหนุ่มอธิบายให้ลูกสาวฟังอย่างละเอียดถึงเด็กน้อยจะไม่เข้าใจเท่าไหร่แต่ก้อพยักเล็กน้อยและทำหน้ามุ่ยทานข้าวต่อไป

ตกดึก

ห้องTK

แก้ว:"เมบีไปอาบนํ้าได้แล้วค่ะ"

เมบี:"ค่ะ"แล้วเมบีก้อวิ่งเข้าห้องนํ้าไป

แก้ว:"ถ้างั้นคุณไปอาบต่อเมบีน่ะค่ะ"

โทโมะ:"แก้วอาบก่อนดีกว่าครับ ...หรือว่าคุณกลัวผมจะ.."

ชายหนุ่มทำท่าทีมองหญิงสาวตั้งหัวจรดเท้าและหยุดมองที่หน้าอกเพราะเค้าต้องการอยากจะแกล้งเธอ

แก้ว:"นี่ๆคุณไม่ต้องเลยน่ะค่ะ"หญิงสาวเอามือยกขึ้นปิดหน้าอกตัวเองด้วยความอายชายหนุ่มจึงหลุดขำออกมา

โทโมะ:"ฮึๆๆ..ขอโทษครับ" 

แก้ว:"เดียวนี้รู้สึกว่าคุณจะยิ้มหัวเราะบ่อยเหลือเกินน่ะค่ะ"

หญิงสาวพูดประชดชายหนุ่มเพราะหมู่นี้เธอสังเกตเห็นว่าชายหนุ่มยิ้มและหัวเราะอยู่บ่อยๆชายหนุ่มเองก้อรู้สึกแปลกใจตัวเองเหมือนกันทุกครั้งที่ได้อยู่กับเธอ

เมบี:"อาบนํ้าแต่งตัวเสดแล้วค่ะ"

แก้ว:"ไปอาบนํ้าก่อนน่ะค่ะ"แล้วแก้วก้อหยิบผ้าขนหนูและเดินเข้าไปในห้องนํ้า

เมบี:"พ่อค่ะเมบีหิวขนมเมบีขอไปกินขนมกับน้าเฟย์น่ะค่ะ น่ะๆ"

โทโมะ:"ก้อได้ครับ งั้นรีบไปรีบกลับน่ะ อย่ากวนน้าเฟย์กับน้าเขื่อนมากล่ะ" แล้วเมบีก้อเดินออกมาก่อนที่เมบีจะเดินออกไปเด็กน้อยก้อแอบหยิบคีย์การ์ดออกมาด้วยและเปิดประตูออกมาและปิดและล็อคห้องไว้โดยที่โทโมะไม่รู้ตัว

เมบี:"ทำเพื่อเมบีหน่อยน่ะค่ะคุณพ่อ55"แล้วเมบีก้อเดินไปที่ห้องเขื่อนและเฟย์

ก๊อกๆ

เขื่อน:"ใครมาเนี่ย อ้าวเมบีมีอะไรมั้ยครับ"

เมบี:"อ้อ เมบีมาขอขนมกินค่ะ เห็นน้าเฟย์ซื้อมาเยอะดี"แล้วเขื่อนจึงให้เมบีเข้ามาในห้อง

เฟย์:"ใครมาอ่ะ อ้าวเมบีเองเหรอค่ะมีอะไรหรือป่าว"

เมบี:"เมบีมาขอกินขนมค่ะ แล้วก้อ..ขอนอนด้วยน่ะค่ะ"เมบีทำสายตาอ้อนวอนให้เขื่อนและเฟย์

เขื่อน:"แล้วที่มาขอนอนเนี่ยพ่อไม่ว่าหรือไง"

เมบี:"ไม่ว่าค่ะคุณพ่ออนุญาติแล้วค่ะหนูไม่อยากเป็น กขค" แล้วเด็กน้อยก้อเดินไปหาเฟย์เขื่อนจึงหัวเราะที่เมบีพูด

แก้ว:"เมบีไปไหนแล้วค่ะ"หญิงสาวอาบนํ้าเสดก้อเดินออกมาโดยที่มีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวเท่านั้น

โทโมะ:"อ้อ ไป.."ชายหนุ่มกำลังจะบอกแก้วว่าเมบีไปไหนแต่สายตาก้อดันหันมามองเธอที่มีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวจึงทำให้เห็นต้นขาที่เนียนขาวของเธอชายหนุ่มจ้องอยู่นานจนหญิงสาวอาย

แก้ว:"หยุดมองชั้นแบบนั้นน่ะหันไปเลยคุณ"หญิงสาวชี้หน้าบอกให้ชายหนุ่มหันไปด้วยความอายแล้วหญิงสาวจึงเดินไปเปลี่ยนผ้าแต่บังเอิญว่าเธอดันไปเหย๊ยบผ้าเช็ดเท้าจนทำให้เธอลื่นแต่ชายหนุ่มมารับไว้ทันแต่ทั้งคู่กับล้มทับกัน

แก้ว:"อ๊าย!"

โทโมะ:"เฮ้ย!"ตอนนี้ทั่งคู่นอนทับกันอยู่บนพื้นและตอนนี้ปากของทั้งคู่ประกบกันอย่างจัง

เท่ากับว่าเค้าทั้งสองจูบกันและจูบนั้นก้อค่อยเปลี่ยนเป็นจูบที่อ่อนหวานละมุนและหญิงสาวเองก้อจูบตอบกลับชายหนุ่มเช่นกันทั้งคู่จูบกันอยู่สักพักหนึ่งหญิงสาวเริ่มหายใจไม่ออกเลยดันชายหนุ่มออกห่างจากตัวเองทั้งคู่จึงได้สติกลับมา

แก้ว:"เอ่อ ...ชั้นไปแต่งตัวก่อน"แล้วหญิงสาวจึงรีบหยิบเสื้อผ้าเข้าห้องนํ้าไป

โทโม:"เอ๋นี่เมบีหายไปนานแล้วน่ะไปตามดีกว่า"ชายหนุ่มเพิ่งนึกได้ว่าลูกสาวของตนขอไปหาเฟย์คิดที่จะไปตามมาแต่พอเดินไปที่ประตูก้อดันเปิดไม่ออก

โทโมะ:"อ้าวทำไมเปิดไม่ออกน่ะ"ชายหนุ่มพยามเปิดประตูให้ได้และนึกขึ้นได้ว่ามีคีย์การ์ดวางอยู่ที่โต๊ะแต่พอเดินไปเพื่อจะหยิบก้อไม่มี

โทโมะ:"เฮ้ย หายไปหนเนี่ย"

แก้ว:"มีอะไรเหรอค่ะ"

โทโมะ:"ก้อคีย์การ์ดหายไปนะสิครับประตูก้อเปิดไม่ออกผมกะว่าจะไปตามเมบีที่ห้องของไอ้เขื่อนนะ"

แก้ว:"งั้นคุณลองโทรหาเขื่อนสิค่ะ"

ชายหนุ่มจึงหยิบโทรศัพท์แล้วโทหาเพื่อน

"ไม่มีผู้ชายที่ดีที่สุด แต่มีผู้ชายที่รักเธอที่สุด"

เขื่อน:"มีไรว่ะไอ้โมะคนจะนอน"

โทโมะ:"เมบีอยู่กับแกมั้ยว่ะ"

เขื่อน:"ลูกแกไม่ได้บอกเหรอว่ะว่าจะมานอนกับเฟย์และชั้น"

โทโมะ:"ไม่ได้บอกเว้ยบอกแค่ว่าจะไปกินขนมกับเฟย์ นี่คงจะแอบเอาคีย์การ์ดไปด้วยสิน่ะ ยัยตัวแสบเอ๊ย"

เขื่อน:"55555คงเป็นเพราะว่าลูกแกคงอยากจะมีน้องมากๆเลยปล่อยให้แกกับแก้ว..."เขื่อนพูดแหย่ชายหนุ่มทำให้โทโมะกำลังจะโวยวายแต่เขื่อนก็ชิงวางสายไปก่อน

โทโมะ:"ไอ้เพื่อนเวรเอ๊ย"

แก้ว:"ว่าไงค่ะเมบีล่ะ"

โทโมะ:"คืนนี้เราคงต้องนอนสองคนแล้วครับเพราะยัยตัวแสบดันหนีไปนอนห้องเฟย์นะ"

แล้วทั้งคู่จึงเตรียมที่จะนอนแต่หญิงสาวดันเอาหมอนข้างมากั้นไว้

โทโมะ:"คุณไม่ไว้ใจผมเหรอครับ"ชายหนุ่มถามเชิงติดตลก

แก้ว:"ป่ะป่าวค่ะคือชั้นเป็นคนติดหมอนข้างค่ะ นอนดีกว่า' แล้วทั้งคู่จึงล้มตัวนอนโดยที่หญิงสาวหันหลังให้ชายหนุ่ม

"ไหนบอกว่าติดหมอนข้างไงไม่เห็นกอด"ชายหนุ่มคิดในใจ

แล้วชายหนุ่มจึงแอบเอาหมอนข้างออกไปไว้ฝั่งตัวเองแล้วแอบกอดหญิงสาวแบบเนียนๆ

แก้ว:"นี่คุณปล่อยน่ะ"

โทโมะ:"ไม่เอาอ่ะนอนเถอะแก้ว" หญิงสาวพยายามเอามือของชายหนุ่มออกแต่ก้อไม่เป็นผลแก้วจึงปล่อยให้ชายหนุ่มนอนกอดตัวเองไปจนถึงเช้า

มาอัพพพพพพพพพให้ยาวววๆๆๆๆๆๆๆเลยตอนนี้5555อัพๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเยอะๆๆๆๆๆๆอ่านเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน้าแล้วไรเตอร์จะมาอัพให้เร็วๆๆๆๆน่ะ