hunhan forever รักร้ายของนายจอมโหด(nc+) the end
เขียนโดย 
fernatty
วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 20.27 น.
แก้ไขเมื่อ 1 มีนาคม พ.ศ. 2557 17.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
27) end
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่ผมกับเซฮุนเดินเข้ามาถึงตัวบ้านก็ตกตะลึงกับความสวยงามในบ้านหลังนี้บ้านหลังนี้จัดทรงๆคล้ายกับพระราชวังเลยก็ว่าได้
มีแม่บ้านเดินนำทางเราสองคนมาถึงที่ห้องโถงใหญ่
"คุณยายครับ"ผมเรียกเสียงแผ่วเบาเมื่อเห็นคุณยายนั่งเฉิดฉายรออยู่
"อ้าว"คุณายหันมาแล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
"...."ผมเงียบเพราะไม่กล้าพูดอะไร
"มานั่งก่อนสิ"คุณยายบอกแล้วกวักมือเรียกให้ไปนั่งโซฟาข้างๆ
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ โตขึ้นเยอะเลยนี่เรา"คุณยายบอกเสียงหม่นหมอง
"คุณยายก็ยังสาวเหมือนเดิมเลยนะครับ"ผมแล้วแล้วยิ้มบาง
"นี่ยายขอคุยกับหนูตามลำพังได้ไหมจ๊ะ"คุณยายพูดเป็นในๆว่าจะคุยกับผมแค่สองคน
"งั้นผมไปรอข้างนอกนะครับ"เซฮุนบอกและเดินออกไป
"เอาหล่ะก่อนอื่นเลยยายขอโทษสำหรับที่ผ่านมานะที่ยายทำไม่ดีกับพ่อหนูแล้วก็หนูเอาไว้ ยายเสียใจด้วยสำหรับอุบัติเหตุครั้งนั้น ยายขอโทษจริงๆ"ผมน้ำตาคลอขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
"มะ...ไม่..เป็นไรครับ"ผมตอบเสียงแผ่วเบา
"ยายอยากขอโอกาสแก้ตัวสำหรับเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมดได้ไหม กลับมาอยู่กับยายนะลูก"ยายบอกและหันมากอดผมไว้
"ยายครับ.....ฮึก....ผมคิดถึงแม่กับพ่อจังครับ"ผมสะอื้นขึ้นมาและกอดยายกลับ ความอบอุ่นแบบนี้ผมไม่เคยได้รับมันเลยตั้งแต่อุบัติเหตุนั่น...
"เราไม่สามารถเรียกสิ่งที่เสียแล้วคืนมาได้หรอกนะลูก แต่เราต้องอยู่กับปัจจุบันแล้วทำมันให้ดีที่สุด แต่ก่อนยายยอมรับว่ายายร้ายมากับพ่อหนูมาก แต่พอมาถึงวันนี้อะไรๆหลายอย่างมันทำให้ความคิดของยายเปลี่ยนไป ยายคิดว่ายายจะโกรธพ่อหนูไปทำไมกันมันไม่ประโยชน์เลยที่ยายจะทำแบบนั้น เฮ้ออออยายอยากจะขอโทษพ่อหนูกับแม่หนูมากๆเลยนะที่ยายเคยทำไม่ดีไว้แต่มันก็ไม่โอกาสอีกแล้ว..."
"ฮึก.......ยายครับ"ผมสะอื้นจนตัวโยน ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาเรื่อยๆ
"มาอยู่กับยายนะลูกนะ ยายจะดูแลหนูให้ดีที่สุดยายสัญญา"ยายบอกและกอดผมแน่นขึ้น
"ครับยาย"ผมเช็ดน้ำตาตัวเองลวกๆก่อนจะยิ้มรับให้กับความใจดีของท่าน
5เดือนผ่านไป.....
ช่วงดึก
"อื้ออออออ เซฮุนน"ผมกอดคอคนข้างบนแน่น เมื่อแรงกระแทกมันเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ
"อืม"เซฮุนครางออกออกมาก่อนจะเพิ่มบทรักแรงขึ้นเรื่อยๆ
"พี่รักเซฮุน...มากๆเลยนะ"ผมพูดออกมาแทบจะไม่รู้เรื่องตอนนี้ความเสียวซ่านกำลังพาสติของผมที่เหลืออยู่น้อยนิดหายไปหมด
"ครับ.....อ่าาาา"น้ำสีขาวไหลทะลักออกมาช้าๆ ร่างสูงจูบไล่ที่หน้าของใต้ร่างเบาๆก่อนจะถอดถอนแกนกายออกมาช้าๆ
"ผมก็รักพี่ครับ"เซฮุนกระซิบเบาๆข้างหูเรียกความเสียวซ่านจากร่างบางได้เป็นอย่างดี
ชีวิตของผมเริ่มดีขึ้นๆเรื่อยหลังจากที่ผมย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของคุณยาย ผมบอกเรื่องของผมกับเซฮุนให้คุณยายฟัง ตอนนั้นท่านตกใจมากๆแต่ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไรและยอมให้เราคบกัน อีกสามเดือนข้างหนาผมมีแพลนว่าจะไปเรียนต่อที่จีนกับเซฮุน เป็นไงหล่ะครับชีวิตดีขึ้นเยอะมากๆแล้วตอนนี้ผมกับเซฮุนก็รักกันมากๆด้วยคิกคิก
3เดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก
ประเทศจีน
"ย๊าาาในที่สุดก็ถึงซะที"ผมตะโกนออกมาหลังจากที่นั่งเครื่องบินมาเป็นเวลานาน ผมบิดขี้เกียจนิดก่อนจะมองไปที่ร่างสูงที่ยืนยิ้มนิดๆมองผมอยู่
"ยิ้มอะไรของนาย"ผมบอกและตีปากเซฮุนไปเบาๆ
"ไม่รู้สิ ผมรู้สึกมีความสุขเวลาที่อยู่กับพี่"ผมยิ้มนิดๆให้กับคำบอกรักอ้อมๆนั่น
"ฉันก็มีความสุข.....บ้าจริงจะมาหวานเลี่ยนกันตอนนี้ไปบ้านที่ยายซื้อไว้ให้เถอะ"ผมตีไหล่คนตัวสูงเบาๆก่อนจะเดินจับมือกันไปบ้านใหม่
"นี่เซฮุนนนนนนนนนไปห้างกัน"ผมเดินไปเขย่าแขนคนตัวสูงหลังจากที่เราจัดเสื้อผ้ากันเสร็จแล้ว บ้านหลังนี้ยอมรับเลยว่าผมชอบมากๆมันไม่เล็กจนเกินไปและไม่ใหญ่จนเกินไปอีกอย่างได้อยู่แบบเป็นส่วนแบบนี้ก็ดีตอนกลางคืนจะได้ไม่ต้องกังวลว่าเสียงจะไปรบกวนใครหรือป่าว?
หลังจากที่มาถึงห้างผมก็เดินซื้อของที่จำเป็นและไม่จำเป็นไปเรื่อยๆส่วนเซฮุนหายไปไหนไม่รู้ บอกผมว่าเดี๋ยวมานี่ก็นานแล้วนะ ชั่งเถอะเดี๋ยวคงจะมามั้ง ผมเดินเล่นไปเรื่อยๆจนเดินมาถึงงานๆหนึ่งที่จัดขึ้นในห้าง มีเวทีเล็กๆอยู่ด้วย
"อ่า...สวัสดีค่ะ วันนี้เราก็มาจัดงานอะไรกันค้าาา"พิธีกรสาวสวยตะโกนถามอย่างอารมณ์ดี
"กด้ห่ด้ไ้ด่เ้ำดิ้เ่ิ้ดหำรเ้"เสียงตะโกนชื่องานนี้ดังขึ้นมาพร้อมเพียงกัน
"อ่าค่ะ วันนี้นะค้ะก็มีคนๆนึงมาขอเราว่าจะจัดงานให้คนๆนึงค่ะ ชั่งเป็นอะไรที่น่ารักจริงๆเลยนะค้ะ เอาหล่ะค่ะขอมารายการเราก็จัดห้ายยยย"พิธีกรพูดจบก็ลงไปจาเวที รายการนี้จะเป็นายการประมาณแบบ....แบบอย่างไงดีอ่ะ แบบคอยตั้งเวทีเล่นไปเรื่อยๆมั้งนะผมไม่รู้เหมือนกัน(อย่าตบไรท์)
เพลงรักหวานแหววดังขึ้นเรียความสนใจคนข้างล่างได้เป็นอย่างดีโดยเฉพาะเมื่อคนตัวสูงที่ผมคุ้นหน้ามากๆไปยืนอยู่บนนั้น
"ผมขอมอบเพลงนี้ให้กับคนที่ผมรักมากๆคนนึงครับ"เสียงๆหล่อพูดแล้วยิ้มกว้างเรียกรอยยิ้มจากพวกสาวแท้สาวเทียมได้เป็นอย่างดี แต่สายตาคู่สวยนั่นกลับจ้องมองมาที่ผมคนเดียว
เหมือนตัวผมลอยได้
ใจผมเต้นแรงเหมือนมันจะระเบิดออกมา
เหมือนผมกำลังอยู่ในความฝัน
ความฝันที่มีผมกับเขาแค่สองคนในเวลานี้
"เซฮุน"ผมพูดงึมงำเรียกคนตัวสูงอยู่คนเดียว นี่ผมฝันไปหรือป่าวที่มีคนไปยืนบนเวทีแล้วกล้าที่จะขึ้นไปบนนั้นเพื่อมอบเพลงให้แก่คนรักของเขา
"ผมอยากจะบอกเขาว่าตลอดเวลาที่ผ่ามาผมรักเค้ามากๆ ไม่เคยรักใครมากขนาดนี้มาก่อน ผมอยากขอโทษเขาและขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างที่เขาให้ผมมาตลอด และสุดท้าย......"เซฮุนหยุดคำพูดไว้แค่นั้นก่อนจะเดินลงจากเวทีแล้วมายืนอยู่ตรงหน้าผม
"แต่งงานกับผมนะครับ"ป้ายบนเวทีค่อยๆเคลื่อนเข้าหากันเรื่อยจนเกิดขึ้นเป็นคำว่า
'marry me'
แล้วตามด้วยประโยคต่อมา
'you make me happy i love you'
ผมน้ำตาไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้และกอดคนตรงหน้าแน่นด้วยความรัก ผมดีใจจนพูดไม่ออก...มันพูดออกมาเป็นคำพูดไม่ได้จริงๆ รู้แค่ว่าผมดีใจมากๆ
"นายมันบ้า"ผมพูดอู้อี้ในลำคอ เซฮุนลูบหัวผมเบาก่อนจะผละออก และนั่งลงตรงหน้าผม
"สรุป...แต่งงานกับผมไม๊ครับ"เซฮุนยิ้มแบบอบอุ่นและก้มไปหยิบอะไรในกระเป๋ากางเกงของตัวเองออกมา มันเป็นกล่องเล็กๆสีแดงกำมะหยี่
"นาย....ฮึก..ไอบ้า"ผมตะโกนลั่นออกจะร้องไห้ออกมาแบบไม่อายใคร ที่ร้องไห้ไม่ใช่เสียใจแแต่มันดีใจจนร้องไห้ต่างหาก
"ฮ่าๆๆๆๆๆ พี่ยังไม่ได้ตอบผมเลยนะ"เซฮุนหัวเราะร่วนและนั่งอยู่ที่เดิม
"อื้ม"ผมพยักหน้าเบาๆ
"อื้มอะไรครับ?"เซฮุนถามกวนๆ
"นี่..นายอย่ากวนสิ"ผมบอกและมองค้อนๆ
"เอ้าอะไรอ่ะอยู่ดีๆพี่บอกผมอื้ม ผมไม่รู้เรื่องนะครับ"ร่างสูงยิ้มยียวนก่อนจะยักคิ้วแบบกวนประสาท
"ฉันจะแต่งงานกับนายยยยยยยยยยยยยย"ผมตะโกนลั่นห้างเซฮุนยิ้มกว้างก่อนจะค่อยๆสวมแหวนที่นิ้วผม ผมว่าตอนนี้หน้าผมต้องแดงมากแน่ๆ ถึงคนรอบข้างจะไม่รู้ว่าเราพูดอะไรกันแต่น่าจะพอเข้าใจจากการสวมแหวนที่แปลว่าการขอแต่งงาน(คนที่นี่เป็นคนจีนส่วนพวกผมพูดภาษาเกาหลีกัน)บลาๆๆๆๆๆๆ
"หว่ออ้ายหนี่"เซฮุนพูดแล้วขยิบตาให้ผมนิดๆ
"ฉันก็รักนายไอเด็กดื้อ"ผมกระโจนเข้าไปกอดแน่นก่อนจะยิ้มอย่างมีความสุข
ผมถามหมอนั่นด้วยแหละว่าเอาเวลาไปเตรียมเซอไพส์ผมตอนไหน เซฮุนบอกว่า
'ผมเตรียมก่อนที่เราจะมาตั้งหลายเดือนแล้วครับ ตอนแรกก็คิดอยู่ว่าจะชวนพี่ไปห้างที่ผมวางแผนเอาไว้ แต่พี่ดันบอกว่าอยากจะไปที่นั่นเลยเปิดโอกาสให้ผม ตอนแรกผมคิดว่าพี่จะไม่เดินมาที่เวทีนั่นแล้ว คิดว่าจะยืนเอ๋ออยู่กลางห้ามไม่ขยับไปไหนซะอีก'
'ไอ...บ้าา..ฉันไม่ได้เอ๋อนะ'ผมตบป้าปไปที่หัวของคนตัวสูงเบา แต่ก็ถูกรวบมือสองข้างเอาไว้และเซฮุนมายืนซ้อนหลังผมแทน
'ผมรักพี่นะ....รักมาก'เซฮุนกระซิบข้างหูเบาๆ เห็นไหมหล่ะเพียงแค่คำพูดไม่กี่ประโยคนี่ก็ทำให้ผมเขิลจนจะตัวบิดอยู่แล้ว
'ฉันก็รักนาย..ไอวายร้าย'
.
.
.
.
.
.
หลังจากนั้นเราก็มาแต่งงานกันที่บ้านของคุณยาย คุณยายไม่ว่าอะไรแถมยังสนับสนุน เรื่องพวกนี้เดียวนี้มันกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้วหล่ะที่ ช-ช แต่งงานกัน มีคนมาร่วมงานไม่มากนักเพราะว่าจัดกันแบบคนรู้จักหรือสนิทจริงๆ เออนี่มีเรื่องของเพื่อนตัวแสบซิ่วหมินมาเม้าท์....ยัยซิ่วหมินกับยัยแพคฮยอนเป็นแฟนกันแล้ว ตอนรู้เรื่องนี้จากปากเพื่อนสนิท ผมช้อคมากกกก มันไปจีบกันตั้งแต่เมื่อไหร่แถมตอนนี้ก็หวานกันเกินหน้าเกินตาจริงๆ ใครเมะใคเคะไม่รู้เหมือนกันคิกคิก แต่เอาเถอะ ในเมื่อรักกันก็ไม่เห็นต้องสนใจเรื่องเพศเลยแค่มีความรู้สึกดีๆให้กันก็พอแล้ว...
ผมใช้ชีวิตอยู่กับชีวิตอย่างมีความสุข ถึงจะทะเลาะกันบ้างเป็นบางครั้งเพราะเรื่องไร้สาระๆแต่เค้าก็เป็นคนง้อผมก่อนทุกครั้งถึงแม้บางครั้งว่าผมจะเป็นคนผิด แฟนอะไรน่ารักจริงๆ บางทีชีวิตคนเราก็ต้องเจอกับมรสุมลูกใหญ่ๆที่เราต้องก้าวผ่านมันมาให้ได้ ผมกับเซฮุนผ่านเรื่องราวด้วยกันมามากมายจริงๆ ผมนี่อยากจะขอบคุณคนที่นอนหลับปุ๋ยอยู่บนตักผมจริงๆ...ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างๆ ขอบคุณสำหรับความรักที่มีให้กันมาตลอด
"คุณแฟนรักคุณแฟนมากๆนะ"ผมบอกและก้มไปหอมคนตัวสูงที่นอนอยู่บนตักเบาๆ
"คุณแฟนก็รักคุณแฟนมากๆเหมือนกันครับ"ผมสะดุ้งนิดๆเมื่อจู่ๆเซฮุนก็ลืมตาขึ้นมาก่อนจะกดหัวผมลงไปรับจูบที่อ่อนโยนนั่น หลังจากนั้นก็คงจะมีการจับกดกันบนชายหาดส่วนตัวของคุณยายมั้งครับ:)
the end
----------------
ฮึก...จบแล้ว ขอบคุณทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านนะ จะร้องไห้T^T บ๊ายบายเรื่องหน้าแนวไหนไม่รู้เหมือนกัน ติดตามกันเยอะหล่ะ จุ้บๆ♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
