hunhan forever รักร้ายของนายจอมโหด(nc+) the end

เช้าวันต่อมา

"นักเรียนนนนน วันนี้มีกิจกรรมให้นักเรียนทำอีกนะค้าาา"ครูตัวเล็กพูดเสียงแหลมและเดินดี๊ด๊ามา

"กิจกรรมอะไรหรอค๊าาครู"ซิ่วหมินแหกปากถามออกไป

"กิจกรรมนี้นะค้ะ จะให้นักเรียนจับคู่กับคู่ของนักเรียนที่เลือกไว้แล้ว แล้วทำการจูบกันค่าาา กิจกรรมนี้ครูคิดว่าน่าจะ

เพิ่มสัมพันธภาพที่ดีให้กับนักเรียนและเพื่อนนะค้ะ ใครจูบได้นานที่สุด ครูจะให้นักเรียนดำปะการังเป็นคู่แรกค่ะ และ

ให้เวลานานที่สุดด้วย"หลังจากที่ครูพูดจบ ไม่มีเสียงออกจากแม้แต่นิดเดียว ตอนนี้ทุกคนกำลัง อึ้งและอึ้ง นี่ครูจะให้

จูบกับเพื่อนเนี๊ยนะ แบบนี่มันโรงเรียนชายล้วนนะครู!!!! บ้าจริง!!

พอภึงเวลาเริ่มแข่งบางคนก้อเขิลกันเอง อย่างว่าไม่เคยมาทำอะไรแบบนี้กันนี่นา แต่อย่างผมไม่เหลือหรอกคับ

เยอะกว่านี้ก้อทำมาแล้ว แค่คิดก็แข็งแล้วครับ -0- คู่ของผม คู่10กว่านู้น นี่ก้เพิ่งจะถึง4 อยู่เอง ผมกับเซฮุน

ตั้งแต่เช้ามาไม่ได้คุยกันเลย นายนั่นเอาแต่ทำหน้าครุ่นคริดอยู่ตลอดเวลา บรื๋อออ-0-

"เฮ้ นายพร้อมไม๊"จนมาถึงคู่ของผม ผมคุยกับเซฮุนซึ่งหมอนั่นทำหน้าแบบไร้อารมณ์สุดขีด 

"อื้อออ"ผมครางออกมาอย่างตกใจ เมื่อเซฮุนอยู่ดีๆก็จูบแบบไม่ทันตั้งตัวเลย บ้าเอ้ยย หายใจไม่ออกแล้ว โฮกฮา

กกกก จะตายแล้วโว้ยยย แต่พอจูบไปเรื่อยๆ ตอนนี้ความเขิลก็ครอบงำผมซะงั้น ตอนนี้เรากำลังจูบกันอยู่หน้าทุก

คน หางตาผมเหลือบไปเห็นยัยแพคฮยอนเต้นเล่าๆ อยู่ข้างซิ่วหมินด้วย สะใจโว้ยย หลังจากที่คิดอะไรได้ไม่นาน

ผมก็กลับมาที่ภาพตรงหน้าต่อ ตอนนี้รู้สึกเหมือนอยู่บนก้อนเมฆ เบามาก ผมรู้สึกตัวเบาเหมือนลอยได้ เหมือนตอน

นี้กำลังมีกุหลาบโรยอยู่ตัวของเราสองคน มันเนิ่นนาน และนุ่มนวลมาก ผมไม่อยากถอนจูบอันหอมหวานนี้ออกเลย

อยากอยู่แบบไปนานๆ 

"ปรี๊ดดดดดดดดด"เสียงนกหวีดเรียกผมออกจากภวงค์ได้

"เอิ่มมคือแบบ พวกเธอจูบกันได้20นาทีค่ะ คือครูคิดว่ามันนานไป เลยเป่าซะก่อนที่พวกเธอจะปล้ำกันอยู่ตรง

นี้"หลังจากที่ครูพูดจบ เสียงนักเรียนก็โห่ดังขึ้นทันที บ้าาาทำไมมันนานขนาดนี้ ผมยังรู้สึกว่ามันนิดเดียวอยู่เดียว

จูบต่อได้ป้ะ*0*(แรดจริง) อิคึคึ หลังจากนั้นครูก็พาพวกเราสองคนเดิไปที่ท่าเรือ เพื่อนเตรียมอุปกรณ์ว่าต้องใช้

ยังไง หลังจากนั้นก้อให้เวลา50นาที เพื่อเตรียมตัวให้พร้อมก่อน ผมกับเซฮุนมานั่งรวมตัวกับซิ่วหมิน พอถามถึง

ว่านังแพคฮยอนไปไหนก็ตอบไม่รู้อย่างเดียว บางทีนังนั่นอาจกำลังวางแผนลอบฆ่าผมอยู่ก็เป็นได้ฮ่าๆๆๆ

----------------

แพคฮยอน

ตอนนี้ผมอยู่ไหนน่ะหรอ? ท่าเรือพวกเตรียมอุปกรณ์ ผมมาทำไมน่ะเหรอ? ผมกำลังคิดแผนฆ่าอีนังลู่ฮานอยู่ เดี๋ยว

นี้มันเริ่มเอาใหญ่แล้ว ชักจะไปกันใหญ่แล้ว เซฮุนเอาแต่สนใจมัน ไม่สนใจผมสักนิด อะไรๆก็เอาแต่มัน แล้วผม

หล่ะอย่างกับหมาหัวเน่าถ้าไม่มีมันเซฮุนสุดที่รักของผมก็จะมาสนใจผมแทนมันเพราะฉะนั้นผมต้องฆ่ามันให้ได้

---------------

ลั้นลาๆๆ และแล้วก็ถึงเวลาดำปะการังแล้วตอนนี้ผมก็อยู่ที่ท่าเรือเก็บหรือเตรียมอุปกรณ์อะไรซักอย่าง

ตาขวากระตุกตั้งนานล้ะไม่หายซักทีหรือว่าจะมีเหตุการณ์อะไรไม่ดี-0-!!! ผมคงคิดมากไปเอง ตอนนี้คนข้างๆผมก็

ทำหน้าซังกะตายกับชีวิตเป็นอย่างยิ่ง ยิ้มซักนิดปากนายจะเบี้ยวม้ะะะ????

"อ่าค่ะ พร้อมนะค้ะนักเรียนครูให้เวลา45นาที ตามที่นักเรียนจูบกันได้ อ่าเริ่มค่ะ"ผมเขิลแปป-///-ทำไมครูต้อง

พูดเรื่องจูบอีกด้วย พอๆเสียเวลาผมหมดและแล้วผมก็กระโดดลงน้ำและตู้มมมมกลายเป็นโกโก้คร้านนนน ผมว่าผม

อาจมีปัญหาทางสมอง- - พอดำดิ่งลงไปเรื่อยๆ ประมาณ10นาที ผมเริ่มรู้สึกหายใจไม่ค่อยออก หรือผมอาจจะไม่

ค่อยชินกับการดำน้ำก็เป็นไปได้ โอ้ยย มันเริ่มหายใจไม่ออกแล้ว เซฮุนก็ดำลงไปไหนไม่รู้ ไม่คิดจะรอเลย โอ้ยย

เหมือนผมกำลังจะขาดอากาศหายใจ ผมดิ้นพล่านพยายามเรียกเซฮุนสุดเสียง แต่เสียงมันไม่ออกไปเลย ผม

หายใจไม่ออกแล้ววว เซฮุนนายอยู่ไหน ช่วยชั้นด้วย....

---------------------

เซฮุนน

ผมรู้สึกอารมณ์เสียอย่างมาก เมื่อจู่ๆว่ายมาเรื่อยๆ ไอเตี้ยก็หายไปซะงั้น รู้ว่าแขนขาสั้นยังจะว่ายอ้อยอิ่งอยู่อีก นี่ผม

ก็ว่ายยเล่นแถวๆนี้รอมาสักพักแล้วนะ ยังไม่ว่ายตามมาอีก หรือว่าจะหลงพอคิดได้ผมก็รู้สึกกังวลขึ้นทันทีหรือไอ

เตี้ยอาจจะจมน้ำตายไปแล้ว เห้ยย ผมคิดอะไรเนี๊ย ผมรู้สึกเจ็บแปล็บๆถ้าไอเตี้ยเป็นไรไปผมจะทำยังไง?

--------------

แฮ่กๆๆๆ ช่วยด้วยย ผมหายใจไม่ออกแล้วว ช่วยผมด้วย ร่างกายผมเริ่มไม่มีแรงผมรู้สึกเหมือนผมจะวูบๆอยู่ตลอด

เวลา ผมเข้าใจเวลาคนจมน้ำแล้ว มันทรมานอย่างงี้นี่เอง

ฟรึ่บบบบ แล้วร่างของผมก็ถูกกระชากไปอีกทาง ร่างของผมลอยไปอย่างง่ายดายมาก กลัวเหลือเกิน ผมกลัวเหลือเกินTT

"นี่อย่าเป็นอะไรนะ ถ้านายเป็นอะไรไปฉันจะไม่ยกโทษให้ตัวเองเลย "น้ำเสียงที่ร้อนรนปนเป็นห่วงพูดอย่างร้อนรน

หัวใจของคนตรงหน้าเหมือนกำลังจะแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกหูอื้อตาลายไปหมด ใครเป็นใครเนี๊ย

แล้วไอคนที่อยู่ตรงหน้าผมมันเป็นใคร จะใครก้ชั่งช่วยผมที"หน้ากากของผมถูกกระชากออกอยากรวดเร็ว ก่อนที่ริม

ฝีปากอุ่นๆของใครสักคนและจูบมาอย่างรวดเร็ว สัมผัสนี้ มีคนเดียว...เซฮุน ผมรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ในที่สุด

เซฮุนก็มาช่วยผม- -/  ผมเห็นใบหน้านั้นชัดขึ้น มันแสดงอาการเป็นห่วงอย่างออกนอกหน้า ดีใจเหลือเกิน ผมยิ้ม

นิดๆให้คนตรงหน้า และภาพตรงหน้าก็เริ่มมืดลงเรื่อยๆจนดับไป..

---------------------

เย่ๆๆๆๆๆๆๆ ในที่สุด คือแบบไรเตอร์ไม่อยากให้รอนานง่ะ เลยมาแต่งให้ก่อน แล้วจะไปเล่นเฟสแล้ว 555555+ ไปล้ะ อิคึคึ บายย - -/ โหวตด้วย วิจารณืด้วยนะ อิคึคึ ♥นะ